Bokt.nl

Citaat:

Verraderlijke moord

Ik zal onze groep van 5 even voorstellen. Ik ben Sandra, ik ben nieuw in de groep. Heb der alles voor over om net zo cool te worden als de rest. Ben dat nooit geweest, en nu nog steeds niet. Ik studeer geneeskunde. Ik heb er over nagedacht om te stoppen met mijn studie omdat de rest dat ook had gedaan. Maar ik wist dat mijn ouders dat niet zouden overleven als ik ermee zou stoppen. Jennifer is onze partyanimale, 6 keer per week dronken. En de beste vriendin van onze leider. Ze is net gestopt met haar studie, en is toen begonnen met nog meer feesten. Onze leider heet ciska, ze is knap, agressief en eng. Iedereen probeert haar te vriend te houden en haar vooral niet tegen te spreken. Ze weet dat iedereen bang voor haar is, en maakt daar veel gebruik van. Ze is net als Jen gestopt met haar studie, en werkt nu af en toe in een supermarkt om een beetje geld te verdienen. Verder hebben we nog Sofie, onze nerd. Ze hoort erbij omdat ze zielig is. Dat vind Ashley in ieder geval. Haar ouders zijn allebei vorig jaar dood gegaan in een auto ongeluk. Ik ben blij dat ze bij ons hoort, dan heb ik in ieder geval iemand onder mij in de ranglijst. Ze studeert net als mij geneeskunde. Iedereen negeert haar een beetje. Dat is niet echt moeilijk omdat ze erg op haar eigen wereld leeft en altijd een het leren is. De laatste is Ashley, onze schoonheid. Overal waar ze komt word ze na gewezen en aangestaard. Dit zorgt voor vele spanningen in onze groep. Diep in onze harten weten we dat Ciska hartstikke jaloers is op Ashley. Maar Ciska geeft dat natuurlijk never nooit toe! Ciska durft haar niks te doen, want ze heeft genoeg contacten. Die alles voor haar over hebben. Ashley is ook onze geldschieter, als we weer es zonder geld zitten(en dat is aardig vaak). Ashley is lief, behulpzaam en aardig. Al deze eigenschappen heeft Ciska niet, en die wil ze ook niet. Ashley is bij ons hartstikke populair. Als je iemand nodig moet hebben, kun je bij haar terecht. Ze studeert PABO.
Ik heb mezelf bij deze groep aangesloten omdat ik me veilig wou voelen. Ik woonde alleen in een grote stad. Ik was eenzaam, en bang. Durfde niet uit te gaan, durfde zelf niet ’s nachts me bed uit omdat het donker was. Kende niemand, en wilde ook liever niemand kennen. Tot Sofie naast me ging zitten tijdens college. Ze stelde me voor een Ashley, en dat was al snel een vriendin van mij. In hun enorme studenten huis was nog een kamer over. Nadat Ciska me had geaccepteerd, mocht ik bij hun intrekken. Ik dacht dat ik me veilig zou gaan voelen bij zo’n grote groep. Iedereen keek tegen hun op. Dus vanaf dat moment ook tegen mij. Ik voelde me stoer, en ging me zoveel mogelijk als hun gedragen. Maar naar een feestje liep het helemaal verkeerd af.

