Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-10-05 17:27

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 10-10-05 17:27

oooh, ben ook benieuwd, ook ik volg het verhaal van in het begin

je schrijft echt leuk!!!!

**Geplaatst**: 10-10-05 19:13

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 10-10-05 19:13

Spannend

**Geplaatst**: 10-10-05 20:57

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 10-10-05 20:57

idd, je moet wel weer even gaan doorschrijven!!! je zei al dat het over de gang was maar nu maak je me toch wel erg nieuwsgierig!!!
ik wil het weten! ik wil het weten!! ik krijg nu allemaal van die enge ideeën wat het kan zijn!! grrrr

*offtopic: les ging heel goed

heb weer heel laag gesprongen

Ruben zei dat hij steeds meer front begon te krijgen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-10-05 22:57

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-05 22:57

de droom gaat door....

Bloed… dikke rode bloedslierten…. En de modder was geen modder….. het was een smurrie, een mengsel dat leek op bloedslierten en dik, donkergroen slijm….
”Gatver!”, het zat op mijn handen en nu dus ook op mijn gezicht… Wat was dit voor rare plaats! Ik had het idee dat ik in een gang zat wat een slachtplaats moest voorstellen....
Op de grond lagen ook allemaal botten met bloed er nog aan…. Er moest hier een verschrikkelijk monster ofzo leven in deze gangen.. Ik rilde helemaal en mijn ogen stonden wijd open gesperd van angst. Ik stond met mijn rug gedrukt tegen de gore, slijmerige, rode wand. Toen ik daar bewust van werd nam ik een sprongetje naar voren en rende huilend en bibberend door de smurrie terug naar de eerste gang. Het was hier weer helemaal donker, ik moest hier zo snel mogelijk weg zien te komen!
Sara was ik helemaal vergeten, maar zij wist het… nu ik begreep wát hier leefde, was ik niet meer veilig.. ik was te diep in de gang en het monster of wat het ook was.. was hier in de buurt, ik voelde het! Spetterend ploegde ik door de smurrie terug… nou ja ik dacht dat het terug was, maar ik wist het door mijn angst niet meer zeker…Opeens hoorde ik een angstaanjagende grom achter me en meteen daarna hard geplons … Gillend ploegde ik voor mijn leven door de smurrie zonder te weten waar ik heen ging. Door de duisternis zag ik niets, ik voelde mijn handen glijden langs de slijmerige muur en door de smurrie. Snel daarna struikelde ik over iets en viel languit in het diepere deel van de rode smurrie. Heel snel volgde een enorme druk op mijn middel en was het over... ik werd gegrepen en stikte bijna in de smurrie….Ik voelde enorm veel pijn en voelde de slijmerige massa via mijn mond in mij komen...

Met een schok werd ik klam wakker….. Ik zat rechtop in mijn tweepersoonsbed en ademde diep in… ik draaide mijn hoofd bij en keek op mijn wekkerradio, ik zag dat het 2 uur midden in de nacht was…
“Jeetje zeg!, wat een nachtmerrie..”. Ik ging weer liggen en draaide me om, áls ik morgen nog durfde om die gang in de gaan, moest ik een mega grote zaklantaarn meenemen. Eigenlijk durfde ik niet meer in die geheime gang, ik had geen idee wat daar kon zitten, het kon wel heel gevaarlijk zijn. Het leek mij onwaarschijnlijk dat mijn droom de waarheid was…dat kon ik mij gewoon niet voorstellen. Raar vond ik het dat Sara even in mijn droom voorkwam…
Ik zou morgen middag Sara mee kunnen vragen naar het huisje, maar dan zou ik mijn mond houden over dat ik nog wat bijzondere zalf zocht. Ja dat was een goed idee, dan was ik niet alleen. We moesten onze mobielen meenemen en twee grote zaklantaarns.
Ik draaide mij nog eens om en schopte de warme deken iets van mijn linker been af zodat ik wat afkoelde. Ik viel weer in een onrustige slaap…

