Bokt.nl

Citaat:

Ze aaide hem over zijn zijde zacht huidje.
“Heb je lekker verlof gehad?” vroeg ze aan het voormalig hengstje.
Deze had alleen interesse of ze wel of niet een snoepje in haar zaken had zitten.
Ze klikte de musketon haak vast aan Malher’s hoofdstel en nam hem mee.
“Werk aan de winkel, en zo te horen zal het iets nieuws zijn voor ons allebei” zei Gini.
Maron hinnikte luid, toen hij zag dat Malher meegenomen werd.
Gini stopte even en keek naar hem.
“Zo te zien ben je al goede vriendjes met hem geworden, hij kan je zelfs al niet meer missen”. Zei Gini tegen Malher die absoluut geen interesse had in Maron’s gedoe.
Ze liepen het hele eind terug tot aan de stallen.

“Laat hem vandaag maar ens HEEEL goed uitrazen!!” zei Lara en ze verdween weer.
Net alsof Gini een vraagteken boven haar hoofd haat staan trok ze een gezicht en haalde haar schouders op.
“Kom jongen, blijkbaar mag je die spieren van jou eens goed de beurt geven na je dagje rust”. Zei Gini en vertrok met Malher richting grote bak.

Deze was helaas al bezet.
“Ga met je ‘my little pony’ maar ergens anders spelen” hoorde Gini tegen haar zeggen.
Het was ‘wat niet anders kon’ Laura die dit zei.
Ze was met Querido haar Arabier hengst in de bak aan het rijden samen met een vriendin van haar met ook een Arabische Ruin.

Gini deed alsof ze niets gehoord had toen de meisjes begonnen te lachen nadat Laura uitgesproken was.



“Wat zei je?” zei Gini schijnheilig.
“Ik had je niet goed verstaan sorry” Zei ze weer en terwijl ze haar omdraaide zei ze nog;
“Ik ga wel naar de kleine bak, voor Malher jullie omver loopt”. En ze vertrok.
Met verbaasde gezichten keken de twee meisjes Gini na.

“die heb ik mooi te pakken” dacht Gini.
“pfff ‘my little pony’ wat denkt ze wel, alsof zij met haar zogenaamde ‘hengst’ de show steelt’.
“eigelijk wel … niemand kan naast zo’n misselijk hoofd kijken als die van haar!”.
“ Ooit laten we haar eens zien waar ze bang voor moet zijn hé jongen!” zei Gini tegen de haf die geïnteresseerd rondkeek.

Toen ze bij de kleine bak aankwamen zag ze dat deze ook bezet was.

“ja watte, drukke dag vandaag” dacht ze bij haarzelf.
Toen ze haar wilde omdraaien hoorde ze iemand roepen.
Het was de lesgeven Marc die haar een tijd geleden ook al met Malher geholpen had.
“wou je de bak gebruiken?” vroeg deze.
“Ja eigelijk wel, Lara had met gezegd om Malher even Goed Los te gooien”.
“Ah ja, ik had het gehoord, Grote dag vandaag” zei Hij weer,
“Geen nood, we wouden net weggaan”.
“nja, het zelfde als altijd hé’ zei Gini tegen Marc en volgde met Malher hem naar het midden van de bak.

Hij zei tegen een blond meisje met krullen dat ze de bak moest verlaten en buiten moest gaan uitstappen.
Het meisje spoorde het wit paard aan en ging in een drafje naar buiten.
“STAPPEN!” riep Marc haar na. En draaide met zijn ogen.
“Nou, veel sucses nog, en ik zie je nog wel”. Marc vertrok wuivend.
“Nou, dag?” zei Gini verward.

Ze ging na of elke uitgang wel degelijk goed afgesloten was, en ging naar het midden van de bak.
Ze liep Malher los.
Zoals gewoonlijk spurtte deze er weer vandoor en deed alle mogelijke en bijna onmogelijk bewegingen.
Steigerde, bokte, spurtte, slidingstopte, liep weer hard naar de andere kant, stopte weer in de hoek en hinnikte keihard.
Brieste en vertrok weer als een speer naar de andere kant.
Hij liep keihard naar Gini toe, die wel even twijfelde of het paard al dan niet haar omver zou lopen, maar net toen ze aan de kant sprong maakte Malher weer een slidingstop,
Snuffelde aan de grond, kapte, en ging weer als een olifant liggen.
Terwijl hij zo aan het rond rollen was, kreunde hij hard om van de ene kant naar de andere te kunnen.
Met moeite stond hij terug op.
“Jongen, of je wilt of niet, maar daar gaan een paar kilootjes vanaf! Of beter, we zetten deze massa om in spier!” zei Gini lachend tegen Malher die alleen maar zat te briesten om het stof uit zijn neusgaten te krijgen.

