Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-02-05 17:53

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 01-02-05 17:53

en...en...en, hoe lang moeten we nog wachten Schijnheilig

*is heul niet nieuwsgierig*

Kan niet wachten, je schrijf echt leuk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-05 20:26

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-05 20:26

Ok ok, omdat jullie zo aandringen Haha!

Een klein stukje van Hoofdstuk 3, dat ik vandaag en gister geschreven heb. Niet denderend, niet helemaal tevreden over, maar is nog lang niet af Knipoog

Terug

De zon was vier keer op, en vier keer onder gegaan sinds Harry het nieuwsbericht over de aanslag had gezien. Hij lag op zijn rug op bed en staarde in het donker naar het plafond. Een schimmig wit vlak. Terwijl hij ingespannen omhoog tuurde, probeerde hij zijn hoofd leeg te maken, om op die manier in slaap te vallen.
Hij draaide zijn hoofd opzij, en zag dat de elektronisch verlichte wekker aangaf dat het bijna 5 uur in de ochtend was. Had hij geslapen deze nacht? Nee, hij kon het zich niet herinneren.
Sinds het korte briefje van Ron dat Hedwig hem had gebracht, had hij niks meer gehoord van zijn vrienden of de Orde. Wel was hij door de Ochtendprofeet meer aan de weet gekomen, al was het niet verbazingwekkend veel wat ze schreven.
Hij klikte zijn leeslampje aan en graaide de krant onder zijn bed vandaan. Daar stond het, op de voorpagina, maar verstopt tussen een groot artikel over een concert van de Witte Wieven en een stuk over een vleesetende Kelpie die zich schuilhield in een meertje in Wales en een nieuw slachtoffer; een bejaarde dreuzel had buitgemaakt.
“In de nacht van 10 op 11 juli is een klein dorpje in het westen van Schotland overvallen door wat vermoedelijk Dooddoeners waren.
Zij staken een schuur in brand, en brachten zeven mensen om het leven, waaronder vier tovenaars. Het ministerie zegt geschokt te zijn over de dood van deze onschuldige slachtoffers, maar het is, zoals de Minister van Toverkunst te zeggen gaf, het risico wat wij tegenwoordig allemaal lopen. Hij benadrukt nogmaals dat de tovergemeenschap extra goed op zijn hoede moet zijn.
Er werd ook een inwoner ontvoerd. Het gaat hier om de tovenaar R. Lupin, die drie jaar terug werkzaam was als leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-pocus. Het ministerie stelt een onderzoek in.”
Geen woord over het Duistere Teken. Harry vroeg zich af waarom ze dat, zo efficiënte gedeelte weggelaten hadden. Misschien was het ministerie bang dat dit de druppel zou zijn die de emmer zou doen overlopen. Het Duistere Teken zou de harde realiteit zijn voor iedere heks en tovenaar; hun grootste angst benadrukken. Het zou hen allemaal ruw met de neus op de feiten drukken. Maar, dacht Harry, dat was misschien juist goed voor ze. Voor hen allemaal. Ze mochten bang zijn, dit was niet iets uit een boek of een film. Dit was écht, en dat behoorden ze te realiseren.
Hij zuchtte en liet de krant weer op de grond vallen. Het was halfzes.