Ik kwam ’s ochtend heel vroeg in de kamer van het ziekenhuis waar Ronan lag. Een zuster die kennelijk de wond wilde verschonen kwam gillend uit de kamer gerend. Ik rende naar binnen en draaide de deur achter mij op slot. Het leek wel of Ronan een groenige huidskleur had gekregen, toen ik voorzichtig dichterbij stapte, zag ik dat het verbandje van de wond af lag en dat er helemaal een gat in Ronans hals zat! Iets om het gat heen zat groene etter, Ronans ogen waren wijd open gesperd en hij keek mij met zijn enge ogen aan. Zijn oogwit was helemaal groenig en er kwam goor spul uit zijn mond een soort slijm. Hij keek mij eng aan en zijn bovenlichaam kwam opeens omhoog zodat hij pal voor mij zat. Hierdoor schrok ik zo erg, dat ik achteruit sprong en de deur snel probeerde te openen wat opeens niet meer lukte…ik zat gevangen. Ronan schreeuwde: “Jouw schuld! Door jou ben ik zieker geworden! Jij hebt mij vergiftigd met je heksenzalf!, Rotgriet! Je zal er flink voor boeten!”.

Hij zag er heel eng uit, dit was helemaal niet mijn bedoeling geweest ik wilde hem juist helpen om sneller beter te worden. Kort daarna moest ik huilen en zei zachtjes dat ik hem juist wilde helpen om sneller beter te worden en dat deze zalf bij mij ook goed had geholpen. Hij had weer terug gesnauwd: “Wat weet je nou van die zalf? Je weet er helemaal niets van! Je weet helemaal niet wie het gemaakt heeft en wat er allemaal in zit!”.
“Oeps”, dacht ik geschrokken,” wat ben ik dom geweest!”. De zalf werkte maar een bepaalde tijd..dat had ik gemerkt aan mijn ogen… Eerst waren mijn ogen mooier geworden door de zalf en na een paar dagen weer een stuk lelijker, maar gelukkig kon ik nog wel goed zien.. Nou ja, ik wist natuurlijk niet wanneer dát uitgewerkt was…Ik moest meer zalf hebben uit het huisje..
Ronan had helemaal gelijk, ik was heel erg dom geweest dat ik zomaar die zalf op zijn kwetsbare wond had gesmeerd. Opeens werd ik uit mijn gedachtes gerukt, Ronan was stikgeluiden aan het maken en greep bang naar zijn hals, het leek weer net alsof hij allergisch was en stikte.
Zijn hals werd steeds dikker totdat hij uit zijn bed kwam en alle slangetjes die in hem zaten lostrok en hiermee dreigend naar mij toe kwam lopen. Gillend rende ik naar de andere deur, maar deze zat ook op slot. Ronan kwam met zijn groenige huid op mij aflopen. Zijn ogen stonden erg eng en gemeen. “Je zult er nu voor boeten!”, zei hij dreigend. Met een ruk trok hij mij aan mijn haren naar hem toe en wikkelde de plasticen slangetjes krachtig om mijn nek….Ik trok met mijn handen aan de slangetjes die steeds strakker om mijn nek gedraaid werden totdat ik geen lucht meer kon krijgen. Ik keek Ronan angstig aan en zei dat het mij heel erg speet….”Te laat…,” had Ronan gezegd. Rukkend met mijn laatste krachten trok ik aan de slangetjes totdat ik mij slap voelde worden en ik niets meer voelde of zag en het steeds donkerder werd……

**Geplaatst**: 10-10-05 23:05

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 10-10-05 23:05

Dat is weeeeer een droom

anders is het verhaal afgelopen

denk ik

Eh, mooi stukje weer

**Geplaatst**: 11-10-05 08:39

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 11-10-05 08:39

ik denk dat het niet zo een goed idee was om die zalf op hem te smeren :|
maar gelukkig as het maar een droom

het verhaal mag net alfgelopen zijn van ij !!!!!!!!!!!!!!!!!:(

**Geplaatst**: 11-10-05 08:55

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 11-10-05 08:55

Zeker weer een mooi stukje

Ik denk ook dat het en droom is

**Geplaatst**: 11-10-05 13:50

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 11-10-05 13:50

Ik denk ook dat het een drOom is.. Hopen dat het niet zo in het echt gaat..

