Bokt.nl

Citaat:

Gini keek boos weg.
Tristan zuchtte.
“kijk het is een jong paardje, hij heeft soms een harde aanpak nodig” zei hij om het een beetje uit te leggen.
“ik zit mijn hele leven al tussen de paarden die mijn vader koopt, en ik kan je zeggen dat elk paard hoe lief men ze ook schat op een dag gewoon niet meer naar je luisterd omdat hij denkt dat hij alles van je gedaan krijgt” zei hij weer.

Gini keek hem nogaltijd niet aan.

“Gini”? vroeg Tristan
“mischien heb je gelijk” zei ze uiteindelijk en keek hem terug aan.
“sorry maar het is echt zo” zei Tristan weer.
“ben je al wat beter?” vroeg hij
“ja ik denk dat het weer gaat” zei Gini toen ze recht ging staan.
“nou probeer het nog eens” zei hij
“en als hij niet onmiddellijk springt terwijl je hem goed aangereden hebt, gebruik je de zweep” zei Tristan
“het is maar voor even, als hij weet dat hij gestraft wordt als hij geen goesting heeft, zal hij het achteraf wel doen!” zei hij weer
Gini nam de teugels wat korter en draafde even de bak rond.
Daarna ging terug naar hindernis één en reed Malher goed aan.
Malher sprong meteen en ze reden door naar hindernis twee.
Hier wou Malher wat op zijn linker been weglopen maar Gini herpakte zich en hield hem stevig tussen haar benen.
Malher sprong en racede naar de volgende hindernis die hij met een enorme sprong nam.
Gini kreeg de waterhindernis in zich en begon te twijfelen.
Malher voelde dit en galopeerde er heel snel naartoe.
“HIJ GAAT WEIGEREN” riep Tristan haar heel hard toe
Gini schrok even wakker uit haar hypnose en bereide haarzelf voor.
Zoals Tristan voorspelde gooide Malher voor de hindernis alle remmen toe en Gini gaf hem een serieuze tik met haar zweep.
Met een humeurige knor sprong Malher toch en Gini beloonde hem.
Ze reed naar Tristan toe en vroeg
“hoe wist je dat hij ging weigeren”.
“dat doet Morandi ook altijd bij mij, hij laat je denken dat hij heel graag wilt springen, en galopeerd er snel naar toe, maar dan gooit hij zijn remmen dicht. Je kan het zien aan het ongecontroleerd naar de hindernis toe rennen!” zei hij
“een normaal paard..” begon Tristan toen Gini hem onderbrak
“schat zijn afstand in” ging Gini verder.
“precies” zei hij
“nou gaan we het in de andere vollegorde doen” zei hij
Gini draaide Malher om en reed langs de andere kant aan.
Malher sprong onmiddellijk over de waterbak hindernis.
“zie je wel, nou weet hij dat je niet met je laat sollen” riep Tristan naar Gini
Gini reed verder terwijl ze Malher aan het belonen was.
Alle hindernissen nam Malher zonder moeite en Gini was heel trots op haar paardje.
“en nou is het goed geweest” zei Tristan
Gini stapte Malher en ze reed hem langs de stro baal.
“durf je deze rit te nemen?” vroeg ze aan Tristan
“maar ik moet je zeggen, ik weet niet of hij het verdraagt” zei ze
Tristan ging heel langzaam achterop Malher zitten.
Malher richtte zijn ogen naar achter en deed zijn hoofd naar achter.
“rustig Malher het is Tristan maar” zei Gini terwijl ze de haflinger geruststelde door over zijn schoft te kroelen.
Toen Malher terug rustig was zette ze hem in stap en stapte de bak rond, na een tweetal minuutjes vond Malher er niets meer aan en stapter geintereseerd de bak rond.
Gini praate wat met Tristan tot ze op haar horloge keek.
“oh ik moet stilaan door gaan!” zei Gini
“nu al?” vroeg Tristan

