Dinsdag 28 februarie 2006
Op een dag kwam daar de duidelijkheid,
ging jij met me mee of kwam er toch een afscheid..
Het is de waarheid ik kan er niet omheen,
over een paar maanden zijn jij en ik alleen..
Alleen zonder elkaar,
onze zoveel voor mij betekende tijden, tot daar..
Waarom het niet langer mocht duren,
ik snap het niet, al die mooie avonturen..
Ook moeilijke tijden zijn wij samen doorgekomen,
dat deze tijden voorbij waren, was toen iets waar ik alleen van kon dromen..
Toch kwam jij er bovenop,
je ogen begonnen weer te stralen, moed en vertrouwen stonden bij jou voorop..
Ik heb nog maar een tijdje om van jou te genieten,
je bent mijn allesje, deze tijd laat ik niet voorbij schieten..
Ook deze tijd zal ik er nog voor je zijn,
al weet ik, dat ik over een tijdje niet meer heb dan alleen herinneringen, maar vooral heel erg veel pijn..
Pijn dat jij niet bij mij blijven mag,
mensen om mij heen zullen zeggen, laat het achter je, het is voorbij ach..
Mijn gevoelens en verdiet om jou,
valt niet te omschrijven, niemand kan begrijpen hoeveel ik van je hou..
Ik ben niet van plan mijn gevoelens te delen,
met niemand die lief zijn of me niets kunnen schelen..
'K probeer te raden wat je denkt en wat je voelt,
en wat je vind van mijn verdriet..
Jij bent altijd zo dichtbij,
de engel van m'n hart, dat ben jij..
Ik hoop maar dat jij net als ik ook die eenzaamheid kent,
Want nu ik binnekort alleen ben weet ik pas echt wat jij voor mij bent..
De mooie tijd is veelste snel voorbij gegaan,
je lijkt nog steeds dichtbij maar ook ver hier vandaan..
De allerlaatste weken, de dagen gaan snel,
Dichtbij komt het afscheid, moeilijk wordt het wel..
Reneej