Sandra werd er door het huis geroepen! Ik lag nog op mijn bed, en wou er absoluut niet afkomen. Sandra? Iemand maakte de deur open, ik ging langzaam overeind zitten om te kijken wie het was. Ooh, mijn hoofd deed zoveel pijn. Ik had echt niet zoveel moeten drinken. Nare gedachte van de vorige avond schoten door me hoofd. Ik probeerde me te herinneren wat er was gebeurd. Maar kon het niet plaatsen. Ash? Ja antwoordde ze zacht. Wat is er gisteren gebeurd? Ik weet nog dat er iets verschrikkelijks is gebeurd, maar niet wat. Dat komt omdat je veel te veel drank op had zei ze afkeurend. Ash? En je hebt een flinke knal op j hoofd gehad. Vertel asjeblieft wat er is gebeurd? Ashley ging op het voeteneind van mijn bed zitten. Ik zal het je vertellen oké? Ashley slaakte een diepe zucht, en begon zachtjes te snikken. Ashley zei ik vragend, wat is er? Ze begon tegen me te praten, terwijl ze aan het praten was het alsof ik de hele avond op nieuw beleefde. Ciska, kreeg ruzie met Suzanne. Je weet wel, dat meisje waar Ciska zo’n hekel aan heeft. Ik maakte een geluidje, dat ik aankondige dat ik wist wie ze bedoelde. Suzanne is een bitch iedereen in ons groepje vond dat. Suzanne heeft gezoend met Tim. Je weet wel, die jongen waar ze vorige maand ook iets mee gehad had. Daardoor flipte ze helemaal. Ashey slaakte nog een diepe zucht. -Nou ja, Jennifer was een het begin van de avond nog zo helder dat ze Tim en Suzanne kon zien zoenen, al geloof ik niet helemaal dat ze het verschil tussen die 2 kon zien. Waar is Jen? Vroeg ik, 2 dagen geleden lag ze ’s ochtends te slapen op de stoep. We waren(behalve ciska, die vond het wel grappig) er allemaal zat van om Jen weer ergens buiten op te halen. Omdat ze de deur niet kon halen. Ze ligt in bed, ik heb haar naar huis gedragen zei Ashley met haar geïrriteertste blik. Oké, maar was is er nou nog verder gebeurd? Ja, ff denken. Ehm, ik stond naast Ciska. We zagen dat Jen aan kwam kronkelen. Jen wees met haar duim over haar schouder naar de deur, en viel toen om. We lieten Jen even liggen, en liepen naar buiten. Ciska zag Suzanne en Tim. Ze flipte, ik heb haar nog nooit zo boos gezien. Maar het was ook gewoon een domme fout van haar, ga nooit met een jongen die de afgelopen tijd een scharrel van Ciska is geweest. Dat word je dood. Vind Cis Tim nog leuk dan? Nee joh, dat heeft ze nooit gevonden. Volgens mij had ze gewoon zin om te knokken. Ach ja, dat zou kunnen zei ik terwijl ik mijn schouders ophaalde. Maar hoe ben ik daar mee betrokken geraakt vroeg ik? Ciska vroeg aan mij of ik jou wou ophalen. Waarom riep ik uit. Omdat Cis iemand nodig had, en omdat ze vind dat ik niet kan vechten, en Jen was weer es hopeloos bezopen en zou minstens een meter ernaast slaan als ze iemand moest slaan. Sofie was er ook, met een lach op mijn gezicht. Ja, maar je weet hoe Ciska over Sofie denkt. Ik keek even naar Ashley’s mooie gezichtje wat ze daar van vond. Je zag een blik vol haat, niemand kwam aan Sofie als het aan Ashley lag. Maar vertel verder. Nou jij kwam er al aan lopen, terwijl ik duidelijk aan het maken was aan Ciska dat ik jou niet wou ophalen, omdat ik dat een meelopen actie vond. Jij had ook al veel te veel op, en je verloor je beheersing. Tim sprong voor Suzanne, wat ik trouwens best romantisch vond. Haha lachte ik, zeg dat niet tegen Cis. Nee lachte ze. Maar ja, jij viel Tim aan, als de eerste die beste die je een knal kon verkopen. Jezus dacht ik, heb ik dat serieus gedaan. Ik beloofde mezelf plechtig om nooit meer teveel te drinken. Toen was Tim bewusteloos, Suzanne wou Tim overeind helpen en hem smeren. Maar Cis zei toen niet zo snel dame. Ze keek bang naar jullie, en toen vielen jullie haar tegelijk aan. Suzanne verdedigde haar zelf nog aardig goed, Ciska ligt ook nog op bed, met bloed op haar gezicht.
Jij kreeg de eerste klap in je gezicht van haar. Toen Suzanne bewusteloos op de grond lag, gingen jullie gewoon door met vechten. Ik haalde jullie van Suzanne af, en rende met jullie weg. Ik belde Sofie op dat ze naar buiten moest komen en Jen moest meenemen. Jullie, daar bedoel ik Ciska en jij mee, jullie renden zo snel mogelijk naar huis. En ik en Sofie liepen met Jen op onze rug naar huis. We legden Jen op haar bed, en gingen nog wat drinken. Jullie waren al een het slapen. Ik denk dat ik Ciska nu even wakker ga maken zuchtte Ashley. Ik heb je ziek gemeld trouwens, je moest al 3 uur geleden beginnen. Dank je wel zei ik.- “Meisje Zal ik zo even een ontbijtje voor je maken” zei Ashley met haar liefste stem? “Heerlijk Ash”, zei ik daarop. “Dan kan ik nog even blijven ligge”. Ik pakte m’n afstandbedinging en zette m’n tv aan. Het 11 uur nieuws was erop. Ik ging recht op zitten en concentreerde me op het beeld. Even kijken of er nog iets is over Suzanne en Tim. Oh, ze begonnen met politiek, dat kon nog wel even duren. Maar dat viel tegen, op die tel begon de grootste nachtmerrie die ik ooit kon indenken. Er zijn gisteravond, een jongeman en een jongedame neergeslagen. Hun lichamen zijn gevonden naast de discotheek the last dance. Er is een ambulance gebeld, kort daarna is het meisje overleden. Mijn hart kreeg zowat een hartverzwakking. Overleden, hè maar hoe kon dat nou. “ASHLEY!!!!” Ik schreeuwde het uit. Ashley kwam binnen gerend, “wat is er”? Suzanne, en toen begon ik te huilen. Het werd me geloof ik teveel. “meisje wat is er nou”? “Ze is dood, ik heb iemand vermoord, hoor je me Ashley, ik heb iemand vermoord”. Ashley keek me met grote ogen aan, “weet je het zeker? Heb je het niet gedroomt?” “Nee Ash snikte ik, ik heb iemand vermoord schreeuwde ik”. Ik werd opeens zo boos op mezelf, dat ik mezelf begon te slaan en te knijpen. “ik heb iemand van zijn leven berooft! Nu zal ik daar voor boeten schreeuwde ik!”. Ashley hielt mijn handen vast, “please, Sandra doe rustig! “Niemand weet dat Ciska en jij dat hebben gedaan. Rustig nou maar”. Ik kalmeerde al weer een beetje. Ik zuchtte diep, “Ashley? Wil je dit aan Ciska vertellen?”. “ja natuurlijk antwoordde ze”.