“helaas” zei Gini
Tristan knuffelde Gini extra hard en gaf haar nog een zoen.
Daarna reed Gini naar de buitenpoort en Tristan sprong van Malher af.
“kom je morgen weer?” vroeg Tristan
“ik denk van wel” zei ze en bukte haar om hem nog een zoen te geven, daarna reed ze door.
Ze zwaaide Tristan nog een hele tijd uit en verdween daarna in een ander straatje.
Ze genoot van de wind die tussen haar haren waaide terwijl ze nadacht hoe gelukkig ze nu wel was.
ze zette Malher nog even in draf en toen ze terug aan de grote vlakte kwam zette ze hem aan in galop.
Malher nam een enorme sprong een galoppeerde met zo grote sprongen dat Gini dacht dat hij de grond niet eens raakte.
Ze ging in haar beugels staan en begon te lachen.
Ze deed de teugels tussen haar knieën en de zweetbladen en stak heel voorzichtig haar armen uit…
Ze kon niet geloven hoe goed dit deed en gewoon uit spontane actie schreeuwde ze;
“I’m the queen of the world”.
Toen het einde van het veld in zicht kwam nam ze de teugels terug in handen, ging terug in het zadel zitten en nam Malher langzaam terug.

Ze draafde hierna nog een tiental meter door en liet Malher terug over in stap gaan.
Ze beloonde hem en gaf een beetje langere teugel.

Toen ze thuis kwam zette ze hem vast aan de poetsplaats en deed zijn zweet deken op.
Ze borstelde zijn manen nog een goed die in de knoop waren geraakt en maakte zijn hoeven terug zuiver.
Daarna zette ze hem nog een half uurtje met Phantom op de wei, terwijl ze de stallen ging zuiver maken.

Tegen de avond zette ze Malher en Phantom binnen, deed Malher’s deken af en gaf hem beide hun avond maal.
Ze borstelde ze nog een na en wenste ze daarna een goedenavond.

Op haar gemak wandelde ze naar huis.
Toen ze samen aan het avond eten zaten begon haar moeder om stilaan schoolmateriaal te gaan halen, want er was een brief van school gekomen met de lijst van spullen dat Gini het komende schooljaar nodig zou hebben.
“ok” zei Gini maar had helemaal geen zin dat het schooljaar terug zou beginnen.


Ze zou dan Malher iets minder zien, en ook Tristan.
Net nu ze haar goed begon te voelen bij hem.
Bij hem voelt ze haar goed en vertrouwd ook al kent ze hem maar juist.
Toen ze die avond ging slapen spookte er vanalles door haar hoofd.
Zou ze nog wel tijd genoeg hebben voor Malher? En Phantom?
En zou ze Tristan ook zo vaak zien?
Ze werd er helemaal gek van en besloot aan iets anders te denken.
Het lukte en ze sliep al gauw in.


Toen ze s’morgens opstond en haar gsm aandeed, zag ze dat Ingrid haar een berichtje gestuurd had, dat ze vandaag naar Phantom zou komen kijken.

“ik hoop dat ze voormiddag komt” zei Gini met een mopperige stem “want namiddag ga ik naar Tristan”.
Even later stond ze pas stil bij wat ze zei.
Ingrid is haar beste vriendin al voor 9jaar en nu ze een vriendje heeft, laat ze haar vallen.
Ze schaamde zich voor wat ze gezegt had, en besloot Phantom mooi te maken speciaal voor haar.
Ze ging eerst ontbijten en stofzuigde vlug haar kamer en de livingkamer nog eens voor ze naar buiten ging om haar paardjes eten te geven.
Phantom hinnikten haar onmiddellijk toe terwijl Malher pas rechtstond.
“zo mooie jongen, je voelt je al veilig genoeg om te gaan liggen hé” zei ze terwijl ze Malher over zijn neusje aaide die hij door het voedergat van zijn tralies stak.
Ze schepte de voer bakken van de paarden vol en liet ze op hun gemak eten.
Daarna ging ze op zoek waar ze de rode touwtjesrol had gelaten.
Ergens onderaan in een kast vond ze het en begon er allemaal stukje touw af te knippen.
Ze begon met het invlechten van Phantom’s manen.
Na een half uurtje stond het kleine schetje zo vol met rode strikjes dat je hem zelf bijna niet meer zag.
Gini moest lachen met de uitdrukking die Phantom maakte.
“halllooo?” hoorde ze in de verte
“heeeeeey Ingrid” riep Gini en zwaaide naar haar.
“kijk eens” zei ze tegen haar vriendin en liet Phantom zien.
“ooooooooooooooohh hij ziet er mooi uit” zei ze.
“ja he” zei Gini

