Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-05 14:38

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-05 14:38

Ik stond met open mond naar Ronan te kijken…Zó kende ik hem nog niet…Ik keek naar de grond en zei: “Als je dat echt wilt…” Ik liep met langzame passen de keldertrap op terwijl Ronan weer was gaan zitten op het matras met zijn hoofd tussen zijn opgetrokken knieën. Toen ik bovenaan de trap stond draaide ik mij nog even naar Ronan om. Ik zei een beetje beschuldigend: “Ronan, het spijt me dat ik me helemaal in jou vergist heb…ik dacht dat je écht om me gaf…en dan had je mij geaccepteerd zoals ik ben…”
Ik ging verder op een rustige toon: “Ik ben nog steeds hetzelfde meisje hoor, je hebt toch de vorige dagen ook niks geks aan mij ontdekt? Ben ik dan nu opeens wél een heks? Ik vind het ook raar hoor dat ik deze gave opeens binnen een week heb gekregen, maar ja, ik kan er ook niets aandoen…Ik zal het moeten accepteren en als ik deze gave dan toch heb, kan ik het maar beter ten goede gebruiken! Of had je dan liever gehad dat ik die kast op ons had laten vallen? En dat ik mijn gave geheim voor je zou houden?

Ik ging rustig door omdat Ronan niks zei.. “ Ik vond het ook spannend om het je te vertellen, maar ik deed het toch omdat ik jou vertrouwde!….Ik geef wél heel veel om je, wat en hoe je ook bent…. Ik ben echt geen heks…ik ben nog steeds hetzelfde meisje waar je gek op wás….
Ik draaide me om en deed de deur open…Ik hoorde Ronan zachtjes wat zeggen…”ben..”
“Huh? ” zei ik, “wat zeg je?”
“Je bent nog steeds hetzelfde meisje waar ik gek op ben…niet was…maar ik ben nog steeds gek op je…” zei Ronan, hij stond op en keek me aan..
“Ga alsjeblieft niet weg, Anne…” zei Ronan verlegen, “ Het spijt me….ik was er erg van geschrokken…maar na wat je me net gezegd hebt, weet ik dat het inderdaad niets uit mag maken dat je iets aparts hebt, je bent nog steeds hetzelfde meisje waar ik gek op ben…en ik zou je moeten steunen i.p.v. je ook nog eens tegen werken, jij kan er ook niets aan doen toch?”
“Nee,” zei ik verbaast dat hij niet meer boos was, “Ik heb het sinds een week ontdekt zonder dat ik er om gevraagd heb.”

Ronan zei met een glimlach: “Kom je bij me zitten op het matras? Zou je eens willen vertellen wanneer je dat ontdekt hebt, je …uhh….gave? Dan zal ik je ook vertellen waarom ik zo heftig reageerde…dat had namelijk te maken met de zelfmoord van mijn oom…dan begrijp je me vast beter als ik het uitgelegd heb..”
Langzaam liep ik de keldertrap af, ik werd me er bewust van dat het ergste nu voorbij was. De ruzie was weer over en Ronan had het geaccepteerd. Ik was blij dat ik eindelijk mijn geheim had gedeeld met iemand, dit gaf een heel prettig gevoel.
Ik ging naast Ronan op het matras zitten en hij zei zachtjes: “het spijt me echt heel erg, dat ik zo tegen mijn liefste meisje heb geschreeuwd…” hij gaf mij een zachte zoen op mijn mond.
Ik was wel heel erg benieuwd wat die ooms zelfmoord te maken had met heksen of hekserij…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-05 17:30

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-05 17:30

caat_eve schreef:
Ik vindt het ook een super verhaal man!!!! normaal hou ik niet van de 'magische' verhalen. maar dit verhaal is echt geweldig!!!!!

Nou ben ik dus benieuwd...waar dat dan aan ligt dat je niet van "Magische " verhalen houdt

Waren ze soms te nep? te saai? kwam er te weinig liefde in voor? lijkt mijn verhaal "echter" misschien omdat er ook schoolsituaties in voorkomen?

