"Nigel ik hou van je" typte ze. Het was stil in haar kamer, zelfs haar hamster liep niet in zijn radje. Een antwoord, Eva dacht dat haar hart uit haar borst zou springen. " Eva, ik hou ook van jou" de letters spookten door haar hoofd, hij hield van haar. Zie je nou wel dat dat lijnen al effect had. Ze sprak met hem af voor morgen, naar de bios.
De volgende dag kwam ze ana bij bioscoop het Filmrolletje. Hij stond er al, oeh wat zag hij er goed uit. Wit shirtje, spijkerbroek. " Hoi Eef" hij gaf haar een onwennig kusje. "Wauw je bent afgevallen of niet"? "Ja al 3 kilo" zei Eva trots. Tijdens de film waren ze steeds ana het zoenen. Popcorn sloeg ze af. Nee daar werd ze dik van dacht ze bij zichzelf, ze at wel een sultana ofzo. Nigel bood haar vor de zoveelste keer chips aan. Ze nam er een paar. Ze werd misselijk, alles draaide. "Moet even naar de wc" "oke"
Een maal op de wc begon ze tegen zichzelf te schelden. "Stomme trut hoe kon je dat nou doen, chips. zoveel caloriën" Het moet eruit dahct ze bij zichzelf, weg die vieze chips. Ze ging ene wc in en ging op haar knieën zitten. Ze haalde diep adem en stak haar vinger in haar mond, steeds verder, ze begon te kokhalzen en haar maaginhoud kwam eruit. Dat ging makkelijk dacht ze. Ze spoeld ehaar mond en nam een kauwgumpje. Daarna ging ze terug naar de zaal, kuste Nigel en keek verder naar de film.
Ik vind het een beetje aandacht trekkerig verhaal, Sorry als het niet zo is, ook vind ik het verder niet echt iets 'boeiends' om te lezen, meer uit de zin van hoe het, verteld word.
Na de film bracht Nigel haar naar huis. Ze kusten elkaar voor de deur en namen lang afscheid. Ze ging met een glimlach op haar gezicht naar binnen. "Eef, ben jij dat" hoorde ze haar moeders stem vanuit de woonkamer. " Ja mam, ik ga naar bed" "Truste"
Toen ze boven kwam ging ze op de weegschaal staan, moet nog steeds wat vanaf concludeert ze. Ze liep naar haar kast en trok een slaapshirt uit de lade. Ze dook haar bed in en viel in een diepe slaap.
De volgende ochtend was het zaterdag, ze zou gaan winkelen met Roza. Ze zuchtte. Ze stond op, ze was echt nog moe. Ze liep traag naar de douche, kleedde zich uit en ging onder de warme straal staan, daar werd ze al wat wakker van. De wastte haar haar en kleedde daarna zich aan met een spijkerrokje en longsleeveshirt.
Eenmaal beneden nam ze ene glas water, dit was haar ontbijt. Haar moeder keek haar raar aan toen ze zag dat Eva niets anders dan water nam. "Sorry mam, ik moet gaan, anders word Roza kriegel" "Hmm, goed dan, maar eet vanmiddag wel goed he" "Ja ja" ze sloeg de deur achter zich dicht en rende naar de bus, die altijd voor hun deur stopte. Ze haalde hem nog net. "Eeheef hier!" hoorde ze Roza al roepen. " Hai" "Jee wat zie je eruit, slecht geslapen"? " Ja nogal"
In de stad gingen ze kleren passen. Eva pakte haar gebruikkelijke maat, 38. Ze liep naar het pashokje en trok de broek aan, hee hij was veel te groot, merkte ze.
Vind het een beetje... tja, 'oppervlakkig'? Je beschrijft een meisje met een eetstoornis precies zoals het 'bekend' staat... meisje wil dun worden, meisje gaat alles doen om af te vallen. Vind het een beetje... kort door de bocht? Weet t niet goed uit te leggen
tja kweet niet hoe ik eht anders zou moeten schrijven, weet geen andere manier zeg maar om het te beschrijven. denk dat je daarvoor ook echt een eetstoornis zou moeten hebben.
Mm .. misschien kun je haar gedachten *anders* schrijven zegmaar .. hoe ze elke keer weer een smoes bedenkt enz. enz. en dat ze uitrekent hoeveel caloriën ze gehad heeft dat soort dingen misschien word het dan wat minder oppervlakkig , maar ik ga t cker volgen