heey ik vind het inderdaad ook een beetje een penny meisje,maar dat is helemaal niet erg Verder speel je goed in op gebeurtenissen van tegenwoordig dus schrijf maa verder
En Rosalie krijsde het uit, zomaar uit het niets. Hij zat met zijn hand in haar broek! Ze schopte en sloeg hem, en begon heen en weer te schudden om hem van zich af te krijgen. Het lukte, ze rende snel weg naar de voordeur, maar Rik hield haar arm nog vast, hij duwde haar naar zich toe. 'SORRY!' zei Rik, en hij keek alsof hij niets mis had gedaan. Rosalie keek Rik even aan. 'Hoe kon hij zoiets doen!?' dacht ze. Ze sloeg op zijn arm zodat hij losliet, en ze liep de deur uit, snel naar huis. Ze was helemaal gestrest, het was eerst zo leuk tussen hen, maar nu maakte Rik er misbruik van. Ze ging de huis binnen, zonder haar moeder gedag te zeggen, of aan te kijken. Ze ging meteen naar haar bed toe, en ze lag daar even 10 minuten lang. Nadenken over wat er was gebeurt, en het te laten zakken. Ze snapte het niet, Rik was zo aardig. Toen dacht ze weer aan de verzorgpaarden. 'oliebol' riep ze, ze wou er nog heen. Maar het was al te laat, ze zou er een half uur geleden al moeten zijn. Hoewel ze nog zou moeten omkleden, en er helemaal naar toe zou moeten fietsen. Bovendien, had ze er nu helemaal geen zin om er naartoe te gaan, omdat er net wat verschrikkelijks was gebeurt, en ze nog in paniek was. Ze ging achter de computer zitten, en ging een mail sturen naar die vrouw van de verzorgpaarden.
Hallo mevrouw,
Wegens omstandigheden kan ik niet komen, ik heb uw telefoonnummer niet dus ik kon niet afbellen. Nog steeds zou ik heel graag willen komen om uw verzorgpaarden te doen. Het spijt me heel erg, maar ik kan echt niet komen. Mijn nummer is 06-133***** dus zou u mij willen bellen voor een nieuw afspraak? Ik hoor het wel. Nogmaals mijn excuses..
XXX Rosalie
*klik* en de mail was verstuurd. Ze ging even chatten, met een paar mensen van de manege. Maar toen kwam Rik online, hij begon meteen tegen haar te praten. 'Sorry Rosalie, het spijt me écht, want kijk.. Ik heb gewoon problemen thuis, en soms kan ik mezelf niet zo goed in controle houden.. Ik heb gewoon een k*tleven' Rosalie dacht even na.. Ze vond het vreselijk zielig voor Rik, ze wou hem helpen. Hij kan er niets aan doen, dat hij problemen thuis heeft, dacht Rosalie. 'Oke, ik raakte gewoon in paniek, toen eh.. jij je hand in me broek deed, en ik moest tegenstribbelen' typte Rosalie aarzelend. 'Ja, het spijt me écht, kom je nu hierheen? dan kan ik het goedmaken' Rosalie dacht niet na, ze wist het meteen al. 'Nee' typte Rosalie. 'Waarom niet, ik zal niets doen, ik beloof het je. Kom nou, ik mis je. Ik zal je écht niets doen, alstublieft, help me.' Zei rik. Rosalie dacht na, ze zat zich toch te vervelen. Ze hield zoveel van Rik. En Rosalie had medelijden met hem. 'Oke ik kom NU naar je toe.' Ze deed de computer uit, en ging naar hem toe. Na een klein poosje lopen, belde ze aan. Rik deed meteen al open, 'Ah, daar ben je al' Hij leek heel kalm. Maar oppeens, sleurde hij Rosalie naar binnen, deed de licht uit, en sloot de deuren. En
doorgaan!!! wel een stom joch maar eigenlijk een nog dommer meisje dat ze daarin trapt, maar helaas komt dit ook nog wel eens voor in ''het gewone leven''
Niet voor kinderen bedoelt, het is nogal een brute tekst etc. houd daar rekening mee.