Opeens kreeg Gini een idee, terwijl ze rond keek had ze een paar spring balken zien staan, en Lara zei immers dat ze Malher goed aan het werk moest zetten.

Ze liep naar de hoek en Automatisch volgde Malher haar.
Ze joeg hem express niet weg, om hem al kennis te laten maken met de rare dingen die Gini met moeite tot het midden van de bak sleurde.
Ze zetten het op 20 centimeter.
En zette het hele gestel tegen de muur zodat Malher er langs de muurzijde niet meer langs kon glippen.
Ze had nog een paar andere springpalen genomen om een barricade te vormen, zodat Malher als het waren een ‘gangetje’ inliep waar in het midden de springpaal stond.
Ze Joeg Malher met de Longeer zweep het gangetje binnen en omdat hij dit nog niet kende en nog van geen gevaar bewust was, liep hij deze mooi in.
Hij ging er met zo een snelheid in dat hij geen poging zag om te remmen toen hij het gevaarte zag staan en stootte veel te vroeg af.
Met een slag kwam hij aan de andere kant van de paal op zijn poten neer.
En galoppeerde rustig verder.µ
“Als je me nou…” zei Gini.
“wat ben jij een spring talent zeg”.
Het dier had bijna een meter achter de balk een landing gemaakt, en aangezien hij heel vroeg afgestoten had, was hij wel een serieuze verspringer, maar dit zal ook wel te maken hebben met het feit dat hij er enorm snel aan kwam lopen.
Malher vond het springen blijkbaar wel leuk
En liep vanzelf terug het gangetje in en sprong de hindernis over en over, wel met een rustiger tempo en met meer ‘inzicht’ van het niet te vroeg afstoten.
Toen Malher serieus bezweet was en al degelijk moe aan het worden was liet Gini hem stoppen en ruimde de balken terug op terwijl Malher besloot nog maar een lading zand over hem heen te gooien.
Gini borstelde Malher nog eens heel goed.
Toen zag ze iemand staan en verschrok haar.
Het was Lara.
“oh Lara je liet me schrikken ho..JE HEBT EEN ZADEL VAST?” riep Gini verbaast.
“jep, vandaag is de dag, dat we hem eens kennis laten maken voor de eerste keer met een zadel en eventueel als hij het goed neemt een ruiter, want hij was zo gezegd al bekend met een zadel.”
Terwijl Lara het zadel vast nam op haar schoot en op een blok ging zitten liet ze Malher het helemaal besnuffelen en gaf hem af een toe een koekje al beloning.
Gini legde ondertussen een onderlap, zadel dekje en een zadel bondje op Malher’s rug.
Ze zag dat dit allemaal Maron’s spullen waren omdat Lara altijd vertelde dat de manege spullen te oud, versleten waren en niet lekker op paarden ruggen lagen.
Malher hield een oor naar achter gericht om te luisteren wat Gini bezig was, maar hij liet alles goed toe omdat Gini dit al vaker ‘geoefend’ had in de stal.
“ik ben zo ver” zei Gini tegen Lara.
Ze stond heel rustig op met het zadel en Gini ging hem vasthouden.
Toen Lara het zadel op de rug van Malher legde gooide Malher gelijk zijn twee oren naar achter en begon met zijn lippen te ‘babbelen’.
“niet zo grommelen” zei Gini tegen Malher.
Terwijl deze bij Gini’s woorden weer wat vrolijkere oren ging opzetten.
Heel langzaam deed Lara al de lusjes vast aan het zadel en ging de singel aandoen.
Ze had dus ook Maron’s singel, en zelf voor een dikke halfinger als Malher was deze redelijk ruim, maar ook vast.
Ze hing hem aan de onderste gaatjes van de singelriemen.
En zei tegen Gini dat ze hem moest belonen met een koekje en zelf aaide ze Malher.
Malher had heel de tijd zijn oren spits naar voren gehouden en vond de andere manege paarden interessanter dan wat er gaan de was om en rond zijn rug en buik.
Toen ging Lara de singel gaatjes heel rustig 1 voor 1 kleiner maken.
Toen er een kleine druk ontstond spande Malher zijn buik massief.
‘Ik dacht al wel dat dit gebeuren zou” zei Lara.
“hij is inderdaad al met een zadel in aanraking gekomen, daarom vond hij het op de rug leggen helemaal niets nieuws”.
“maar ze zullen de singel wel elke keer bruut hebben aangetrokken waardoor er een nare gedachte afspeelt in zijn hoofd elke keer hij de singel voelt”.
“we laten hem even zo tot hij zijn buik weer slinkt” en stappen wat rond met hem, en verkorte zo de singel”.
“ok” zei Gini en begon met Malher rond te stappen die eerst wel de oren plat in de nek hield, maar al gauw het hele zadel gebeuren vergat en Gini volgde.
Gini ging zelfs over tot een klein drafje en dit vond Malher helemaal geen probleem.
Zo ging de tijd voorbij en per keer kon Lara de singel verkorten zonder dat Malher zijn oren weer plat legde.

