Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-03-05 20:42

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 04-03-05 20:42

El_vis schreef:
‘Richard!’
Verbaasd kijkt Sander naar het begin van het steegje en vergeet even dat hij net Joshua in zijn knuisten had.

Verandert hij nou ineens van naam? Tong uitsteken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-03-05 22:42

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 04-03-05 22:42

oeps foutje Clown

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-05 14:33

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-05 14:33

weer een stukje:
(Vinden jullie het niet saai worden om zo vanaf het internet zulke grote stukken verhaal te lezen?)

Sander knikt kort
‘Maar dat is toch geweldig?!’ Blij kijkt Jessica op. ‘Dan worden jullie niet gepakt, toch?’
‘Of niet, als David er achter komt dat een van zijn jongens is opgepakt in plaats van een van ons zijn we er geweest!’
Geschrokken en niet begrijpend kijkt Jessica om de beurt naar de drie vrienden.
‘Maar ze kunnen jullie toch niks maken, ik bedoel jullie zijn toch met een groep?’ Vragend kijkt ze iedereen aan.
‘Nou, ja als je het zo zegt niet nee, maar ze zijn wel met iets meer en David heeft wel vrienden in meerdere buitenwijken.’
‘Dus wat nu?’ Nu kijkt Marieke naar Sander en probeert zijn blik omhoog te krijgen.
‘Tja ik weet het ook niet, in elk geval moet ik het wel aan Ramon vertellen.’
Geschrokken kijken de andere drie tegelijk naar Sander die nu over hun hoofden voor zich uitstaart naar het einde van het steegje.
‘Ja, maar dat nu echt nog niet Sander, ik bedoel hij, hij maakt je af!’ Afwachtend kijkt Mitchel zijn vriend met grote ogen aan.
‘Jullie zeiden het zelf, hij is al weer wat afgekoeld.’
‘Ja, maar je het best, je weet het maar nooit met Ramon.’
‘Nou ja, pech dan het zal wel moeten he, ik hang vandaag nog wel effen hier rond en dan kom ik vanavond wel thuis.’
Sander loopt naar zijn vriendin toe en geeft haar kus, dan sprint hij weg de hoek om, hij voelt dat hij word nagekeken door zijn vrienden maar let er niet op.
Na een tijdje rennen komt hij in een winkelstraat aan en hangt daar een beetje rond diep nadenkend over hoe het straks zal gaan als hij de deur naar de kamer binnenstapt.
Hij weet wel dat Ramon niet zo koel zal reageren als hij zijn vrienden heeft geprobeerd wijs te maken maar hij kan zijn broer ook niet zomaar laten rondlopen niet wetende dat David’s bende naar hem op zoek is.
Trouwens hij kan Mitchel of Marieke het toch niet aan Ramon laten vertellen terwijl ze weten hoe hij zal reageren.
Sander kijkt omhoog naar de bewolkte lucht en de zon die al onder begint te gaan.
Zal hij al gaan? Nee nog niet, nog even buiten blijven.
Dan loopt hij langs het punkwinkeltje waar ze pas nog zijn binnengebroken.
Hij kijkt vanaf een afstandje naar de met kranten beplakte ramen en het glas van de deur waar ijzeren tralies voor is gezet.
Zal hij even naar binnen gaan, de schade opnemen? Nee veel te gevaarlijk, stel dat iemand hem zou herkennen.
Sander weet wel dat dat nooit zou kunnen omdat het stikdonker was geweest die nacht maar hij kan zijn angstgevoel toch niet goed genoeg onderdrukken om naar binnen te gaan.

**Geplaatst**: 05-03-05 19:42

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 05-03-05 19:42

Leuk verhaal! Meeeeer Haha!

!

**Geplaatst**: 05-03-05 22:22

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 05-03-05 22:22

Weer een leuk stuk!

En deze stukken verhaal zijn niet te lang, dus het is heel goed te lezen hoor Knipoog

. Tenminste dat vind ik Tong uitsteken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-05 14:57

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-05 14:57

mooi zo, ik had een beetje het idee dat het een beetje saai zou worden om de hele tijd zo te lezen, maar das mooi om te horen Haha!

