Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 13:51

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 13:51

Ik keek om me heen of ik iets zag dat mij kon helpen…Ik had maar één oplossing en die was wel heel erg asociaal, ik wist niet zeker of ik dat wel kon maken tegenover de leerkracht, maar hij zou er toch nooit achter komen dat ik het had gedaan...
Ik had geen andere keus, ik concentreerde me op het bureau van de leraar die links in de hoek stond. Ik moest opschieten want de leraar zat al in de tas te kijken van de leerling vóór mij! “Snel, snel, snel” dacht ik, ik moest mij snel concentreren, ik voelde me helemaal heet worden. Ik had maar 1 kans en die zou ik krijgen ook! Ik duwde met mijn gedachten en opeens klonk een behoorlijke klap, het bureau van de leerkracht viel om en al zijn spullen rolden op de grond, het water uit de vaas met bloemen, liep over mijn leraars agenda heen. “GVD! Wie schopte mijn bureau omver?" zei de leerkracht wild vloekend en de leerkracht stampte naar zijn bureau om zijn spullen te redden van het water.
Terwijl de leerlingen geschrokken naar het bureau en de leerkracht keken floepte ik gauw met mijn gedachten het toetsblad in het zijvakje van de tas van Jessica.. “Pfioe” nu kon ik pas opgelucht adem halen. Jessica zou haar verdiende loon krijgen. Snel pakte ik mijn tas en ritste hem dicht zodat Jessica nog zou denken dat het toetsblad in mijn tas zat.

Toen het tijd was om de les te verlaten, zei de leraar ons nog wat: “Uhh, jullie vier nog even wachten, het toetsblad is nog niet tevoorschijn gekomen, dus ik wil jullie tassen onderzoeken!”. Eerst was Kim aan de beurt, geen toetsblad.. dus ze mocht verder gaan, Lisa had ook niets in haar tas. Nu was ik aan de beurt, Jessica keek gemeen naar mij, ik keek triomfantelijk terug naar Jessica waardoor ze even heel onzeker leek.
“Ja, Anne ga maar, jij hebt het ook niet..” Ik liep naar de deur terwijl ik nog een keer over mijn schouder keek. Ik zag Jessica even verschrikt kijken. “Zoo, ik heb het," zei de leraar afkeurend. "Het zat in je zijvakje! Jessica, dat had ik niet verwacht dat JIJ het toetsblad zou hebben”, zei de leerkracht en hij vroeg: “Waarom heb je het gestolen?”…. Ik liep verder de klas uit en ging naar mijn kluisje om op Ronan te wachten.
“Pfioe”, zuchtte ik opgelucht, dat was nog maar net op het nippertje goed gekomen! Ik koelde eindelijk weer wat af.

**Geplaatst**: 16-09-05 13:54

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 13:54

grappig stukje

**Geplaatst**: 16-09-05 13:59

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 13:59

hahaha, leuk stuk!! hoe gaat het verder???

**Geplaatst**: 16-09-05 14:41

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 14:41

leuk:D ga door!

**Geplaatst**: 16-09-05 15:07

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 15:07

vind um echt toppie!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 15:28

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 15:28

ik moet even aan mijn werkstuk werken

...

maar voor 5 uur komt weer een stuk en vanavond een hele lange.... duzz over een uurtje komt er weer wat te staan...maybe eerder..
thanxx voor de reacties!

**Geplaatst**: 16-09-05 15:28

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 15:28

Jaaaaaaaaa

**Geplaatst**: 16-09-05 15:52

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 15:52

Cool

ik wilde dat ik die gave hadt zeg , dan kon ik dat wijf waar k herrie mee had eens flink onderuit laten gaan

Meer schrijven , supahh spanend

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 17:14

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 17:14

Ja lijkt mij ook geweldig! dat je jezelf kan helpen, en anderen stiekem voor de gek kunt houden..

áls ik het zou kunnen zou ik het anderen zeker niet vertellen.....heel misschien aan mijn beste vriendin...maarja is wel lastig want dan kun je vaak te horen krijgen dat je vals speelt... bv. je tikt met concours een balkje aan en hij blijft door geluk liggen! of met een spel dat je dobbelsteen telkens op nummer 6 ligt....enzo
Ik zou het denk ik lekker voor mijzelf houden...... maar op internet staat dat niet alleen speciale mensen het kunnen maar dat iedereen het kan alleen dat 98% van de mensen het nog niet ontdekt heeft! er staat ook dat iedereen het kan leren....maar of dat zo is...betwijfel ik

.....

