Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-05-05 17:12

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 15-05-05 17:12

ik heb ALLES gelezen... Tong uitsteken

dat duurde nog wel even.. Tong uitsteken

meeeer..

**Geplaatst**: 15-05-05 17:44

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 15-05-05 17:44

NJAAAA IK ZIT ER NET IN, GAAT HET NIET MEER VERDER Huilen

Hup hup, ik wil deel 8 Tong uitsteken

**Geplaatst**: 15-05-05 18:42

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 15-05-05 18:42

ik wil ook meer komt maar op met deel 8

**Geplaatst**: 15-05-05 18:47

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 15-05-05 18:47

ik wil oook meer Lachen

**Geplaatst**: 15-05-05 22:12

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 15-05-05 22:12

ik wi look meer Haha!

je moet er een boek van maken! Haha!

**Geplaatst**: 16-05-05 12:54

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 16-05-05 12:54

MEEEEER MEEEEER

Jhaa maak een boek ! Alleen moeten er dan meer details enzo dat het wel een echt dik boek wordt Knipoog

x Manon

**Geplaatst**: 16-05-05 13:09

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 16-05-05 13:09

ik wil ook meer! echt een leuk verhaal haha ja een boek nou dan zal ik hem kopen!! haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-05 11:11

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-05 11:11

nu komt er meer Haha!

Deel8
Oh manny, ik mag de mooiste haf verzorgen die ik ooit heb gezien!! IK !! juist IK!
Oh ik ben zo blij hé, zo blij… zei Gini met een smile op haar gezicht alsof haar lippen van elastiek waren.
Nou nou, heb jij weer eens geluk zei manny, enne, waar mag je dat haflingertje van jou verzorgen?
Op de manége bij ons, en wat nog beter is, tot nu toch hoort hij nog bij de ‘eigenaars paarden’ en dus niet zomaar van iedereen.
Heeft die oude gierigaard een haflinger gekocht?
Euh, nou, nee, ja, ja kijk, hij had hem eigelijk gekocht met de gedachte dat hij al zadelmak was weetje wel, om hem in de les te laten lopen, maar hij bleek dus nog groen te zijn, of ja zo goed als groen.
En zijn dochter heeft een Arabier gekregen weet je, enne nou had ze de haflinger helemaal verwaarloosd in de stal gelaten en ik heb hem gevonden en ben met de baas gaan praten, en boven wonder mocht ik hem verzorgen.
Oh ik hoop dat ik hem ook mag berijden, ik hoop het zo, ik zou het wel kunnen.. denk ik?
Maar manny ik moet nou vlug door hoor want om twee uur mag hij naar zijn nieuwe stal gaan en dan mag ik hem gaan borstelen want ja hij is nogal een beetje mensen schuw.

Ok, Gini, maar doe je voorzichtig hé, niet dat je seffe onder dat beest ligt.
Nee, natuurlijk niet hoor, ik let goed op hoor.
En ze rende de winkel uit.
Ze stopte en riep met haar hoofd dat terug door de winkeldeur stak: Oh eum manny, zou je nog iets willen doen voor mij?
Tuurlijk watte?
Zou je mama er niks over willen zeggen? Voorlopig toch nog niet!
Weet je moeder het nog niet?
Nou nee, ze is altijd zo overbezorgd weet je wel, en dan zegt ze vast nee, als ik hem al een tijdje verzorgd heb, en hij kent mij, en is lief en zo, en mama weet het dan, en als ze komt kijken, wat ze zeker zal doen, ziet ze dat hij vriendelijk is en dan mag ik heus hem blijven verzorgen. Toe manny niet zeggen hoor, ik vertrouw op je.
Nou het zit me niet lekker “prinses’ maar goed, ik zal zwijgen, als je beloofd dat je voorzichtig bent.
Oh bedankt hoor manny, ik ben braaf! Ze knipoogde en liep snel terug naar haar fiets.
Nog 20 minuten en ze moet op de manege zijn.
Ze spurtte met haar fiets zo snel ze kon terug richting manege.
Poehoe zei ze terwijl ze het zweet van haar voorhoofd veegde. Dat scheelde weinig.
Ze had juist nog 5 minuten over.
Bij haar was het zo dat ze altijd op tijd moest zijn, het was als een drang om altijd op tijd te zijn.
Op een drafje liep ze weer naar de plek waar de haflinger stond.
Gino was er nog niet.