-Ashley liep de kamer uit, en ik ging weer liggen. Ik hoorde een gil uit de kamer naast me. Toen hoorde ik Ashley gillen, “Ciska blijf van me af Bitch!”. Ik sprong uit m’n bed en rende naar de kamer van Ciska. Ciska had Ashley op de grond gegooid, en was boven op haar gesprongen. “Ciska nee” schreeuwde ik tevergeefs. Ik probeerde Ciska van Ashley af te halen, “Cis doe normaal Ash kan er niks aan doen dat Suzanne dood is” riep ik uit. Maar Ciska was niet te stoppen. De deur ging langzaam open, Sofie stak haar hoofd door de deur en zag wat er gebeurde. Ze rende naar het gevecht toe, en hielp me om Ciska van Ashley af te trekken. “Sofie gilde ik, haar Jennifer!”. Jennifer was m’n enige kans om te voorkomen dat Ciska nog meer slachtoffers zou maken. Jennifer kwam al binnen, blijkbaar onder veel protest. Want ze was weer es hevig aan het mokken, je hoorde Jen al in de gang praten “he sofie, doe es normaal! Het is nog maar 1 uur, ik wou uitslapen vandaag! Wat was je reden ook alweer om me wakker te maken?” Sofie maakte de deur open, en liet het gevecht zien. Jennifer vond blijkbaar dat ze om een goede reden was gewekt, ze zag er opeens een stuk wakkerde uit namelijk. Ze liep naar het gevecht toe. Of terwijl Ciska die Ashley in elkaar sloeg. Ashley maakte af en toe een raar geluid, en er kwam bloed uit haar mondhoek. Jen liep naar Ciska toe, en zei duidelijk met een harde stem: “Waar was DAT nou weer goed voor?” Ciska kwam overeind, en op dat moment vloog Sofie naar Ashley toe. Ze ging op haar knieën voor haar zitten. En mompelde heel verstaanbaar: “ik ga een ambulance bellen”. Ik had net Ciska losgelaten, en pakte haar gelijk na die zin vast. En dat deed ik niet zonder reden. Ik voelde Ciska bozer en bozer worden. “JEZUS SANDRA! LAAT ME LOS” schreeuwde ciska. “Ze gaat ons verraden, ze gaat zeggen dat we die bitch hebben vermoord! Dat wijf doet alles om ons het zo moeilijk mogelijk te maken. Hoor je dat Sandra, door dat misbaksel komen we in de bak”! Sofie stond langzaam op. “ ik zou jullie nooit verraden, want ik weet dat jullie ook niet mij zouden verraden in deze omstandigheden, maar jullie moeten eens realiseren dat de politie op zoek is naar jullie. Ik denk niet dat wij de enige zijn die weten dat jij en Sandra Suzanne hebben vermoord”. Het was even stil, Sandra voelde dat ze bleek werd. Daar had ze nog geeneens aan gedacht. Ciska keek haar aan, “wie dan”? Fluisterde ze. “CISKA DENK ES NA DOMME KOE”. Ciska keek me verbaast aan, ze werd er geeneens boos om. “TIM! HIJ HEEFT HET OVERLEEFT, EN HIJ WEET WIE WE ZIJN”! “maar zei Ciska zacht, hij weet niet waar we wonen”. Ik werd bozer en bozer, begreep Ciska dan niet dat we de bak in gingen. “ En wat wou je doen? Nooit meer naar naar buiten gaan ofzo? Ik heb een studie, of weet je niet meer wat dat is? Mijn studie is hartstikke belangrijk voor mij”! Ik liet me op Ciska’s bed vallen, en dacht na hoe we dit moesten oplossen. “ Sofie? Zei ik vragend, “Ja” antwoordde ze zacht. Stel nou dat onze hele groep volhoud dat wij de hele tijd binnen zijn geweest. Tot het moment dat we naar buiten gingen. En we zeggen dat we geen tussenstop hebben gemaakt, om Tim en Suzanne te slaan. Zouden ze dat geloven, tegen het woord van Tim”? Sofie slaakte een zucht, “als we het zorgvuldig aanpakken: Ja, ik geloof van wel”. Jennifer tilde Ashley overeind, “nou sorry jongens, ik weet dat dit niet het goede moment daarvoor is maar wij moeten gaan”. Ik keek ongelovig naar Jennifer en Ashley, “wat gaan jullie doen dan?”. Jennifer keek verbaast naar mij, “heb ik jou dat niet vertelt dan, Ash en ik hebben een auditie”. “ooooh ja, succes jullie twee! Als ik jou was zou ik eerst even Ashley binnen zinnen brengen, en dat bloed van haar gezicht af halen”. Jennifer keek me arrogant aan, en vroeg veel te vriendelijk aan Sofie of ze haar wilde helpen. Sofie schoot haar grote voorbeeld natuurlijk gelijk te hulp. Ze hielpen Ashley overeind, terwijl Ashley haar dodelijkste blik naar Ciska toewierp. “Kom Ash we gaan, je kunt later wel op Ciska wreken” zei Jennifer doodleuk. “ hey Jen, kan ik niet met jullie mee”? “ Ja natuurlijk antwoordde Jennifer, dat is juist leuk”. “ kom wel snel, de taxi staat er al”. We liepen naar de taxi, de rit was doodsaai. Ik hoopte dat het niet de hele dag zo zou gaan. Niemand zei wat, verveelde me dood. Toen we der eindelijk waren, ging het gelukkig wel snel. Jennifer en Ashley waren gelijk aan de beurt. De opdracht was een soort optreden voor een stuk of 10 mensen. Ze moesten van te voren een lied kiezen die ze zouden gaan zingen. Ze kozen het lied Another Day In Paradise. Ik moest wachten tot ze klaar waren met zingen, ik stond voor de deur te wachten tot ze terug kwamen. Ze kwamen door de deur en ik keek hen vragend aan. “En? Hoe ging het?”. “ Mwah antwoordde Jennifer. We zijn door. Maar echt goed ging het niet”. Ik omhelsde beide. We gingen met de taxi terug, tot me werden aangehouden door de politie. Hij stond langs de weg en hield mensen aan, Ashley staarde met grote doodsogen naar mij en Jen. Ik bidde zacht dat we niet aangehouden zouden worden. De agent keek me recht in de ogen aan, en stak z’n hand omhoog en gebaarde dat we op de vluchtstrook moesten gaan staan. Ashley stond op het punt om flauw te vallen, Jennifer in tegendeel vond het geloof ik wel spannend. Mijn hart ging sneller en sneller kloppen na mate we dichter bij kwamen. De agent tikte aan de kant van Jennifer op het raam. Jennifer deed haar raam open, “wat is er agent? Zijn we stout geweest?”, ik zuchte diep. “Jen laat mij maar even”, voordat ze nog meer rare dingen zou gaan zeggen. Terwijl ik uitstapte probeerde Jen Ashley te kalmeren, Ashley zag eruit alsof ze elk moment kon flauwvallen. Ik liep naar de agent toe, en vroeg wat er aan de hand was. De agent antwoordde: “ ja, er is zeker wat aan de hand, vannacht is er een meisje vermoord. En er was een jongen bij, de jongen zei dat ze was vermoord door een groepje meisjes van 3. Hij wist 1 te herkennen, Ciska heet ze. We proberen haar op te sporen, maar ons spoor loopt dood. Het lijkt alsof iedereen haar kent, maar niemand weet verder iets van haar. Niemand weet haar achternaam. Niemand weet waar ze woont. En niemand heeft haar telefoon nummer. Verder heeft de jongen nog een meisje gezien. Ze komt precies over 1 met jouw uiterlijk, hij zei het op een manier alsof ik al verdachte nummer 1 was. Ik voelde dat ik rood werd, hij keek me vragend aan. “ ik heb geen idee wwaarr je het over hebt meneer zei ik stotterend. Ik heb op de televisie gezien dat er een meisje is vermoord. Maar verder weet ik er niks van.” Alibi’s en plannen schoten door m’n hoofd. Ik had opeens een plan in m’n hoofd. Ik ging zelfverzekerd voor hem staan en zei: “Ik ben gister in de club the last dance geweest, maar ik heb Suzanne en Tim met geen vinger aangeraak!” “ Oh zei de agent. Hoe weet je dan dat het Suzanne en Tim zijn die werden aangevallen?”. Ik was daar even stil van. “ ehm dat heb ik gehoord. Van wie antwoordde de politie op zijn beurt. Van Sofie, sofie was de eerste die ik voor me zag, en ik ging op mijn gevoel af.