Er verstreek een week, en nog steeds had Harry geen nieuws. De Ochtendprofeet van die morgen vertelde tussen de regels door dat er nog geen vorderingen waren met oog op de zaak van de ontvoering. Hedwig ging iedere nacht uit jagen, en sliep overdag haar roes uit in de kooi op Harry’s kamer. Er kwamen geen brieven.
Harry slenterde doelloos over straat. De zon scheen genadeloos neer over Klein Zanikem en verdroogde alles wat op haar pad kwam. Niemand was buiten op het midden van de dag, en ventilators draaiden overuren. Het was bijna net zo heet als vorig jaar zomer. Toen had Harry hier ook gelopen, ’s avonds. Toen waren de dementors gekomen.
Terwijl hij de speeltuin inliep (zelfs het afsluitende hek was nu vernield) besefte Harry dat hij hen nu in principe overal tegen kon komen. Het ministerie was zijn controle over hen kwijtgeraakt, en ze stonden nu onder bevel van Voldemort. Hij hoefde maar met zijn lange dunne vingers te knippen of ze zouden alles doen wat hij hen opdroeg…
Harry keek om zich heen. De kleine wipkip was ontworteld en volgeklad met smerige woorden. De schommel hing nog maar aan één ketting. Een vernielde onschuld, het werk van een jongerenbende. Dirk’s bende. Hoe zou Klein Zanikem er de volgende zomer uitzien, als een heel andere macht door het land had huisgehouden? Hoever zou Voldemort dit keer gaan? Het was duidelijk dat hij het anders aan zou pakken dan de eerste keer. Hij was voorzichtiger geworden, slimmer. En hij had vooral dat ene hoofddoel voor ogen. Hém uit de weg ruimen. Hij was het enige wat nog op zijn pad lag, en wat hem met alle macht zou verhinderen de volledige macht over te nemen.
Harry herinnerde zich de profetie nog zo goed. De Heer van het duister zal hem aanmerken als zijn gelijke, maar hij zal een kracht bezitten die de Heer van het Duister niet kent… en een van de twee moet sterven door toedoen van de ander, want de een kan niet voortleven als de ander niet dood is…
Voor dit alles voorbij was, was hij dood of had hij een moord op zijn geweten. Hoe vaak had hij hier wel niet over nagedacht, verweet hij zichzelf kwaad. Hij moest het laten bezinken, opslaan in zijn achterhoofd. Tot de tijd er rijp voor was. Hij moest..
“Hé jij daar!”
Harry draaide zijn hoofd met een ruk om.
“Kom daar onmiddellijk vandaan!”
Hij zag de wijkagent, die puffend over de stoep aan kwam hollen. Harry slenterde de restanten van de speeltuin uit en keek naar het kleine dikke mannetje, dat het zweet van zijn voorhoofd poetste met een grote rode zakdoek.
“Je mag daar niet komen knul, het was er niet voor niks gesloten.”
“Ze hebben er niet veel van overgelaten.”
“Dat kun je wel zeggen…” de agent keek peinzend naar het trieste schouwspel, en tuurde zo ingespannen dat het leek alsof hij de vulgaire woorden op de wipkip probeerde te ontcijferen. Zijn kwabbige gezicht vertrok.
Toen keek hij weer naar Harry. Een niet zo grote, magere jongen met warrig zwart haar, alsof hij het niet gekamd had bij het opstaan. Zijn bril was een beetje stoffig van het warme weer, maar dat verborg niet zijn opvallend groene ogen. Zijn blik werd plotseling naar een plek op het voorhoofd van de jongen getrokken, en hij zag een vreemd gevormd dun litteken lopen, dat half bedekt werd door zijn haar.
Hij schudde zijn hoofd en vervolgde: “Moet je niet binnen zitten, videospelletjes spelen of zo met een glas fris?”
Harry haalde zijn schouders op.
“Tot ziens meneer,” hij glimlachte even en liep toen terug door de mangolialaan.
Arme knul, dacht de agent nog, Harry nakijkend. Dat was vast ooit een fikse wond op zijn hoofd.
Het volgende moment echter was de jongen vergeten informatie, en richtte hij zijn aandacht weer op de lege straat voor hem.

**Geplaatst**: 01-02-05 20:40

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 01-02-05 20:40

oew... Spannend! Haha!

Ik vind het nog steeds super geschreven, ookal ben jij er niet helemaal tevreden over!
Super, verder schrijven!! *o/*

**Geplaatst**: 01-02-05 20:43

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 01-02-05 20:43

Ik heb nu niet genoeg tijd, maar ga hem afprinten en dan gezellig in mn bed lezen Vork

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-05 16:06

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-05 16:06

Eens kijken of ik straks nog een gaatje kan vinden tussen mijn huiswerk om verder te schrijven Lachen

Heb al wel nog een klein stukje.

Ben gefrustreerd genoeg dus dat beloofd wat Vork

**Geplaatst**: 06-02-05 23:27

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 06-02-05 23:27

Wat kan jij schrijven zeg!

echt geweldig!

**Geplaatst**: 07-02-05 07:29

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 07-02-05 07:29

Lon, hop, opschieten!
Ik wil meeeer Haha!

**Geplaatst**: 07-02-05 14:15

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 07-02-05 14:15

Leo_ke schreef:
Eens kijken of ik straks nog een gaatje kan vinden tussen mijn huiswerk om verder te schrijven Heb al wel nog een klein stukje.

