Bokt.nl

Citaat:

Verbaast haal ik en kleine puppy uit de doos. ‘En?’ Vraagt mijn moeder. Ik weet niet was ik zeggen moet. ‘Ik heb een playstation gekregen!’ Schreeuwt mijn broertje terwijl ik nog steeds mijn reactie probeer te bedenken. ‘En hoe noem je haar?’ Vraagt mijn vader. Ik weet nog steeds niet wat ik zeggen moet, een puppy is niet echt waar ik op zat te wachten maar mijn ouders deden er nog al enthousiast over en ik wil ze niet teleurstellen. ‘Weet je het al?’ Vraagt mijn moeder. ‘Ongedierte’ sis ik. ‘Wat zei je?’ Vraagt mijn moeder. ‘Niks…’ antwoord ik. ‘Jawel! Ik hoorde je! Je zei ongedierte!’ Roept mijn broertje. ‘Echt niet ik zei niks’ antwoord ik. ‘Ja, maar ik hoorde je het zeggen’ zegt mijn broertje teleurgesteld. ‘Dan hoorde je het fout’ antwoord ik terwijl ik nog steeds een naam probeer te verzinnen voor de puppy. ‘Princess’ zeg ik. ‘Wat?’ Vraagt mijn vader. ‘Princess’ antwoord ik. ‘Je wilt die puppy toch niet echt Princess noemen?’ Vraagt mijn moeder. Wat is er nou raar aan Princess? Ik bedoel maar als ik het beestje binladen wou noemen snap ik haar reactie maar Princess vind ik een mooie naam. ‘Jawel, ze heet vanaf nu Princess’ antwoord ik mijn moeder en til de puppy op. ‘Kom Princess.’ Zeg ik tegen het pupje. ‘En zeggen we niks meer?’ Vraagt mijn vader. ‘Bedankt’ sis ik en loop de trap op. Eenmaal in mijn kamer ga ik met het pupje op bed liggen en aai het over het hoofdje. ‘Jij zat er zeker ook niet op te wachten om weggerukt te worden bij je moeder in een doos gestopt te worden en dan naar mij gebracht te worden?’ Vraag ik Princess, ze antwoord niet… Ik pak mijn dagboekje en lees de berichtjes van Laura en Kim nog eens. Plotseling voel ik wat warms op mijn buik. Ik leg het boekje weg en kijk op. ‘Gatver!’ Roep ik, de puppy staat gewoon over mij heen te plassen. Snel til ik Princess op en ren de trap af naar beneden, de puppy blijft gewoon door plassen. Ik ren door de tuindeuren de tuin in en zet Princess op de grond. Ze laat nog een drupje vallen en kijkt me verbaasd aan. ‘Hier!’ Begin ik ‘hoor jij te plassen…’ Princess blijft me verbaasd aankijken. ‘Australische flut hond’ zeg ik en probeer het plassen in de tuin in plaats van op mijn buik haar weer uit te leggen maar dit keer in het engels. Princess kijkt me nu nog verbaasder aan. ‘Dom hondje’ Zeg ik en pak het hondje weer op en loop ermee naar binnen. Bij Princess had ik ook nog een rood mandje gekregen met allemaal rode kussens erin, een rode voerbak, rode drinkbak, wat speeltjes en een rode halsband. Ik pak het halsbandje en doe die bij Princess om en leg haar daarna in haar mandje. Om meteen maar met haar opvoeding te beginnen roep ik;’Blijf!’ maar Princess slaapt al.

De volgende morgen word ik al vroeg wakker. Ik wrijf in mijn ogen en kijk op de wekker. ‘Half 5?’ fluister ik verbaasd. Ik ga rechtop in mijn bed zitten en vraag me af waarom ik zo vroeg wakker werd. Al snel heb ik het door, er hang een onwijze stront lucht in mijn kamer. Ik knip het licht aan en kijk rond. Niks te zien. Ik zet mijn voeten op de grond om op te staan maar merk dat ik in een nog verse drol sta. ‘GATVER!’ Schreeuw ik en kijk onder mijn voet. Ja, een heel verse drol van Princess. Ik moet bijna kokhalzen van de geur. ‘Princess! Foei stoute hond!’ Roep ik en pak haar op. Snel ren ik naar buiten en veeg de stront af aan het gras. Weer probeer ik haar uit te leggen dat het gras waar ik net haar stront aan afveegde haar wc is. Aan haar gezichtsuitdrukking merk ik dat ze het weer niet snapt.

Als ik weer naar boven loop merk ik dat er allemaal stront aan de trap zit. Snel loop ik er om heen naar de badkamer. Ik pak een washandje en probeer de strontlucht van me af te vegen. Princess doorzoekt de badkamer grondig. ‘Jou schuld!’ zeg ik en ze kijkt me weer verbaasd aan. Als de lucht eindelijk van mijn voet af is loop ik met Princess weer naar mijn kamer, daar veeg ik de stront weg en gooi er een half flesje parfum over. Daarna leg ik Princess weer in haar mand en kruip zelf weer in mijn bedje.