“ok, het volgende moment hebben we jou nodig!” zei Lara.
“hij kent het zadel al goed, zoals ik verwacht heb, en nu nog een ruitergewicht” tenzij je bang bent, begrijp ik het, en kan ik eventueel Brigitte bellen en haar laten?” zei Lara.
Brigitte was een ervaren inrijder van jonge paarden.
Gini was wel zenuwachtig maar niet echt bang, en ze zij wou de EERSTE zijn die op Malher stapte.
“Ik ben er klaar voor” zei Gini en probeerde zo rustig mogelijk te worden zodat Malher haar angst niet zou voelen.
Lara zette Malher langs de box en Gini ging op de box staan.
“vertel maar wat ik moet doen” zei Gini.
“je laat gaat over het paard leunen, maar nog niet helemaal hangen, en beloond hem aan de andere kant van zijn hals”.
Zo gezegd, zo gedaan, Malher luisterde met zijn oren naar achter maar bleek het allemaal goed op te vatten toen hij Gini’s stem hoorde.
“goed zo!” zei Lara. “nu ga je over hem hangen, terwijl je weer tegen hem praat.”
Malher nam dit allemaal zo goed op dat Gini op Malher mocht gaan zitten.
Heel voorzichtig legde Gini haar been over het zadel en beloonde Malher op het zelfde moment.
Deze stond nu wel heel gespannen maar liet het toe.
Gini stak haar benen in de stijgbeugels en deed haar hielen al naar omlaag.
Ze beukte zich om Malher te belonen.
BOEM BOEM BOEM… een paard stampte tegen zijn staldeur, Malher verschrok zich en steigerde…

Citaat:

Maar omdat Gini tijdens het opzadelen van Malher voorbereid was geweest voor alle mogelijke dingen die gebeuren konden, had ze snel Malher’ s nek vastgenomen.
Maar omdat Malher nog geen evenwichts gevoel had met een ruiter op zijn rug, kwam hij al snel naar beneden.
Ze kalmeerde Malher vlug en deze bedaarde al snel bij het horen van Gini’s stem.
“zo je heb goed gehandeld”. Zei Lara.
“Altijd voorbereid zijn, regel 1 bij paarden”. Lachte Gini flauwtjes.
Ze stak haar voeten terug in de stijgbeugels en beloonde Malher weer, waarna ze dieper in het zadel ging zitten.
“Klaar?” vroeg Lara.
“Doe maar”. Zei Gini.
Lara nam Malher mee en stapte de bak rond.
“geef al wat meer beendruk, bij hoeken enzo” zei Lara.
Dit deed Gini en Malher verzette zich even, maar Gini gaf een drijvende hulp en zei” Doorlopen Malher” en Malher vertrok weer.
“zo, nou is het genoeg voor vandaag” zei Lara en ging gebaarde dat Gini moest afstappen.
“probeer zo af te stappen zonder box ens zien hoe hij reageert” zei Lara.
Malher legde zijn oren wat platter maar bleef rustig staan.
Gini beloonde hem uitbundig toen ze op de grond was en liet Malher nog even stappen met zadel.
Toen nam ze hem mee naar de stal.
Op de weg buiten kwam ze Laura tegen met Querido en deze keek heel schijnheilig naar Malher.
“Oh, zijn er nu al toebehoren bij het “my little pony” pakket?” zei Laura.
Gini liep met een grote glimlach door.
“jep, en ik ben van plan ze allemaal te verzamelen” dacht Gini
Niemand kon haar dag nog kapot krijgen!.
Ze zadelde Malher af en borstelde hem nog ens.
Daarna nam ze hem mee terug naar Maron’s wei.

Toen de paarden in volle galop naar het andere eind van de wei galoppeerde en daar stopte om te grazen draaide Gini haar om en ging terug naar de stallen.