“ik moet ze juist inde wei gaan zetten” zei Gini
“of wil je mischien samen met hem gaan wandelen?” vroeg Gini
“oh ja graag” zei Ingrid
Gini nam Phantom zijn halstertje en een mooie halstertouw en gaf deze aan Ingrid.
Daarna nam ze Malher mee naar de wei en zette de stroomklok voor zekerheid aan.
Toen ze de wei uitliepen en een wegje in het bos insloegen begon Gini te vertellen.
“we zijn nu aan trainen voor de springwedstrijd” zei Gini
“en wie is wij?” vroeg Ingrid
“nou Tristan en ik” zei Gini
“oh hoe is het nu tussen jullie?” vroeg Ingrid
“oh goed hoor!” zei ze
“ja? Ik ben blij voor je” zei Ingrid
“dank je” zei Gini
“oh nieuwtje” zei Gini
“wat?” vroeg Ingrid
“nou, Laura, weet je nog wel van de manege” begon Gini
“eumm Ja, die ken ik nog” zei ze
“ze ligt in het ziekenhuis” zei Gini weer”
“hé, waarom?” vroeg Ingrid
“nou ze is van die arabier van haar gevallen” zei Gini weer
“en ik heb zo’n vermoeden dat het diertje dit niet met opzet gedaan heeft” zei Ingrid
“nee, inderdaad niet!” vertelde Gini verder en legde Ingrid het hele verhaal uit.
“sorry dat ik het zeg, maar het is loontje om zijn boontje” zei Ingrid
“ja en daar heb je gelijk in” zei Gini weer.
Ze waren nu al een half uurtje aan het wandelen en zagen dat Phantom moe begon te worden.
“zullen we maar terug gaan?” vroeg Ingrid
“is goed” zei Gini
“ik moet namiddag terug naar Tristan” zei Gini
“verder trainen?” vroeg Ingrid
“ja” zei Gini
“oh weet je, wil je mischien met Spotty, of Indy meekomen?” vroeg Gini
Ingrid ogen helderden op.
“ja graag, maar kom ik jullie dan niet in de weg?” vroeg Ingrid
“tuurlijk niet, Tristan traint me, je kan gewoon meespringen” zei ze.
“ok, dat is dan afgesproken, om hoelaat vertrek je hier?” vroeg Ingrid
“nou om half twee” zei Gini
“ok dan ben ik zeker hier” zei Ingrid

Citaat:

terwijl ze samen naar de stal terug liepen, babbelde ze erop los.
Aangekomen ging Ingrid meteen naar huis en Gini wenkte haar uit.
Ze zette Phantom ook in de wei en maakte hun stallen al klaar voor de avond.
Ze gooide een extra laagje strooisel in Phantom’s stal omdat deze de helft altijd in een hoekje duwde om te slapen. Gini legde een hoop in het hoekje waar hij vaak slaapt en de rest verdeelde ze mooi.
Ze vulde de voederbakken al en waste hun elektrisce waterkraan uit.
Daarna deed ze de deur toe zodat ze nog niet in hun stal konden en het eten opaten.
Tegen de middag ging ze terug naar huis om te eten.

