Geplaatst: 23-05-13 15:45 Dat is je beste informatie bron
Wat ik daar nog wel bij wil zeggen; snel rennende honden zijn (in mijn ogen) één van de allermoeilijkste onderwerpen die je als fotograaf kunt verzinnen om te fotograferen.
Een Formule 1 auto die met 250km/u langs komt is nog makkelijker te fotograferen dan een hond.
Honden zijn onvoorspelbaar, klein en razendsnel.
En die combinatie is voor de meeste camera's, objectieven én fotografen dodelijk om nog scherpe foto's te krijgen.
Als de camera óf de lens (of een combi) niet snel genoeg is, dan kun je instellen wat je wil, maar zal je camera nooit op tijd een correcte focus op het onderwerp leggen.
Handmatig focussen zou kunnen helpen, maar ook daar moet je een vergevorderd supermens voor zijn, om een snelle hond te volgen.
En als fotograaf moet je ook alles goed doen.
Je moet de uitsnede goed pakken, het juiste scherpstelveld selecteren en tegelijk niet/nauwelijks bewegen. Want de kleinste beweging naar voren of achteren kan je scherpstelling al verkeerd plaatsen. Terwijl je wel met de hond moet mee blijven bewegen om hem te kunnen volgen.
Het gemakkelijkste is het als de hond parallel aan je loopt. Dus als hij bijvoorbeeld van links naar rechts voorbij loopt. De afstand tussen je camera en de hond blijft dan ongeveer gelijk en scherpstellen is het gemakkelijkste.
De volgende stap is oefenen als de hond schuin op je af komt.
En helemaal op 't laatst kun je pas gaan oefenen met een hond die recht op je af komt.
En dit lukt dus ook alleen met apparatuur die snel genoeg is.
Sommige objectieven zijn gewoon niet vlot genoeg om die snelle beweging te blijven volgen en zijn dan inderdaad een factie van een seconde te laat, met een onscherpe hondenkop als gevolg.
Verder kun je experimenteren in de verschillende scherpstelveld standen.
Meestal heeft een camera er eentje om zélf 1 scherpstelveld te kiezen, en ook een stand waarbij hij actief het onderwerp volgt.
Maar het nadeel met die laatste, is dat een camera systeem niet zo intelligent en goed is als we graag zouden willen. Er gaat vaak wat fout met die systemen. Je camera weet natuurlijk ook niet dat je hondenfotograaf bent, en niet gras-sprietjes-fotograaf ofzo
En ook hierbij geldt dat als je camera niet snel genoeg is, of maar een beperkt aantal scherpstelvelden heeft, het goed kan zijn dat de scherpstelling nooit in orde komt.
Mensen letten bij 't aankopen van hun camera vaak op megapixels en andere zéér onbelangrijke zaken.
Je kunt béter goed kijken naar bijvoorbeeld het aantal scherpstelvelden. Hoe meer je camera er heeft, hoe gemakkelijker het is om op de juiste plek scherp te stellen.
Sommige camera's hebben er maar 5 of 9 of 11.
Mijn camera heeft er 51. En dat maakt nógal een verschil.
Al moet je met zoveel punten wel snel genoeg zijn om je onderwerp te blijven volgen op het juiste veld.
Je moet zorgen dat het scherpstel punt precies op de kop van de hond lig (en niet net er naast).
Nu zit ik dagelijks een uur lang tussen de zwiepende staarten en vliegende poten, dus aan oefening ontbreekt het me niet. Maar het is net wat je zegt; Honden zijn heel erg veranderlijk in hun bewegingen, daar lijk ik maar niet aan te wennen. 
Wat is wijsheid?
En als je toch al 1 reserve accu hebt. Een BG is wel erg fijn. Zeker als je veel fotografeert of teletoeter gebruikt. Het is allemaal net iets beter in balans. 
Want een uurtje of 2 laden is slecht voor accu's toch? Heb altijd geleerd dat je accu's tot het allerlaatste beetje op moet laden 
oh, is dat zo vreemd? Ach, het was het proberen waard. Ik wil dan soms wat minder hysterische witte luchten, of tegen de reflecties op water e.d.(mijn zoektocht op internet zei dat het werkte, ook bij portret) , maar dan doe ik dat voortaan wel zonder 
