ik dacht laat ik het hele verhaal maar eens neerzetten!
hier is hij dan
Snel rende ik de straat uit, wat had ik toch?
Elke keer als ik van de oppaskinderen naar huis liep kreeg ik de rillingen en wou ik wel zo snel mogelijk thuis zijn.
Als ik er naar toe moest zag ik er ook weer helemaal tegen op!
Ik had de kriebels in m’n buik en ‘t voelde net alsof je verliefd was maar dan een stuk minder prettig!
Ik vroeg me af of dat gewoon bij mijn leeftijd hoorde of over het krantenbericht dat ik laatst gelezen had!
Er was laatst een vrouw die in het bos liep en het was al behoorlijk laat.
Ze was door een vent gepakt en flink mishandeld.
Nu raad je het zeker wel wat die gast nog meer had gedaan!
Tja.. wie gaat er nu ook als vrouw zo laat in het bos rondlopen?
Dan ben je niet goed snik… Alleen t engste van het hele krantenkop was nog dat die man nu vrij rond liep want ze hebben hem niet kunnen vinden!
Sinds die tijd kijk ik ’s avonds in alle donkere hoeken.
Al moet ik wat naar de vuilnisbak brengen dan ren ik snel weer het huis in met de hoop dat mijn moeder daar nog stond.
Gelukkig was ik nu bijna thuis en kon ik snel mijn bed in duiken!
Toen ik de achtertuin in liep wou ik naar binnengaan maar dat lukte niet zo snel.
De deur zat dicht! Mijn hart begon snel te kloppen en weer kreeg ik het angstige gevoel terug.
Was ik net thuis kreeg ik dit weer. En m’n handtasje lag ook nog binnen!
Ohw wat had ik toch weer een geluk! Maar niet heus.
Wanneer nou ook wel?
Ik liep een rondje om het huis en belde aan bij de voordeur in de hoop dat er iemand open deed.
Ik vroeg me af hoe laat het was en keek door het raam naar binnen.
Alles was donker maar na een paar keer goed kijken zag ik dat het al 11 uur was!
Nog een keer liep ik een rondje om het huis.
Ik keek eens goed rond en zag dat er een raampje open stond.
Snel kroop ik naar binnen en deed wat lampen aan.
Ik keek even of er een briefje lag en ja.. daar lag er 1:
Liefe Deborah,
Als je thuis bent moet je mij maar even op mijn telefoon bellen.
Ik neem aan dat jij de sleutel bij je hebt.
Groetjes mams.
Snel belde ik haar op en toen ik haar aan de telefoon had begon ik druk te schreeuwen.
Hoe bang ik wel niet was geweest en wat ik allemaal had moeten doorstaan!
Ik was nog geen minuut aan het preken of mams gooide de telefoon erop.
Nou zeg hoe durft ze!
Eerst zo dom zijn en dan nog de telefoon uitzetten ook!
Ik kon d’r wel……
Ik ging me douchen en kleedde me snel om en dook zo m’n bed in.
De deuren waren toch al dicht!
Toen ik de volgende ochtend wakker werd was ik de ruzie al bijna vergeten.
Ik trok wat oude kleren uit de kast en borstelde snel mijn haar.
Fluitend liep ik naar beneden, wat wil je het is weekend!
Blijkbaar was mams ook al op maar ze zag er niet zo goed uit!
Ik vroeg wat er aan de hand was maar een mompelend geluid en een boos gezicht kreeg ik als antwoord.
Toen besefte ik wat er de vorige avond was gebeurd en snel trok ik een boos gezicht terug!
Waarom deed ik eigenlijk zo overstuur tegen mams aan de telefoon?
’t Was toch mijn schuld dat ik die stomme sleutels niet mee had genomen?
Ach wat ze had het heus wel even kunnen melden zodat ik kon zeggen dat ik geen sleutels had!
Toen ik een poos zat te piekeren pakte ik mijn telefoon en stuurde een sms naar Karin:
Heej Kaar,
Alles okej daar?
Btj naar je zin in je nieuwe huis?
Zullen we vanmiddag gaan shoppen? Ze hebben hier thuis een rothumeur en ik kan wel een lachend gezicht gebruiken!
Veel liefs Deborah.
Na 5 minuten kreeg ik een sms terug en ze zei dat ze over een uurtje langs kwam om me op te halen.
