Een kleintje dan, vanavond (misschien) nog wel een stukje...
Ik besloot dat 't toch geen zin had om dat te doen en wachtte op mijn moeder die in haar pauze mij even naar huis zou brengen.
"TOEEEEEEEET" zei mijn moeders auto.
"Jaja, ik kom al!!" schreeuwde ik terug en reed zo hard mogelijk naar de auto toe, mijn moeder stapte uit, hielp mij de auto in en scheurde weg.
"Zozo, haast?" vroeg ik hijgend aan mijn moeder.
"Ja het is hartstikke druk op het werk," zei mijn moeder die ineens op de rem stond omdat ze het huis voorbij was gereden.
Ze reed achteruit, klapte mijn rolstoel weer uit, hielp mij erin en scheurde weer weg, mij achterlatend op de stoep voor ons huis.
Ik reed het pad naar de voordeur op en keek even naar de tuin, geen mooie bloemetjes of wat dan ook, meer een oerwoud, met hoge struiken en bomen..
Ik stak mijn sleutel in de voordeur en reed het drempeltje met moeite over, waarop ik de deur met een knal achter me dicht sloeg.
"Ding Dong" hoorde ik, en reed weer terug naar de voordeur, deed hem open en Hugo stond op de stoep, hij keek heel erg droevig.
"Wat is er?" vroeg ik lief.
"Ik...ik...." zei hij. "Mag ik even binnenkomen?"
"Ja natuurlijk" was mijn antwoord en ik reed voor hem de huiskamer in.
Hij plofte op de bank neer en keek me strak aan, maar nog steeds droevig.
"Wat wou je me vertellen lieverd?" vroeg ik.
"Ik....
Zooo, klaar 
Binnenkort weer een stukje, iig voordat ik wegga