Ze viste al de gehaktballetjes uit haar Italiaanse schotel en at alleen de spagetti stukjes met tomatensaus.
“mam, wil je morgen nog een paar vegitarische lasanga’s halen?” vroeg Gini aan haar moeder
“ja is goed” zei haar moeder en keek verder de keukenraam uit.
“scheelt er iets?” vroeg ze
“nee hoor” zei haar moeder en lachte zwak naar haar.
“ik ga om half twee met Ingrid terug naar Tristan om verder te springen met Malher voor de wedstrijd”. Zei Gini om haar moeder even in te lichten.
“is goed” zei haar moeder
Toen Gini op wou staan zei haar moeder
“Gini kind, weet je zeker dat je zo’n wedstrijd mee wilt doen?”
Gini wist dat er iets dwarszat bij haar moeder, en nu kreeg ze het te horen.
“ja natuurlijk mam” zei Gini
“waarom vraag je dat?” vroeg ze
“nou, ik heb gisteren zo’n springwedstrijd op tv gezien, van die paarden die over bomen sprongen enzo, en er waren er die ernstig gewond geraakte” zei haar moeder
“het zijn zo hoge hindernissen en het gaat allemaal zo snel” zei ze weer
“mam, die jij zag zijn één meter en nog iets hoog, die wat ik moet springen zijn vijvenvijftig centimer.” Zei Gini om haar moeder gerust te stellen
“doe je gewoon voorzichtig?” zei haar moeder
“ja natuurlijk mam, en trouwens Tristan is bij me” zei ze weer
haar moeder knikte en lachte even.
“en hoe is het nu tussen jullie?” vroeg haar moeder weer
“oh goed hoor mam” zei ze
“weet je” zei Gini terwijl ze terug ging zitten
“het geeft soms nog altijd een raar gevoel…” zei ze tegen haar moeder
“maar ik voel me wel echt goed bij hem”.
“dat komt nog allemaal in orde, jullie moeten nog aan elkaar wennen, en zodra dat over is, gaat alles vanzelf” zei haar moeder.
“bedankt mam” zei ze “maar ik moet nu door” zei ze tegen haar moeder en wenkte even naar haar
Ze ging de deur uit en liep op haar gemak naar de stal.
Malher keek haar al geïntereseerd aan.
“je kunt zo meteen weer aan het werk” zei Gini tegen Malher die nog even “ezel-achtig” keek.
Ze nam al haar materiaal uit de zadelkast.
Ze nam haar oranje zadeldekje en bandages uit de kast en legde het al bij de poetsplaats neer.
Daarna nam ze haar hoofdstel, en haar zadel met het zadelbontje, en hing het hoofdstel aan de deurklink en legde de zadel op een balk.
Ze haalde Malher uit de wei en zette hem vast aan de poetsplaats.
terwijl ze hem grondig begon te borstelen ging Malher aan zijn halstertouw knagen.
Ze maakte hem een hengstenvlecht in zijn manen en vlocht het bovenste deel van zijn staart.
Daarna keek ze op haar horloge.
“ik zal maar beginnen met opzadelen” dacht ze in haarzelf en ging de bandages en het dekje halen.
Ze legde na het bandageren het dekje op de juiste plaats en nam haar zadelbontje.
Ze legde haar zadel ook op de juiste plaats en singelde al lichtjes aan.
Malher stribbelde wat tegen toen ze het bit in ging doen maar hield al gauw op toen Gini op het plekje in zijn mond duwde waarna hij zijn mond braaf opende en weer vol aandacht rond zich keek.

Gini maakte het hoofdstel vast en singelde verder aan.
Ze nam haar cap en zweepje en deed deze al op.
Ze keek weer op haar horloge
Het was twintig na één.
“nog tien minutjes” zei ze hardop tegen Malher terwijl ze hem aaide.
Ze zette de stroom klok nog iets hoger, voor het geval dat Phantom het weer in zijn hoofd krijgt om langs alle kanten uit te breken.
Ze singelde Malher nog eens aan en stapte toen op.
Malher begon al energiek naar de poort te stappen maar Gini liet hem even in de tweede helft van de wei stappen.
Toen Malher plots bleef staan en luisteren wist Gini dat Ingrid in aantocht was.
Ze kon haar zelf nog niet horen maar Malher wel.
En ja hoor na een minuutje kwam Ingrid met Indy achter de bomen vandaan.
Gini zwaaide naar haar en schreeuwde: “Hij Ingrid” en Ingrid deed hetzelfde terug.
Malher liep op een drafje naar de poort en Gini deed hem open.
Malher begon te trippelen toen Gini hem inhield om niet naar Indy te lopen.
“en heb je spotty niet genomen?” vroeg Gini aan Ingrid
“nee, hij voelt zich niet zo goed in zijn vel” zei Ingrid
“oei, hoe komt het?” vroeg ze weer
“hij heeft last van wormen” zei ze
“de dierenarts is gisteren geweest, hij zei dat ik wel op hem mocht rijden, maar niet zo intensief, maar ik geef hem liever rust dat hij meer kracht heeft om te genezen, en trouwens zijn linker voorijzer is los” zei Ingrid.
“wens hem maar sucses van mij, en geef hem straks maar een dikke knuffel van mij” zei Gini
“jep zal ik doen” zei Ingrid.
“Tristan weet wel nog niet dat je meekomt, maar dat zal hij wel niet zo erg vinden” zei Gini
“ik zal niet in jullie weg lopen” zei Ingrid
“alstublieft seg, zo erg zijn wij toch niet” zei Gini lachend
“je doet gewoon mee” zei Gini weer
“is goed” zei ze
“heb je straks zin om mee te gaan naar de paarden winkel?” vroeg Gini aan Ingrid
“ja is goed, wat heb je nodig?” vroeg Ingrid
“nou, ik heb mijn zak geld gekregen en ik wil een nieuw dekje voor Malher” zei Gini
“ok, dan kom ik mee, ik moet ook nog een aantal dingen hebben” zei Ingrid
“ok” zei Gini
“zullen we in draf gaan?” vroeg Ingrid
“ja, is goed” zei ze