“Hey Loesje” hoe gaat het ermee?
Zei Gini tegen het oude paardje dat haar vrolijk aankeek.
Ze nam haar nog een keer mee naar buiten en ging even in de bos wandelen met een geïnteresseerde Loesje aan het andere eind van het touw.

De dagen gingen voorbij en elke keer ging het beter en beter met Malher zijn vooruitgang.
Gini had al gedraafd aan de longe met hoofdstel en Zadel.
Ze deed het elke dag beter en beter, ondertussen kreeg ze nog les van Lara die af en toe zelf op Malher reed, omdat zij nu eenmaal een veel betere ruiter was dan Gini.

Tot de dag kwam dat het ‘verkleed parade’ plaats vond.
Ze wou graag met Malher meedoen, maar deze zou een gevaar vormen voor iedereen, omdat hij nog niets gewend was.
Lara zou wel meedoen Met Maron.
Toen ze zo stond te kijken zag ze opeens Nele en Loesje aankomen lopen.


Nele had Loesje heel mooi verkleed.
Loesje had allemaal dotjes in haar haar en een haar band op met een grote pluim.
Ze had 2 paar verschillende bandages aan, 2gele en 2 groene.
Haar staart was ingevlochten en met bloemetjes bekleed.
Rond de teugels en hoofdstel riemen had ze gekleurde veters gevlochten.
Nele zelf was verkleed als clown.
Toen de grote paarden eraan kwamen zag ze Maron lopen.
“wauw’ riep Gini naar Lara die heel blij keek.
Lara was verkleed als jonkvrouw en zat op een Amazone zadel.
Met de twee benen aan 1 kant.
Maron was verkleed als ridder paard met Blauw kleed.
Zijn manen zaten in Bekken en zijn teugels waren ook bedekt met een laag stof met een ‘ridder’ patroon.
Zijn sokken waren mooi gewassen en blijkbaar hadden ook hier vlechtjes in gezeten want ze waren heel dik en mooi gebekt.
Het was allemaal een mooi gebeuren.

Moe en voldaan ging ze s’ avonds naar huis en viel vrijwel meteen in slaap.

De vakantie ging voorbij en er waren nog maar twee weken over.
Gini kon nu al zelfstandig met Malher door de bak rijden en was het ‘onmiddellijk’ aanspringen in galop aan het leren.
Malher wou nooit aanspringen in galop, en bleef maar sneller en sneller draven tot hij bijna de uitgestrekte draf deed en met veel moeite ging hij dan in galop.
Nu volgde Gini les van Lara om hem in draf in de hoek onmiddellijk in Galop te laten aanspringen.
Ze werkte er een uur aan, en elke keer Malher weer middendraf ofzo ging doen, nam ze hem terug in een rustig arbeidsdrafje en liep een halve bak door om daarna terug proberen aan te springen.

“probeer hem eens te met je zit te rijden, en gebruik je benen alleen bij het aanspringen”
zei een stem.
Gini keek op en zag een jongen staan van een jaar of 16-17-18.
Gini deed wat hij zei, want ze had zelf geen andere oplossing.
Ze dreef Malher aan met haar zit en in de hoek riep de jongen
“zet nu je benen op de juiste plaats en geef een 1 keer een grote druk”.
Gini maakte haar klaar; zette haar benen op de juiste plaats en gaf Malher in de hoek een grote druk.
Met een grote sprong ‘viel’ Malher in galop …
Gini was verbaast..Malher zat in galop!!
‘Goed zo, hou hem zo’ zei de jongen.
En laat hem een rondje of twee galopperen en zet hem daarna terug in draf!
Gini volgde de raad op en liet Malher door galopperen.
Daarna nam ze hem terug en Beloonde hem enorm.
Malher vond dit ‘galopperen wel wat’ want zijn oren waren gespitst en hij keek geïnteresseerd rond alsof hij zelf niet kon geloven dat hij juist gegaloppeerd had.




“ Merci voor de raad” zei Gini verlegen.
“Dat was graag gedaan.” Zei de jongen
“Met Chelsie had ik hetzelfde probleem” zei hij weer.
“Wie is Chelsie?” vroeg Gini om een gesprek aan te knopen met deze wel heel aantrekkelijke jongen.
“dat is mijn Camargue merrie” zei hij weer.
“Heb jij een Camargue -paard?” vroeg Gini met ongeloof
“deze kom je niet zo vaak tegen hé” zei ze weer.
“Inderdaad” zei de jongen.
“hoe heet je?” vroeg de jongen aan Gini.
“eum,.. eum Gini” zei Gini verlegen ze draaide Malher zodat de jongen haar knal rood hoofd niet zag.
“en jij?” riep Gini.
“Tristan” riep deze…

Citaat:

Gini en Tristan praatte de hele weg terug naar Malher’s stal.
“Hier zijn we dan.” Zei Gini.
“Leuk, plekje, woon je hier al lang?” zei Tristan op een lachwekkende toon.
“Nee, joh, Malher’s stal” zei Gini die juist erna pas echt doorhad dat dit een grapje was.

