Bokt.nl

Citaat:

De keuken was ruim en leeg, in tegenstelling tot de rest van het huis. In het midden stond een vierkante tafel. John knikte naar een van de stoelen, ten teken dat ze kon gaan zitten. Elise schoof de stoel die het verst naar de muur stond wat naar achter en zakte er op neer. Met haar ogen volgde ze John zijn bewegingen nauwkeurig.
Zijn rug, die licht gebogen was, toen hij de theepot vol schonk met het hete water. Zijn benen, gestoken in een lichte spijkerbroek, die zijn spieren verborg. Zijn bovenarmen, waar de spieren wel duidelijk zichtbaar waren, door het redelijk strakke shirt dat hij aanhad.
Even leek het of hij zich wilde omdraaien en snel wendde Elise haar blik af. Ze bleef wat onwennig in de ruimte staren en begon uiteindelijk wat te spelen met de asbak die voor haar stond.


Zou hij roken? Vreemd dat ik dat niet weet. Ik zou het moeten weten. Volgens mij niet. Volgens mij rookte hij toen niet. Wie weet is hij weer begonnen. Alhoewel, de asbak is leeg. Hij staat er vast uit beleefdheid, of voor de sier. Hmm. Hij zet thee. Ik lust geen thee. Hij vraagt zo vast of ik thee wil hebben. Wat moet ik zeggen? Nee is zo onbeleefd, maar anders moet ik thee drinken.

Op dat moment draaide John zich echt om, met de theepot in zijn hand. ‘Wil je thee? Of liever iets anders.’ Elise aarzelde even. ‘Liever iets anders..’ John glimlachtte maar zei verder niks. Hij zette de theepot neer op de tafel en liep door naar de koelkast. ‘Hmm. Er is cola, appelsap, jus, ice tea en..’ Hij rommelde wat in de koelkast en schoof nog een ander pak tevoorschijn. ‘Dubbel fris.’ ‘Doe maar een cola.’ Behendig schonk John een glas cola in en ging toen tegenover haar zitten, aan de vierkante tafel. Even bleven ze zwijgend zitten, maar na een tijdje begon John te praten.
‘Weet je, Mike zal nog wel een tijdje weg blijven. Hij vertelde me net dat jij zou komen en hamerde erop dat ik met je zou praten. Ik vraag me altijd af, hoe het toch kan, dat hij altijd schijnt te weten waar ik behoefte aan heb. Ik heb hem gevraagd waarom hij dit wilde, maar een duidelijk antwoord kreeg ik niet. Hij zei alleen dat hij had geregeld dat hij weg moest, zodat ik wel alleen met jou zou blijven. Nouja, nu zitten we hier. Ik heb geen idee wat ik tegen je moet zeggen. Ik zou je van alles willen zeggen, vragen, maar ik denk niet dat je daar op zit te wachten. Na dat telefoontje van vanochtend...’
Hij schudde zijn hoofd en nam een kleine slok van zijn thee. ‘Het spijt me, het spijt me echt dat ik steeds contact met je opneem.’ Elise zweeg, staarde naar haar glas met cola en schudde haar hoofd. ‘John? Wat wil je nu van me?’ Ze richtte haar blik weer op en keek hem doordringend aan. Hij schrok even, kneep zijn ogen even dicht en keek haar toen weer aan. ‘De waarheid. Niets dan de waarheid.’ Elise was van haar stuk gebracht, beet op haar lip en boog zich wat voorover naar hem toe. ‘Je kent de waarheid maar al te goed. Je weet het. Ik kan er niks aan veranderen.’

Lara schreef:

yoho!!! maar waar is d'r vriendin dan gebleven eigenlijk??