Sorry ik heb nog niet te tijd gehad om een nieuw stuk te bedenken... zodra ik thuis ben van mijn paard

ben ik volop beschikbaar en komt een groot deel! dit wordt rond 8 uur...

**Geplaatst**: 16-09-05 17:17

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 17:17

palhaco; je kunt het wel leren

alleen als je dan aan erge dingen denkt komt het uit weet ik van mijn vriendin van msn

**Geplaatst**: 16-09-05 19:25

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 19:25

nou, ik kan het nieuwe stukje dan pas straks lezen

naja, als e even doorschrijft heb ik extra veel om te lezen

**Geplaatst**: 16-09-05 20:14

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 20:14

Hmm.
Niet meteen zoals ik verwacht had nee, maar toch wel iets in die richting

.

**Geplaatst**: 16-09-05 20:27

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 20:27

whiiii ik ga het ook leren!!!!!!!hoop ik

alleen ik denk dat ut lang gfata duren

maar het is al 8 uur geweest Palhaço

:P

**Geplaatst**: 16-09-05 20:28

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 20:28

oneej huuh dan loopt mijn pc klok een uur voor

**Geplaatst**: 16-09-05 20:47

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 20:47

bij mij is t ook al 8 uur geweest al 3 kwartier

**Geplaatst**: 16-09-05 21:20

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 21:20

bij mij al 5 krtatier....
Ik mis jouw vervolg:P

**Geplaatst**: 16-09-05 22:00

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 22:00

K ben ook een fan en wacht op vervolg

**Geplaatst**: 16-09-05 22:17

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst: 16-09-05 22:17

ik zal haar er even op aanspreken dat ze haar fans niet zo lang mag laten wachten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 22:51

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 22:51

Sorry voor het wachten, maar ik was later terug van mijn paard (spijt me maar die gaat voor de computer

) en ik moest mijn favourite tvserie kijken : LOST.....
Maar hier is alvast een stukkie

Ik had eigenlijk nu ik die speciale gave had, wel veel geluk! Anders had ik straf gekregen voor het stelen van dat toetsblad. Ronan was in zijn kamer aan het rommelen en zocht zijn reserve zwembroek. Zijn wedstrijdzwembroek zat in het kluisje bij zijn zwemvereniging "De Stumpers". Omdat dat twee dorpen verder was, had hij nu zijn reserve zwembroek nodig. Ik wapperde even aan mijn bloesje. “Pfff”, zuchtte ik, “het was echt heel warm!” Het was inmiddels al 32 graden, ik keek op de klok en zag dat het half 1 was. We hadden mooi de hele middag de tijd voor het huisje en om te zwemmen. Ik dacht er opeens aan dat mijn moeder vanavond pas heel laat terug zou komen en dat ik dus vanavond zelf voor het eten moest zorgen. Het leek mij wel een leuk idee om zelf wat vanavond te koken voor Ronan. “Anne?” hoorde ik Ronan roepen. “Jaa?” zei ik terug waarbij ik meteen opkeek uit mijn gedachten. “Kom je mee naar de kelder? ik geloof dat mijn zwembroek daar ergens ligt. “Ja is goed, ik kom” zei ik.

“Uhh Ronan?” zei Christa, Ronans moeder, “zet jij die oude, wankele kast vanavond nog even op zijn plaats? Hij staat nu nog midden in de kelder en hij staat daar niet veilig”. “Ja mam, zal ik doen wanneer ik vanavond weer thuis kom.” Riep Ronan naar zijn moeder. Ik liep samen met Ronan de trap naar de kelder af. Er lagen heel veel spullen op de grond. "Jeetje wat een zooi," dacht ik. Er lag zelfs een prachtige surfplank met een mooie beschildering erop van een tijger. "Wat zonde omdat daar als oud vuil te laten liggen" dacht ik geërgerd. Ronan zocht in wat kastjes en vond toen zijn groen met bruine zwembroek. Hij keek mij heel spannend aan! “Ik ga je grijpen!” zei hij speels, “en als ik je heb ga ik je kietelen!. “Ieeehhhhhhhh” riep ik gillend en lachend tegelijk. Ik rende door de kelder en Ronan rende achter mij aan! Er lag ook een oud matras op de grond, waar ik over heen struikelde. Ronan liet zich naast mij vallen op het matras en begon mij lachend te kietelen, waar ik dus helemaal niet tegen kan! Ik gilde, lachte en zwaaide met mijn armen om mijn heen en probeerde Ronan terug te kietelen wat niet lukte want kennelijk kon hij daar goed tegen. Ik prikte hem met mijn vingers overal waar ik bij kon.

