als het niet meer mag dan moeten jullie er maar niet op letten 
Gevangen in mijn eigen wereld,
vol emoties en wantrouwen.
Ik ren weg van de werkelijkheid,
vluchtend voor mezelf.
Alleen in mijn eigen wereld,
gevangen in gedachten.
Zonder enig idee,
wat realiteit is.
Mijn eigen gedachten,
verstrengeld met emoties,
tot ik al mijn emoties,
laat varen in tranen.

zijn hihi (waar zit ik toch met mijn hoofd....(ik weet het wel hoor)) 


maar niet echt mijn stijl, ik hou niet zo van die herhalingen steeds en dan kan ik me wat minder vinden in de gedichten, maar dat is denk ik vooral een persoonlijke opmerking 


**
