"Wat niet? Waarom niet?" vroeg ik verbaasd.
"Ik kan er niet meer tegen, Hannah probeert me te versieren... En ik krijg het gevoel alsof ik het niet meer kan weerstaan." zei Hugo en keek me weer voorzichtig aan.
"Maar, wij dan?" vroeg ik terwijl de tranen in mijn ogen stonden, en mijn onderlip begon te trillen. "Maak....maa..maak je het uit?"
"Sorry" zei Hugo zachtjes en sloeg zijn ogen neer.
Ik wist niet meer wat ik moest zeggen en ging bij het achterraam staan, ik keek naar Knorrie die ik de tuin had losgelaten.
Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen en ze stroomden al gauw over mijn wangen, totdat ze langs mijn keel naar beneden liepen.
Ik hoorde dat Hugo naar me toe kwam.
"Het spijt me zo, ik kan het gewoon niet meer" zei hij, en legde zijn handen op mijn schouders.
Het liefst wou ik omdraaien en 'm knuffelen, maar ik kon het niet, ik mocht het niet.
"Het is beter als je weggaat" zei ik kalm, terwijl ik naar buiten bleef kijken.
"Ok, maar je moet niet verdrietig zijn, ik wil vrienden blijven."
Nog harder stroomden de tranen over mijn wangen, elke voetstap die ik verder van me weg hoorde gaan was een steek in mijn hart.
Met een brok in mijn keel, tranen die over mijn wangen rolden, hoorde ik de voordeur dichtklappen.
"Kom op Anna, niet zo aanstellen" zei ik tegen mezelf na een kwartier huilen, droogde mijn tranen en ging naar Knorrie toe, ik voerde 'm en deed hem weer naar binnen.
Ik zat daar buiten in het zonnetje, te kijken naar de klimop die op de muur van de schuur groeide.
"Ik heb je nodig Karlijn, vooral nu." zei ik hardop, in de hoop dat ze het zou horen.
Zo zat ik een half uurtje in de tuin, te denken aan Karlijn, Hannah, Hugo, het was gewoon een grote kl otezooi.
"poedersuiker, ik moet met Iris naar de film" bedacht ik me ineens een reed snel naar de douche en zette hem aan, ik trok gauw mijn kleren uit en ging onder de inmiddels warm geworden straal van druppeltjes water zitten.
Na een paar minuten zette ik de douche weer aan en haastte me met aankleden, ik reed naar mijn kamer en deed wat make-up op, kamde mijn haren en keek hoe ik eruit zag in mijn enorme spiegel.
"Sexy" zei ik tegen mijn spiegelbeeld en reed weer naar de woonkamer om een briefje voor mijn ouders te schrijven.
Heey Mama en papa,
Ik ben met Iris naar de film, ik ben voor 12 uur thuis.
Knuffel, Annabel
Ik keek op de klok en zag dat het kwart voor acht was, tijd voor een kopje thee.
Toen ik het water op had gezet ging de deurbel, ik reed naar de voordeur met een theezakje op mijn schoot en deed de deur open waarop Iris binnen kwam stormen met een cadeautje.
"Heej Ier, jij ook thee?" vroeg ik
"Hai Anna, ja lekker. Ik heb wat voor je" zei ze met een glimlach
Ik zette thee voor ons tweeën en ging naast Iris op de bank zitten met een warme kop thee in mijn handen.
"Hier!" zei Iris en duwde een klein cadeautje in mijn andere hand.
Ik zette mijn kopje thee op het tafeltje naast de bank en pakte het cadeautje uit.
Het was een ketting, met als hangertje een hartje die je open kon klappen, binnenin zat 1 foto van Iris en mij, maar toen ik aan de andere kant keek schrok ik. Een foto van Hugo en mij.
"Heeel erg bedankt, hartstikke leuk!" zei ik tegen haar en knuffelde d'r.
"Ik moet je alleen iets vertellen," zei ik opnieuw. "Hugo heeft het net uitgemaakt"
"Ohhh wat erg! Sorry meissie....... dat wist ik niet" zei Iris geschokt.
"Geeft niet, jij kon het inderdaad niet weten, maar ik wil het er nu even niet over hebben, oke?"
"Is goed hoor, gaan we zo dan?" zei Iris terwijl ze de foto van mij en Hugo uit het kettinkje haalde.
"Ja, ik pak even mijn jas!" zei ik terwijl ik mezelf weer terug in mijn rolstoel zette, mijn thee was ik al helemaal vergeten..
Ik pakte mijn jas en trok 'm aan, Iris had haar jas gewoon aangelaten.
Ik sloeg de voordeur met een klap dicht en we gingen op weg naar de bios......
Zo, tot volgende week fans

Heel misschien schrijf ik daar (waar ik heen ga) ook nog wel een stukje....