Ik wiebelde met mijn benen waarbij ik op een of andere manier de kast raakte en in beweging zette! De grote zware houten kast wiebelde wat en kwam toen met een vaart naar beneden in onze richting! Ronan schrok en zijn mond vloog open, hij deed zijn armen om mij heen om mij te beschermen tegen die grote zware kast die steeds dichterbij kwam. Ik gilde, het leek allemaal even in slowmotion te gaan. Automatisch, zonder erbij na te denken gebruikte ik mijn gave. Ik concentreerde me zover het kon in deze enge situatie en op een handbreedte boven ons hoofd bleef de kast in de lucht hangen. Ik zag in mijn ooghoek dat Ronans angst over ging in verbazing. Hij raakte met zijn hand de kast aan omdat hij het niet kon geloven dat die kast door iets werd tegen gehouden.
Ik concentreerde me nog meer en duwde de kast weer helemaal terug zodat hij weer net zo stond als voor dat hij viel. Ik merkte dat het me veel moeite kostte, het leek wel alsof ik de zwaarte van de kast kon voelen met mijn gedachten, net zoals met het bureau van de leraar, alleen was deze kast nog veel zwaarder. Ik voelde zelfs zweetdruppels op mijn hoofd tevoorschijn komen.
Toen de kast weer helemaal op zijn plaats stond. Keek Ronan mij verbaast aan en zei stamelend: “Wat? Huh? Weet jij hoe dat kan? Hè wat gebeurde er nou?”.
“Oei” dacht ik, “Hoe moet ik mij daar nou uitpraten? Ronan had kennelijk in de gaten dat ik er iets mee te maken had…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 23:07

Re: [Verh] “Het avontuur waardoor mijn leven afschuwelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 23:07

Ik probeerde snel wat verzonnen verhaaltjes door mijn hoofd te laten flitsen wat een beetje aanneembaar leek… Ik kon niks verzinnen.. Er zat niets anders op dan hem de waarheid te vertellen…”Ohh jeetje,” dacht ik geschrokken, ik had altijd gehoopt dat ik mijn speciale gave verborgen kon houden. Maar ja…wat moest ik dan? Had ik die kast op ons moeten laten vallen? Nou, daar had ik dus geen zin in… nu ik deze gave had ontdekt kon ik er beter goed gebruik van maken.

Ik zou het Ronan vertellen, dat had ik al besloten…Maar wat zou hij ervan zeggen? Zou hij mij maar raar vinden? Zou hij mij een heks vinden? Ik had wel eens films op tv gezien waarbij heksen ook dingen konden laten zweven en van plaats laten veranderen....
"Zou hij niks meer met mij te maken willen hebben?" Ik was erg bang voor zijn reactie. Het kon ook zijn dat hij het heel leuk vond…
Ik keek naar de grond en stamelde verlegen: “Uhh, ik heb pas ontdekt dat ik dingen van plaats kan laten veranderen door mijn gedachten…”
” Pfoee”, het was eruit dacht ik opgelucht… Ronan keek me raar aan en zei op een afkeurende toon: “Je kunt dingen laten zweven enzo??” “Uhh ja zoiets”, zei ik. Nou ja, dacht ik, het klonk eigenlijk wel heel gek zo uit mijn mond...
Opeens begon Ronan te schreeuwen: "Mijn vriendin is een heks? “Ga weg!, ga uit dit huis! Ik wil niks meer met je te maken hebben! ..."

tja

hoe zou het aflopen? ik weet het..

ik moet nu nog douchen ( om kwart over 11, omdat ik vond dat jullie een stukverhaal verdiend hadden) en dan morgen weer!