Oh ja, en mag ik het nummer van die zogenaamde Sofie”, ik begon met de seconde een grotere hekel aan de agent te krijgen. Moest ik het echte nummer geven of een verkeerde . Ik verander gewoon de laatste cijfer dacht ik snel. “06-49038299, zei ik snel. “Nou, dan ga ik die Sofie binnenkort even opzoeken voor een gesprekje, zei hij en keek mij dreigend aan. Hoe heet je meisje?”. “Sandra Wilkens” antwoordde ik agressief. “ Mag ik jouw nummer ook?” Het liefst wou Sandra keihard nee zeggen, maar dat leek me ook weer niet zo verstandig. “06-49038299”, antwoordde ik brutaal. “ Dat is het zelfde nummer van je grote vriendin Sofie! Als je slim probeert te zijn, doe het dan op een goede manier juffrouw Wilkens. “ Oh als ik probeerde slim te zijn antwoordde ik met mijn aller vuilste blik. Dan gaf ik je nu een ram, en stak je neer!”. De agent leek even verbluft van de grote mond van het kleine meisje. “ Ik woon samen met Sofie, en nog een paar andere meiden”. Een raar groot ding dat aan zijn riem hing begon te piepen. “ Oh ik moet gaan, ik bel je nog. En dan spreken we later verder. En dan nog iets wat ik je wilde zeggen. Vermijd niet het onvermijdelijke, daar komen grote problemen van. Neem dat maar van mij aan. Ik moet nu gaan” zei hij terwijl hij geïrriteerd naar zijn pieper keek. Ik ging weer in de auto zitten en keek Ashley en Jennifer geïrriteerd aan. “ Ik vertel het jullie als we thuis zijn”. Ik slaakte een zucht en ging uitgebreid op de bank van de taxi zitten. Toen we eenmaal thuis waren, zag ik dat er post was. Ik pakte de post open, en keek er verbaast naar. Dit is geen gewone brief.

