Bokt.nl

xyzutu2 schreef:

Om maar even een knuppeltje in het hoenderhok te gooien:

Ik denk dat het luiheid is om te beweren dat fotorealistische tekeningen een persoonlijke noot en ziel missen zodra ze van een foto geschilderd worden. Hoe fotorealistisch ook, iedere tekening is een wit papier gevuld met persoonlijke keuzes van de tekenaar. Geef een foto aan drie verschillende fotorealistische tekenaars, en je krijgt 3 verschillende tekeningen terug. Niet alleen omdat iedereen een andere tekenstijl en ervaring in het tekenen en herkennen van bepaalde karaktertrekken in foto's heeft, maar ook omdat zowel het laatste als het transporteren van een foto naar een wit doek altijd een impressie is van de tekenaar, een impressie die altijd langs de vraag 'wat wil ik laten zien?' gaat. Iedere tekenaar heeft zijn sterke en zwakke kanten, de een wil met elk haartje de dierlijkheid van het paard laten zien, de ander zoomt in op het oog, maakt dat gedetailleerd en laat de rest net dat tikkeltje minder uitgewerkt, en weer een ander gaat voor het spel van de oren. Dat is ook de reden waarom je ook bij fotorealistische tekeningen favoriete tekenaars kunt hebben, gewoon omdat hun interpretatie of precies overeenkomt met die van jou, of juist voor jou erg verassend is. Maar er zijn ook een hoop fotorealistische tekeningen die niet aan de maat zijn omdat ze als tekening geen eenheid vormen, geen focus hebben, maar een verzameling van structuren zijn ('oh ja, nog een neusgat, en daar nog een oor, wat haar..')

xyzutu2 schreef:

Hetzelfde geldt voor tekenaars: als je goed fotorealistisch tekent, combineer je de feiten van het papier automatisch met de 'ziel' en boodschap die je er aan mee wilt geven doordat je het werk een focus mee geeft.
Als je goed abstract of impressionistisch tekent, dan staar je je niet dood op de 'grote boodschap' die je aan je kunst mee wilt geven, maar denk je ook aan de manier waarop je dat idee over gaat brengen op de toeschouwer door de focus goed te leggen op wat jij wilt dat men ziet en storende elementen weg te laten.

xyzutu2 schreef:

Het grote voordeel van die hele kudde beginnende fotorealistisch tekenende Bokkers is het feit dat je ze er onomstotelijk op kunt wijzen dat die neus nog te groot is, of dat de focus wel heel erg raar op alleen het tuig is gericht waarbij het paard zelf wegvalt, en ze daar ook heel vaak in het volgende schilderij mee aan de slag ziet gaan.

xyzutu2 schreef:

Als je tegen een 'beginnend' abstract tekenende tekenaar zegt dat het je stoort dat alle 4 de benen een verschillende lengte hebben, omdat juist de originele manier waarop het hele schilderij gestileerd is in jouw ogen de aandacht zou moeten trekken en zo'n detail gewoon net iets stoort, dan krijg je toch al snel te horen dat dit een interpretatie en impressie is van een vrije geest en dat het weer typisch fotorealistisch is om daar op te letten

xyzutu2 schreef:

Ook al vind je zelf het werk geslaagd, een beetje ervaren tekenaar weet dat wat op het eerste en tiende gezicht in je eigen werk heel goed lijkt, later opeens erg tegen kan vallen omdat je dan eindelijk die roze bril kwijt bent. Het kan dus nooit kwaad om te bedanken voor het meedenken, en in het achterhoofd te houden dat je ze over een jaar tijd waarschijnlijk zelfs gelijk geeft. Dat abstracte en impressionistische is heel goed, maar ook vrije geesten kunnen leren van hun publiek.

Fnanne schreef:

Er wordt veel interessants geschreven in dit topic, maar bovenstaande quote schiet mij toch wat in het verkeerde keelgat. Waarom zou de vormgeving teveel afleiden?
Hoe kan het dan dat het realistische werk van George Stubbs, en dan bijvoorbeeld Whistlejacket (National Gallery in Londen) door velen, en zelfs kunstcritici, worden bestempeld als goed?? Het wordt wel hét paard in de kunstgeschiedenis genoemd.

Remy schreef:

Hier kan ik me helemaal in vinden.

En verder: soms bekruipt me wel eens het gevoel dat in dit aquariustijdperk, fantasy voor sommigen meedoen met de mode is, een fase die na een paar jaar weer gaat vervelen. Mede gestimuleert door LotR, Harry Potter en andere fantasyfilms. Ik ken zelf weinig fantasytekenaars boven de 50 jaar, wel veel andere stromingen.

Voor een heleboel mensen niet hoor, maar ik weet van mijn omgeving dat dat wel vaak het geval is.

JoSav schreef:

Ik ben daarnaast niet ala Stubbs, en probeer het daarom niet zo realistisch mogelijk te krijgen (hoewel Stubbs ook niet puur hyperrealist was.

SilverStorm schreef:

iek, inderdaad die stereotypes kunstenaar *giechel* zo zie je ze vaak in films tsk. ik zit zelf niet in de kunstwereld, maar is dit stereotype nou echt zo stereotype of is dit heel zwaar overdreven? of..of in plaats van en.. en?