“staat Chelsie hier ook?” vroeg Gini een beetje verlegen.
“Nee, ze staat bij mij thuis” zei Tristan.

Gini zette Malher in zijn stal en begon hem af te zadelen.
“Waar woon je?” vroeg de jongen aan Tristan.
“Oh een eindje verder”zei Gini
“Oh leuk!?” zei Tristan.

(Ja hoor wat een antwoorden kan jij geven” dacht Gini bij haarzelf)

“Waar woon jij?” vroeg Gini snel, om haar onnozele antwoorden te verdoezelen.
“Oh, ook een eindje verder” zei Tristan heel onschuldig.

Gini werd een beetje rood omdat ze nu weet hoe het is dezelfde onnozele antwoorden te krijgen als ze geeft.

“Heb je een Msn – Adres?” vroeg Tristan”.
“Eum, ja hoor, Ben er alleen niet zo vaak op, omdat ik grotendeels bij Malher ben” zei Gini.

“Ahzo, Mag ik hem hebben?” vroeg Tristan.

“Ja hoor, het is : Gini_WolvenMeisje AT hotmail.com” zei Gini.

“Ik wil niets vragen maar..Wolvenmeisje?” vroeg Tristan.
“EUH, Nou ja, het zijn mijn tweede lievelings dieren. Ik vind ze gewoon heel fascinerend” zei Gini verlegen.

“Nou, ik Moet door, ik zie of hoor je nog wel” zei Tristan een beetje snel en vertrok.
“Raar”., dacht Gini.

Toen het al laat was ging Gini naar huis, op haar weg naar haar fiets ging ze nog even langs Loesje.
Deze stond weer stil in haar stal.. TE stil.
“Hey meid, wat scheelt er met jou?, Heb je je dagje niet?” zei Gini tegen de pony.
Ze spitste haar oortjes voor een paar seconden om ze dan weer op kwart na negen te hangen.
Ze gaf haar een kusje op haar neus en vertrok richting huis.
Thuis aangekomen ging ze onmiddellijk in de douche en toen haar moeder riep dat ze aan tafel moest komen Ging ze pas uit de douche.
Een maal aan tafel vertelde haar moeder dat ze een weekendje alleen zou zijn, omdat haar ouders ‘er eens tussenuit gingen’ voor een weekendje naar Duitsland.
“Ja hoor, Ik kan het prima op mezelf aan” zei Gini.
Ze at haar Spaghetti met ‘vals’ vlees op en vertrok richting haar kamer.
Ze drukte haar tv aan en switchte de knop om zodat het geluid via haar boxen door haar kamer Galmde.
Ze plofte in haar reuze plofzak die ze zelf met haar vader gemaakt had die een afspraak had met een piepschuimfabriek en zo een dubbel overmaatse plofzak konden maken waar ze praktisch met twee in konden gaan liggen.
Haar schaakspel van glas trilde door de Sub boxen en dit zou blijkbaar de goede reden hebben dat haar vader haar kamer geluidsdicht had gemaakt.
Ze had veel geluk met een vader als die van haar.

Ze zapte wat rond, en stopte even op een muziek kanaal waar een programma bezig was over mensen die hun zelf belachelijk maakte en zo gevaarlijk mogelijk stunten uithaalde
Het heette “dicking around” en het speelde af in schotland.

Toen ze bijna in slaap viel zapte ze vlug de tv uit en zette haar radio maar aan, want met de beweging om de tv uit te zetten ging haar slaap opeens over.
“Je zult hem vast nooit meer zien” peinsde Gini.

“Gadver…” zei Gini toen de zonnestralen haar wekte.
Ze lag nog in haar pof zak met de radio zapper op haar schoot en een serieuze kwijlvlek op haar bloes.
“Lekker hoor ..” zei Gini en veegde haar mond af.
Ze stond op en was stijf langs alle kanten, “domme plofzak”…
Ze legde haar afstandsbediening terug weg en ruimde haar rommel van gisteren op.