1.Suzanne --
2.Ciska --
3.M. Jansen --
4.Sandra
5.Jennifer
6.Sofie
7. Ashley

-- they are dead, you're next

ik gooide de brief van me af, en liet me op mijn knieën vallen. Ik zou de volgende zijn.

Ik sprong overeind, en rende naar de kamer waar het geluid vandaan kwam. Ik zag daar Jennifer gillend aan het lichaam van Ciska. Ciska ogen waren open, stijf van schrik. Ik boog me naar haar toe en voelde haar polsslag. “dood” fluisterde ik. Jennifer keek me boos aan en zei: “Tuurlijk is ze dood”. “We gaan er allemaal aan! Iedereen hoor je Sandra. Niemand kan meer iemand vertrouwen, Ciska is de bitch en ze sleept iedereen erin mee! Jij had Tim nooit aangevallen als Ciska er niet bij stond. Ik zou geen alcohollist worden als Ciska er niet was. Ashley zou zich geen eens ergens bij aan sluiten als ze niet als de doods voor Ciska was. Sofie doet zich de laaste tijd veel stoerder voor dan ze is.” Ze stond op, en draaide zich om. Ik liet me voorover vallen op Ciska, ik voelde iets hards. Er lag iets onder haar T-shirt. Ik pakte het. Het was een mes, ik liet het vallen. En er zat met een plakbandje nog een brief aan. Ik scheurde het eraf. En las het hardop voor: “ ArE YoU ScArEd NoW? dOn’T WoRrIe YoU’Re NeXt! I’ll cOmE ViSeT YoU”
Ik greep de brief extra goed vast samen met de andere. Ik rende naar de telefoon. “ Jen!” riep ik, Jennifer kwam met een wit gezicht en grote rode ogen aanlopen. “ Ciska is vermoord op mijn bed, hoor je me Sandra. Wie heeft het gedaan. Heb jij het gedaan”? Ik liep langzaam achteruit, ik vond Jennifer doodeng doen. Ik wist wat voor iemand ze was, Jennifer zat echt niet eraan te denken dat ik de hele tijd bij haar was geweest. Jennifer draait helemaal door in zulke omstandigheden. Ik probeerde haar te kalmeren. “ Rustig Jennifer, zei ik met een nerveuze stem. We bellen de politie die willen ons wel helpen. Het komt allemaal goed zei ik”. Toen ze het woord politie hoorde leek er stoom uit haar neusgaten te komen. “ Jij belt helemaal niemand op, ze wees naast zich. De moordenaar heeft onze telefoon mee genomen. We kunnen niks beginnen, niemand vertrouwd elkaar hier. Ik vertrouw jou ook niet, en jij mij niet. Ashley ligt in haar kamer te hyperventileren dus we hebben ook niks aan haar. Misschien was Sofie het wel die Ciska heeft vermoord zei ze zacht.” Jennifer rolde met haar ogen en liet zich op haar knieën vallen. Ik keek even naar haar, zou ik naar haar toe lopen of niet? Ik vond haar nog steeds eng doen. ik waagde erop en liep naar haar toe. “Jen? Zei ik aarzelend. Waarom zou Sofie Ciska vermoorden”. (dat vroeg ik voor het geval dat Jennifer meer wist als ik). Jennifer staarde met haar krankzinnige ogen omhoog. “ Ze haatte Ciska, alles van haar verlangde ernaar om net zo Populair te worden als Ciska. Dit allemaal vertelde ze me omdat ze me vertrouwde. Ik vertrouwde haar ook. Jullie denken dat ik vriendinnen ben met Ciska. Maar ik haat haar net zoveel als jij. Ben alleen te bang om het toe te geven. Net als jij.” Er was even een stilte, ik verbrak de stilte: “waar is Sofie eigenlijk?”. Jennifer haalde haar schouders op, “ik wou net in haar kamer kijken toen jij mij riep”. We liepen naar Sofie’s slaapkamer. Niemand, ik liep naar haar kast en trok hem open. Een fractie van een halve seconde was ik stil. Toen gilde ik het uit!
Er viel een paar armen en benen uit de kast. Sofie's lichaam was verder nergens te bekennen. Er viel weer een brief uit:
YoU'rE NeXt!
Ik gilde zo hard als ik kon, Jennifer bleef rustig staan waar ze stond. Het leek net alsof het niet zag. Jennifer keek naar mij en zei: " wij zijn de volgende Sandra". " Maar" begon ik met mijn zin, ik werd onderbroken door een gil. Ashley kwam de kamer binnengerend. " Wie is dat?" gilde ze. Ik keek naar haar witte gelaat, ik had Ashley nog nooit zo bang gezien. Ze staarde met grote ogen naar de armen en benen die duidelijk van Sofie waren. Jennifer draaide naar Ashley om en zei:"Wat denk je? Is het niet duidelijk? Had de moordenaar een naam achter moeten laten? Ciska en Sofie waren alleen thuis! Ze konden gemakkelijk gepakt worden, Ciska accepteerd geen hulp van Sofie en daarom zijn ze nu allebei dood". ik keek naar Jennifer en Ashley.
we moeten hier weg fluisterde ik. we kunnen hier niet blijven!". " Nee, we kunnen hier niet blijven zei ze nauwlijks hoorbaar. Want hij zit naar ons te kijken zei ze nog zachter".


Ik keek Jennifer verbaast aan. "Meisje dat kan niet.". ik wist of ik het tegen Jen zei of tegen mezelf. Ik keek om me heen. Op dat moment gebeurde het! Jen riep "Sandra duiken!". Ik liet me gelijk op de grond vallen, en vernam dat de moordenaar een zwaar voorwerp naar me gooide. Hij rende over me heen, naar Ashley toe. Ik zag zijn of haar achterhoofd van wist gelijk van wie had achterhoofd was. "TIM"gilde ik. Ik stond op, maar hij was al de deur uit gerend. Ik wou achter hem aan rennen, ik wou hem straffen voor zijn daden. Maar jennifer hielt me tegen. "Nee niet doen, straks vermoord hij jou ook nog! Hij is sterker als jou, een gevecht met hem verlies je". Ik rukte me los en rende naar de deur. Keek om me heen en rende naar de woonkamer. De Voordeur stond open, maar iets in mij zei dat hij er nog was. Jennifer kwam de kamer binnen. "Is hij weg? vroeg ze in paniek?" Ik keek haar boos aan, zodat ze wist dat ze de doodse stilte niet moest verbreken. Ik keek nog maals om me heen, en begon me af te vragen of hij niet echt weg was. Op het moment dat ik me erbij neer legde dat hij weg was. Zag ik Jennifer met grote ogen naar iets kijken. Ik draaide me om, Tim stond vlak achter me. Hij staarde met grote rode krankzinnige ogen naar me "Haaj schat, you're next".