Ben gefrustreerd genoeg dus dat beloofd wat

Goedzo, ik wacht wel Vork

**Geplaatst**: 08-02-05 18:02

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 08-02-05 18:02

ja nog meer Lachen

ik zit al steeds te kijken of je al meer hebt geschreven Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-05 20:10

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-05 20:10

Nou ik heb daarnet m'n best gedaan maar er is niet veel soeps uitgekomen Haha!

Hoofdstuk is nog niet af, dus nog steeds hoofdstuk 3

De Duffelingen waren in de woonkamer, met de ramen wijdopen en de hypermoderne ventilator op de bank gericht. Oom Herman las de krant, en bromde af en toe zijn commentaar op de journalisten, terwijl tante Petunia een van Dirk’s afschuwelijke oranje met bruine sokken stopte.
Harry kwam binnen en mompelde een groet, terwijl hij op een stoel neerplofte. Oom Herman bromde, al wist Harry niet of het een reactie op hem was, of over het artikel wat hij las. Tante Petunia keek op van haar werk.
“Waar ben je geweest?” Haar stem klonk snibbig.
“Stukje lopen”.
“Waarom?”
“Ik wilde er even uit.”
“Midden op de dag?”
“Waarom niet?”
Tante Petunia richtte haar aandacht weer op de sok, haar lippen op elkaar geperst. De discussie was gesloten.
Harry’s blik viel op de voorpagina van Oom Herman’s krant. De sectie op de lichamen van de slachtoffers bij de aanslag had niets opgeleverd.
Hij had niet anders verwacht. Hij vroeg zich opeens af hoe het ministerie dit keer wilde voorkomen dat er ook in de dreuzelwereld vele slachtoffers zouden vallen.

“Waar is Dirk?”
Harry schrok op uit zijn gedachten. Tante Petunia keek hem strak aan.
“Geen idee?”
“Hij was naar buiten, heb je hem niet gezien?”
Harry schudde zijn hoofd.
“Je moet hem gezien hebben”
Er klonk een soort van dwingende wanhoop door in haar stem die Harry niet goed thuis kon brengen. Ze maakte zich zorgen om Dirk’s gedrag, besefte hij plotseling. Ze was bang voor wat hij allemaal aanrichtte met die bende van hem.
“Nee, ik heb hem sinds het ontbijt niet meer gezien,” antwoordde Harry.
“Hij is oud genoeg om op zichzelf te letten. Ik ben niet zijn kleuterjuf.”
Oom Herman liet zijn krant zakken.
“Wees eens niet zo brutaal tegen je tante jongen. Je moet niet vergeten dat we ieder jaar, ondanks alles, opnieuw zo goed..”
“Ja, JA” onderbrak Harry hem vinnig, “ik WEET het!”
Hij stond op en liep naar de deur terwijl oom Herman zacht voor zich uit de incidenten uit de vorige jaren mompelde.
“Margot opgeblazen… Vliegende Auto’s… Onze haard gemolesteerd… En dan nog die Dementorren die Dirk..”
Harry besteedde geen aandacht meer aan hem en liep naar de gang. Hij wilde juist de trap oplopen toen de achterdeur openvloog en een zwaar hijgende Dirk letterlijk naar binnen viel.

“Dirkje, ben jij daar?”
Tante Petunia kwam uit de woonkamer en staarde naar haar zoon, die op zijn buik in de keuken lag. Zijn blik was voltrokken van angst en vernedering, en zijn ronde gezicht glom van het zweet. Harry trok zijn neus op voor de lucht die om hem heen hing.

“Ooh Dirkje toch, wat is er gebeurd?”
Zijn tante haastte zich naar hem toe en begon aan zijn arm te sjorren. Piepend kwam Dirk overeind, terwijl hij angstig naar de deur keek.
“Laat hem niet binnen! Laat hem niet binnen!”
“Wie Dirk? Wat is er gebeurd?”
Oom Herman stampte op Dirk af en schudde hem door elkaar, niet proberend zijn nerveusheid te verbergen.
“Vertel OP jongen!”
“HIJ was het,” piepte Dirk ellendig.

Harry verstarde, met zijn ene voet op de onderste tree van de trap.
HIJ? Wie was Hij?

“WIE?”

Op dat moment verscheen een grote schaduw voor de ruit van de voordeur, en een zware hand klopte hard op het hout.
Dirk jammerde en klemde zijn handen om zijn achterwerk.
Tante Petunia gilde; “Daar is Hij!”
Oom Herman verstijfde, terwijl hij haastig in het rond keek naar iets wat hen mogelijk kon redden.

