
ik kan dat echt niet allemaal bedenke

maarjah


Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:De hele dag hoort ze niks van hem.
Ze wordt ongerust, en wil hem steeds bellen, maar dat doet ze toch maar niet.
Was ik maar tijdelijk dan? Ze vraagt zichzelf allemaal dingen af. Ineens beseft ze dat ze idioot doet
"Doe normaal!" zegt ze tegen zichzelf. "Als hij geen contact wil zoeken dan niet..ik doe het ook niet!".
Zo gaat ze de dagen door..
Dan is het Woensdag avond..
ze heeft nog helemaal niks ontvangen.... Ze praat zich zelf moed in, en gaat vroeg slapen. Ineens gaat dr telefoon af, het ding blijft trillen!
Ze pakt dr tefeloon op, en ziet dat ze gebeld word. Slaperig neemt ze op, en ze hoort Martijn's stem.
"Heej schoonheid, bel ik je wakker???"
"Uhhh.. ja een beetje maar dat maakt niet uit."
"Ooh... want ik wou je eigenlijk ophalen, om mee te gaan naar de kermis hier in de buurt... Maar morgen schaatsen is ook wel leuk hoor...
maar ik kan het alleen niet."
"Ooh... nu naar de kermis??? "
Slaperig stapt ze dr bed maar uit en denkt na. Zal ik meegaan of niet vraagt ze zichzelf..
Ineens praat Martyn weer.
"Als je over 10 min voor m'n huis staat, sta ik klaar, oke?."
"Oh" zegt Martijn wat treurig.
"maar dan moet ik nu 10 min wachtten?.." Hij zegt het wat geheimzinnig..
"Wát? Sta je nu al voor mijn huis???"
ze loopt naar dr raam, en daar ziet ze iemand zwaaien.
" Oh! ik zie je!" zegt ze plagerig en zwaait terug naar hem.
"Ik kom er aan!! even wat anders aan trekken"
Ze hangt maar op en kijkt paniekerig in dr kast. Wat moet ik aan? Wat moet ik aan??
Ze pakt maar wat 'casual' kleren. Donkere broek, fel shirtje en een 'normaal' vestje.
Even snel dr haar borstelen een een klein beetje make up.
10 Min ( wat onderhand wel 20 min geworden was..) later komt ze naar beneden, ze doet de deur open en krijgt een zoen op dr mond!
ze schrikt er een beetje van, had ze niet ineens verwacht, maar ze zoende maar terug.
"Wil je mee? Naar de kermis????" Vroeg Martijn na de kus. Tamara glimlacht.."..anders stond ik hier niet ".
Samen gingen ze naar de kermis. Hand in hand. Best klef, bedacht Tamara zich, maar wel lekker.
Samen gingen ze in de botsauto's. Daar krijg je pas hoofdpijn van!
Na de botsauto gingen ze samen een suikerspin eten.
Rond 12 uur, stond ze weer op de stoep voor d'r huis.
"Ik moet nu echt slapen, morgen heb ik een toets, en om 7 uur ben ik vrij. Tenminste als jij ook kan.."
Ze glimlacht. "Bedankt voor de gezellige avond. Het was leuk!"
Ze ziet hem ook lachen. "Natuurlijk kom ik morgen 7 uur." vertelde Martijn.
Hij gaf dr nog snel een zoen op dr mond.
"Tot morgen!" en hij liep weg......
Tamara gaat gauw naar huis.