Dan kon ik nog mooi even douchen en mezelf wat optutten want ik zag er niet uit!
Toen ik eenmaal onder de douche vandaan was was het al kwart voor 12!
Ik moest opschieten over een kwartier stond Karin al voor de deur en ik moest me nog aankleden en een gevecht aangaan met mijn make-up!
Voordat ik goed en wel klaar was ging de bel.
Snel holde ik de trap af en deed de deur open…
Nieuw:
Daar stond Karin met betraande ogen.
Ik wist even niet wat ik moest zeggen en keek d’r even strak aan.
Toen besefte ik dat ik d’r natuurlijk moest troosten en ik wou graag weten wat er aan de hand was. Ik sloeg een arm om haar heen, en zei dat we maar snel naar boven moesten lopen, zodat we even konden praten.
Zonder wat te zeggen liep ze de trap op, want het was zo’n beetje haar 2e huis, dus ze wist de weg wel.
Toen we eenmaal op mijn kamer waren, en ik net wou vragen wat er aan de hand was barste ze weer in snikken uit.
Ik liet haar maar even gaan en sloeg mijn arm om haar schouders.
Toen ze uitgesnikt was gaf ik haar een glas water en na een paar slokken begon ze te vertellen.
“sorry dat ik zo binnen kwam vallen”, zei ze.
“ik wou net weg gaan naar jou en toen vroegen mijn ouders waar ik heen ging, waarop ik antwoordde dat ik met jou de stad in ging. Toen raakte mijn moeder in een keer helemaal over de rooie en zei dat ze beter alleen wou wonen, dat ze hier liever nooit aan begonnen was en allemaal dingen dat ik thuis nooit wat goed deed en nooit wat van me liet horen.”
Ik keek Karin even raar aan en vroeg waarom ze dan zo overstuur was.
“nou”,vertelde ze. “net toen mijn moeder uitgeraasd was wou ik vragen of ik wat geld mocht lenen en toen werd ze helemaal kwaad! Het was ook wel dom om het op zo’n moment te vragen maar ja! Ik wist niet dat mijn moeder zo erg zou zijn!
Ze heeft me nog nooit geslagen, maar nu heeft ze mij zo’n harde klap gegeven dat mijn arm helemaal blauw is!”
Ik schrok en vroeg waar die plek dan zat.
Hij zat op haar arm, en het was niet zon kleintje ook.
Zeker zo’n 15 cm groot.
Ik keek mijn ogen uit en sloeg een hand voor mijn mond.
“Maar dit kan toch niet Karin? En dat doet je eigen moeder? Ze is niet goed snik! Ik denk dat je dit moet melden bij de politie!”
Toen begon Karin weer te snikken en zei dat als ze naar de politie zou gaan dat haar moeder haar dan nog meer zou slaan, dat heeft haar moeder zelf gezegd.
Nou laten we het dan nu maar even vergeten, ik zal even een stuk ijs in een doek wikkelen, ik denk dat dat wel goed is voor de plek.
Toen we 10 minuten later op onze fietsen stapte was Karin al een stuk vrolijker.
Gezellig babbelend en roddelend reden we naar de stad toe.
Nieuw:
Toen we eenmaal in de stad waren hadden we zin om wat te eten.
We liepen een friettent in bestelden een patat en aten hem snel op.
Toen we het op hadden doken we een kleding winkel in.
We keken even rond en zagen wel wat leuks hangen.
“Ga jij dat truitje even passen Karin? Dan probeer ik deze trui even.”
Toen ik in het hokje stond en net van plan was mijn janboel uit te trekken zag ik een jas hangen.
Onder de jas stond een stoeltje en daar lag een portefeuille.
Ik pakte het op met de jas en liep naar de kassa toe.
Ik vertelde waar ik het had gevonden toen er plots een man de winkel in kwam rennen.
Hij liep onze richting op en pakte de jas en de portefeuille uit mijn handen.
Ook bedankt riep ik hem na maar hij gaf geen antwoord meer.
Ik was helemaal vergeten dat Karin nog achter in de winkel stond bij de pashokjes.
Ze stond me een beetje raar aan te kijken en vroeg wat er aan de hand was.
Niks mompelde ik en ik ging snel die broek aan passen.
