Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-12-05 14:33

Re:

Geplaatst: 03-12-05 14:33

tuurlijk moet je verder schrijven

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-05 15:38

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-05 15:38

hejj ik lees net deel 4 nog een keertje na en zie best veel spelfouten staan dus heel erg sorry daarvoor maar k kn het niet meer veranderen dus sorry ervoor xxxies amber

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-05 15:38

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-05 15:38

hejj ik lees net deel 4 nog een keertje na en zie best veel spelfouten staan dus heel erg sorry daarvoor maar k kn het niet meer veranderen dus sorry ervoor xxxies amber

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-05 15:39

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-05 15:39

thanxx whisperramse

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-05 16:42

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-05 16:42

is het zo slecht dat niemand meer reageert?

**Geplaatst**: 04-12-05 17:21

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst: 04-12-05 17:21

Neej joh hardstikke leuk verhaal

Vooral doorgaan !!

ik ben benieuwd ..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-05 17:45

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-05 17:45

dank je:)

**Geplaatst**: 04-12-05 17:49

Re:

Geplaatst: 04-12-05 17:49

Leuk verhaal !
*Wacht op volgend deel*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-05 17:50

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-05 17:50

dank je

**Geplaatst**: 04-12-05 19:20

Re:

Geplaatst: 04-12-05 19:20

weer 2 leuks stukjes! Ben benieuwt naar de rest.

**Geplaatst**: 05-12-05 14:26

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst: 05-12-05 14:26

* Wacht ook *

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-05 14:46

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-05 14:46

dank jullie wel ik ben er mee bezig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-05 21:06

Re: [verhaal] Morgan de zwarte hengst

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-05 21:06

[quote]Snel probeerd Sara het verdrietige gevoel weg te slikken maar die brok in haar keel blijft er zitten en het lijkt wel hoe dichter ze bij de begraafplaats komen hoe dikker de brok word. Sara stapt de auto in en kijkt de hele weg uit het raam. Langzaam komen ze dichter bij de begraafplaats. Sara wordt heel zenuwachtig. Het liefst zou ze nu uit de auto stappen regelrecht naar huis lopen, zich laten vallen op haar bed en in slaap vallen tot haar moeder haar wakker maakt. Maar dat kan nu niet meer, morgen niet meer, volgende week niet meer, over een jaar niet meer, nooit meer zal ze door haar moeder wakker gemaakt worden. Nooit meer zal ze haar armen om haar moeder kunnen sluiten, haar om haar hals kunnen vallen, haar dingen vertellen, niks. Ze zal haar moeder nooit meer zien. De foto’s en haar herinneringen en de spullen van haar moeder zijn de enige dingen die ze nog van haar moeder heeft. Als het kon… zou ze haar moeder toch zo graag terug willen hebben. Maar dat kan niet meer. Nooit meer. Sara probeert dat vervelende gevoel uit haar gedachten te verbannen, het lukt niet.

Langzaam loopt Sara samen met haar familie richting een soort huis. Ze worden naar een kamer begeleidt waar ze moeten wachten tot de begrafenis begint. Het is akelig stil in de kamer. Sara kijkt om zich heen naar haar familie. Er komt een vrouw binnen die ze naar de begraafplaats leidt. Het is koud buiten. Er gaat een rilling over Sara haar rug, ze weet alleen niet of het van de kou of van de zenuwen is. De paar blaadjes die nog aan de bomen hangen zijn roodgeel gekleurd. Langzaam lopen ze naar een plek onder een boom. Er staan wat kennissen en nog wat verre familie van haar en haar moeder. Sara slikt als ze haar moeders kist ziet. Sara gaat naast haar oma staan die haar hand vast pakt. Een man vertelt wat dingen over haar moeder. Ook een paar familie leden vertellen dingen over haar moeder, eigenschappen, dingen die ze met haar meegemaakt hebben, dat ze haar zo zullen missen. Sara werd geroepen. Nu moest zij wat zeggen. Haar hart bonkt in haar keel terwijl ze naar voren loopt, naast de kist houdt ze stil. Ze pakt een briefje uit haar zak en zucht diep. [b]

Mamma

Zo plots was je weg
Weg van de aardbol
Weg van hier
Weg van alles
Maar niet bij mij
Je zult bij me blijven
Voor altijd
In me hart
Nooit…
Zal je me hart verlaten
Zoals je dat bij deze aardbol deed
Mamma… voor altijd in mijn hart

Er rolt een traan over Sara haar wang. Snel vouwt ze het briefje op en legt het op de kist tussen al de bloemen. Haar oma die rode ogen van het huilen heeft slaat een arm om haar heen, de tranen rollen over Sara haar wangen en vallen op de roodgeel gekleurde herfstbladeren die al op de grond gevallen zijn. Langzaam zakt de kist de donkere grond in. Sara hoort de mensen achter zich snikken.