Nu ben ik heel benieuwd wát in mijn verhaal je zo aanspreekt

dan ga ik daar nog wat meer mijn best voor doen! en hier extra op letten!

bedankt voor de reacties!
Ik ga nu naar mijn paard en vanavond schrijf ik weer een deel..

( ik heb het deze week nog even heel druk met een werkstuk, ik probeer dit werkstuk zo snel mogelijk af te maken en dan komen er weer 4 delen per dag i.p.v. nu ongeveer 2 stukken per dag...
Dus als ik mijn werkstuk af heb, KOMEN ER WEER VEEL MEER STUKKEN!

:P
Nu moeten jullie genoeg nemen aan ongeveer 3 stukken per dag

dus vanavond weer een deel!
groetjes xxx

**Geplaatst**: 17-09-05 18:26

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 17-09-05 18:26

eh, weet je zeker dat je het binnenkort af gaat krijgen dan?? *films kijken! films kijken!* ben benieuwd hoe lang dat nog duurd....
ik denk dat het haar aanspreekt omdat het niet met allemaal spreukjes is, en ook een normaal leven omschrijft...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-05 22:37

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-05 22:37

“Mijn lievelingsoom”, zei Ronan, “heeft zelfmoord gepleegd omdat hij het leven niet meer zag zitten. Hij had het erover dat hij bang was geworden nadat hij eens met een oude vriend Lars, bepaalde dingen had uitgeprobeerd. Mijn oom noemde het zelf altijd hekserij… Mijn oom werd helemaal gek, en kon van angst niet meer slapen.. Ik weet niet wat voor een dingen ze bij die Lars gedaan hebben, maar het heeft mijn oom helemaal gek gemaakt.
Ik heb nog nooit zo’n bang mens in mijn leven gezien!,”zei Ronan, “hij was altijd zo’n rustige, realistische man geweest. Hij was zo erg veranderd dat mijn familie bang van hem werd.
Hij schreeuwde soms opeens alle kanten op, als we aan het avondeten zaten en hij mee at, “Blijf van me af, ga weg, ga weg, laat me met rust!! En dan keek hij heel angstig en zwaaide als een idioot met zijn armen in het rond..

We weten nog steeds niet wat er in die avond is gebeurd toen mijn oom bij die oude vriend is geweest, hij was vanaf die dag dat hij terug kwam van die oude vriend helemaal gek geworden en na een week pleegde hij zelfmoord. Hij had een briefje geschreven dat hij omringd werd door enge wezens en dat hij al 4 dagen achterelkaar niet meer had geslapen. Hij had alle lichten in zijn huis dag en nacht aan. “Pfff echt niet meer normaal, daarom was ik zo geschrokken, omdat ik meteen dacht aan de nare herinneringen met mijn oom…"

“Oh jeetje” zei ik medelevend, “Wat erg zeg! Ik kan het nu heel goed begrijpen dat je zo reageerde, ik zou dan ook een enorme angst krijgen als ik dat meegemaakt zou hebben met je oom. Die gave van mij is toch wat aparts ja, waarbij ik kan begrijpen dat je dan snel denkt aan tovenaars of heksen…"
Ik keek Ronan lief aan en ging rustig verder: "Maar geloof me, ik ben nog steeds normaal en het enigste wat ik kan is dingen af en toe optillen. Er staat op internet dat het “telekinese” heet en dat meer mensen dit kunnen. Het gaat erom dat je je zo goed ergens op concentreert dat je dan energie uitstraalt die het object wat laat bewegen. Het is echt heel grappig Ronan en handig!
Ik zou je wat kunnen laten zien als je “durft”, zei ik expres plagend.