Jammer genoeg is het mij niet gegund om lang te slapen. ‘Saschááá!’ gilt mijn moeder. Slaperig kruip ik uit bed en loop naar de gang. ‘Wat?’ Vraag ik. ‘Wat?... je vraagt wat er is… dat is wat er is!’ zegt mijn moeder en wijst naar de stront op de trap. ‘O dat’ zeg ik ‘even vergeten’ ga ik verder. ‘Even vergeten? Sascha ik sta net met mijn blote voeten in de hondenpoep van jou hond!’ Schreeuwt mijn moeder. Ik kan mijn lachen niet onderdrukken. ‘Wat valt er te lachen jongedame?’ Vraagt mijn moeder. ‘De combinatie jou voet en honden stront’ Antwoord ik. Mijn moeder zucht diep. ‘Ik ga nu deze poep van mijn voet afwassen en als ik terugkom is het van de trap af.’ Zegt mijn moeder en loopt naar de badkamer. Ik steek mijn tong uit en pak een doekje uit de keuken en begin te schrobben. Nieuwsgierig komt Princess aanlopen. ‘Jou schuld’ zeg ik. Ze komt op me af en gaat vlak voor me zitten. ‘Wil je me echt jou stront zien schrobben?’ Vraag ik, Princess blijft zitten. ‘Dat vat ik maar op als een ja’ zeg ik en ga verder.

Als ik eindelijk klaar ben sta ik weer op en loop met Princess naar buiten. ‘Jou wc’ zeg ik terwijl ik naar het gras wijs. ‘Mijn huis’ zeg ik terwijl ik naar mijn huis wijs. ‘Hier doe je je poepjes en plasjes’ zeg ik wijzend naar het gras. ‘Daar slaap, speel, eet je en weet ik veel wat maar niet je behoeftes’ zeg ik en wijs weer naar mijn huis. ‘Begrepen?’ Vraag ik. Princess kijkt me aan en loopt naar mijn huis. ‘Nee!’ roep ik en ga voor de deur staan. ‘Daar moet je wezen’ zeg ik en wijs naar het gras. Princess loopt naar het gras en voorzichtig plast ze. ‘Yes!’ Roep ik en pak Princess op, samen met haar doe ik een vreugde dansje, maar Princess schrikt zo van mijn dansje dat ze over me heen piest. Het is een begin zucht ik en neem het hondje weer mee naar binnen.

De volgende morgen sta ik vroeg op, vandaag moet ik voor het eerst naar school en ik wil er graag op tijd zijn. Ik sta op en ruik in mijn kamer, geen poeplucht. Ik doe het licht aan en kijk rond, geen plasjes. ‘Goedzo Princess!’ Zeg ik en ga naast haar mandje zitten. Wat? Geen Princess? Princess zit niet in haar mand. Geschrokken sta ik op. Mijn deur zit dicht daar kan ze niet doorheen. Ik kijk naar mijn raam. Op een kiertje. Ze zal toch niet? Nee, dat kan toch niet? Ik ren via de trap naar beneden en hol naar de tuin. Daar kijk ik op de grond tot ik onder mijn raam zit. Nee gelukkig geen dode Princess. Ik loop het huis weer in en begin te roepen. ‘Princess! Princess! Princéééss!’ Geen reactie. Ik loop weer naar buiten en begin daar te roepen. ‘Princess!’ Heb je wel eens een kwartier lang alleen maar dezelfde naam geroepen? Nou na 5 minuten komt die naam al je keel uit, had ik haar maar chocolaatje genoemd of dropje, van die namen word je nooit gek. Maar nee ik moest dat beestje per se Princess noemen. ‘Princess!’ Gil ik nog eens. Ik kom uit bij de berm. Ze zal er toch niet overheen geklommen zijn? Zo snel als ik kan klim ik de berm op en begin weer te roepen; ‘Princess!’ Nee weer niks. Ik klim weer van de berm af en loop rond. Het zwembad… nee zo dom zou ze toch niet zijn? Snel hol ik naar het zwembad en kijk er in. Ik zucht diep gelukkig ze zit niet in het zwembad maar waar kan ze dan wezen? Ik loop nog een rondje in de tuin en bedenk dat voor ons huis een weg is. Nee? Ik ren naar de weg maar er is geen spoor van Princess te bekennen. Zuchtend loop ik loop weer naar binnen en begin daar weer te roepen. Slaperig komt mijn vader naar beneden. ‘Waarom ben je de hele tijd aan het roepen weet je hoe vroeg het is?’ Vraagt hij. ‘Nee, ik wil het ook niet weten het enige wat ik weten wil is waar Princess is!’ Antwoord ik. ‘Je bent er toch niet kwijt?’ Vraagt mijn vader. Ik knik en begin te huilen. Had ik maar wat aardiger tegen haar gedaan dan was ze er misschien nog. Ik veeg de tranen van mijn wangen. Mijn kleine Princess waar ben je?

JanSFjP schreef:

ik heb wel medelijden met Sascha, ze heeft het echt niet naar haar zin in Australië