Ze zetten hun paarden aan tot een drafje en genoten van het tempo dat juist perfect was.
Het was juist alsof Malher zijn tempo aanpaste aan dat van Indy.
“Daar is het open veld, daar zullen we een galopje doen” zei Gini
“ok” zei Ingrid
Bij het uitgaan van het bos ging Malher onmiddellijk in galop nadat Gini nog maar de lichtste hulpen gaf.
Ze genoot zoals elke keer van het galopje tot ze Indy langs zich zag wegstormen.
Toen Malher dit in het oog kreeg zette hij zijn tempo ook en ging over tot rengalop.
“Malher, rustig jongen” riep Gini en probeerde hem uit alle macht terug te nemen.
Maar Malher reageerde helemaal niet op de teugel en al helemaal niet op Gini’s zit.
Juist voor het einde van het bos zag ze dat Ingrid Indy kon omdraaien.
Maar Ingrid draaide haar paard te snel om waardoor Indy uitgleed in het gras.
“Ingrid!!” riep Gini terwijl ze Malher probeerde stil te zetten
Malher ging eindelijk over tot een draf toen hij zag dat Indy niet meer wegliep.
“Ingrid is alles in orde?” riep Gini en sprong van Malher af.
Ze nam hem met de teugels mee tot in de buurt van Ingrid.
Terwijl ze opstond zei Ingrid “ja het valt wel mee”.
Indy keek verschrikt rond zich en stond nerveus op zijn benen.
“wat was er gebeurd” vreog Gini
“we waren gewoon rustig aan het galoperen tot Indy zich verschrok van een krakende iets, en ervandoor vloog” zei Ingrid
“en toen ik hem wou omdraaiden schoof hij uit” zei ze weer en wreef over haar been die zwart was van het weggeschraapte zand.
“ik had niet in galop mogen gaan, het spijt me” zei Gini
“oh is niets hoor” zei Ingrid
Ze stapte terug op en nam de teugels steviger beet.
Vanaf toen reden ze alleen in stap verder naar Tristan’s huis.
“hier is het” zei Gini uiteindelijk
“wauw” zei Ingrid
“nou dan heb je de binnenplaats nog niet gezien” zei Gini terwijl ze op de bel duwde.
“hij lievert” zei Gini door de parlefoon.
“excuseer mij? U spreekt met de heer van het huis” hoorde ze aan de telefoon.
Gini keek naar Ingrid en liep rood aan.
“oh excuseer me meneer, ik zoek Tristan” zei ze
“zou u de poort alstublieft willen openen?” vroeg ze
de poort ging open en Gini en Ingrid reden naar binnen.
“wauw het is hier inderdaad erg groot” zei Ingrid
“kom we wachten in de buitenbak” zei Gini
Ingrid volgde Gini naar de buitenbak waar zoals verwacht de hindernissen klaar stonden.
“hij” riep Tristan uit de verte.
“hij” riep Gini terug
Tristan kwam op een drafje aangelopen
“oh hij” zei hij tegen Ingrid
“Ingrid toch?” vroeg hij
“ja, hij” zei deze
“oh Tristan ik heb je vader Lievert genoemd” zei ze en werd weer rood
“haha” zei Tristan “dat zal hij niet verwacht hebben”.
“is het ok dat Ingrid af en toe meespringt?” vroeg ze aan hem
“oh natuurlijk, dat is geen probleem, de bak is groot genoeg” zei hij en deed de poort terug dicht.
“wil je dat ik je help lesgeven? Of wil je gewoon wat meespringen?” vroeg Tristan aan Ingrid
“oh, wat jou het minst moeite kost” zei Ingrid
“je springt maar mee, en als je fout zit zal ik het je even melden” zei Tristan
“ok is goed” zei Ingrid en volgde Gini naar het midden van de bak.