"We kunnen het zelfs samen proberen, misschien kan jij het ook leren? Ik kon het ook zomaar opeens… niet zo goed als ik het nu kan natuurlijk."
Ik probeerde een voorbeeld te bedenken om Ronan gerust te stellen:"Het is net als fietsen, je moet je evenwicht leren houden en dat moet ik ook met een ding te laten bewegen, ik moet het in de lucht in evenwicht houden anders valt het om en op de grond. Met mijn ogen duw ik het ding via een bepaalde route". Ik vertelde over die keer op school dat ik het net ontdekt had en dat ik Sara plaagde, haar boterham die ik aan de andere kant van haar neer wilde leggen was omgekieperd in de lucht! De hagelslag viel over haar schouder heen, toen kon ik het ding nog niet zo goed evenwicht houden met mijn gedachten. Ik merkte dat Ronan zich weer helemaal op zijn gemak voelde en dat hij mij vertrouwde. Ronan zei: “Nou als je maar niet dat grapje met die boterham bij mij uithaalt of een glas melk over mijn broek stoot, want als dat gebeurd geef ik jou voortaan altijd de schuld!” zei Ronan lachend en plagend. Ronan stootte namelijk erg vaak zijn glas van de tafel over zijn broek heen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-05 22:40

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-05 22:40

Roossie schreef:
ik bedoel dat in hel stuk op een paar bladen en b.v. aan uitgever geven ofzow laat het publiciren als boek!!

hihihih

dank je! vind je het echt zo goed dan?

Dit is namelijk mijn eerste verhaal... en doe alleen maar mijn best maar weet verder niet of de lezers zich er ook goed in kunnen leven...

**Geplaatst**: 17-09-05 22:57

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 17-09-05 22:57

eg waar

ik ben er weg van!! enne goed verhaal voor tieners die kunnen namelyk dingen van zich zelf herkennen in dit verhaal!!

**Geplaatst**: 18-09-05 13:37

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 18-09-05 13:37

Palhaço schreef:
caat_eve schreef:
Ik vindt het ook een super verhaal man!!!! normaal hou ik niet van de 'magische' verhalen. maar dit verhaal is echt geweldig!!!!!

Nou ben ik dus benieuwd...waar dat dan aan ligt dat je niet van "Magische " verhalen houdt
Waren ze soms te nep? te saai? kwam er te weinig liefde in voor? lijkt mijn verhaal "echter" misschien omdat er ook schoolsituaties in voorkomen?

Nu ben ik heel benieuwd wát in mijn verhaal je zo aanspreekt dan ga ik daar nog wat meer mijn best voor doen! en hier extra op letten!
bedankt voor de reacties!
Ik ga nu naar mijn paard en vanavond schrijf ik weer een deel..

( ik heb het deze week nog even heel druk met een werkstuk, ik probeer dit werkstuk zo snel mogelijk af te maken en dan komen er weer 4 delen per dag i.p.v. nu ongeveer 2 stukken per dag...
Dus als ik mijn werkstuk af heb, KOMEN ER WEER VEEL MEER STUKKEN! :P
Nu moeten jullie genoeg nemen aan ongeveer 3 stukken per dag
dus vanavond weer een deel!
groetjes xxx

Ik weet eigelijk neit echt waarom?! ik hou wel veel van boeken over liefde en dat spreekt mij dan denk ik weer aa

Btw. dit stuk is weer geweldig!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-05 20:10

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-05 20:10

We fietsten dicht naast elkaar richting de boerderij. Het was half 2, inmiddels was het al erg warm geworden. Ik trok onder het fietsen mijn bloesje uit waardoor een leuk hemdje met geel en oranje tevoorschijn kwam. Ik vroeg Ronan of hij nog wat goed betaalde baantjes wist. “Ohh,” zei Ronan, “ben je ergens voor aan het sparen? “Nou ja sparen, ik spaar om ons huis te kunnen houden…” zei ik kijkend naar de grond voor mijn fiets. “Hé, hoe bedoel je dat?”, vroeg Ronan aan mij. “Nou mijn moeders baas gaat de helft van zijn personeel ontslaan omdat het erg slecht gaat met het bedrijf en bij die helft komt mijn moeder ook te zitten. Nu heeft ze alleen nog maar werk voor de ochtenden en omdat ze dan veel te weinig geld verdient, werkt ze nu ook zoveel mogelijk in een winkel,” zei ik zachtjes.