**Geplaatst**: 06-03-05 16:31

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 06-03-05 16:31

El_vis schreef:
mooi zo, ik had een beetje het idee dat het een beetje saai zou worden om de hele tijd zo te lezen, maar das mooi om te horen

Nee, het is een leuk verhaal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-05 20:44

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-05 20:44

mooi zo, thanks Pling

ben zo trots om dit allemaal te horen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-05 18:36

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-05 18:36

oei, nou komt een dramatisch stuk hoor Tong uitsteken

ik ben wel een beetje bang dat mensen het mischien een beetje te overdreven zullen vinden maarja, opzich vind ik het best goed gelukt, en we horen het wel:

Hij werpt nog eens een blik op de winkel,draait zich om en loopt dan weg.
Hij zal nu toch wel echt naar huis moeten gaan, maar toch is er een diep angstgevoel in hem dat zegt dat hij dat niet mag doen.
Genoeg! Hij gaat gewoon, hij moet wel.
Zonder er verder bij na te willen denken loopt hij de straat in waar het oude flatgebouw staat.
Hij opent de zware deur met het kapotte glas en loopt de vieze trappen op naar de bovenste verdieping.
Hij gaat de hoek om en kijkt.
Daar moet hij dadelijk naar binnen.
Hij denkt aan de eerste keer dat hij onder zo’n zelfde omstandigheid daar naar binnen moest, aan de angst die hij had, en die nu weer bij hem naar binnen kruipt, en de blauwe plekken die Marieke erna zorgvuldig bij hem verzorgde in hun slaapkamer.
En de volgende dag waarop iedereen op school die hem nakeek een grote mond kreeg van Mitchel.
Mitchel, die was er altijd voor hem geweest en Marieke trouwens ook, zo lang als hij kan herinneren waren zij er voor hem geweest.
Vrienden…….., hij had vrienden, en vandaag moest hij weer iets voor hun terug doen.
Zachtjes loopt Sander naar de deur en voorzichtig opent hij hem.
Hij kijkt in het rond…….,niemand.
Opgelucht ademt hij uit.
Dan voelt hij plotseling een stevige hand die zijn keel vastgrijpt.
Te vroeg. Denkt hij geschrokken.
Het licht word aangeknipt en hij kijkt recht in het woedende gezicht van zijn oudere broer.
‘Zo jongen, en waar heb jij al die tijd uitgehangen?!’
Met zijn voet slaat hij de deur achter Sander met een klap dicht.
‘Wat had ik je nou gezegd Sander, je zou die jongen wegwerken, je bent niet al te slim he broertje?!’
Snakkend naar adem kijkt Sander eerst naar Ramon en dan naar zijn vrienden die in de deuropening van hun slaapkamer radeloos staan toe te kijken.
Sander weet dat het niks zou uitmaken als hij het zou proberen uit te leggen, dus kijkt hij zijn broer gewoon aan.
Sander voelt zijn adem moeizamer gaan en hij begint als vanzelf te piepen en roggelen.
‘Nou?!’
‘W…wat…..denk……..e.’ Met moeite krijgt hij de woorden uit zijn mond.
‘Hij heeft de foto!’ Het lijkt haastig uit Mariekes richting te komen maar Sander kan zich niet meer zo ver krijgen om te kijken waar het precies vandaan komt.
Tot zijn grote opluchting laat zijn broer hem los en kijkt verbaasd naar Marieke.
Sander grijpt meteen naar zijn keel en zoekt steun bij het aanrecht.
Even kijkt hij met ogen op naar Marieke die hem bezorgt aankijkt.
‘Dank je’ zegt hij zonder dat er geluid uit zijn mond komt.
Hoestend en met schokkende adem kijkt hij naar de rug van zijn broer.
‘Maar uh, ze hebben het gezicht van Bernard erop gekregen………’ Het klinkt alsof Mitchel het bijna niet durft te zeggen.
‘Bernard, die jongen van David?!’ Ramon draait zich weer om en loopt met grote passen naar zijn jongere broer.
‘Stommeling, Zie je nou wat er gebeurd doordat je niet deed wat ik je zei?!’ Dreigend komt hij op de voorovergebogen Sander af die nog steeds met schokkende bewegingen tegen het aanrecht staat geleund en er uit ziet alsof hij zo in elkaar kan zakken.
Sander kijkt op en voelt gelijk daarop een stompe pijn in zijn gezicht.
Hij kijkt naar de grond en ziet zijn knikkende knieën maar hij heeft geen tijd om er over na te denken want dat voelt hij een harde pijn in zijn maag.
Proestend kijk hij op naar zijn broer en terwijl hij hoest komt er speeksel gemengd met rode druppels bloed uit zijn mond.
Hij hoort Ramon naar de tafel lopen en iets oppakken en kijkt nog even op naar zijn vrienden die verschrikt naar hem kijken en hij ziet Mitchel hem een blik toewerpen dievoor hun zoiets betekend van ‘Houd vol’ Dan voelt hij een klap en ziet of voelt niks meer.

