[Verhaal] Nog zonder titel

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-05 20:28

Een nieuw stukje! *o/*

Loes’ vader kwam naar de slaapkamer toe. “Het is beter dat je nu gaat. Loes is helemaal van slag. Als Loes je weer wil zien of spreken zal ze je bellen. Het is beter dat ze nu even met rust gelaten word.” vertelde hij Christel. “Okee. Sterkte meneer.” antwoordde ze. Christel liep langzaam naar beneden, wenste Loes’ vader nogmaals sterkte en verliet het huis. Ze pakte haar fiets en reed in een langzaam tempo, in gedachten verzonken naar huis. Het was maar een kleine afstand van Loes’ huis tot haar eigen huis. “Hoi meisje!” riep haar moeder bij binnenkomst. “Hoi.” mompelde Christel terug. “Hoe was het bij Loes?” vroeg haar moeder. “Ze vertelde me hoe het nu met haar moeder was, nog steeds heel slecht, en.. misschien gaat ze dood. Loes moest heel erg huilen, haar vader zei toen tegen me dat ik beter kon vertrekken.” antwoordde Christel, naar de grond starend. “Ach meisje.. het is ook niet makkelijk voor Loes. Ik zal haar en haar vader een kaartje sturen met een Sterktewens erop. Verder kunnen we hun steunen wanneer ze dat nodig zijn, maar meer kunnen wij niet doen. Ik hoop dat het de artsen lukt om Hariët beter te maken, en dat ze zelf blijft doorvechten voor haar leven.” zei haar moeder. “Ja, ik weet het, ik hoop het ook..” antwoordde Christel. Ze vertrok naar haar kamer, morgen had ze een proefwerk Geschiedenis, waar ze nog helemaal niet voor had geleerd. Ze plofte op haar bureaustoel, pakte haar boek en probeerde de tekst aandachtig te lezen. Maar ze kon zich voor geen meter concentreren. De letters dansten voor haar ogen, en haar hoofd was heel ergens anders. Ze had geen idee hoe ze dit moest gaan redden, ze stond al een 5 op Geschiedenis.. Christel stond op, en hoopte maar dat het wel lukte, zo kon ze toch niet leren. Dan maar weer een matig cijfer.. stomme school.

@supertygetje; nu nog wel een beetje ja. Maar daar komt in de loop van het verhaal verandering in hoor. Knipoog (hoewel sommige ideetjes toch wel een beetje bij jou weg komen, alleen dan op mijn eigen manier geschreven Bloos .)

Eve_lien

Berichten: 12252
Geregistreerd: 04-05-04
Woonplaats: Utrecht

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-04-05 20:30

Lachen leuk geschreven hoor.

supertygetje

Berichten: 2917
Geregistreerd: 24-02-03

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-05 02:40

Jettie schreef:
@supertygetje; nu nog wel een beetje ja. Maar daar komt in de loop van het verhaal verandering in hoor. Knipoog
(hoewel sommige ideetjes toch wel een beetje bij jou weg komen, alleen dan op mijn eigen manier geschreven Bloos .)



Jij dief!!!
Neej hoor, geintje. Ik vind het nog steeds wel leuk hoor!

Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-05 14:52

En vandaag weer een nieuw stukje. Lachen Veel leesplezier!

De volgende ochtend op school probeerde Christel haar oude ‘vriendinnen’ te ontwijken en vooral, te negeren. Maar dat was vreselijk moeilijk. “Dom wijf.. als je populair wilt zijn moet je echt niet zo’n hulpfiguurtje na gaan doen hoor.” snauwde Suzanne haar toe. “Pff.. ze kon bij ons horen, maar dat heeft ze nu mooi verknald.” voegde Annemiek eraan toe. Dat soort opmerkingen werden de hele dag door naar Christel gemaakt door de meiden. Ze had moeite om zich in te houden en een grote bek terug te hebben. Gelukkig hield ze toch haar mond. Daardoor zouden ze misschien wel ophouden, maar Christel kon één ding niet tegen gaan, en dat was dat ze wel gekwetst werd door een aantal opmerkingen. Ze wíst wel dat ze maar wat zeiden, alleen om haar dwars te zitten. Ze wíst wel dat het niet altijd gemeend was, en dat ze misschien alleen maar jaloers waren omdat Christel gisteren toegejuicht werd. Ze wíst wel dat die gemene meiden het jammer vonden dat Christel bij ze weg was gegaan en dat ze daar verbaasd over waren. Maar toch.. ze hadden wel invloed op haar. Christel trok de dingen toch wel persoonlijk naar zich toe, terwijl ze wist dat ze maar wat banketstaaf om voor elkaar te krijgen dat Christel weer bij hun kwam. En het gebeurde ook nog bijna. Maar Christel besefte dat ze Loes niet kon kwetsen in deze tijd. Dat mocht ze überhaupt nooit doen, iemand kwetsen. Vooral Loes niet, dat had ze al eerder gedaan. Ze mocht hartstikke blij zijn dat Loes nog met haar om wilde gaan, en dat ze het haar had vergeven. Wat was ze zelf toch een trut. Bijna net zo gemeen als die anderen. Stomme wereld, stomme school, stomme ik.