Harry keek van de grote schaduw, naar de Duffelingen, en weer naar de figuur voor de deur. Toen barstte hij in lachen uit. Hij lachte zó hard, dat hij bang was dat zijn longen knapten. De eerste keer dat hij lachte uit vreugde sinds vele weken.

“Wat valt er in godsnaam te lachen!?” Bulderde oom Herman, die een grote kandelaar in zijn rechterhand hield.
Harry sloeg geen acht op hem en haastte zich naar de deur, terwijl de grote gestalte nogmaals dreunend klopte. De schanieren knarsten en piepten.
“WAAG HET NIET OM OPEN TE DOEN!”

Harry trok de deur open en keek op tegen de reusachtige gestalte in een lange bruine overjas.
“Hagrid!”
“Ha, Harry jongen! Fijn je weer te zien!”
De reusachtige zwart bebaarde figuur bukte zich en perste zich door de deuropening. Halverwege bleef hij steken, zodat hij niet meer voor of achteruit kon. Het hout van de deurlijst kraakte onheilspellend.
“Verdomde dreuzels,” gromde Hagrid, terwijl hij een wanhopige poging probeerde zijn lichaam los te krijgen. “ze maken hun huizen altijd te klein. Veel te klein. Hoe kunnen ze hier nou leven?”
“Dreuzels verwachten over het algemeen niet dagelijks een bezoekje van een halfreus Hagrid,” grijnsde Harry, terwijl hij een handje hielp hem achteruit door de deur terug te duwen.
Hagrid bromde, en keek naar de keuken, waar de Duffelingen nog steeds als verstijfd toekeken. Dirk’s ogen waren groot van angst.
“Ha,” bulderde Hagrid, “dat was lang geleden sinds wij mekaar voor het laatst zagen. Ik zou u graag even de hand schudden, maarja ziet u, ik zit een beetje klem hierzo”.
Oom Herman’s gezicht zwol op, maar hij zei niets. Tante Petunia hield haar armen om Dirk heen geslagen.
Harry gaf een harde duw en Hagrid’s schouders schoten los. Er liep een barst door het pleisterwerk van de muur, en stof dwarrelde op de brandschone vloer, terwijl Hagrid achteruit tuimelde en met een dreun op het stoepje terechtkwam. Tante Petunia jammerde om haar bloemperkje, wat nu zonder twijfel geplet werd onder het achterste van een zwaarbehaarde reus, of iets wat deze individu ook mocht zijn.
Hagrid stond op en klopte zijn broek af.

“Zo,” zei hij met een donderende zucht, “u herkent me vast nog wel..”
Dirk jammerde, rukte zich los uit de greep van zijn moeder en vluchtte naar de woonkamer.
“Hij in ieder geval wel,” grinnikte hij. En aan Harry vroeg hij zachtjes: “En, zit de staart er nog aan?” Harry schudde grijnzend zijn hoofd. “Das nou jammer, hij stond ‘m eigenlijk best wel goed”

Oom Herman leek te ontwaken uit zijn meer en meer opzwellende verstarring en kwam bulderend dichterbij.
“Hij DURFT u zomaar in mijn huis binnen te vallen..”
“Nou.. niet precies dat, Duffelding,” mompelde Hagrid.
“…mijn zoon te bedreigen, en uw verschijning te vertonen in deze straat!”
“Maakt u zich geen zorgen, u zul er nog veel meer en veel grotere zien als Jeweetwel zijn zin krijgt.”
“DAT VROEG IK NIET!”
Hagrid richtte zich in zijn volle gestalte op. Hij was twee keer zo lang als een normale man, en zeker zes maal zo breed. Oom Herman deinsde iets achteruit.
“Ik kom Harry hier oppikken. Hij heb hier lang genoeg gezeten.”
Opluchting overspoelde Harry, en hij keek dankbaar op naar Hagrid.
Deze glimlachte door zijn baard. “Orders van Perkamentus, Harry. Als het aan mij gelegen had, had ik je hier allang vandaan gehaald”.