Als hij wakker word voeld Sander een hevige pijn in zijn hoofd, hij komt overeind en word opeens niet goed.
Zonder er op te letten dat Marieke naar hem toe komt gelopen rent hij de badkamer in en bukt bij de pot neer.
Kokhalzend zit hij daar, hij heeft geen idee wat er gisteren verder nog is gebeurd, en het maakt hem ook niets meer uit.
Hij voelt zich ziek en zijn lichaam geeft hem het gevoel alsof hij doodgaat, maar met een sombere gedachte weet hij dat dat toch nog niet gebeurd, hij had het gewild;dat hij vandaag niet meer wakker was geworden…..
Langzaam trekt hij zichzelf met zijn armen aan de wasbak omhoog en kijkt recht in de stoffige spiegel die erboven hangt.
Hij ziet zichzelf daar staan maar hemzelf herkennen doet hij bijna niet meer.
Hij kijkt naar de grote blauwe plek om zijn rechteroog, en naar de kleine opening aan de zijkant van zijn lip waan een minuscuul straaltje bloed nog uit komt lopen.
Hij wou dat zijn vrienden hem niet zo hadden gezien maar zonder hun was het waarschijnlijk nog erger geweest.
Sander blijft even somber in de spiegel staren en ziet daardoor dat Marieke komt binnengelopen.
Haar ogen verraden medelijden.
Nee, dat zal hij niet toe laten, hij heeft dit allemaal te danken aan zichzelf,als hij had gedurfd had hij gewoon weg kunnen gaan, maar hij is gewoon te bang.
Oh, wat kan hij toch een hekel aan zichzelf hebben!
Hij wil langs haar lopen en even legt ze haar hand op zijn schouder als troost.
Maar hij wil niet getroost worden nu, dat heeft ie nergens mee verdiend.
‘Niet doen.’
Marieke trekt haar hand niet snappend terug en laat hem verder met rust.
Uitgeput loopt hij weer terug naar zijn bed en gaat daar op de dekens liggen met zijn hoofd diep in zijn kussen gedrukt.

**Geplaatst**: 07-03-05 18:40

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 07-03-05 18:40

Gossie.
Vind het een mooi stuk!

Marieke trekt haar hand niet snappend terug en laat hem verder met rust.

niet snappend = niet begrijpend. . denk ik?

**Geplaatst**: 07-03-05 21:07

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 07-03-05 21:07

mooi verhaal,,

ga doororr Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-05 09:02

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-05 09:02

Eve_lien schreef:
Gossie.
Vind het een mooi stuk!

Marieke trekt haar hand niet snappend terug en laat hem verder met rust.

niet snappend = niet begrijpend. . denk ik?

thanks, en nie te overdreven?
En uh, ja ik denk dat ik dat wel ga veranderen ja Knipoog

thanks

**Geplaatst**: 09-03-05 08:44

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 09-03-05 08:44

hey super goed zeg Vork

meer....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-05 12:20

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-05 12:20

thanks, ja kben er echt mee bezig, ik heb ook al gemaild met Simone van der Vlugt voor tips enzo.
(staat ook een topic over hoor Haha!