“Ik vroeg gisteren aan mijn moeder waarom de zonnebank en onze stereo-installatie weg waren…mijn moeder had mij gezegd dat ze even op dit moment erg krap bij kas zat en dat ze het geld daarom nodig had….”
Ik zuchtte, “Het moet wel heel ernstig zijn, want die zonnebank had ze van haar beste vriendinnen op haar verjaardag gekregen en die zou ze nooit zomaar weg doen alleen al omdat die vriendinnen daar zo lang voor gespaard hadden. Die vriendinnen wilden haar verassen omdat ze toen 35 jaar werd en een moeilijke tijd achter de rug had. Echt hoor!”, zei ik overtuigend, ”die zonnebank had een emotionele waarde voor haar.” Ik ging verder: “Ook heb ik een brief gevonden toen ik in mijn moeders la aan het rommelen was, in deze brief stond een antwoord op de vraag van mijn moeder die ze aan een man gesteld had…

Er stond in wat de waarde van ons huis is, als Lotte, mijn moeder, het huis zou verkopen… de brief is een weekje oud zag ik aan de datum in de brief, dus ik ben bang dat ze zo in geldnood zit dat ze erover heeft gedacht om het huis te verkopen…”. Ik keek even naar Ronan, “Ik vond het al raar dat er een makelaarsblad in haar kast lag en 1 huis was omcirkeld, een klein, lelijk huis……150 kilometer hier vandaan!”.
"Oh, jeetje", ik keek Ronan geschrokken aan, "Ik hoop niet dat het echt heel erg is want ik wil echt niet verhuizen hoor! dit is mijn leven en zo moet het blijven..."
Ik probeerde iets te bedenken waarmee ik in één keer heel veel geld zou verdienen... Als Mijn moeder echt zo in geldnood zat moest ik dat geld snel hebben, al wist ik niet hoevéél geld mijn moeder nodig heeft.
Ik zou misschien mijn gave kunnen gebruiken...maar dan zou ze wel heel oneerlijk en vals spelen... Ik wist niet of ik dat wel kon...
Ook wist ik niet in hoeverre Ronan mijn geheim zou bewaren....
Opeens klaarde mijn gezicht op, “Ach misschien heb ik me wel hartstikke vergist Ronan, want mijn moeder heeft me belooft dat ze me alles zou vertellen”. Ja dacht ik gelukkig….áls we zouden moeten verhuizen, dan had ze me dat zeker verteld… dacht ik....

Laatst bijgewerkt door Palhaço op 18-09-05 20:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-05 20:52

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-05 20:52

Het zat me toch niet helemaal lekker. Ik wilde mijn moeder vanavond vragen wat ze nu allemaal van plan was en dat ik haar heel graag wilde helpen om extra geld te verdienen.
“Hier links!” zei ik vrolijk tegen Ronan. We waren bij de boerderij en zette onze fietsen tegen de muur. “Wouw hé”, zei Ronan met zijn mond open, “het is hier echt prachtig!”.
Ik lachte naar hem en liet onze paarden zien. Gelukkig vond Ronan paarden best wel leuk en hij was er ook niet bang van. Ik legde hem uit waar welke borstel voor was en liet hem nadat ik de paarden op de poetsplaats had gezet, Little Bandit poetsen. Little Bandit was namelijk het rustigst, hij was echt een hele brave ruin.

Ik zag in mijn ooghoeken dat Ronan echt heel erg zijn best deed om het stof uit Bandit te krijgen. Hij vond de rechtopstaande manen maar gaaf, hij vond het een paardje met een kuif. Nadat ik Bandit in de wei had gezet, pakte ik het mentuig uit de schuur en deed het tuig om bij Lady. Ik pakte de mooie kar die 2 grote wielen had en extra vering. De extra vering was heel fijn vooral als we over hobbels of kuilen gingen, leek het net alsof we over soepele golven reden. Ik vond het een prachtkar! Hij had een hele mooie diepbruine kleur en grote beige kussens op de zittingen. Ik kreeg er al super veel zin in!
Ik haalde uit Sara’ s zadelkast wat lekkere koeken en flesjes drinken. Dit deed ik in een speciale rieten mand die achterop de koets vast was geschroefd zodat hij niet per ongeluk bij een enorme kuil van de kar kon vallen.

