Bokt.nl

Nee, gewoon als hobby, en dan wat extra's verdienen.

En wat die schets betreft: Ik bedenk alles gewoon ter plekke, dat wil zeggen, ik heb van tevoren geen verhaal in mijn hoofd. Ik bedenk gewoon wat en schrijf zo verder... Daardoor komen die fouten denk ik...

**Geplaatst**: 23-08-05 21:08

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 23-08-05 21:08

leuk leuk leuk,, ik ben fan 5 en ik wil meeeeeeeeeeeeeer!!!

**Geplaatst**: 23-08-05 21:19

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 23-08-05 21:19

Ja.
En als je eerst de karakters opschrijft, uitwerkt wat de verbanden onderling zijn en hoe de situaties in het verhaal liggen, wordt het verhaal minder onduidelijk en kun je er subtiele 'hints' in stoppen die dan later in het verhaal duidelijk worden.
Wordt het wat 'ingewikkelder' en minder simpel allemaal.
Maargoed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-05 11:19

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-05 11:19

Langzaam maar zeker kwam het kleine paardje er weer een beetje bovenop. Kimberley verzorgde haar elke dag, voeren, in de wei zetten, poetsen. Het veulentje begon een beetje aan haar gehecht te raken. Ook had Kimberley haar een naam gegeven.
"Jane, alles goed, meisje?" Kimberley deed de staldeur open en reed naar binnen. Er lag geen stro op de grond, want dat zou slecht voor de hoefjes zijn. Het was ook een voordeel voor Kimberley, want zo kon ze makkelijker naar binnen rijden.
Het veulentje keek naar Kimberley op en hinnikte blij. Jane glanste, want Kimberley had haar gisteren heel goed gepoetst en gewassen.
"Zo schat, ga jij lekker mee naar de wei?" Kimberley aaide Jane over haar hals en pakte het halstertouw dat in de hoek lag.
Met Jane aan het touw ging ze naar de wei, dat achter de stallen lag. In de wei stonden ook de andere paarden. Inmiddels wist Kimberley al hoe ze heetten.
De Fjord heette Bram, de eerste Fries heette Carlos, de tweede Fries heette Flowerqueen, de Haflinger heette Miranda en de Welsh heette Nicolai.
Kimberley liet Jane los in de wei, die vrolijk bokkend naar binnen rende. Carlos draafde naar Jane toe en begon aan haar te snuffelen.
Oscar kwam aanlopen met een kruiwagen en een hooivork. "Ze lijken elkaar lief te vinden," zei hij met een glimlach van tevredenheid.
Kimberley knikte. "Het gaat nu al veel beter met haar, ze komt weer aan en ze ziet er in ieder geval verzorgd uit. Ben je er al achter of ze gestolen is?"
"Ja, ze is dus achtergelaten. De mensen die dat hebben gedaan hebben een fikse boete gekregen, en je mag haar houden."
Kimberley keek hem blij aan. "IK mag haar houden?"

Laatst bijgewerkt door EvelijnS op 24-08-05 11:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-08-05 11:42

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 24-08-05 11:42

leuk. Ga door, ik zag nog een foutje.want Kimberley had hem gisteren heel goed gepoetst en gewassen. HEM, het veulen was tog een HAAR? ach, maakt niks uit maar ik denk ik zeg het even.

**Geplaatst**: 24-08-05 11:44

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 24-08-05 11:44

Leuk stukje weer!

En zoals gewoonlijk willen we nog steeds meer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-05 11:45

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-05 11:45

Zo, ik heb het veranderd.

Bedankt dat je het even zei.

**Geplaatst**: 24-08-05 12:18

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 24-08-05 12:18

ga door... verhaal is zo leuk!

**Geplaatst**: 24-08-05 15:06

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst: 24-08-05 15:06

leuk stuk weer! en als je echt schrijver wilt worden, laat je je denk ik niet tegen houden door een leraar die zegt dat het geen zak verdient. want, je kan er zelfs een fortuin mee verdienen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-05 15:59

Re: [verhaal] Vakantieverhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-05 15:59

