Misschien moet ze die dan ook maar eens aanschaffen. Als ze nou wat een goedkoper halster koopt, dan kan ze alvast wat geld voor een zweetdeken aan de kant leggen. Dat is een goed idee! Dat word een halster van €15.- en die andere €15,- van haar eigen geld, is voor het zweetdeken. Misschien moet ze dan in de vakantie maar even een vakantiebaantje vinden. Dan heeft ze dat deken zo bij elkaar. Als Marleen Sjors niet meer droger krijgt, geeft ze Sjors wat hooi en gaat haar box uitmesten. Die was niet zo vies, daarom is ze in tien minuten klaar. Ze maakt Sjors los en zet haar in haar box. “Brave Sjors. Ik ga naar huis. Doeg meid!” Marleen loopt de stal uit en wil haar fiets pakken. “Ho jij eens even jonge dame.” Marleen kijkt om en ziet Rob staan. Hij kijkt niet bepaald blij, dus fietst Marleen er snel naartoe. “Als wij weggaan, dan melden wij dat even.” “Maar waarom?” “Waarom? Omdat wij verantwoordelijk voor jou zijn.” “O, oké.” Marleen lacht magertjes en fietst van het terrein af. Wat een zeur zeg. Hij is mijn vader niet. Snel vergeet ze Rob, en denkt weer aan Sjors. Ze is best lief, en helemaal niet zo vals! Blij loopt ze de kamer binnen. Daar komt een vrolijk hondje op haar afspringen. “Hallo ik weet niet hoe je heet.” “Micha.” Hoort Marleen vanuit de kamer. “Mam, pap!” Ze stormt op haar ouders af en omhelst ze. “O, echt zo super super super bedankt!” Marleen rent hyper door de kamer en maakt allemaal rare sprongentjes. “Belooft is belooft,” grijnst haar moeder. “O mam, pap, Sjors is echt super mooi en ze is niet eens zo vals. Af en toe wil ze bijten, maar dat leer ik haar wel af.” “Zo super, super, super bedankt!” Ze geeft haar ouders een kus en loopt met rare sprongen naar de koelkast. Daar pakt ze een glas appelsap en slaat hem achterover. “Sorry dat ik nu al weg ga, maar ik moet even bij Mickey langs. Ik neem de bus wel.” “Geeft niet hoor schat. Doeg Marleen.” “Dag Marleen.” “Daag.”
dat is de reden ook niet.. het spijt me echt.. maar ik heb deze week toetsweek.. ik zal mijn best doen voor jullie om er nog een verhaaltje tussen door te schrijven..
het is niet zon groot stuk.. maar het is wel voor jullie..
Marleen loopt richting bushalte en kijkt op het bordje. De eerste bus vertrekt om 5 uur. Nu dus. Marleen gaat op de hoek staan en kijkt af de bus er al aan komt. Na 3 minuutjes wachtten komt hij om de hoek. Ze stapt de bus in en geeft de strippenkaart. Ze gaat achterin de bus zitten en wacht tot ze bij het ziekenhuis aankomen. Dan stapt ze uit de bus en loopt richting ziekenhuis. Daar neemt ze de lift, op weg naar Mickey. Als ze de kamer binnenloopt ziet ze niemand zitten. Ze kijkt in Mickey’s bed, maar daar ligt ook niemand. Paniekerig loopt ze naar de balie. “Mevrouw, weet u waar Mickey Laren is?” “Ja, ze zijn net met zijn gemokuur bezig. Dus dat wordt hem niet.” “O, zou ik een briefje achter kunnen laten?” “Ja natuurlijk kan dat.” De vrouw achter de balie geeft Marleen pen en papier.
Lieve Mickey,
Omdat ze net met je gemokuur bezig zijn kan ik je niet spreken. Maar ik beloof snel weer te komen hoor. Ik wilde je echt super bedanken voor al je spullen. Ik hou van je.
Kusjes Marleen.
“Dank u wel mevrouw.” “Tot ziens.” Teleurgesteld loopt Marleen het gebouw uit. Ze had zo’n zin om even lekker met Mickey te kletsen. Nou ja, dan moet ze morgen maar weer even komen.