Oom Herman keek van Harry naar Hagrid, en werd nog een klein beetje paarser voor hij zuchtte en de kandelaar op de trap zette.
“Vooruit jongen, haal je spullen en dan wegwezen hier met die reus van je!”
Dat liet Harry zich geen twee keer zeggen en hij haastte zich naar boven. Hedwig kraste toen hij binnenkwam en hij begroette haar blij. “We gaan hier weg, Hedwig! Hagrid is hier om ons te komen halen!”
Hij verzamelde zijn schoolspullen van onder zijn bed en van zijn bureau en smeet ze in zijn hutkoffer.
Uit zijn kast zocht hij zijn schoolgewaden en andere kleren en gooide deze erbovenop. Toen hij alles had paste het deksel bijna niet meer dicht. Hij moest erop gaan zitten en toen kon hij met moeite het slot wat erop zat vastklikken.
Hij sloot Hedwig’s kooi en pakte zijn Vuurflits uit de hoek. Hij streelde teder over het gladde, perfect bewerkte hout en glimlachte. Nog even en hij zou weer kunnen vliegen en zwerkbal spelen! Hij wist niet meer hoe lang het geleden was dat hij dat voor het laatst had gedaan. Professor Umbridge had hem het vorige jaar zijn bezem en zijn plaats in het zwerkbalteam van Griffoendor, zijn afdeling, afgenomen. Met een steek besefte hij, dat zijn functie al was vervangen, en dat hij niet wist of hij wel terug mocht komen in het team.

**Geplaatst**: 09-02-05 16:06

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 09-02-05 16:06

Fantastisch! Je schrijft echt goed! Ooit wel eens aan gedacht om er iets mee te gaan doen? Je hebt echt talent volgens mij! Ik wacht met smart op meer Haha!

**Geplaatst**: 09-02-05 20:09

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 09-02-05 20:09

Deze volgde ik toen op dat forum ook Haha!

Ik vond hem toen iig heel leuk, dus ga maar door Tong uitsteken

Ga hem binnekort weer een keer opnieuw lezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-05 21:35

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-05 21:35

Kellebel88 schreef:
Fantastisch! Je schrijft echt goed! Ooit wel eens aan gedacht om er iets mee te gaan doen? Je hebt echt talent volgens mij! Ik wacht met smart op meer

Ik wil er inderdaad wel iets mee gaan doen misschien Lachen

Ik heb al jaren een idee in mijn hoofd zitten voor een Fantasy-boek, wat ik echt heel graag wil afschrijven. Het flot alleen niet zo Knipoog

Heb veel last van blocks.. En nja, deze fanfic is wel een leuke afwisseling en oefening Lachen

**Geplaatst**: 09-02-05 22:11

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 09-02-05 22:11

oefen vooral veel, heeel veel, en dan bij voorkeur op bokt Knipoog

kunnen wij ook meegenieten Haha!

**Geplaatst**: 10-02-05 10:10

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 10-02-05 10:10

Doorschrijven, kreng. Vork

NU!!

Ooo ik heb nu alweer zin in het nieuwe HP deel als ik dit allemaal zo lees.

Je hebt zeker fans hier op Bokt, waaronder ik!

**Geplaatst**: 10-02-05 11:05

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 10-02-05 11:05

Citaat:
Ik wil er inderdaad wel iets mee gaan doen misschien
Ik heb al jaren een idee in mijn hoofd zitten voor een Fantasy-boek, wat ik echt heel graag wil afschrijven. Het flot alleen niet zo
Heb veel last van blocks.. En nja, deze fanfic is wel een leuke afwisseling en oefening

Wat gaaf! Lijkt me ook erg moeilijk inderdaad, kleine verhaaltjes lukken me nog wel, maar echt een héél boek, pff, niets voor mij! Ben benieuwd, hoop dat je het ooit afkrijgt, ik zal het zeker gaan lezen Haha!

**Geplaatst**: 10-02-05 18:49

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 10-02-05 18:49

echt een kei goed verhaal en idd wel wat meer in de HP stijl dan die andere die ook op bokt staat ookal is die ook goed

**Geplaatst**: 10-02-05 21:53

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 10-02-05 21:53

mogen we meer Clown

vind t echt gaaf hoe je schrijft!

**Geplaatst**: 11-02-05 19:27

Re: [Fanfic] Harry Potter 6 hervonden

Geplaatst: 11-02-05 19:27

*heeft net alles gelezen

Toen je het er net op had gezet; had ik al eens gekeken er naar, of ik het wilde lezen. Maar kon toen de zin niet krijgen &het was een behoorlijke lap tekst.

Maar ik ben toch blij dat ik hem ben gaan lezen! Echt heel goed geschreven; alle details enzo, en veel dingen verwerkt van de andere boeken.

Echt super; ik hoop dat je verder gaat!