Deel 9
Ze bleef voor het hutje staan, om de haflinger niet onnodig op stang te jagen.
Eindelijk na 10 minuten zag ze Gino die aan kwam sloffen.
Kijk Gino ik heb een halster gekocht, misschien kunnen we hem dat aan doen in plaats van die nekband?
HaHaHa, lachte Gino, en jij denkt dat dit beest je toelaat even een halster rond zijn hoofd ze binden alsof er niks aan de hand is Haha, nee meisie, dat laat hij heus niet toe hoor!

Nou, nja, ok. En hoe gaan we te werk gaan om hem naar daar te brengen?
We doen gewoon de poort open.
WAT??? Riep Gini heel hard maar voordat ze wat kon doen, had de Italiaan de stal open gedaan en had de ketting los gemaakt waar de haf aan vasthing, met een razende snelheid vloog de haflinger de stal uit, in de draai gleed hij bijna uit, maar hij herpakte zich en rende als een gek de stal uit, de hoek om naar buiten.
Wat doe je nou? Riep Gini in paniek.
En ze liep de haflinger achterna de hoe om. Toen ze de hoek om was richting uitgang, zag ze opeens dat de weg versperd was met een camiontrailer. De haflinger stond nerveus rondjes te draaien.
Ben ik nou nog zo gek? Grinnikte Gino.
En met een jagend geluid joeg hij de haflinger zo op tot het de camion omhoog klom en hij snel de klep sloot.
Nou spring voor in.
Ze stapte aan de passagiers kant in en ze reden richting de stallen. Gino parkeer de aan de kant waar de toekomstige stal het dichts bij lag.
Nou ga jij de andere kant van de stallen eens de poort toeschuiven.
Ok riep Gini en ze rende naar het andere eind van de stallen om de grote metalen poort te sluiten. Ok, kijk nou hoe ver ik achteruit kan rijden.
Jep. Kom maar, kom maar, nog een beetje, STOPPP.
Ok en nu?
Nu doe je de stal open. Welke? Vroeg Gini.
Ja we hebben hier maar 1 met een Deur of niet soms?
Oh ja, juist ja. Verlegen liep ze naar de stal deur om hem open te doen.
Gino achtervolgde haar met een grote riek.
Nu ga naar de camion en als ik je een seintje geef, dan doe je de laatklep maar open ok.
Euh, ja slikte Gini.
Gino ging juist achter de stal van de haflinger staan en stond met een horizontale riek in zijn handen.
Ok laat die rotzak maar los riep Gino naar Gini.
Gini deed de grendel van de deur en trok zo hard als ze kon aan de touw om de laadklep naar beneden te trekken.
Toen het bijna de grond raakte vloog er een halfinger over haar heen, het beest was zo uit de trailer gesprongen. En liep nu richting Gino.
JAAAAAHH JAAAAAAHHH riep gino met een dreigende beweging naar de halfinger, zodat die niet langs hem door kon glippen.
JAAG JIJ VAN DE ANDERE KANT OK!!! Riep Gino naar Gini.
JAAAHHH JAAAHHH gilde Gini.
Tot de haflinger vanzelf de stal binnen liep en in de hoek stond te steigeren omdat hij nu weer opgesloten zat.
Zo zei Gino toen hij de stal deur toedeed. Die is weer geplaatst, en mijn taak zit erop.
Bedankt zei Gini tegen Gino.
Tis niks meisie zei Gino en klom weer in de camion, Oh en doe je voorzichtig, je weet dat de baas je kosten niet dekt!
Ja hoor riep Gini.
Waarom denkt iedereen nou dat ze het niet aankan? Ik ben heus geen baby meer hoor, ik weet dat paarden onvoorspelbaar kunnen zijn, want eigelijk weet je maar nooit wat ze in hun leven meegemaakt hebben, maar ze moeten nou ook niet overdrijven he, tis niet alsof ze in een hoek staan en je opeens met huid en haar verslinden, kom op nou seg!

