Bokt.nl

Citaat:

Lara wachtte even,..
“Het gaat over…..” begon Lara…
“OVER???” vroeg Gini aandringend.
Lara werd een beetje rood, en er verscheen een glans op haar ogen…
“Lara vertel het me! Alstublieft, vertel het me!” smeekte Gini.
Lara sloot haar ogen voor een seconde…
“Loesje Gini, Loesje!” zei Lara.
En toen ze haar ogen opendeed zag Gini dat deze rood waren, en dat Lara bijna moest Janken..
“LOESJE?????” oh hemel wat is er met haar”? vroeg Gini die spontaan ook tranen begon te krijgen..
Lara vermande zich..
“Ze heeft deze avond heel zwaar koliek gehad Gini en ..”
Lara beet op haar lip.
“De dieren arts denkt dat ze de avond niet meer haalt” zei Lara terwijl ze haar hand voor haar mond hield.
Gini begon op slag te janken…
Ze kon niet meer, ze geloofde het niet… het was allemaal zo onwerkelijk.
Toen Lara had geparkeerd, was Gini al bijna uit de wagen en rende naar de stal van Loesje.
Gini’s hoofd brak bijna in twee met dit lopen en haar pols begon nu ook wat pijn te doen, maar het kon Gini allemaal niet schelen hoe meer pijn ze had, hoe harder ze liep.
Toen ze bij de stal van Loesje aankwamen was deze leeg…
Gino de stalknecht was twee stallen verder de paarden aan het voederen.
Toen deze Gini zag keek hij heel even naar haar.
Gini keek naar Gino..
En deze schudde zijn hoofd.
Gini viel op haar knieën in het hooi en jankte zo fel dat ze bijna geen adem meer kreeg.
Ze ging tegen de stalmuur zitten en bleef maar janken.
Lara ging even langs haar zitten maar kon het ook niet langer houden en vertrok, haar hele mascara vormde 1zwarte lijn aan beide kanten van haar gezicht en waarschijnlijk ging ze het afwassen omdat het in haar oog zat.
Gino verliet de stallen en deed de poort achter zich dicht zodat niemand de stallen inging en Gini even alleen kon zijn.
Gini schudde onophoudelijk zijn hoofd van ‘neen dit kan niet waar zijn,’ ze geloofde het niet!

Loesje, Waarom? Waarom doe je me dit aan!
Sorry Loesje, ik ALLES gedaan wat ik kon, om je niet te laten rijden,
Het spijt me,Loesje Oh het spijt me…
Mompelde Gini terwijl ze verder Jankte.

‘Het is niet jouw fout’ hoorde ze iemand zeggen.
“Gini keek op en zag Tristan staan die heel meelevend probeerde over te komen”.
Ze verstopte haar hoofd terug in haar armen, ze kon maar niet ophouden met Janken, ook al wou ze dit wel nu Tristan erbij was, maar het verdriet om Loesje was te groot!
“WAAROM, waarom moest dit gebeuren?Waarom??”
Zo oud was ze niet! Ze had langer kunnen leven ZE MOEST langer leven, LOE,,,loesje…..” snikte Gini.

Tristan die niet goed wist wat hij moest doen en zelf al een beetje rood werd en een krop in zijn keel kreeg ging langs haar zitten en probeerde haar te troosten terwijl hij een arm om haar heen legde, als troost

Citaat:

Zo zaten ze daar een half uur.
Het kon Gini echt niet schelen waar ze nu was, bij wie ze nu was, of hoe ze eruit zag.. het enige wat ze wou was Loesje nog een laatste keer in haar arme te houden en over haar fluweel neusje te aaien en haar een laatste snoepje geven.
Ze stond op en vertrok zonder om te kijken.
Ze ging naar Malher,en borstelde hem terwijl ze nog zachtjes Huilde.
Malher voelde dat er iets mis was en was zeer onrustig maar deed niets verkeerds.
Gini zadelde Malher op met het oranje setje en nam hem mee naar de grote binnenbak.
Het rijden verliep uiterst gespannen en Gini kon deze keer het gevoel niet opbrengen om Malher aan te geven wat ze nu precies van hem verlangde.
Na een rampzalige galop liet Gini Malher uitstappen en bracht hem terug naar zijn stal.
Daar zadelde ze hem af en en bracht hem toen naar Maron’s weide.
Maron zelf was weg, waarschijnlijk had Lara hem ook meegenomen om een beetje van het Loesje gedachte af te brengen.
Direct nadat Gini Malher in zijn wei bracht dacht ze hoe ze Loesje naar de weide bracht in haar laatste dagen en hoe gelukkig deze was als ze naar buiten kon zonder iemand op haar rug die constant zat aan te drijven en op het zelfde moment aan haar bitje te trekken. Want Loesje werd meestal gebruikt voor Beginnelingen.
Ze probeerde haar sterk te houden maar automatisch werd haar zich troebel door de opstijgende tranen en ze barste weer in huilen uit.
Ze vertrok te voet terug naar huis, en haalde onbewust alle goede herinneringen van Loesje terug naar boven.
Ze herinnerde haar eerste les die ze op Loesje had mogen rijden.
Ze werd op een paardje gezet waar ze totaal niet op wou zitten, toen hinnikte daar in de verte een paardje, en van op dat moment was Loesje “Haar” paardje.
Loesje wist wanneer ze haar goed, of slecht voelde, en wist ook precies wat Gini van haar verlangde.

“ze w..was nog veeeel te jong” zei Gini hardop.
“Er zijn er die 30 worden of ouder.. waarom Jij niet?”snikte Gini.

Na een dik halfuur was ze terug thuis.
Ze ging boven op haar bed liggen en zette haar lievelings liedje op.
Het was van Within Temptation met de tittel : Wish…
Het bracht haar automatisch aan het huilen maar dit was de enige manier die ze kende om te ‘rouwen’.
Ze begon mee te zingen..
“Wish you were here,…
“I wish you were here, don’t you know the snow is getting colder, Don’t you know i miss you like hell and i’m feeling Bleuuu ....
from the first time,Ii laid my eyes on you, felt joy of living, I saw heaven in your eyes..In your eyes...”
ze zong haarzelf in slaap en droomde alleen maar over de tijden van Loesje en haar...