Bokt.nl

Heel gaaf verhaal!
ben benieuwd naar het vervolg

ik heb telkens zo'n idee dat die Kris niet helemaal eerlijk is en haar gebruikt, maar dat kan ik ook fout hebben

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-05 20:57

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-05 20:57

Ohw ships, heb het nog niet over geschreven *stom*
Oke, nog 1 dagje wachten, oke?

Bedankt trouwens, nonixjuh en Ilkkah!

**Geplaatst**: 21-12-05 11:08

Re:

Geplaatst: 21-12-05 11:08

1 dagje houden we nog wel vol

**Geplaatst**: 21-12-05 20:53

Re:

Geplaatst: 21-12-05 20:53

hier een fan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-12-05 21:14

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 21-12-05 21:14

De tranen stroomden over mijn wangen. Dit kon niet, dit kon echt niet. Het moest een leugen zijn, net zoals die hartaanval. Maar waarom zou ze nog een keer liegen? Ik wist het niet. Ik wist niets meer op dat moment. Ik kon me er niets meer van herinneren, waarom niet? Zoiets aangrijpends zou ik me toch moeten kunnen herinneren? Mijn vader had vreselijk geleden, maar mijn moeder niet minder. Al die jaren had ze het diep weggestopt, nooit erover gepraat. Hoe heeft ze dat vol kunnen houden? Vol ongeloof lag ik op mijn bed te huilen, waardoor ik niet merkte dat mijn moeder binnenkwam. Ik schrok een beetje toen ze opeens naast me stond, maar ik vloog haar meteen in haar armen. Samen stonden we te huilen. Opeens had ik ontzettend veel respect voor mijn moeder. Ze had zoveel meegemaakt, maar ze is altijd sterk gebleven, heeft mij beschermd tegen de harde waarheid, mij gesteund met typische dingen als school, terwijl zij juist diegene was die alle steun nodig had en verdiende.

Toen we uitgehuild waren ploften we samen op mijn bed.
‘’Mam, natuurlijk vergeef ik het je, natuurlijk!’’
Mijn moeder keek mij aan.
‘’Lieverd, het spijt mij zo, maar hoe langer ik er niet over praatte, hoe moeilijker het werd. Het spijt me echt heel erg. Weet je, ik hoop dat je heel gelukkig wordt met Kris, dat hij je heel blij maakt. Maar het is echt moeilijk voor me, ik wil dat je mij een beetje gerust stelt af en toe. Ik vertrouw je en ik weet dat je verstandig genoeg bent om geen dingen te doen die je niet wilt.’’
Verrast keek ik naar mijn moeder. Gaf ze mij nou echt haar vertrouwen? Mocht ik echt met Kris om blijven gaan?
‘’Wauw, dankjewel mam!’’ antwoordde ik, terwijl ik haar een dikke knuffel gaf. Ze liet zich opeens van een heel andere kant zien.

Hoofdstuk 4

Met een noodvaart fietste ik naar school. Het was maandag 5 december, sinterklaas. Ik had een geweldig cadeautje gekocht voor Kris; een zilveren ring met mijn naam erin. Ik had zo’n zin om hem alles te vertellen wat ik te horen had gekregen, om hem het cadeautje te geven, om hem te zien en te omhelzen, dat ik twee keer zo snel op school was als normaal. Ik had nog twintig minuten voor ik naar Wiskunde moest, dus ik racete de school door, op zoek naar Kris. In de aula? Bij de kluisjes? Nergens was hij te vinden, terwijl hij juist altijd vroeg op school was. Toen ik naar het wiskundelokaal liep zag ik hem plotseling staan, maar hij was niet alleen. Er stond een meisje bij hem, met haar rug naar me toe. Ik kon niet zien wie het was. Mijn enthousiasme verdween als sneeuw voor de zon. Wat moest Kris met een ander meisje? Waar hadden ze het over? Kris had een serieuze uitdrukking op zijn gezicht. Langzaam liep ik in hun richting, maar Kris zag me al. Ik zag dat hij het gesprek haastig afkapte, waarna het meisje een blik op mij wierp en snel wegliep. Ze was mooi, bloedmooi. Maar wat moest ze bij Kris? Onderzoekend keek ik Kris aan, die inmiddels voor me stond.
‘’Wie was dat?’’ vroeg ik, en ik probeerde nonchalant te klinken, wat niet erg goed lukte.
‘’Sorry mop, maar maak je niet druk. Ik houd alleen van jou!’’ antwoordde hij met ietwat gekleurde wangen.
‘’Ik vroeg wie het was.’’ zei ik, dit keer een stuk norser.
‘’ Sorry. Dat is Leila, mijn ex. Ik heb drie jaar met haar gehad, maar het is nu al een half jaar uit.’’
Ik voelde me alsof ik een klap in mijn gezicht had gehad. Waarom had hij me nooit verteld dat hij een ex had? Waarom kende ik die hele ‘Leila’ niet, had hij er nog nooit een woord over gesproken?
‘’Oh, vandaar. Waar hadden jullie het over?’’
‘’Ze euh… ze vroeg me wat over scheikunde, ze snapte het niet.’’
Scheikunde? Iemand die wat vroeg aan Kris over scheikunde? Hij had er een 4,7 voor op zijn rapport! Ik besloot om maar niet door te vragen, ik had geen zin in ruzie. Ondertussen waren er al meer klasgenoten aan komen lopen en ik ging bij Petra staan.
‘’Hoi Petra! Tijd niet gesproken’’ zei ik met een geforceerde lach.
Ze keek eigenwijs de andere kant op en zei geen woord tegen me.
‘’Waarom zeg je niks?’’
Nog steeds geen antwoord.
‘’Petra, wat heb ik je misdaan waardoor je niks meer zegt?!’’ ik werd een beetje boos, ik had er een vreselijke hekel aan wanneer mensen mij negeerden.
‘’Goh, nu het even wat minder gaat tussen die etter van een Kris en jou kom je mij weer opzoeken? Raar hoor. Verder geen vriendinnen in de klas of zoiets? Je hoeft je er niet voor te schamen hoor, ik weet precies wat het is om in de steek gelaten te worden door iedereen! Eerst doet iemand aardig tegen je, maar als diegene een kans krijgt om iets populairder te worden kun je stikken. En als je een beetje hersenen hebt snap je vast wat ik hiermee bedoel!’’ en met die woorden liep ze kwaad weg.