“Chris.. Christel?” hoorde Christel de stem van Loes voorzichtig vragen. “Ja?” vroeg ze vriendelijk terug. “Het gaat nu heel slecht met mijn moeder. Ze heeft een grote terugslag gekregen. Wil je vanmiddag alsjeblieft mee naar ziekenhuis? Ik ben zo bang, hoe mama eruit zal zien. Wat zullen ze hebben gedaan? Allemaal slangetjes? Piepende apparaten naast haar bed?” Loes sloeg helemaal door. “Ho, rustig maar Loes. Ik weet niet wat ze met je moeder doen. Ik ga vanmiddag met je mee naar het ziekenhuis, en daar zien we het wel.” zei Christel geruststellend. “Okee. Papa haalt ons meteen na school op.” antwoordde Loes, een beetje gekalmeerd.


En? Lachen Tips / commentaar / correctie's zijn altijd welkom!

Noeps
Berichten: 17028
Geregistreerd: 19-12-04

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 14:53

Echt heeel mooi nichie! Ga zo door!

Ntlie_

Berichten: 12507
Geregistreerd: 29-06-04
Woonplaats: Zeeland

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 18:15

Leuk/mooi verhaal zeg, heb het net helemaal gelezen!
Ga zo door, ik ben benieuwd naar het volgende stuk Lachen

_nina

Berichten: 435
Geregistreerd: 09-02-05
Woonplaats: Rhenen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 19:19

Echt mooi verhaal

ga het nu ook volgen

*hoopt op nieuw stukje, snel*

Jeroentje
Berichten: 1231
Geregistreerd: 08-02-05

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 19:31

TOPPIE Ja Ja Ja keep on writing!

Devilish

Berichten: 769
Geregistreerd: 13-12-04
Woonplaats: Zoetermeer

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 20:14

Wow, goed hoor Haha! ik ben erg benieuwd naar het volgende deel, ga het topic zeker volgen! succes met de rest van het verhaal Knipoog

Claudia19

Berichten: 5131
Geregistreerd: 14-05-03
Woonplaats: Den Haag

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-05 22:47

ik vind het ook een mooi verhaal.
wacht vol spanning op een nieuw stukje

Anoniem

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-04-05 22:49

echt een heel mooi verhaal!! Lachen

Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-05 12:54

Bedankt voor alle leuke reacties! Lachen
Ik kan vandaag niet schrijven, moet straks weer weg enzo.
Waarschijnlijk morgen wel weer een nieuw stukkie!

Maya1990
Berichten: 1627
Geregistreerd: 11-03-05

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-04-05 15:11

Wauw!! Het is echt een heel goed verhaal!!!!! Ga a.u.b. door! Het is echt heel goed!
X maya

Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-05 16:59

Ik ben echt boos op mezelf dat ik zo weinig schrijf. Ik hoop dat ik jullie niet te erg teleurstel. Hier is een nieuw stukje: Lachen