**Geplaatst**: 11-10-05 16:34

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 11-10-05 16:34

Het MOET een droom zijn. Anders ist veel te eng!=)
wacht op volgende stukje... Vanavond?

**Geplaatst**: 11-10-05 21:06

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 11-10-05 21:06

het is nog steeds een goed verhaal

!!!! hm ga nu maar eens slapen

ik lees morgen wel weer verder (A)

**Geplaatst**: 12-10-05 12:50

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 12:50

Jaa alst een droom was zou ut best wel en sneu einde zijn

**Geplaatst**: 12-10-05 14:35

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 14:35

meer ik vin het egt super leuk (A)

**Geplaatst**: 12-10-05 14:59

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 14:59

Wanneer weer een stukje?

**Geplaatst**: 12-10-05 17:17

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 17:17

en was dit ook een droom? ja toch?!

**Geplaatst**: 12-10-05 17:41

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 17:41

hoop het wel voor anne ::

**Geplaatst**: 12-10-05 17:48

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 17:48

en voor mij!! anders krijg ik nachtmerrie's, en dan ook nachthengsten, en dat is helemaal niet goed, want daar komen nachtveulens van

**Geplaatst**: 12-10-05 18:07

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 18:07

Ik kijk uit naar een nieuw stukkie...

**Geplaatst**: 12-10-05 18:29

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 18:29

meisjj schreef:
en voor mij!! anders krijg ik nachtmerrie's, en dan ook nachthengsten, en dat is helemaal niet goed, want daar komen nachtveulens van

nee niet zo goed voor jouw

dus moet er weer een stukkkiej komen

**Geplaatst**: 12-10-05 19:47

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 12-10-05 19:47

jezus, het is wel heel spannend, wil een nieuw stukje...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-05 20:56

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-05 20:56

Even een kort stukje omdat ik vandaag niet veel tijd heb omhet verhaal verder te schrijven...

Met een snak naar adem zat ik rechtop in bed. Ik had wel vaker gekke dromen, maar dat ik twee keer in 1 nacht dóód ging dat had ik nog niet eerder meegemaakt…
Kreunend draaide ik me om en richtte mijn blik op de wekkerradio, 6 uur gaf het schermpje aan.
Eigenlijk had ik helemaal geen zin om weer te gaan liggen, ik was erg gespannen niet zozeer dóór mijn droom maar wel of mijn droom waarheid was geworden! Met een sprong kwam ik mijn bed uit. Stilletjes haalde ik mijn ondergoed uit mijn kast en een schone roodgeblokte rijbroek met een bijpassend rood strak truitje. Ik keek even bij mijn raam hoeveel graden het was, de thermometer gaf 15 graden aan.
Met mijn kleding liep ik naar de badkamer en legde het op het crèmekleurige muurtje waar ook badspullen op stonden. De thermometer van de douche stelde ik in op 27 graden. Terwijl het water begon te stromen kleedde ik mij uit en gooide mijn pyjama in de wasmand die naast de wc stond. “Oei sjit!”, dacht ik geschrokken, ik had nog niet in de spiegel gekeken hoe mijn ogen eruit zagen na de inwerking van de zalf. Gespannen liep ik richting de spiegel en keek er met gesloten ogen in. “Oh, laat mijn ogen er alsjeblieft weer goed uitzien..” zuchtte ik en ik opende mijn ogen. Ik danste een rondje en zong: “Yes, joepi! Ze zijn weer mooi! En nog dikkere wimpers ook!”.