Ik trok de lichte kar naar Lady toe,”Heb je er al zin in schatje?” babbelde ik vrolijk tegen Lady. Ik keek even naar Ronan en zag dat hij geamuseerd naar mij keek. Ik maakte de kar achter Lady vast en bond alle riemen goed vast. Nog één keer controleerde ik of ik niets vergeten was. Bandit stond lekker buiten, we hadden lekkers mee, de kar zat vast....nu hoefde ik alleen nog het hoofdstel om te doen, “O, de handdoeken!” riep ik. Nog even rende ik naar Sara’ s kast en plunderde 3 handdoeken. Met de gestreepte handdoeken liep ik naar de kar en legde ze in de rietenmand en maakte het riempje van de mand stevig vast.

“Heb je er al zin in?” zei ik vrolijk tegen Ronan en huppelde bijna…Ronan begon te grijnzen en moest lachen. “Wat is er?” vroeg ik verbaast. “Oh niks,” zei Ronan, “ik vond het alleen zo grappig om te zien hoe jij zo druk bezig bent en je praat tegen dat dier alsof je tegen een mens praat, dat vond ik wel grappig”.
Hij glimlachte lief, ik wist dat hij het niet onaardig bedoelde. Ik deed Lady het hoofdstel om waarbij ik meteen aan Ronan vertelde waar de riempjes voor waren. Ronan en ik klommen op de kar. “Ja, toe maar Lady!” zei ik en Lady draaide met voorzichtige pasjes de kar naar links om het bosweggetje in te gaan. Lady schudde even enthousiast met haar hoofd, ik kende Lady inmiddels zo goed dat ik kon zien dat ze veel energie had en er heel veel zin in had!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-05 20:52

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-05 20:52

nu ga ik "harry potter" verder kijken!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-05 22:35

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-05 22:35

Heey mensen, het spijt me heel erg maar de eerste 3 dagen komt er even geen verhaal omdat ik vóór vrijdag een heel moeilijk werkstuk af moet maken...... ik heb dus alle tijd nodig voor mijn school deze 3 a 4 dagen... dan krijg ik mijn diploma!!!!!

EN hierna HEB IK WEER ALLE TIJD om verder te gaan met het verhaal!
( ik vind het ook niet leuk,

maar dit verslag moet zo snel mogelijk af voor mijn diploma anders moeten we weer heel veel extra schoolgeld betalen....)
Ik denk dat jullie daar wel begrip voor hebben

......
dan weten jullie tenminste waarom er voor vrijdag geen stuk verhaal meer komt...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-05 17:06

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-05 17:06

meisjj schreef:
leuk verhaal, dit blijf ik zekers volgen, je moet alleen ook wat meer om de namen denken!

uhh hoe bedoel je?aan de namen denken?

Thanxxx voor de complimentjes! betreft mijn paardenschatje en mijn verhaal!

Vervolg komt op zijn vroegst vrijdag.....

heb het nog niet af, waarschijnlijk morgenavond.... maar dan moet ik ook weer wassen etc. voor concours zaterdag (op mijn verjaardag) dus druk druk... ben bang dat zaterdag of zondag weer een stuk komt...maar als ik dit werkstuk af heb, heb ik echt de tijd voor het verhaal!

doeidoeixx

**Geplaatst**: 22-09-05 17:58

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 22-09-05 17:58

bij dat verhaal over geldnood moesT ik even 2 keer heel goed kijkEn wie nou wat zei, verder is het echt een supper leuk verhaal welk ik zeker blijf volgen!!!

GEFELICITEERT, JE HEBT ER EEN FAN BIJ!!!

en ook alvast gefeliciteert voor je verjaardag, hoe oud/ jong wordt je?

**Geplaatst**: 27-09-05 09:32

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 27-09-05 09:32

Off-topic reacties zijn verwijderd.