Snel ging ze haar spullen halen en zetten ze voor de stal deur.
Toch wel zenuwachtig opende ze de deur en deed die zorgvuldig weer achter haar dicht met het halster in haar hand achter haar rug en met het andere hand vooruitgestoken plat met een koekje erop.
De haf panikeerde weer en kroop ze fel hij kon de hoek in.
Rustig maar, howw rustigggg
Toen dat niet lukte, ging ze uit de stal, naar de cafetaria, nam het eerste beste paardentijdschrift wat ze nog niet gelezen had, ging terug naar de stal, en ging tegen de muur zitten lezen.
Na een uur begon de haf al wat rustiger te worden en hij begon alles te besnuffelen.
Hij durfde zelfs na 2 uur heel rustig aan Gini te snuffelen. Gini bleef doodstil zitten om de haf niet af te schrikken. Toen de haf gedaan had met snuffelen en gewoon wat naar haar zat te kijken nam ze opnieuw het koekje en strekte langzaam haar hand, de haf keek haar onzeker aan maar even later snuffelde ook hij aan het koekje, tot hij het tenslotte aannam. Gini was in de wolken! Dit gaat de goede richting uit dacht ze. Heel langzaam stond ze op en liep naar de haf die weer snel terug in de hoek ging staan. Langzaam ging ze zijn richting uit.
Tot ze vlak voor hem stond, de haf was bang, zo bang dat hij rillend in de hoek stond als een geslagen hond. Rustig pratend stak ze haar hand uit naar hem en aaide hem heel zachtjes over zijn nek.
Tot ze bij zijn hals band kwam.
Hard blazend stond de haf te kijken naar wat ze bezig was.
Zo voorzichtig mogelijk probeerde Gini de band los te krijgen, maar hij zat zo vastgeroest. Ja de haf had hem al om toen hij hier aankwam dus God weet hoelang dit ding al rond zijn nek zit.
Het is nu of nooit, dacht ze en ze nam de band stevig beet en gaf een kleine ruk eraan tot hij uiteindelijk los was, de haflinger schoot uit de hoek weg en gini hield de band goed vast.
Ja het pinnetje is eruit en snel liet ze de band los die op de grond viel.
Ze raapte hem snel op en ging weer aan de kant zitten, om te laten zien dat ze de haf niets kwaad wilde doen.
Ze maakt haarzelf klein. Dit was een teken van genegenheid en onderdanigheid had ze gelezen.
Normaal zou ze dit niet mogen, maar als een paard je echt aan wilt vallen en je weet dat hij jou dreigement maar zwak vind, moet je je klein maken zodat hij niet meer de intentie heeft dat jij een dreigement bent voor hem, of zo iets toch.
Zo zat ze daar tot het tijd was naar huis te gaan, ze nam heel haar spullen bij elkaar en vertrok.
Elke dag bleef ze terug gaan naar de haf. Nu het toch vakantie is dacht ze heb ik lekker niets te doen.
Meer en meer raakte de haf gewent aan haar.
Ze kreeg de belofte van de baas dat alleen zij de haflinger mocht verzorgen.
Maar hij had nog altijd geen naam.
Nou die kies je dan zelf maar had de baas gezegt.
Heel blij was Gini die dag naar huis gegaan en volop gaan zoeken naar namen.
Maar bij elke naam dacht ze, nee, deze staat niet bij hem, en deze ook niet.
Toen ze weer bij hem ging zitten en de haflinger naar haar toekwam dacht ze, nou nu ga ik eens proberen die halster van mij hem aan te doen.
Want ze had hiermee gewacht tot hij haar voldoende vertrouwde.
Heel rustig nam ze de halster weer en liet het hem ruiken.
Hield hem in de ene hand en een koekje in de andere hand, toen de haf zijn snuit door de halster weg ‘gelokt’ kreeg hij het koekje en langzaam deed ze de halster om zijn hoofd om hem toe te doen, terwijl ze zacht tegen hem praten dat hij flink en braaf was.
De haflinger vertrouwde de zaak toch niet echt maar liep haar toch doen, omdat zei de enige was die tot nu toe vriendelijk voor hem was.
Zelfs de voeder man vertrouwde hij niet, hij schepte wel wat voer door hek van de stal, maar verder kende hij hem niet zo.