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-05 14:49

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-05 14:49

weer eens een stukje:
‘He, gozer.’ Mitchels stem klinkt opgewekt maar zo kijkt hij niet helemaal, op zijn gezicht staat een waterig glimlachje.
Sander draait zich moeizaam naar zijn vriend om en kijkt hem met vermoeide ogen aan.
‘Oh, jij ziet er nog niet zo best uit maat.’ ‘Hoe gaat ie vandaag?’ Mitchel kijk hem voorzichtig aan.
Sander knikt zachtjes en komt uit zijn bed.
‘He, waar ga jij heen?’ Marieke kijkt vanaf de andere kant van het kleine kamertje naar hun.
‘Wat denk je, naar school.’ Zonder op de blik de blikken te letten die zijn vrienden wisselen stapt Sander uit zijn bed en gaat staan.
Even voelt hij een kleine duizeling in zijn hoofd maar dan staat hij goed stil.
‘Weet je dat nou zeker? Ik vind het niet zo’n goed idee hoor.’
‘Ja, nou ja, ik ben al bijna een week niet meer geweest en…..’ Dan stopt hij even en dan loopt hij de deur uit alsof hij al klaar was met praten.
‘En ik wil Jessica weer even zien.’ Had hij willen zeggen maar dat deed hij niet.
Zonder iets in te pakken of te ontbijten loopt hij de deur uit en sjokt naar de trappen aan het einde van het gangpad, dan hoort hij een deur dichtklappen en komen er voetstappen dichterbij.
‘He, was je vergeten dat wij ook naar school gaan?’ Met een brede grijns kijkt Mitchel zijn beste vriend aan.
‘Ja, vast.’Even probeert Sander terug te grijnzen maar hij kan het er nu even niet uit krijgen.
‘Wat heb jij trouwens lang geslapen zeg, je hebt bijna dag en nacht doorgeslapen joh.’
Weer knikt hij gewoon naar zijn vriend.
Terwijl ze de trappen aflopen kijkt Sander rustig om zich heen, het valt hem nu pas voor de eerste keer op hoe vervallen alles er uitziet in het oude flatgebouw.
Hij ziet de scheuren tussen de traptreden, de stukken oude verf die van de muren afrolt, en de vieze modder en af en toe zelfs bloedvlekken op de muren in de hoeken.
Langzaam sjokkend en af en toe Sander ondersteunend lopen Mitchel en Marieke naast hun vriend naar beneden, de frisse lucht in.
Als ze buiten aankomen geniet Sander van de heerlijke frisse lucht.
Even staat hij stil en ademt de heerlijke lucht diep in, dan loopt hij weer met zijn vrienden verder.

Als ze op school komen is er bijna niemand meer op het plein, de bel is al gegaan en is iedereen dus al binnen.
Marieke zegt de twee jongens gedag en loopt dan snel naarbinnen.
Mitchel ondersteund zijn vriend en samen lopen ze ook naar binnen en dan naar hun klaslokaal.
Mitchel opent de deur en samen lopen ze naar binnen, de lerares kijkt hun eerste streng aan maar Sander ziet haar blik verzachten als ze ziet hoe hij binnenstapt, ook de rest van de klas kijkt meteen nieuschierig om en staart het tweetal jongens die op hun plaats gaan zitten verbaasd aan.
Als de lerares merkt dat ze niks te vertellen hebben aan haar of de klas draait ze zich om en gaat verder met de les maar Sander merkt wel dat er veel naar hun gekeken word, zowel door de lerares als door de klas.
En daar voor, daar voor in de klas zit Jessica, hij ziet haar steeds bezorgt omkijken maar hij heeft er op het moment geen behoefte aan om te reageren, al hoewel hij wel steeds blijft kijken naar haar mooie lange donkere haar en haar knappe gezichtje.
Wat zal ze op dit moment van hem denken? Hij weet het niet, hij weet alleen dat ze er erg bezorgt uitziet, en ze lijkt niet boos te zijn, maar toch voelt hij zich niet helemaal veilig in die gedachte.
Na de les zijn Sander en Mitchel de eerste die de deur uitgaan, ze willen zo veel mogelijk de reacties van de leraren en leraressen ontlopen.
De hele ochtend lang probeert Sander zijn vriendin te ontwijken maar tegen de tijd dat het pauze is lukt dat niet langer meer.
Samen staan hij en Mitchel op het plein tegen een muur van het schoolgebouw geleund en dan zien ze haar haastig naar hun toe komen gerend.
‘Sander?!’ als ze bij hem komt gaat ze tegenover hem staan en kijkt hem bezorgt aan.

**Geplaatst**: 09-03-05 18:05

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 09-03-05 18:05

oh, echt heel spannend ! Heb het hele verhaal net
gelezen en ben heel benieuwd naar het vervolg Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-05 12:03

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-05 12:03

Ik ben nog hard bezig met schrijven!!! Haha!