**Geplaatst**: 27-09-05 17:30

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 27-09-05 17:30

We wachten wel af

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-05 23:15

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-05 23:15

Ik keek naar Ronan en grijnsde van oor tot oor, we hobbelden over de bospaadjes en Lady ging steeds harder totdat ze in een galop overging. “Ho Lady, draven prrrr ” zei ik met een lage rustige stem. Ondanks de warmte had Lady er erg veel zin in. Ronan hield zich gespannen vast aan de armleuning terwijl Lady nog in galop zat. De kar wiebelde enorm, het was ook niet de bedoeling dat het paard voor de kar galoppeerde…
Ik trok de teugels iets aan en liet ze ook weer vieren, en trok ze weer iets aan totdat Lady weer in een vlotte draf overging. “Pff, dat wiebelde even!” zei Ronan geschrokken, “ik was bang dat ik zeeziek werd.”
Haha, grinnikte ik in mijzelf, Ronan had het echt even eng gevonden.
“Ben je nou niet bang dat Lady niet wil luisteren en dat ze haar eigen gang gaat?” vroeg Ronan aan mij. “ Nou, als een paard echt op hol slaat dan wordt het moeilijk, maar op deze kar zit een voetrem die je zo in kan trappen zodat de wielen stil komen te staan en dan wordt het zo zwaar voor het paard dat ze wel langzamer moet, maar dat is me nog nooit overkomen hoor!” zei ik geruststellend.
“Ohh, gelukkig maar” zei Ronan een beetje bezorgt. Ik merkte dat hij het toch niet al te prettig vond, zo rijden in de kar. “We zijn er bijna!, straks komt het weggetje naar rechts naar het verlaten huisje” zei ik vrolijk.

“Oeps”, dacht ik toen we voor het weggetje stilstonden dat naar het huisje ging. “Hmm”, bromde ik tegen Ronan, “helemaal vergeten dat het weggetje zó smal was”.
“Nou”, zei Ronan, “Ik denk dat het wel kan hoor, want er staan geen boomstammen dicht bij elkaar dus de kar zal niet blijven steken.”
Ja dat was wel waar wat Ronan zei, dacht ik. Het enige was dat we door allerlei dunne uitstekende takken heen moesten, maar als we een beetje in elkaar doken dan zouden we de takken niet in ons gezicht krijgen.
Ik vond dat we het maar moesten proberen. “Toemaar Lady”, en ik klikte een paar keer met mijn tong. Lady liep braaf over het weggetje wat ze al een beetje kende van de vorige keren. De kar reed langzaam tussen de takken door en een aantal takken braken af door de kar en de wielen. Het weggetje leek nu veel langer te duren dan normaal. “Sjit!” klonk er opeens uit de mond van Ronan. Ik zag een behoorlijke kras op zijn hals zitten. Een iets stevigere tak, had Ronan kennelijk niet kunnen ontwijken en had een snee in zijn hals gemaakt. Het witte streepje op Ronans hals ongeveer zo groot als 10 centimeter, werd nu rood. “Ach, het valt wel mee, het bloed niet erg ofzo” zei Ronan en keek naar zijn hand die hij net van de kras afhaalde. Er zat maar heel weinig bloed aan.

Eindelijk kwam de open plek in zicht en ik liet Lady naar het hekje bij het huisje gaan om daar halt te houden. “Hó, Lady, braaf!” zei ik waarna we van de kar sprongen. Ladys hoofd dook meteen naar de grond en begon tevreden aan de lange grassprieten te knabbelen.
Ik wist dat als Lady gras at, ze dan op die plek zou blijven dus ik maakte de riempjes van het tuig los, en haalde het hoofdstel van Lady. Ik trok de kar een stuk naar achteren en legde het tuig in de kar. Het leren halster pakte ik uit de picknickmand die achterop de kar zat, en deed Lady het halster om. Ronan stond ondertussen al door de raampjes naar binnen te gluren. Ik grinnikte in mijzelf, Ronan was dus al net zo nieuwsgierig als dat ik ben!
“Pfff”, zuchtte ik, “Ronan wil je ook eerst even wat drinken? Ik heb hartstikke dorst, het is ook zo warm”. “Ja graag, zei Ronan en draaide zich naar mij om. Hij ging op het bankje van de veranda zitten terwijl ik 2 flesjes drinken pakte uit de mand op de kar.
Ik liep naar Ronan die op het oude bankje zat, ik liet hem kiezen uit de 2 flesjes die verschillende vruchtensmaken hadden. Ik ging naast hem op het bankje zitten. Hij koos voor de passievrucht, toen bleef het bananensapje voor mij over. Wat een rare drinkflesjes had Sara eigenlijk in haar kast staan, dacht ik. Ik dronk meestal gewoon cassis of cola ofzo…