Ik liep langzaam achteruit, hij pakte een mes uit zijn binnenzak. Ik begon wat tegen hem te mompelen. “ rustig Tim, wij kunnen er ook niks aan doen dat Suzanne dood is”. Hij lachte verschrikkelijk hard. Hij keek met zijn meedogenloze ogen naar mij, en ik las in zijn ogen dat ik eraan ging. “ Je gaat eraan Sandra! En je vriendin Ashley gaat met je mee. Jullie hebben schuld aan de dood van Suzanne! Nu gaan jullie met haar mee!” Ik werd met de seconde woedender, “ wat heeft Sofie jou appelflap geflikt dan! Ze was geeneens in de buurt, we is hier nou een moordenaar! Sinds de dood van Suzanne heb je al 2 mensen van het leven berooft”. De grijns van Tim werd minder, “Ik weet wat jullie denken, jullie denken dat ik Sofie en Ciska heb vermoord, ik wou ze vermoorden. Maar iemand was me voor. En ik weet wie het gedaan heeft”. Ik deed moeite om hem niet aan te vallen, ik hoorde Ashley achter bij hard snikken. Ik keek achterom naar haar en zag haar op haar knieën vallen. Ik liep naar haar toe, met mijn ogen gericht op Tim. “ Ashley sta” op zei ik vriendelijk tegen haar. “ Er is tijd om te treuren over Sofie, maar nu niet. We moeten samen sterk zijn”. Ashley keek mij wanhopig aan en boog naar me toe en fluisterde: “ Heb je een plan?” Ik wilde dat ik een plan had, mijn enige plan was rennen. Maar dat was onmogelijk omdat hij voor de deur opening stond. Hij deed zijn mond weer open: “ ik heb het echt niet gedaan, iemand van jullie groep was me voor. Ik weet wie het was!” Hij gilde het bijna uit. “ LIEG NIET” gilde ik vol frustratie

Hij draaide om en liep weg, Ashley tilde haar hoofd ophoog en keek alsof haar grootste wens was uit gekomen: hij liep weg! Maar het was misleidend, hij draaide weer om en zei: “ let op mijn woorden Sandra. Ik was het niet.” Toen hij uit het zicht verdween greep ik naar mijn mobiel. En belde met de politie, “ Hallo, wilt u gelijk naar ons huis komen. We hebben te maken met moord”. Ik gaf het adres door en ging zitten op onze bank. Na een paar minuten gesprekloos op de bank zitten, ging de bel. Ik liep naar de deur en keek door het kijkgaatje. Gelukkig dacht ik, de politie. Ik deed de deur open en liet ze binnen. De politie vroeg: “ Waar ligt het slachtoffer”. Dan halen we ze zo snel mogelijk weg, ik wees naar de kamer van Ciska en ze liepen er heen. 1 Politie man bleef over en liep naar me toe, “ meisje toch, (zei hij) wat is er gebeurd”? Ik gebaarde dat hij aan tafel mocht gaan zitten. Hij ging zitten en ik ging tegenover hem zitten. Ik dacht diep na, moet ik hem de waarheid vertellen of niet. Ik gaf tegen mezelf toe dat ik mijn hardt wou luchten bij deze politieman. Het kon me bijna niks meer schelen of ik de bak in ging of niet, ik wou gewoon van deze ellende af. De woorden van agent Jansen galmden door mijn hoofd: “Vermijd niet het onvermijdelijke, daar komen grote problemen van”. Ik wist dat hij echt zwaar gelijk had, maar ik durfde Jennifer en Ashley in de steek te laten. Straks kwam Tim weer, dan staat Jen er alleen voor, want aan Ashley heeft ze ook niks. Ik slaakte een diepe zucht en begon te vertellen: “ nou ik zal u alles vertellen meneer. Het begon op een gewone avond, wij waren in de club “he last dance”. Wij daar bedoel ik mee: Ciska, ike, sofie, Ashley en Jennifer waren daar lekker aan het feesten. Tot Ciska Suzanne aanviel, u weet waarschijnlijk wel wat er met haar is gebeurd.