**Geplaatst**: 29-03-05 14:11

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 29-03-05 14:11

Ga je wel weer snel 'n nieuw stukje posten Schijnheilig

? 'k wil graag weten hoe 't verder gaat Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-05 09:15

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-05 09:15

Gunface schreef:
Ga je wel weer snel 'n nieuw stukje posten ? 'k wil graag weten hoe 't verder gaat

Ja ik ben er mee bezig, maar omdat ik sinds een weekje weer echt full-time naar school probeer te gaan kost het natuurlijk wel wat meer tijd dan eerst.
Maar er komt al bijna een nieuw stukje bij hoor Knipoog

**Geplaatst**: 30-03-05 10:52

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 30-03-05 10:52

Citaat:
Langzaam sjokkend en af en toe Sander ondersteunend lopen Mitchel en Marieke naast hun vriend naar beneden, de frisse lucht in.
Als ze buiten aankomen geniet Sander van de heerlijke frisse lucht.
Even staat hij stil en ademt de heerlijke lucht diep in, dan loopt hij weer met zijn vrienden verder.

In dit stukje herhaal je naar mijn mening, een beetje te vaak 'heerlijke frisse lucht.

Verder vond ik het een leuk stukje en het blijft boeiend om te lezen.

.
Ga zo door! Knipoog

**Geplaatst**: 30-03-05 11:25

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 30-03-05 11:25

Het is wel een leuk verhaal!!!!
Alleen vindt ik het af en toe wel erg dramatisch maar dat maakt niet ui!!!

XXX-_-Moi

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-05 17:46

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-05 17:46

Eve_lien schreef:
Citaat:
Langzaam sjokkend en af en toe Sander ondersteunend lopen Mitchel en Marieke naast hun vriend naar beneden, de frisse lucht in.
Als ze buiten aankomen geniet Sander van de heerlijke frisse lucht.
Even staat hij stil en ademt de heerlijke lucht diep in, dan loopt hij weer met zijn vrienden verder.

In dit stukje herhaal je naar mijn mening, een beetje te vaak 'heerlijke frisse lucht.

Verder vond ik het een leuk stukje en het blijft boeiend om te lezen. .
Ga zo door!

hehe, ja dat zag ik ook, kben nog aan het zoeken naar de juiste woorden daarvoor hehehe Knipoog

**Geplaatst**: 30-03-05 18:30

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst: 30-03-05 18:30

Misschien zoiets als;

Citaat:
Langzaam sjokkend en af en toe Sander ondersteunend, lopen Mitchel en Marieke naast hun vriend naar beneden, de buitenlucht in.
Als ze daar aankomen geniet Sander even van de heerlijke frisse lucht, stopt om eens diep in te ademen en loopt dan weer verder met zijn vrienden.

Ofzo..
Nouja; doorschrijven Haha!

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-05 18:34

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-05 18:34

en ja hoor mensen daar hebben we weer een stukje hehehe, we hadden onverwacht vandaag een uur eerder vrij dus ben ik weer even gaan typen.