Toen ik wat slokken had genomen keek Ronan mij grappig aan, “Wil je mijn smaak eens proeven?” zei Ronan en keek mij een beetje vreemd aan. “Jahoor”, zei ik, “geef maar”.
Ronan grijnsde en zei: “Ik weet een andere manier” en hij zoende mij op mijn mond.
Ik sperde mijn ogen heel even wijd open want dit had ik niet verwacht, maar zoende toen gezellig terug. Ik proefde een lekkere passievruchtsmaak uit zijn mond, en hij zou vast mijn bananen proeven opeens moest ik erg hard lachen! Ronan deed verschrikt zijn ogen open en keek mij even verbaast aan, als je lacht kun je echt niet zoenen!dacht ik. Ik vroeg hoe hij mijn bananensmaak vond en hij zei met een knipoog: “Heel lekker, net zoals je eruit ziet!” en begon mij weer te zoenen. Zijn handen gingen om mijn smalle middel, waarmee hij mij op zijn schoot trok. Ik zat met mijn gezicht naar Ronan toe, met mijn bibs op zijn schoot en met mijn knieën aan weerszijden van Ronans lichaam waarbij mijn knieën tegen de rugleuning van het bankje aankwamen. Het paste allemaal maar net. Ronan deed zijn armen nog wat strakker om mijn middel zodat ik nog dichter tegen hem aanzat. Mijn ogen opende ik heel even en keek naar Ronans knappe gezicht. Ronan hield zijn ogen gesloten, hij zag er heel erg lief uit, ik bofte maar met hem.
Het viel mij nu pas op dat er wat lichte sproetjes op zijn wangen zaten. Hij had hele mooie wenkbrauwen voor een jongen. Een paar lokken van zijn glanzende bruine haar hingen iets over zijn voorhoofd. Ronan trok mij nog iets dichter naar hem toe. Opeens klonk een enorm gekraak! en we hapten naar adem...

heb huiswerk af! dus kan weer schrijven!

**Geplaatst**: 27-09-05 23:28

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 27-09-05 23:28

Jeej, eindelijk weer!

Leuk stukje! Ben benieuwd hoe het verder gaat

**Geplaatst**: 28-09-05 08:06

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 08:06

leuk stukje ga maar snel verder

**Geplaatst**: 28-09-05 13:58

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 13:58

supah cool

je weet het wel spannend te houden hoor

**Geplaatst**: 28-09-05 16:03

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 16:03

Super stukje weer.. Altijd spannend en dan loopt het goed af

**Geplaatst**: 28-09-05 17:04

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 17:04

spannend

**Geplaatst**: 28-09-05 18:48

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 18:48

er moet idd iets spammemds gebeuren met hem of haar, wat hun relatie op de proef zet en met vertrouwen te maken heeft, dus niet iets wat ze samen meemaken, anders b lijft het zo'n eentonig verhaal

**Geplaatst**: 28-09-05 20:48

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 20:48

ik vind het nog steeds een super verhaal!
meer !

**Geplaatst**: 28-09-05 21:16

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 21:16

het is en blijft ook een super verhaal, maar ik wacht eigelijk op die onverwachte wending in het verhaal, ik zeg niet dat die nu moet komen, maar ik zeg ook niet dat die over 10 hoofdstukken pas moet komen als het ware

met onverwachte wending bedoel ik eigenlijk iets van bijwerkingen van dat zalfje ofzo

**Geplaatst**: 28-09-05 21:24

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 28-09-05 21:24

super! ga zo door!