De bel ging, Loes en Christel haastten zich naar de kluisjes. Snel, jas aan en naar buiten. De donkerblauwe Audi van Loes’ vader, Frank, stond al voor de school. Loes en Christel liepen er snel heen en stapten in. “Hoi meiden.” zei Loes’ vader. “Hallo.” antwoordde Christel beleefd. “Hoi pap.” zei Loes. “Lieverd, het gaat niet goed met mam. Het word steeds erger, en Hariët ademt zeer slecht. Er is nu een grote kans dat.. dat.. ze het niet haalt.” kwam met moeite en verdriet uit Frank’s mond. Loes moest weer erg hard huilen. Christel wreef zachtjes over haar rug en probeerde Loes te troosten. “Het is niet eerlijk!” riep ze door haar tranen heen. “Ik weet het.. ik weet het.. we gaan er voor duimen. Je moeder haalt het wel.” antwoordde Christel. Frank hield zijn mond, maar Christel kon aan hem zien dat hij met weinig vertrouwen dacht “We hopen het maar..”. De rest van de rit verliep in stilte. Iedereen zweeg, pinkte traantjes weg en dacht na. Ze naderden het ziekenhuis. Ze trokken een kaartje en reden de parkeergarage in. Vervolgens gingen ze met de lift omhoog naar de grote hal. ‘Afdeling Ongevallenhulp, gang 8, kamer 36’ was de tekst die op het kaartje van Frank stond. Met de trap liepen ze naar de juiste afdeling. Bij de receptie zat een aardige vrouw, met de naam Cynthia op haar bordje. “Hallo!” zei ze vriendelijk. “Goedemiddag mevrouw. Wij willen graag mevrouw van Duynhage, mijn vrouw, bezoeken. “Okee, daar weet ik van. Loop maar met me mee.” antwoordde Cynthia. Frank, Loes en Christel liepen achter haar aan. Aangekomen bij de juiste plaats hing er bij het begin van de gang hing een bordje met de tekst ‘Ernstige gevallen’. “Mevrouw Duynhage ligt aan het eind van de gang.” zei Cynthia. Na ongeveer een halve minuut te hebben gelopen stond Cynthia stil. “Hier is het. Wacht even, dan licht ik meneer van Gelen in. We moeten uiterst voorzichtig zijn.” vertelde ze. “Okee.” antwoordde Frank. Vrij snel kwamen Cynthia en een man in een lange witte jas er aan lopen. Met “van Gelen.” Stelde de man zich voor. De namen “Frank”, “Loes”, en “Christel” volgden. “Het ziet er niet goed uit voor mevrouw Duynhage. De beademingsapparaten hebben weinig effect. We kunnen geen ingrijpendere maatregelen nemen, omdat haar lichaam dat niet aan kan. Het is alleen maar hopen jongens, en ik hoop met jullie mee. Maar ik moet wel eerlijk zijn; er is echt een kleine kans dat ze het haalt. Eerst zal mevrouw Duynhage’s lichaam aan moeten sterken door de apparatuur die we nu gebruiken. Jammer genoeg wil dat nu nog niet zo goed.” vertelde meneer van Gelen. “Willen jullie haar wel graag zien? Ze zal er heel anders uit zien dan je haar kent.” vroeg hij vervolgens. “Jawel.” antwoordden ze. De 4 mensen stapten voorzichtig kamer 36 binnen. Hariët lag tussen heel veel apparaten, in een standaard wit ziekenhuisbed. Frank liep als eerste naar haar toe, voorzichtig volgden de meiden. Ze raakten haar zachtjes aan, en Frank en Loes moesten weer snikken. Christel had ook moeite om niet te gaan huilen. Misschien was dit wel de laatste keer dat ze Hariët in leven zag.. Ze kon er niks aan doen, maar bij deze gedachte kon ze gewoon niet hier blijven staan zonder te huilen. Ze liep ook naar het bed en huilde samen met Loes en Frank, ze konden gewoon niet weggaan omdat Hariët misschien wel dood ging. Nu. Straks. Vanavond. Of hopelijk; pas over heel, heel veel jaar.

Ik hoop dat jullie het weer een beetje leuk vonden, ondanks dat ik een stomme trut ben omdat ik veel te weinig schrijf.

Jeroentje
Berichten: 1231
Geregistreerd: 08-02-05

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-05 18:01

Was weer goed hoor Mariette! (en zo'n stomme trut ben je niet Haha! Ja)

Patriesja

Berichten: 3187
Geregistreerd: 15-12-04
Woonplaats: Amersfoort

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-05 18:02

super stuk!!

Ntlie_

Berichten: 12507
Geregistreerd: 29-06-04
Woonplaats: Zeeland

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-05 18:44

mooi stukje, ben weer super benieuwd naar 't volgende!