Ohhhhhh het staat je beeldig, riep Gini. Eindelijk na twee weken heb je hem toch om.
Nou jongen als ik nou een spiegel bij had mocht je jezelf eens bekijken.
Jep wat ben jij nou een knap ventje.
Ze had ook in de tijd ontdekt toen ze bij hem was dat hij nog een hengst was maar een klophengst.
Nou jongen, ik denk dat vroeg of laat je toch een ruin zal worden had ze nog tegen hem gezegd. Dat is niet zo erg hoor, hier zijn meer ruinen dan merries, laat staan hengsten! Had ze toen knipogend tegen hem gezegd. Niet dat hij de knipoog verstond maar ja, je doet van die gekke dingen als je bij paarden bent, je kan alles tegen ze zeggen zonder dat iemand het weet.

Ze ging weer in de hoek zitten en keek naar hem.
De haf keek heel geïnteresseerd terug. En ze schoot in de lach.
Haha, wat ben jij toch een mal beest.
En opeens schoot haar een naam door het hoofd.
Maler.
Ja haha, dat zou mooi staan, vind je niet?
Maar dan moeten we het wel wat ‘sjieker ‘ maken.
Nou dan maken we het zo.. M.a.l.h.e.r.
Dat heeft al een ander uitzicht niet waar mooie jong!

**Geplaatst**: 18-05-05 14:59

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 18-05-05 14:59

goeed..

meer??
haha.. Tong uitsteken

**Geplaatst**: 18-05-05 16:52

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 18-05-05 16:52

leuk:D:D

**Geplaatst**: 18-05-05 17:23

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 18-05-05 17:23

wooow.... GEWOON SUPER!!! komt er gouw meer? *schaam schaam*

**Geplaatst**: 18-05-05 19:51

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 18-05-05 19:51

leukkkkkk
ik wacht op meer Tong uitsteken

**Geplaatst**: 18-05-05 22:39

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 18-05-05 22:39

aparte naam Lachen

ik vind t steeds mooier worden Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-05 12:18

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-05 12:18

naam komt van een haflinger hengst uit onze club! gans leuk! Lachen

spreek je uit als een gewone A niet aa

**Geplaatst**: 19-05-05 16:19

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst: 19-05-05 16:19

Ja dat snapte ik Knipoog

komt er weer meer? Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-05 17:54

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-05 17:54

jep, als ik inspiratie heb Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-05 18:32

Re: [verhaal] zonder tittel (klein beetje over haflinger)

