Bokt.nl

Mik_beer schreef:

*gaaaaaaaaap*

RedFlame schreef:

ik heb in een keer het hele verhaal gelezen en ben meteen verslaafd

Citaat:

Myrthan stapt voorzichtig de kamer van oma binnen. Ze ziet van allerlei computers staan,nog meer dan de vorige keer. Dan kijkt ze naar Oma. Haar gezicht is grauw,en de wangen zijn ingevallen. Het lijkt net alsof oma dood is. Myrthan kijkt geschrokken om naar Nomi. Nomi knikt,als teken dat ze wel dichter bij kan gaan. Zachtjes loopt Myrthan naar Oma. Ze pakt een stoel en schuift naar Oma’s bed, pakt de hand vast en wrijft zachtjes heen en weer.
Nog geen reactie,weer kijkt Myrthan om naar Nomi. Dan zegt Nomi: “praat maar met haar,dan hoort ze je misschien wel. Ga je gang maar…” Myrthan voelt zich radeloos. Oma reageert toch helemaal niet. “Oma ik ben het,Myrthan. Ik heb ook nog wat voor je meegenomen. Bloemen. Ik zal ze wel op een vaas zetten,stel dat je wakker wordt, dan zie je de bloemen in ieder geval nog. En kun je ze misschien wel ruiken, dan wordt het vast wat lekkerder hier, in plaats van die sterke ziekenhuisgeur.”
Dan is Myrthan weer stil,ze kijkt naar Oma. Zachtjes begint ze te snikken. Waarom wordt oma nou niet wakker? Myrthan houdt vol,en blijft zachtjes de hand van oma strelen. Eventjes lijkt ze een beweging van de ogen te zien. Of was het maar een verbeelding? Myrthan twijfelt. Het zal wel een verbeelding zijn. Ze kijkt naar de computers. Hè? Haar hersenfilmpje geeft wel een kleine piek aan. “Oma hoor je mij, ik ben bij je hoor.” Ze blijft het filmpje volgen, helaas ziet ze nu geen piek meer verschijnen.
Als Nomi even later binnen komt,schrikt Myrthan op. Hoelang zou ze al bij oma zijn geweest? “Heyhey,rustig maar ik ben het maar die binnen komt hoor. Hoe gaat het?”
Myrthan stamelt, zal ze het nomi vertellen van die piek die ze zag en de beweging van oma’s ogen?! Dadelijk heeft ze het helemaal verkeerd gezien. Dan zegt Myrthan: “Nomi volgens mij heb ik reactie gehad.” Ze kijkt Nomi hoopvol aan. “Nou meis dat heb je inderdaad wel goed gezien,knap hoor. Het was inderdaad een kleine lichtelijke reactie.”
Myrthan is verrast. Dus toch! “Ja het doet je Oma goed,als je praat!” zegt Nomi tegen Myrthan. “Maar hoe heb jij het gezien dan?”vraagt ze Nomi verbaasd. Nomi legt aan myrthan uit dat ze achter het glas Myrthan kon volgen en daar hebben ze ook nog computers staan. Deze registreren hetzelfde als de computers bij oma. En daar had Nomi het ook op gezien. “Dus er is nog hoop?” Nomi knikt. Myrthan voelt zich blij. “Maar is dit de eerste keer dan dat Oma zo een reactie gaf?” vraagt Myrthan voor de zekerheid. “Nee, het is niet de eerste keer. Met voeden zien we ook wel eens een piekje, maar nog niet zo groot als deze van net. Maar het betekent wel dat we op de goede weg zijn.” Nomi glimlacht. “Zal ik trouwens deze bloemen even voor je op de vaas zetten,voordat ze helemaal verlept zijn? Dan kun jij nog even bij oma blijven,maar daarna moet je wel huiswaarts gaan. Want ze heeft wel rust nodig. Myrthan knikt.
Als Nomi even later terug komt, neemt Myrthan afscheid van Oma. “Dag oma, ik kom echt zo snel mogelijk weer, misschien morgen wel!” Met een scheef oog kijkt Myrthan op het hersenfilmpje,er verschijnt weer een piekje. “Ze heeft je weer gehoord, Myrthan” zegt Nomi geruststellend. Myrthan is blij en verrast tegelijk. Zo krijgt ze weer moed en hoop dat Oma misschien toch nog wakker wordt. Want ze ligt nu al bijna 8dagen in coma. “Nou ga maar gauw naar huis,je ouders zullen haast ongerust worden.” Myrthan kijkt verlegen naar Nomi; “Je hebt gelijk. Maar bedankt voor de goede zorgen, en misschien tot morgen”
Zachtjes loopt Myrthan de kamer uit.
Als ze goed en wel in de bus zit,zet ze gauw haar mobieltje weer aan. Meteen begint het mobieltje te zingen, 2 oproepen gemist en 3 berichtjes leest ze op het schermpje.
Ze luistert de oproepen af en leest de berichtjes. De oproepen waren van haar moeder,die vroeg waar ze bleef. Maar dat deert Myrthan niet, ze is bij oma geweest,met reactie,en dat vind ze veel belangrijker!