Nog nooit had ik me zo rot gevoeld op een dag. Ruzie met Petra, Kris deed vreemd, wat moest ik hier mee? Wie was toch die Leila, waar hadden ze het over wat ik niet mocht weten? Door al dat gedoe was ik helemaal vergeten om het cadeautje aan Kris te geven, maar daar had ik nu ook geen behoefte meer aan. Misschien kon ik het met kerst geven. Of gewoon de volgende dag. Ik wist het niet, ik wilde er ook niet aan denken. Ik wilde helemaal niet aan Kris denken, of aan Petra, of aan de andere jongens die me vandaag de hele tijd zaten aan te kijken. Eigenlijk wilde ik even nergens aan denken. Gewoon een leeg hoofd, geen woorden en beelden, alleen stilte en leegte.

De rest van de week was een ramp. Petra keek mij niet meer aan, maar ik had nagedacht over haar woorden. Ze had gelijk, helemaal. Toen ik ontdekte dat ik met Kris en de andere jongens populairder zou kunnen worden, liet ik haar in de steek. Terwijl zij juist diegene was die wel een vriendin kon gebruiken. En wat deed ik? Ik keek niet meer naar haar om. Wat kon ik in hemelsnaam doen om het goed te maken? Kris had ook weinig tegen me gezegd. De ring had ik niet meer gegeven, als het zo door ging kwam dat er ook helemaal niet meer van. Hij was zo afstandelijk geworden nadat ik heb had betrapt met die ‘Leila’, dat ik mij af begon te vragen of hij echt niks meer voor haar voelde. Wanneer ik Kris probeerde te knuffelen, bleef hij zitten zoals hij zat, als ik hem kuste, kuste hij niet terug en met hem praten, was al helemaal onmogelijk. Ik had aan Frank gevraagd of hij misschien wist wat er met hem aan de hand was, wat hij met Leila had, want Frank kende hem het langste. Hij wist het niet. Niemand wist het, geen van zijn vriendin. Misschien wilden ze het wel niet weten, en misschien wilde ik het ook wel niet weten. Of ze mochten het niet zeggen, was het geheim, wilden ze mij erbuiten houden. Aan mijn moeder vertelde ik niks. Ze zou me toch meteen weer verbieden om met hem en de andere jongens om te gaan. Als ze vroeg hoe het op school was, zei ik ‘leuk’ of ‘gezellig’. Soms zag ik aan haar dat ze me niet geloofde, dan verzon ik er een verhaaltje omheen, wat we hadden gedaan in de klas waardoor het leuk was. Dan veranderde haar blik en was ik veilig. Ze vroeg toch nooit echt door. Ze had het druk genoeg met haar eigen zaken, zoals het sollicitatiegesprek dat ze vrijdag had gehad.

**Geplaatst**: 21-12-05 21:47

Re:

Geplaatst: 21-12-05 21:47

Ik vind het een erg leuk verhaal!! Ben heel erg benieuwd hoe het verder gaat...

**Geplaatst**: 22-12-05 17:49

Re:

Geplaatst: 22-12-05 17:49

Leuk!!
Heb geen schrijffoutje ontdekt

Ben benieuwd hoe het nou verder gaat.

wel iets wat ik vreemd vind, een ring, jongens dragen bijna nooit ringen, denk dat het beter een ketting had kunnen zijn oid

**Geplaatst**: 22-12-05 18:12

Re:

Geplaatst: 22-12-05 18:12

leuk verhaal

go on girl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-05 18:16

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-05 18:16

Ilkkah schreef:
Leuk!!
Heb geen schrijffoutje ontdekt
Ben benieuwd hoe het nou verder gaat.

wel iets wat ik vreemd vind, een ring, jongens dragen bijna nooit ringen, denk dat het beter een ketting had kunnen zijn oid

Nu je het zegt...

Ga ik veranderen, bedankt!