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-05 18:32

Inspiratieeeeeeeeeeeeee

Clown

De dagen daarna ging het beter en beter…
De baas had gezegd dat hij vandaag langs ging komen, zei gini tegen malher.
Dus we moeten er vandaag op ons best uitzien nietwaar.
Jaaa, ja tuurlijk e, mijn lief poppy.
Ze begon de haf te borstelen. Wel bijna anderhalf uur. Dood moe ging ze weer tegen de stalrand zitten en blaasde, nou als je nu niet brandschoon ben dan weet ik het ook niet meer. Malher kwam dichterbij en bliesde met zijn neus in haar gezicht en probeerde het stroefje haar op te eten dat langs Gini’s gezicht hing.
Haha, hou op mallerd.
Eum, ben je hier? Hoorde ze een zware stem zeggen.
Snel stond ze op, eum ja, zei ze met een rood hoofd toen voor haar de manege eigenaar stond.
Ja ik kwam even langs om te kijken hoe het met de haflinger ging zei de baas zelf wat onwennig.
Nou goed hoor, zei Gini enthousiast.
Hij gaat er elke dag op vooruit. Hij begint mij nu al goed te vertrouwen.
Enne, heb je al gedacht aan een naam? Vroeg de eigenaar.
Nou, ja, zei Gini. Ik heb hem Malher genoemd.
Als u het goed vind?
Eum, Ja natuurlijk zei de baas.
Maar ik heb eigelijk nog iets te vertellen zei Gini tegen de baas.
Oh en wat mag dat zijn?
Ja, nou, kijk, Malher is niet zomaar een hengst weet u, hij is namelijk een klophengst. En ik weet niet hoelang hij eigelijk zo mag blijven lopen. Moet hij dan niet geruind worden?
Ach zo, ja, dat is waar ja.
Nou wanneer ben je van plan hem te longeren? Vroeg de eigenaar.
Helemaal uit het veld geslagen stond Gini de baas aan te kijken.
Nou?
Oh eum, wanneer u mij de toestemming geeft zei Gini een beetje over enthousiast.
Nou begin maar hoor. Het materiaal vraag je maar aan mijn dochter Laura.
Oh merci.
Ondertussen regel ik het wel dat de dierenarts even langskomt voor controlen.
Ja natuurlijk.
Onmiddellijk nadat de baas vertrokken was, ging ze opzoek naar laura.
Toen ze die eindelijk vond bij een schitterende zwarte anglo-arabier stond ze even stil te kijken.
Uiteindelijk vroeg ze, Nou, Laura, uw vader zei dat ik aan jou moest vragen waar de materialen lagen voor te longeren.
Na een 5-tal minuten keek Laura haar eindelijk aan.
Ons materiaal ? vroeg ze.
Eum ja?
Pffffff, volg me maar zei Laura.
Ze volgde het rosse meisje door de stalgang heen, ze kwam langs een open kamer waar op de deur, ‘ materialen Ketelslegers ‘ stond zag ze een waar paradijs. Mooi materiaal en blinkende longeertouwen dit was maar in een vlugt wat ze gezien had.
Ze liepen door en uiteindelijk stopte Laura voor de deur van een ‘rommelkotje’
Wacht hier zei ze, terwijl ze naar binnen ging.
Even later kwam ze naar buiten met een van de oudste en versleten touwen die je maar kon voorstellen met hier een daar een paar knopen in waar het ‘gebroken’ touw weer aan elkaar was gebonden.
Eum, nou bedankt?
Toen Laura geïrriteerd weg liep dacht Gini ‘ nou zal ik je hebben’.
Oh kan je misschien nog even een zweep lenen? Zei gini op een Doordachte stem.
Met een hangend hoofd bleef Laura staan en draaide zich om.
Pak maar een om de hoek, zei ze en liep terug door naar haar paard.
Met draaiende ogen ging Gini het rommelkotje binnen.
Ergens in een hoek vol stof en spinnenwebben zag ze een stokje staan en ze nam die op, dit moet wel een longeerzwee….. WAT IN DE NAAM VAN GOD IS DIT?
Een stok met plakband en barsten een een touwtje van wel 30 cm had ze in haar rechterhand vast.
Lieve hemel, hoe moet ik hiermee beginnen?
Tzal toch moeten als ik iets wil bereiken, nu ik eindelijk iets mag, ga ik mijn droom echt niet laten stukslaan door een rotte appel in de weg dacht Gini. Wacht maar ooooit, krijg ik haar nog wel,! Ooit!
Toen ze terug naar buiten liep kwam ze weer langs de stal van Laura en op het naamplaatje op de staldeur zag ze QUERIDO staan. En ze zag ook dat Laura giechelend bij haar vriendin stond en het hadden over haar.
Nou mooooi niet dacht Gini
En riep heel hard naar Laura, BEDANKT HE!!
Met een mond vol tanden stond Laura haar na te staren, dat had ze vast niet verwacht dacht Gini, alsof ik ga mopperen om wat ze me geeft.
Nou moooi niet!
En ze liep terug naar Malher.
Kom mooie jong, we gaan je eens aan het werk zetten en zien dat je nou eens een echte haflinger bent.
Ze klikte de musketon haak vast aan het halster en begeleidde de haflinger langzaam naar buiten.
Heel onwennig keek de haflinger rond maar volgde zijn vriendin wel mee naar buiten. Snel liep Gini richting de bak voordat de haflinger zich nog zou gaan verschrikken…