Ik keek de agent verwachtingsvol aan. “ Ja, antwoordde de agent. Ik weet wat er met Suzanne is gebeurd. Ons bureau werkt aan die zaak, maar dat is waarschijnlijk na dit verhaal niet meer nodig”. Hij gebaarde dat ik verder moest vertellen. “ Nou Ashley haalde Ciska van Suzanne af, en haalde ons op. We gingen naar huis, Ciska, ik en Jennifer gingen gelijk slapen. Toen gingen Ashley en Sofie nog wat drinken. De volgende dag gingen we naar een auditie van Ashley en Jennifer. Toen we terug kwamen van de auditie, kwamen we een agent tegen. Met de naam Jansen”. De agenten keken elkaar schichtig aan. De agent zei: “ Sorry, vertel asjeblieft door”. Ik keek hem doordringend aan en ging verder met mijn verhaal. Ik wou het liefst de waarheid uitschreeuwen, maar ik kon het gewoon weg niet. Ik durfde Jennifer niet alleen te laten met die gek. “ Hij hielt ons aan en vroeg mijn nummer en het nummer van sofie. Ik heb hem niks vertelt van Ciska enzo. Omdat ik haar niet durfde te verraden”. Hij onderbrak me ruw: “ Waarom niet? Was je goede vriendinnen met haar”? Ik lachte een beetje, “ nee ik was absoluut geen goede vriendinnen met haar, maar ik ben eerlijk gezegd een beetje bang voor haar. Ik durfde haar echt niet te verraden. Maar ik heb vervelend nieuws voor jullie, ik denk dat agent jansen is vermoord, door Tim”. Ik legde het schema wat vanmiddag op mijn deurmat lag op tafel. De agent pakte het op, en bekeek het. “ Maar meisje(zei hij), hij kan niet dood zijn. ik heb hem geloof ik nog gesproken vanmiddag” keek hem boos aan, “maar bij Suzanne en Ciska klopt het ook”. Ik wou zeggen en bij Sofie klopt het ook, maar ik kon me opeens niet meer herinneren of er ook een streep door Sofie’s naam stond. Ik pakte het briefje van de agent af en keek naar de naam van Sofie. Niet doorgestreept, maar hoe kon dat nou? “ Meneer de agent, (vroeg ik omdat ik nog steeds zijn naam niet wist)? Sofie is niet doorgestreept maar agent jansen wel. Misschien is Sofie dan wel niet dood, en zijn die armen en benen wel van iemand anders”! mijn ogen werden van schrik groot, misschien was Sofie wel helemaal niet dood. En in plaats van Sofie lagen de armen en benen van Meneer Jansen in haar kast. Tim had dat vast gedaan om ons op het verkeerde spoor te zetten.

Ik had geen tijd meer om er langer over na te denken want de agent vroeg me om verder te vertellen. Ik vertelde wat er verder hier thuis nog was gebeurd. Toen ik was uitgepraat kreeg ik erg hoofdpijn en was geïrriteerd. Ik wilde gaan slapen. Toen de agenten eindelijk alles hadden op geruimd en waren vertrokken ging ik in mijn bed liggen. Het enige waar ik nog aan dacht was het in slaap vallen en nergens meer aan te hoeven denken.
Ik sloot mijn ogen, en zonk weg dieper en dieper.
Ik weet niet meer waar ik was, ik wist zeker dat ik wakker was. Maar waar was ik?.

“ik liep naar zijn huis, ik had het die middag nog opgezocht in het telefoon boek waar hij woonde. ik sloeg het raam in van het huis. Klom naar binnen, en liep door het stille huis. Ik voelde een tochtvlaag, er ging een deur open. Het licht ging aan in de gang. “Is daar iemand?” hoorde ik. De deur voor mijn neus ging open. Daar zag ik hem staan, agent Jansen. Dezelfde meneer die mij die middag had overhoord. Hij was te nieuwsgierig, en hij wou teveel details weten. Hij hinderde mij, dat had hij niet moeten doen. “ Sandra? Ben jij dat” zei hij slaperig. “Wat doe jij hier? Ga asjeblieft naar huis. Ga lekker slapen joh”. Hij zei het met angst in zijn stem. ik moest lachen, “jij komt er niet zo makkelijk van af hoor”. En ik lachte opnieuw. Het mes wat ik bij me had tintelde in mijn binnenzak. Ik pakte het, de agent zocht een uitvlucht, maar ik was sneller. Ik stak mijn vleesmes in zijn buik. Hij liet zich vallen op zijn knieën. Ik pakte het mes en stopte het in mijn binnenzak. Er zat veel bloed op mijn handen, en ik veegde het af aan mijn T-shirt. ik was blij, hij was dood. En ik kon weer gerust naar huis gaan.

Ik werd wakker. Bleef nog even liggen, was nog erg moe. Ik was er waarschijnlijk moe omdat ik zo raar had gedroomd. Ik ging rechtop zitten, he wat raar dacht ik. Ik had mijn gewone kleren nog aan. Ik wist toch zeker dat ik mijn pyjama had aan gedaan. Toen dacht ik aan mijn rare droom, het was toch wel gewoon een droom? ik keek naar mijn Shirt er zat iets op, ik probeerde me te concentreren en te zien wat het is….. bloed

Ik probeerde niet in paniek te raken, hoe kwam dat bloed op mijn shirt. ik probeerde me te bedenken wat ik precies had gedroomd, ik hielt me zelf voor dat het absoluut niet kon! Ik had gewoon de hele nacht liggen slapen. Ik deed mijn shirt uit en legde hem onder mijn bed. Niemand mocht hier achter komen, straks gingen ze nog denken dat ik gek was. Ik wou even een rondje gaan lopen, door had ik echt behoefte aan. Om even uit dit verschrikkelijk huis te zijn. Ik pakte mijn jas, die op de grond lag. Er zat iets zwaars in, ik pakte het eruit. Het was een groot hakmes, met bloed eraan! Ik mocht niet gaan gillen, ik mocht vooral niet gaan gillen. Ik deed echt mijn uiterste best om vooral niet in paniek te raken, maar hoe in godsnaam deed een bebloed hakmes in mijn binnenzak van mijn jas? Opeen binnen in mij ging iemand lachen, en dat iets dwong mij ook om te gaan lachen, ik herinnerde mij iets van gisteravond
“ik was blij, hij was dood. En ik kon weer gerust naar huis gaan”.
Ik had agent Jansen toch niet echt vermoord?

