Bokt.nl

Citaat:

"Als jezelf kwijtraakt. Waar kun je jezelf dan weer oprapen en terugduwen in je lichaam? Het duister verdrijven en het geluk laten zegenvieren? Door te zeggen; 'Dit ben ik', en je leven in te richten als de woonkamer waarvan je altijd gedroomt hebt? De stoel van geluk daar graag, dicht bij het raam. Geluk heeft lucht nodig, knik je dan. Die duistere tafel, zet die maar in die hoek. Elke avond vallen de laatste zonnenstralen daar, en duister verdwijnt bij aanraking van licht. Ja, wijs klink je dan. Maar of het gaat uitpakken zoals je wilde? Dacht het niet hoor. Dat soort dingen moet je vergeten. Jezelf terug proberen te vinden is een onmogelijke opgaven van duizenden lastige opgaven die zelfs nog lastiger zijn als 6 vwo wiskunde. Nee, je vindt jezelf in een overwachtshoekje. Je moest wachten en geduld hebben, tot je ziel zijn comeback maakte. Wonderlijk vind je niet? Het leven is dus niet alleen 'uit je doppen kijken!', oftwel je ogen als je iets kwijt bent. Het leven is vergeven en loslaten. De kracht vinden om even verder te gaan zonder je eigen ziel. Je vervangende duistere ziel kan ook nog goed uitpakken, teminste dat hoop je. De kracht van denken en voelen dat je zonder kunt. Dan zal hij je van zelf gaan missen en met hangende pootjes terugkeren. Perfectie zit niet in eenzaamheid. Goh, komt er ook een achter, zeg je dan. Dat zou ik zeggen, teminste. Maar denk eraan; vergeven. Vergeef jezelf. Je bent nog slechts een kind vanbinnen, al probeer je jezelf voor te doen als een onwaarschijnbaar genie dat de zelfmoordpillen heeft gevonden. Sta oog in oog met de waarheid. Je hebt het niet, meisje. Geef je tere zieltje een aai over zijn koppie en laat hem zich thuisvoelen. Dan glipt ie weer naar binnen, voordat je het weet. Al je prachtige meubeltjes weer op zijn plaats zo. 'Je laatste kans', zeg je dan met een streng gezicht. 'Loop niet nog eens weg, of het zal je bezuren.' Want je ziel heb je nodig. Op een gegeven moment breekt het je op zonder. Dan ontstaat er een imens gat wat niet te vullen valt en uiteindelijk de weg zal wijzen naar een dwangbuis. Ja, zo gaat dat. Maar dan ontstaat er nog een probleem. Je duistere vervangingsziel. Waar moet dat heen? Ben je sterk genoeg om het te laten gaan, en weer in de vergetenis te laten duiken? Of heb je het toch liever bij je, voor het geval dat het andere toch weer wegloopt? Ach ja. Keuzes, keuzes. Een nadeel van je duistere vriend is dat hij niet over zich laat heersen. Langzaam aan zal hij dieper in je kruipen, en jezelf uitmoorden. Dag, dag, ik. Daarom is de keuze gemakkelijk. Altijd kiezen voor jezelf, en voor je vrienden. Geloof me, die hebben niet graag een duister jij aan hun zijde. Laten gaan die duistere ziel. Wordt je lieve mama ook gelukkiger van.
Nog een tipje, voor dit wijze gesprek zich sluiten zal. Hou van je ziel, hou van jezelf. Geloof me, je bent je eigen liefde waard. Zonder gevoel van eigenwaarde, zonder zelfvertrouwen en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf.. is het leven een stuk minder prettig. Jouw geluk ben jezelf. Verpest het niet.
Durf het niet te verpesten zoals ik het voor mezelf heb gedaan. Durf niet je duistere kant bij je te houden omdat je bang bent. Want uit eigen ervaring kan ik vertellen; De angst wordt dan enkel groter."

Citaat:

net als 'en', 'omdat' enz.) een voegwoord is om 2 zinnen aan elkaar te maken.

Citaat:

Ik trek mijn maliënkolder over mijn hoofd heen, trek mijn harnas aan en snoer de riemen vast. Ik strek mijn armen voor me uit en wiebel mijn vingers heen en weer. Ik zucht diep en trek het tentzeil open. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en tuur over het immens grote veld. Als een groep mieren krioelt het leger over de heuvel. Het lawaai is oorverdovend. Vanmiddag is het onze laatste kans. De aller laaste kans om ons land te bevrijden. Ik realiseer me dat alle mannen die hier rondlopen uit liefde voor hun land zullen strijden. Ik bedenkt me, misschien is het pure angst. Mannen die zich heldhaftig voor willen doen, maar liever thuis zijn bij hun vrouw en kinderen.

Mijn paard wordt voorgereden, ik loop het heuveltje waar mijn tent op staat af en spring op mijn paard. Verschrikt komt het dier omhoog. Ik prik mijn sporen in zijn buik en galoppeer de heuvel verder af. Vaag zie ik de kerkklok van een nabijgelegen nederzetting. Bijna 1 uur. Ik strek mijn rug en roep met een bulderende stem ‘Vandaag zal ons land weer vrij zijn. Wij zullen de vijand inmaken. Vanavond keren jullie allen terug naar huis...’. Een seconde val ik stil. Lang niet alle mannen zullen terugkeren, misschien 300 of 400. Het grootste deel zal deze slag niet overleven. Ik zet mijn harde stem weer op en roep ‘Mannen, trek ter strijde, God zal met ons zijn’. Ik trek mijn paard om en galoppeer, samen met de eerste linie richting de vijand. De bogen worden gespannen en de eerste pijlen schieten als een harde regenbui op onze vijand neer. Nog geen seconde later krijgen we dezelfde lading terug. In mijn ooghoeken zie ik mensen neervallen. Een raar koud gevoel vloeit door mijn lichaam heen. Ik heb deze mensen hier heen gebracht. Ik probeer dit schuldige idee uit mijn hoofd te zetten, tot ik naar beneden wordt getrokken. Ik zie hoe 2 pijlen mijn paard hebben doorboort. Ik spring van het dier af en zie hem schokken. Het bloed stroomt via een enorm gat uit zijn hals. Ik pak mijn zwaard en steek in een slag het paard dood. Ik zie het paard zijn ogen wegdraaien en zijn laatste zucht uitbrengen. Ik draai me om en realiseer dat het paard zo beter aan zijn einde is gekomen. Ineens voel ik een enorme pijnschok door mijn schouder gaan. Ik wend mijn hoofd en zie een pijl door een kier in mijn harnas stekken. Ik zak door mijn knieen. De pijn verdoofd mijn hele lichaam. Alles wordt zwart voor mijn ogen. In die duisternis zie ik mijn liefste, Marieken en ons kleine dochtertje. Nooit zal ik hun gezichten vergeten. Ze verdwijnen in die diepe duisternis en ik voel helemaal niets meer. Ik zucht. Nooit zal ik weten hoe deze oorlog is afgelopen. Nog een laatste zucht. Nu is het zo ver, ik laat mijn leven gaan...

Fenn schreef:

nieuwe toppic:
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=68&t=705062&hilit=

Op deze kan een slotje.