Het is een week later. Haar oma is al weer vertrokken naar Engeland. Sara is die tijd bij Roos gebleven. Roos is erg lief voor haar en doet er alles aan om haar op te vrolijken. Alleen nu was het de vraag, waar moet Sara wonen.

‘Roos?’ vraagt Sara. ‘Ja?’ ‘Mag ik je wat vragen?’ ‘Jij mag mij alles vragen Sara’ antwoord Roos. ‘Mag ik bij jou wonen?’ Roos kijkt op van haar tijdschrift. ‘Sara, natuurlijk mag het van mij, maar je moet het ook aan je oma vragen.’ Sara die dit antwoord niet had verwacht springt op en rent naar de telefoon. Snel tikt ze haar oma’s nummer in. ‘Oma?’ ‘Ja Sara, hoe gaat het nu met je?’ ‘Goed oma, maar ik heb een vraag. Zou jij het goed vinden als ik bij Roos zou gaan wonen?’ Haar oma is stil aan de andere kant van de lijn. ‘Oma?’ Haar oma en zij praten er nog lang over later stemt haar oma toch in. De volgende week moeten Sara, haar oma en Roos heel veel papieren tekenen. Roos wordt Sara haar peetmoeder. De dag dat Roos officieel Sara haar peetmoeder is geworden gaat Sara naar haar moeders graf, voor het eerst sinds de begrafenis. Roos heeft een bos rozen voor Sara gekocht en zet haar met de auto bij de begrafenis af en blijft bij de ingang wachten. Samen met Jessy loopt Sara naar het graf. Niet wetend wat ze moet zeggen gaat Sara naast het graf zitten. Het zonnetje breekt zachtjes door maar echt warm wordt het niet. Een hele tijd blijft Sara daar zitten. Sara legt de rozen op het graf. Nog omkijkend naar het graf loopt Sara weer naar de uitgang.

Voor het eerst sinds het ongeluk gaat Sara weer op Morgan rijden. Jessy rent vrolijk om Sara heen terwijl Sara het zadel van Morgan naar de poetsplaats sjouwt. Morgan briest als Sara aan komt lopen. Jessy die nog steeds bij Sara liep ziet Thomas en zet het op een lopen om weer met hem te gaan spelen. Sara strijkt haar hand door de zwart golvende manen. Ze glanzen in het licht van de schelle tl-buizen. Morgan fluistert Sara en legt haar hoofd tegen zijn gespierde nek. Sara pakt het zadel en legt die op Morgan zijn rug. Als ze klaar is met opzadelen loopt ze met hem naar de bak. Ze heeft morgen eigenlijk les maar omdat ze geen zin heeft om al die vragen te beantwoorden gaat ze liever vandaag rijden.

Het zand van de bak is hard. Het heeft vannacht gevroren. Sara klimt op Morgan en laat hem door de bak stappen. Morgan is fris vandaag. Sara draaft aan en rijdt wat voltes. Ze heeft eigenlijk geen zin om dressuur te gaan rijden. Sara stapt af en laat Morgan in de bak staan. Ze zet de hindernissen klaar. Ze zet ze op 1.20 en loopt weer op Morgan af. Morgan briest naar haar en laat haar weer op zijn rug klimmen. Sara draaft weer aan en gaat op de sprong af. Zo als gewoon springt Morgan er met een sierlijke beweging overheen. ‘Goedzo jochie,’ zegt Sara terwijl ze hem een aai over zijn hals geeft. Na een uur gesprongen te hebben verzorgt Sara Morgan na en gaat naar Roos haar huis. Blaffend loopt Jessy mee.