Ik wist het allemaal niet meer, ik kon toch niet zonder dat ik het wist. Uit mijn bed zijn geklommen en naar agent Jansen’s zijn huis gegaan zijn. Dat was toch onmogelijk? Mijn gedachten werkten op topsnelheid, wat had ik precies gedroomd? Of was het geen droom? Werd ik gek? Was ik echt weg geweest vannacht? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden. Ik wist gewoon weg niks meer te doen. Ik pakte de afstandsbedinging en zette mijn televisie aan. Het 9 uur nieuws was net begonnen, ze hadden het over van alles. Maar niet over agenten, die ’s nachts door een meisje van rond de 19 is vermoord zou zijn. Ik klom uit mijn bed, en liep onze nog donkere gang binnen. Het was stil, waarschijnlijk was iedereen weg, maar ik hoorde toch iemand lopen in de woonkamer. Ik riep zachtjes “hallo? Is daar iemand?”. Ik schoof langzaam de deur open,

Ik ging weer op mijn bed zitten. Ik wist gewoon weg niks meer te doen. Ik pakte de afstandsbedinging en zette mijn televisie aan. Het 9 uur nieuws was net begonnen, ze hadden het over van alles. Maar niet over agenten, die ’s nachts door een meisje van rond de 19 is vermoord zou zijn. Ik klom uit mijn bed, en liep onze nog donkere gang binnen. Het was stil, waarschijnlijk was iedereen weg, maar ik hoorde toch iemand lopen in de woonkamer. Ik riep zachtjes “hallo? Is daar iemand?”. Ik schoof langzaam de deur open, niemand gelukkig. Het was gewoon de kat. Ik was er even helemaal zat van, ik bedacht wat ik kon doen. Ik kon nu gewoon naar m’n college’s gaan vandaag, Maar eigenlijk had ik daar helemaal geen zin in. Ik bedacht dat ik wel naar mijn ouders kon gaan. En dat deed ik, ik krabbelde op een briefje dat ik een weekje naar mijn ouders ging. Moest echt even weg hier, kon het niet meer aan. Ik pakte een paar kleren bij elkaar en stopte die in mijn rugzak. Ik pakte mijn buskaart, ik was geloof ik nog nooit zo opgelucht geweest, dat de optie ouders er nog was. Ik hees mijn rugzak op mijn schouders en zei de kat gedag. Maar opeens zei een gevoel diep binnenin mij dat ik niet weg mocht gaan, ik verzette me er tegen. “Waarom zou ik niet weg gaan vroeg ik aan mezelf”? Ik kon Jennifer en Ashley niet in de steek laten. Ach dacht ik bij mezelf, die redden zich wel. Ik liep de deur uit, op naar de bushalte. Het voelde als of ik ontsnapt was uit een gevangenis. Ik voelde me vrij, en ik dacht ook al bijna niet meer aan mijn rare droom die ik vannacht had gehad.
Lijn 5! Die moest ik hebben. Ik stapte in. En ging zitten, ik was weg van alle moorden en bedreigingen. Ik ging lekker zitten, en strekte me even uit. Wat een heerlijk gevoel. Maar dat gevoel duurde niet lang. De bus stopte bij een halte, en er stapte een vertrouwt persoon binnen. Tim.. Ik kreeg zowat een hartaanval, had hij mij gezien? Waarom heeft de politie hem niet? Ik maakte me zo klein mogelijk, hij ging voor me zitten. Hij keek gelukkig niet achterom, was dit geplant. Of was het toevallig? De volgende halte zou ik moeten uitstappen. Zal hij achtervolgen? Ik drukte op het stop knopje. Stond op, en rende haast de bus uit. Werd ik gevolgd? Ik durfde niet om te kijken, maar er werd op mijn schouder getikt. “Sandra”? hoorde ik Tim zeggen. Ik wist niet wat ik moest doen. Weg rennen? Omdraaien? Ik maakte een goede keuze, ik draaide me om. “Wat”? Zei ik agressief. “Ik wilde wat tegen je zeggen. Ik was het niet, echt niet. Je hebt tegen de politie gezegd dat ik het had gedaan. Ik houd je al een paar dagen in de gaten. Jij denkt dat je misschien wel gek word, maar je moet echt je hoofd erbij houden. Jij bent geen moordenaar, en ik ook niet. Denk nou es na, 1 iemand van jullie groep. Moet het zijn geweest. Ik heb jullie huis in de gaten gehouden. En ik weet wie het is geweest. Het is iemand waarvan jij denkt dat ze dood is.” Ik wist eindelijk weer wat uit te brengen.

Ik rende naar m'n huis. Toen ik bij mijn deur stond slaakte ik nog een zucht. Bang om wat me te wachten stond. Ik pakte m'n sleutel en klikte de deur open. Ik doorzocht het huis, uitgestorven. Er was hier iets aan de hand, waarom was Jennifer er niet? Die was er altijd rond deze tijd. Want ze werkte niet en ze studeerde niet, mischien was ze wel boodschappen aan het doen hoopte ik. Ik keek op de klok, 12 uur Ashley had middagpauze. Ik toetste het nummer van Ashley in, na 3 keer overgaan nam Ashley hem op. "Hallo" hoorde ik aan de andere kant van de lijn met een rauwe stem. Dat was Ashley niet, of dit was een hele slechte grap van haar. "Je spreekt met Sofie Sandra, als je Ashley ooit nog levend terug wilt zien moet je doen wat ik zeg". Maar zo ver kwam ze niet, want ik ging op. Is Ashley gekidnapt dacht ik panniekerig?