Oscar knikte. "Ik heb het al druk genoeg met vijf paarden, het zou te druk worden met haar erbij. Omdat je toch nog wel een tijdje hier blijft, neem ik aan, mag jij haar houden."
Kimberley's ogen werden groot. Een week geleden had ze nog nooit een paard geaaid, en nu kreeg ze er één! Jane kwam hinnikend naar haar toe rennen, met Carlos achter zich aan. Het was duidelijk dat ze plezier had met de andere paarden.
Kimberley keek tevreden toe. "Weet je Oscar, ik ben van plan gewoon van school af te gaan. Het is daar helemaal niet leuk! Ik kan ook geen werk doen, ik ben vast arbeidsongeschikt. Kan ik niet gewoon bij jou blijven wonen, niet tijdelijk, maar altijd?"
Oscar keek bedenkelijk. "Ik kan inderdaad wel wat gezelschap hier gebruiken, ik woon zo afgelegen. Van mij mag het. Maar gaat mam daar niet over dan? En moet je geen spullen hebben van thuis?"
"Hmm... Ik kan mijn spullen ophalen, en ik ben oud genoeg om zelf te beslissen wat ik doe in mijn leven. Maar, o jee! Babette dan! Zij is mijn enige vriendin, en dan laat ik haar in de steek!"
Oscar haalde zijn schouders op. "Als je dit echt wilt, moet je hier komen, maar als je je vriendin niet wil missen, moet je misschien weer thuis gaan wonen."
Nee, dan blijf ik hier. Ik bedoel, ik kan haar altijd bellen, en af en toe iets met haar afspreken. Zeg Oscar, zou jij met mij mee naar huis willen om mijn spullen op te halen?" Kimberley wist dat dat moeilijk zou zijn, omdat hij dan zijn moeder weer zou zien.
"Dat is goed, laten we er nu meteen heen gaan, dan zijn we er ook vanaf. En de paarden gaan toch de wei niet uit." Hij knipoogde met een gedwongen lach, maar Kimberley wist dat hij het niet zag zitten.
Een half uurtje later zaten we zwijgend in de auto. Er was geen uitdrukking te bekennen op het gezicht van Oscar en Kimberley vroeg zich af waar hij aan dacht. Waarschijnlijk aan hoe hun moeder er nu uitzag en al die dingen die met haar moeder te maken had.
"Zo, hier zijn we dan." Ze stonden voor Kimberley's huis en Oscar slikte. Kimberley zag een auto op de oprit staan, maar niet die van haar moeder. Die moest van Matthijs zijn.
Ze gingen naar het huis en zagen door het raam hun moeder en Matthijs zitten. Oscar keek Kimberley vragend aan. Kimberley begreep het en zei: "Dat is mama's nieuwe vriend en tevens mijn mentor, of nou ja, ex-mentor."
Oscar knikte en Kimberley ging hem voor naar binnen.
"Kimberley! Waar heb jij gezeten! Wij waren vreselijk ongerust!" viel haar moeder uit tegen Kimberley toen ze in de woonkamer verschenen. Kimberley haalde onverschillig haar schouders op. "Ik kon niet tegen jou en dat nieuwe vriendje van jou. Ik ga het huis uit, ik ga van school af, ik ga bij Oscar wonen! Bij mijn broer is het vast veel fijner dan bij zo'n hysterische moeder als jij!" snauwde Kimberley terug.
Haar moeders gezicht betrok bij de woorden: 'mijn broer'.
"O-oscar? Ben jij het?" Kimberley's moeder stond op en liep naar hem toe. "Ik kan het niet geloven! Wil jij Kimberley wel in je huis? Het is zo'n onverantwoordelijk kind!" zei ze tegen hem, met een scherpe blik op Kimberley.
Die opmerking leek Oscar niet leuk te vinden en zei: "Volgens mij is het niet Kimberley die onverantwoordlijk is, mam. Volgens mij ben jij het zelf!" Hij schudde zijn moeders handen, die op zijn schouders lagen, van zich af en duwde Kimberley naar haar kamer.
"Pak maar snel wat je nodig hebt, dan gaan we hier weer weg." Oscar wachtte geduldig, terwijl Kimberley zorgvuldig haar spullen in een reistas stopte.
"Is mama altijd zo onaardig tegen jou?" vroeg Oscar toen ze weer in de auto zaten.
Kimberley schudde haar hoofd. "Het komt denk ik doordat ik weg ben geweest. Maar nu kan ze me niets meer maken, gelukkig."
Ze kwamen aan bij Oscars huis. Oscar sprong de auto uit en wees naar de wei. "Waar zijn de paarden gebleven?!"