‘Wat is er gebeurd?!’ voorzichtig laat ze haar hand over de blauwe plekken op zijn gezicht en armen glijden.
‘Wat denk je, hij zei toch dat hij naar huis ging.’ Alsof het zo logisch was als maar zijn kon kijkt Mitchel Jessica aan.
‘Nee, dat kan toch niet, heet Ramon dit gedaan?!’
Met een enkele knik bevestigd Sander wat zijn vriend zojuist heeft gezegd.
‘Maar hij is je broer?! Is ie wel helemaal lekker!’
‘Laat het nou maar gewoon.’
‘Nee, dat doe ik niet Sander, ik vind het goed dat je altijd zo makkelijk doet over van alles maar die gaat echt te ver.’
‘Maar ik..’ maar voordat hij zijn zin af kon maken heeft Jessica zijn hand al vastgepakt en kust ze hem.
Dan geeft ze hem een betekenisvolle blik en laat zijn hand los terwijl ze zich omdraait en weg wil lopen maar even houd hij haar hand nog vast.
‘Niet doen Jessi.’ Het lijkt alsof zijn zin af is maar als Jessica haar mond open doet om wat te zeggen gaat hij toch nog verder.
‘Ik kan mijn eigen broer niet verraden, je hebt net zelf gezegd.’
Even kijkt Jessica naar de grond en dan schud ze haar hoofd en loopt weg, terwijl ze wegloopt kijkt Sander haar nog na als ze het schoolgebouw weer inloopt.
‘Wat is ze van plan denk je?’
‘Geen idee, maar ik denk er niks goeds over.’
Even later gaat de zoemer alweer maar als Sander en Mitchel naar binnen lopen is iedereen al weer bijna in het lokaal.
‘Sander?’ Als hij en Mitchel omkijken komt de rector naar ze toe gelopen.
‘Wat zei ik je.’Zacht fluistert hij het tegen Mitchel die zijn ogen ronddraait.
‘Die vriendin van jou.’ Fluistert hij terug.
Dan loopt hij, nog steeds ondersteund door Mitchel, naar de rector toe.
‘Ik heb gehoord dat ik waarschijnlijk wel even met jou wil praten, en zo te zien is dat ook wel zo denk ik.’ De man staat voor de deur van zijn kantoortje en wenkt Sander.
‘Ga jij maar vast.’
‘Als je er over een kwartier nog niet bent geef ik je vermist op.’ Grijnzend geeft zijn vriend hem een knipoog en loopt weg.
Dan draait Sander zich om naar het kamertje en strompelt zowat naar binnen.
De rector zit ondertussen al op een draaistoel aan de andere kant van een bureautje midden in de kamer en wijst Sander een stoel tegenover hem aan.
Alsof het zijn eigen kamer is laat Sander zich neerploffen op de stoel en gaat comfortabel zitten.
‘Nou moet ik jou dus een paar vragen stellen Sander.’
‘Hoe komt het dat je er zo uitziet?’ Sander voelt de blik van de man over zijn lichaam heen glijden en stoppen bij elke blauwe plek.
‘Nou ja, gewoon…..’
Verbaas kijkt de rector hem aan, hij is gewend dat als hij zo’n vraag stelt er dan uitgebreid antwoord op te krijgen.
‘Nou eerlijk gezegd vind ik dit niet zo gewoon Sander, de meeste mensen zien er niet zo uit dus zo gewoon vind ik het niet.’ De blik van de man is nu veranderd in een strenge nieuwsgierige blik.
‘Ja, nou ja, helaas voor jou kan ik dat niet vertellen, en het gaat je trouwens ook helemaal niets aan.’ Die laatste woorden komen er scherper uit dan dat hij ze bedoeld had want hij wil eigenlijk niet ook nog problemen krijgen met het schoolbestuur.
‘Sander, als je niks verteld kan ik je ook niet helpen.’ De rector zit nu voorover gebogen over zijn bureau Sander in de ogen te kijken.
Nu buigt hij zich eveneens voorover en kijkt terug.
‘Met alle respect meneer, maar ik denk zoiezo niet dat u mij zou kunnen helpen als ik wel iets vertelde.’
‘Tja, daar komen we pas achter als je het verteld.’
‘Oke, zal ik het zo zeggen; U kunt mij niet helpen.’ Daarna staat hij op en wil weglopen.
‘Wacht even, dan wil ik nog even dit weten; Wat doe jij eigenlijk op school Sander?.’
‘Wat moet ik anders doen.’
‘Nou, als dat de enige reden ervoor is wil ik even duidelijk maken dat ik je de komende tijd hier niet meer zien zolang als dit duurt oke.’
Sander kijkt de man aan en ziet dat hij kijkt alsof hij hem zojuist een dienst heeft bewezen.
‘Ik denk niet dat dat is wat je wilt, eerlijk gezegd houd naar school gaan me ervan weg om ergere dingen te doen dan het naar school gaan zelf.’
Met die uitspraak om over na te denken laat hij de rector alleen in zijn kamertje en sluit de deur achter zich waarna hij de rest van de dag de laatste lessen nog volgt.
‘He, uhm, ik ga zo even wat halen bij de supermarkt oke, effen wat opslaan, dus uhm, wat hebben jullie voor je deel gekregen? Dan kan ik ook wat voor jullie meenemen.’
‘Ik heb nog niet alles kunnen ruilen, maar hier heb je wat.’ Sander steekt zijn hand in zijn zak en haalt er een bruine portemonnee eruit en duwt die in Marieke’s handen.’
‘Nee, voor mij hoef je niks te halen, ik ben twee dagen geleden nog geweest.’

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-05 08:56

Re: [verhaal] mijn nieuwe boek/verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-05 08:56

Ja zeg mensen............... Clown

plaats ik weer een nieuw stukje omdat jullie dat vragen laat niemand meer iets van zich horen Verdrietig

oh boehoehoe Huilen