En hij zei dat Rosalie rustig moest blijven, dat het zo gebeurt was. 'Hoe bedoel je!? Wat wil je doen!? Doe het licht aan!' Rik grijnsde. Hij deed een klein lichtje aan, maar wel voldoende licht, dat ze elkaar konden zien. 'Rosalie, verlang jij niet naar me? Je bent oud genoeg, om dit te doen' Rosalie begon in paniek te raken, ze wou weg rennen', maar ze klapte tegen een kast aan en viel. *KNAK* Haar been was gebroken, dat wist ze zeker. Ze raakte in paniek, deed rare bewegingen zodat haar been nog erger zou worden. 'HELP, HELP, IEMAND, HELP ME ALSTUBLIEFT, HEEEELP' ze schreeuwde haar longen uit haar lijf, ze had geen stem meer over, het enige wat uit haar keel kwam was nu nogmaar een piepje. Ze kon nu ook heel moelijk ademhalen, alles piepte. 'Alstublieft, doe me niets' Rik stond de hele tijd naar Rosalie toe te kijken, hij lachtte haar uit. Rosalie werd boos, ookal was ze in paniek. Ze pakte een vaas van de tafel, en smeet hem tegen Rik. Het was bijna raak, Rik kon de vaas net op tijd ontwijken. De vaas klapte tegen de televisie aan. Rosalie probeerde weg te kruipen, achter de bank. Rik werd boos, je zag zijn gezicht rood worden. 'Probeerde jij nu een vaas tegen mij aan te gooien!? Jij BITCH' Hij pakte de arm van Rosalie, en sleurde Rosalie naar zich toe. Hij schopte haar, en sloeg haar in dr gezicht. Rosalie bleef huilen, ze kon niets doen. Haar been deed zo zeer, ze kon moeilijk ademen. Ze wist niets te doen! Na een poosje, grijnsde Rik weer gemeen naar Rosalie. 'Wat doe je me aan Rik, wat doe je me aan? Ik dacht dat we het fijn hadden, alstublieft, breng me naar huis. Me been is gebroken' piepte Rosalie. Rik lachtte weer. 'Rosalie, wat heb ik gedaan? Ik heb alleen gezegd dat je er oud genoeg voor was, om hét te doen met mij, jij raakte in paniek, brak je been, en gooide een vaas naar mij. Dan word ik boos' zei Rik stoer. *tringeling* *tringeling* Rik werd gebelt op zijn mobiel, Sven belde hem, zijn vriend. Rik: Hey Sven, whats up? Sven: Hey gozer, nee ik verveelde me. Zullen we wat doen? Op meidenjacht? Rik: Nou, hier ligt een meisje. Het is een lekker ding, alleen een beetje bang. Sven: En heb je haar al lekker gen*ukt? Rik: Nee dat ga ik zo doen, wil je ook komen? Sven: Oke, graag. Ik kom er nu aan. Rik: Oke Doei, zie je zo.
Rosalie was ondertussen helemaal achter de bank gekropen. Ze was zo bang, maar Rik wist al snel waar ze was. Dat hoorde hij aan haar piepende adem. Rosalie wist niet wat ze moest denken, er kwam iemand. Dat hoorde ze al aan de telefoon. 'Zal dit het einde zijn voor mij? wat gebeurt er allemaal hierna' dit dwaalde de hele tijd in de hoofd van Rosalie. Rik ging even een paar biertjes pakken, wachtend totdat Sven kwam. *BANG BANG* Sven, bonkte hard op de deur, en Rik deed open. Ze begroette elkaar, en Rik wees naar Rosalie. Dit is het meisje van deze keer. Sven begon te grijnsen, dezelfde grijns die Rik had...
Ik heb het ruiger gemaakt, nogal een verandering, maar dat hoort nu in het verhaal.
Laatst bijgewerkt door Brechtje op 07-05-05 22:17, in het totaal 1 keer bewerkt