_nina

Berichten: 435
Geregistreerd: 09-02-05
Woonplaats: Rhenen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-04-05 12:35

weer een leuk stuk!!!

doe maar rustig er is geen deadline dat het af moet zijn Tong uitsteken
als je in je eigen tempo schrijft word het veel beter, denk ik Knipoog

Noeps
Berichten: 17028
Geregistreerd: 19-12-04

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-04-05 16:01

Idd Jet, laat je niet opjagen! Het is geen soap met deadline Knipoog
je doet het voor je plezier, en niet voor je werk Knipoog

Jeroentje
Berichten: 1231
Geregistreerd: 08-02-05

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-05 13:26

Nou jetje nu word t wel s weer tijd hoor... zit al weer helemaal klaar ervoor Haha! Haha! Haha! (je moet nu Cool WHAHA! geintje Haha!)

Noeps
Berichten: 17028
Geregistreerd: 19-12-04

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-05 13:53

Ik word nu wel weer héél nieuwsgierig...Knipoog

Ntlie_

Berichten: 12507
Geregistreerd: 29-06-04
Woonplaats: Zeeland

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-05 14:08

Paulientjuh schreef:
Ik word nu wel weer héél nieuwsgierig...Knipoog


Hier nog iemand Knipoog

Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-05 15:04

Ik was al van plan vanmiddag nog even te schrijven. Knipoog Dus straks komt er weer een stukje hoor!

Jettie

Berichten: 5572
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Provincie Groningen

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-05 15:40

Okee, komt 'ie:

Meneer van Gelen kwam binnen. “Meneer Duynhage, ik moet u verzoeken weer naar huis te gaan. We zullen u op de hoogte houden van alles rond uw vrouw.” zei hij. “Okee.” antwoordde Frank. Christel keek naar de klok. Het was al half 4. Dat betekende dat ze bijna een half uur zwijgend naast het bed van Hariët hadden gezeten. Het drietal liep langzaam, met betraande ogen kamer 36 uit. De gang weer door, langs de receptie waar ze ondertussen “Tot ziens” zeiden, met de lift naar beneden, het parkeergeld betalen en de parkeergarage in. De hele weg hadden Christel, Loes en Frank geen woord tegen elkaar gezegd. In de auto zei Loes zachtjes, bijna fluisterend: “Papa, ik ben bang.” Frank antwoordde: “Ik ook lieverd, ik ook.” De hele reis kwam er geen woord uit iemands mond, ze hoorden alleen de geluiden van voorbijrijdende auto’s, bussen en motoren en de toeters en piepjes van andere dingen. Christel keek naar buiten, ze reden langs een kerkhof. Ze zag een oude man en vrouw, die treurig stonden bij een graf. Een andere oude vrouw, met een paar bloemetjes in haar hand, liep eenzaam en verdrietig naar het graf van een man. Christel zag ook een jongere man en vrouw, die bij een klein grafje hun traantjes wegpinkten. Ze werd er nog verdrietiger van. Ze zag beelden voor zich, hoe Frank en Loes hier huilend zouden lopen, en hoe ze zelf hier een bloemetje kwam brengen. Christel moest er niet aan denken. Ze mocht er van zichzelf ook niet aan denken, ze moest positief denken, denken dat alles goed kwam. Maar ze kon er niets aan doen, het gebeurde gewoon. Christel voelde de auto langzaam afremmen. Frank stopte voor haar huis. “Bedankt dat je mee wilde.” fluisterde Loes. “Geen dank.” antwoordde ze. Christel liep het huis in, dumpte haar tas en ging aan de keukentafel zitten. Ineens kwam alles eruit. Ze huilde zoveel ze kon. Christel’s moeder was naast haar komen zitten. Ze aaide Christel over haar voorhoofd. Normaal vond Christel dat vreselijk, maar nu maakte het haar niks uit. Haar moeder zei niks, ze liet Christel gewoon even uithuilen. Dat vond Christel prettig, ze had geen zin om nu allerlei vragen te beantwoorden. Ze wilde alleen huilen. Gelukkig begreep haar moeder dat.

Verder bedankt voor alle reacties! Lachen

Jeroentje
Berichten: 1231
Geregistreerd: 08-02-05

Re: [Verhaal] Nog zonder titel

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-05 16:12

Vet goed Jettie! Dit was t w88 wel weer waard hoor Haha!