Bokt.nl

SdaphneS schreef:

Haha, daar hebben wel meer mensen last van

love_sodera schreef:

ik heb nu ook je verhaal gelezen, en ik vind het supermooi! op de een of andere manier dacht ik eerst dat Mike en Elise wat zouden krijgen( haha die hebben in Zoop wat ) wat zouden krijgen, maar toen d8 ik ietslater al dat hij de zoon van John was! Ik vind het egt n supercool verhaal!!
Ga zo door!!!

Citaat:

Het was al laat toen Elise eindelijk wakker werd. Met open ogen bleef ze nog een tijdje liggen luisteren naar haar moeder, die net thuis kwam. Haar voetstappen klonken hard en hol in het verder lege en stille huis. Na een aantal minuten stond ze op en keek even verbaasd naar de brief, die ze nog steeds in haar hand geklemd had. Langzaam kwam de herinnering terug en kon ze zijn woorden weer voor de geest halen. Verward smeet ze de brief in de hoek van haar kamer op de grond. Met grote stappen liep ze over het tapijt naar de deur en aarzelde of ze naar beneden zou gaan en haar moeder gedag zou zeggen. Een tijdje bleef ze met de deurklink in haar hand staan en bedacht zich toen. Ze liep terug naar haar bed, ging er in kleermakers zit op zitten en gritste het kladblok van haar nachtkastje. Zonder te kijken wat er op stond, scheurde ze drie volgeschreven blaadje van het blok en begon bij een nieuw leeg papier.


Ik moet een brief schrijven aan hem. Een brief terug. Dadelijk gaat hij nog rare dingen denken. Het moet duidelijk worden, dat ik het niet wil. Nouja, dat het niet kan. Oké. Een brief. Hoe moet ik beginnen? Lieve John? Nee, dat klinkt té. Té wanhopig, té slijmerig. Misschien moet ik er wel niets boven zetten. Misschien is het maar beter om helemaal geen brief te schrijven.

In het wilde weg zat Elise wat op het papier te krassen. Een echte brief schrijven deed ze niet. Af en toe kwamen er wat zinnen in haar op, die ze in grote hanenpoten opschreef, dwars door de krassen heen. ‘In a perfect world, I'd never know your name.’ ‘Take me back and heal theses broken wings, come back and carry me home.’
Toen het blad vol was smeet ze het aan de kant, stond uiteindelijk toch op en liep haar kamer uit en de trap af, naar beneden.