Gerustgesteld ging ik onder de douche staan en was net van plan shampoo in mijn haar te masseren toen ik zag dat de shampoo fles aan de andere kant van de badkamer stond. “Ohh, no problem, ik zoef hem wel even naar mij toe,” dacht ik zelfverzekerd. Met een slap boogje kwam de fles naar mij toe maar viel net buiten de douchecabine op de grond. “He sjit!”, dacht ik en deed nog een poging om hem naar mijn hand te laten zweven, deze keer lukte het goed en ik sloot meteen het kiertje van de douchedeur. “Ik moet weer wat meer oefenen,” dacht ik zuchtend.
Van top tot teen waste ik mezelf en spoelde de shampoo en douchegel helemaal af. Voorzichtig stapte ik uit de douchecabine, kort hierna begon het licht te flikkeren en het na 2 seconden was het helemaal donker. Verward greep ik de handdoek en droogde mij snel af. Geschrokken draaide ik me om en keek naar de andere kant van de 5 meter lange badkamer waar wat groenige hangplanten hingen, ik dacht dat ik daar wat geritsel hoorde. Gehaast duwde ik de badkamerdeur open, griste mijn kleding van het muurtje en liep snel naar mijn eigen kamer. “Sukkel”, zei ik tegen mijzelf dat ik mezelf zo snel bang liet maken door mijn eigen gedachten..”maar waren het wel mijn gedachten? Was er niet echt wat in de badkamer?”, fluisterde ik tegen mijzelf.
“Hou op Anne, doe niet zo dom!”, zei ik geruststellend.
Ik trok mijn ondergoed aan en pakte mijn rood geruite rijbroek en truitje. Toen ik aangekleed was kamde ik mijn haar en maakte zelf een invlecht in mijn bruine vochtige haar. Een invlecht maken kon ik behoorlijk goed, niet alleen bij mijzelf maar ook bij Lady. Aan het uiteinde van mijn haar deed ik een zwart elastiek met een grote, mooie, rode roos. “Oeh, sexy”, zei ik lachend tegen de spiegel. Snel trok ik nog even mijn truitje goed en pakte mijn gympen en stapte erin.
Mijn rugzak die bij mijn bed lag, pakte ik en klikte mijn licht uit. Met grote sprongen rende ik de trap af.

Een zacht licht van buiten schemerde al door het gordijn heen. Het werd al redelijk vroeg licht, het was nu half zeven. Uit de koelkast pakte ik de volle melk, uit het kastje erboven de muesli. “Ohja, ik moest oefenen,” dacht ik opeens. Met mijn gedachten tilde ik de melk op en draaide het pak iets zodat de melk over de muesli gleed. Even ging er een beetje melk naast het bord, het was nog best moeilijk om het pak netjes stil in de lucht te houden! Rustig liep ik met het bord muesli naar de keukentafel en ging eten. Ondertussen schreef ik een briefje aan mijn moeder dat ik naar Ronan ging en daarna meteen naar Lady omdat het deze zaterdagmiddag te warm werd om te rijden.
Mijn mobieltje moest ik vandaag niet vergeten en ohja! de grote zaklantaarns, die zou ik straks uit de schuur pakken.
Om zeven uur zouden de zusters beginnen met de patiënten te controleren, iets voor deze tijd wilde ik in Ronans kamer zijn, ik moest dus een beetje opschieten. Om kwart voor 7 in de vroege ochtend, liep ik met de rugtas met het zwaard naar de schuur. “Oh ja dat is waar ook, ik moest weer met de mountainbike, want mijn band van mijn gewone fiets was nog lek”, dacht ik peinzend. De schuurdeur draaide ik knarsend van het slot. “Hai schatje, goede morgen”, zei ik poeslief en haalde de zwarte kat even aan die kennelijk in de schuur was gekomen. De kat miauwde en gaf kopjes tegen mijn been. Even schrok ik op toen ik nog een beweging achter de oude dozen hoorde en de doos van de plank viel…

Morgen schrijf ik wel een langer deel

ben nu ook even een heel spannend boekje aan het lezen die ik vanavond wel uit heb..