Toen ik hem aan had liep ik naar Karin toe.
“En?”,vroeg ik. “Wat vind je er van?”
Karin vond de broek erg leuk staan en ik kocht hem maar.
Het truitje bij Karin stond ook heel leuk, maar toen we de prijs zagen hadden we het toch maar niet gedaan.
Even later stonden we aan een ijsje te likken in de zon.
Toen ik het ijsje bijna op had zag ik de man langs rennen die zijn jas had vergeten.
Nu pas zag ik goed zijn gezicht en ik schrok er van.
Hij had een lelijk litteken op zijn wang lopen.
Hij zag er ook best onguur uit.
Ik porde Karin in haar zij en wees naar de man.
Karin snapte het niet en ik legde uit wat er nou was in de kleding zaak.
Karin huiverde en zei dat hij er nou niet sociaal en vriendelijk uit zag.
Ik vond het ook niet maar en erg beleefd was hij ook niet geweest.
Ik had zijn spullen ook gewoon mee kunnen nemen! Stel je voor!
Toen ik ‘s avonds thuis kwam zei mams dat mevrouw Stel gebeld had.
Dat was de moeder van mijn oppaskinderen.
“Ze had gevraagd of je vanavond weer op kon passen!”, zei mams.
“Ik zei dat jij haar wel terug zou bellen als je thuis was.”
Ik wist niet wat ik tegen mevrouw Stel zou moeten zeggen want ik zag er weer tegenop om daar heen te gaan omdat ik dan weer in het donker terug moest lopen!
Nieuw
Maarjah, toch maar op bellen want ik wou toch ook wel wat geld verdienen!
Toen ze opnam vroeg ik voor wanneer het was en het was voor zaterdag avond, morgen dus al! Ik zou er om 9 uur pas moeten zijn.
Zo laat pas? Nou ja kon ik daar mooi mijn huiswerk maken!
Ik sprak af om 9 uur en ging toen maar naar bed toe want het was al best wel laat.
De volgende dag had ik niet veel te doen dus ging ik maar op de msn.
Daar was het ook niet veel aan, dus keek ik in mijn telefoon lijst of ik nog wat leuke mensen had om op te bellen.
Kim, stond er.
Hey die heb ik al lang niet meer gebeld!
Ik had haar op vakantie in Frankrijk ontmoet en ze was een hele goeie vriendin maar ze woonde aan de andere kant van Nederland.
Ik belde haar op en na een half uurtje waren we wel zo’n beetje uitgepraat.
We hadden afgesproken dat ze in de komende vakantie naar me toe zou komen.
Mijn moeder gilde om te komen eten en na een paar boterhammen met jam ging ik naar Karin toe want ik verveelde me dood.
Daar was Karin’s huis.
Ik belde aan en Karin deed meteen de deur open.
“hehe”, zei Karin,”ben je daar eindelijk?”
Ik keek haar een beetje vragend aan.
Karin was helemaal opgetut en ze had hele leuke kleren aan.
Ik snapte niet veel van haar reactie en vroeg haar wat ze bedoelde.
“Hallo, ben je dat nu alweer vergeten?”, zei Karin.
“Om half 3 begint het schoolfeest! Je bent een half uur te laat want je zou je hier op komen maken!”
Ik sloeg op mijn voorhoofd en vroeg me af hoe ik dat ooit had kunnen vergeten.
Ik had er deze week nog wel zo’n zin in!
Karin zei dat ik wel wat kleren van haar kon lenen en dat ze zich snel moest opmaken omdat we anders te laat kwamen.
Ik trok een zwart truitje aan met aan 1 kant een mouw en aan de andere kant een spaghetti bandje. Er zaten allemaal zilveren kraaltjes op geborduurd.
Ik keek even in haar kast en trok toen een zwarte broek aan met mega weide pijpen.
Waarom ik zo’n rare combinatie koos snapte ik ook niet, maar ik vond het wel grappig.
Gelukkig had ik bijpassende schoenen aan die nog niet zo oud waren en snel deed ik wat make-up op.
Daarna fietste we samen naar het feest en toen we daar aan kwamen was het bijna half 3.
Mooi op tijd, dus konden we nog even op ons gemak ons haar doen in de wc.
misschien komt er vanavond nog een nieuw stukje ?!