Het is kerstvakantie. Ponykamp komt er weer aan. Sara loopt naar de kantine om zich in te schrijven. Er staan al veel meisjes voor haar. Ze kent ze allemaal al van vorige ponykampen behalve een meisje. Het is een meisje met lang zwart haar in een keurige vlecht. Ze heeft dure rijkleding aan en kijkt verveeld om zich heen. Sara vergeet het meisje en schrijft zich in. Ze zit in de groep van Roos! Sara gaat aan een tafeltje zitten kijkend naar de kinderen die zich nog op gaan geven. Het meisje met de dure kleding en het lange zwarte haar zit ook in haar groep. Verveeld kijkt het meisje weer om zich heen. Sara staat op en loopt op het meisje af. ‘Hoi, ik ben Sara’ zegt Sara terwijl ze haar hand naar het meisje uitsteekt. Het meisje kijkt vies maar Sara haar hand en schudt die snel. ‘Melissa’ zegt het meisje kortaf en loopt weg. Sara kijkt haar verbaasd na.

Het ponykamp begint nu echt. Sara loopt met haar koffer vol met spullen naar de slaapkamer. Ze kiest het achterste bed en legt haar deken en kussen erop en schuift haar koffer eronder. Ze loop de kamer weer uit naar de stal van Morgan en aait hem over zijn snoet. Hij kijkt haar aan met zijn diepbruine ogen en hinnikt zacht. ‘Dag jochie’ fluistert Sara in zijn oor en loopt weer weg.

De volgende dag gaan ze allemaal spelletjes doen. Ze krijgen eerst allemaal een paard waar ze alle spelletjes mee zouden doen. Sara mocht op Morgan. Eerst gaan ze koekhappen op hun paard. Sara moet tegen Melissa. Melissa zit op Joep en je kan van haar gezicht aflezen dat ze het spel helemaal niet leuk vond. Roos geeft het startsignaal en Sara en Melissa laten hun paarden naar het koord stappen. Alle twee gaan ze in hun beugels staan happend naar de koek die aan een touwtje hangt. Iets eerder dan Melissa hapt Sara een hap uit het koekje en heeft gewonnen. Lachend pakt Sara het koekje en geeft er een stuk van aan Morgan die het vrolijk op eet.

Het ponykamp gaat snel voorbij. Het was enorm gezellig en het afscheid valt zwaar. Gelukkig is Sara er elke dag dus zij ziet alle paarden weer maar er zijn kinderen die heel ver weg wonen en dat dus niet hebben. Sara neemt afscheid van al haar ponykampvriendinnen en ziet Melissa samen met en man waarvan Sara aanneemt dat dat haar vader is naar het kantoor lopen. Sara gaat bij Morgan staan wachtend tot Melissa en haar vader weer naar buiten komen. Het duurt wel anderhalfuur. Melissa loopt meteen door naar Morgan zijn stal en aait hem over zijn neus. Ze negeert Sara. ‘Ja Morgan’ zegt Melissa je bent van nu af aan van mij. Sara schrikt zich rot! Melissa die het ziet glimlacht en gaat verder met het aaien van Morgan. Sara rent naar Frans zijn kantoor toe. ‘Frans wat is dit?’ schreeuwt ze zo wat. ‘Melissa zei!’ ‘Rustig Sara’ Morgan is niet van haar. ‘Niet helemaal tenminste.’ ‘Wat is er dan ze zei net…’ ‘Ze heeft hem voor een halfjaar geleasd’ zegt Frans. ‘WAT?! Frans, hoe kan je dat doen?’ Morgan is van mij wil Sara bijna zeggen maar ze slikt het in. Morgan is helemaal niet van haar. Het is eigenlijk gewoon een manege paard dus iedereen kan hem leasen. ‘Kan ik nu een half jaar niet op Morgan rijden?’ Vraagt Sara. ‘Dat hangt van Melissa af zij is er nu de baas over’ antwoord Frans. ‘oliebol!’ Nou dat was het dan. Dat was haar leven met Morgan. Als het aan Melissa ligt raakt Sara Morgan niet eens aan. Rustig Sara niet zo dramatisch, zegt ze tegen zichzelf. Er zijn ergere dingen. Sara zucht diep. ‘Ik ga maar eens Frans’ zegt Sara terwijl ze zich met een ruk omdraait en regelrecht naar Morgan zijn stal rent. Daar staat Melissa nog. Daar heeft Sara dus geen zin in ze keert zich om en loopt naar Roos haar huis.
[b][quote]