“om te beginnen doe je je beugels beide een tweetal gaatjes korter, en Ingrid als je niet goed bij voelt mag je het bij één gaatje korter houden” zei hij tegen haar
Gini dacht even na, dat hij niet zo toegeefelijk geweest was bij haar, maar ze deed haar beugels toch twee gaatjes korter.
“vandaag heb ik een paar hindernissen nagemaakt van de manege in de buurt toen zij een pony spring wedstrijd hadden.” Zei Tristan
“ok, rij jullie beiden een paar figuren in draf” zei hij.
En Gini draafde naar de hoefslag en vormde een paar figuren terwijl Ingrid gewoon achter haar aan reed.

“ok, Gini nu wend je bij A af en maakt bij X een volte halve baan naar Links en Ingrid maakt een naar Rechts” zei Tristan
De meisje deden wat Tristan hun zei en kwamen weer mooi achter elkaar.
“nu maken jullie beiden een volte halve baan naar links en daarna terug naar rechts” riep Tristan weer.
Ook dit deden Gini en Ingrid weer.
“ok, nu splitsen jullie bij C en rijden elk door tot A waar jullie een grote passade maken” riep Tristan.
Gini wende af terwijl Ingrid het moeilijk had om Indy bij Malher weg te houden.
Toen reden ze beiden door naar A waar ze een grote passade maakte.

“halve volte, halve baan bij E en B” riep Tristan.
De meisjes maakte ieder hun halve volte halve baan en kwamen weer netjes achter elkaar op de middenlijn.
“Gini nu rij jij naar hindernis één terwijl Ingrid een rondje verder rijd” zei Tristan
Gini draaide af en reed Malher naar Hindernis één toe.
Als een echt springpaard sprong Malher de hindernis en de tweede ook.
“Ok nu Ingrid” riep Tristan
Ingrid wendde ook af en reed naar de hindernis toe.
Indy galopeerde aan en sprong te vroeg af.
“Ingrid kom eens even naar hier, Gini doe je maar verder springen” zei Tristan
Gini keek fronzend toe hoe Tristan in geuren en kleuren uitlegde wat Ingrid moest doen.
Ze sprong de hindernissen en liet Malher express weigeren door fout aan te rijden om Tristan’s aandacht te trekken, maar dat kreeg ze niet.
Ze begon al te denken dat ze een fout had gemaakt om Ingrid mee te brengen.

Toen Tristan eindelijk klaar was met uitleggen richtte hij even al zijn aan dacht op Ingrid.
Toen ook zij het grootste deel doorhad kreeg Gini weer uitleg.
Gini kwam met verschillende vragen voor het daglicht om Tristan’s aandacht bij haar te houden.
Toen ze verder reden en Ingrid weer alle aandacht kreeg was Gini het zat.
Ze vond dat Ingrid meer aandacht kreeg dan haar, en ze had Ingrid nooit mogen meenemen.
Ze vond dat Ingrid in haar ogen aan het flirten was met Tristan.
Haar eigen vriendin!

Ze stapte wat met Malher terwijl Tristan de springhouding aan Ingrid uit aan het leggen was.
“je mag gewoon niet in je zadel blijven zitten, hoe moeilijk het ook is, je moet voorover en rechtstaand in je beugels staan, anders belemmer je de bewegingen van je paard” hoorde ze Tristan tegen Ingrid zeggen die heel geïntereseerd aan het luisteren was.

Toen hij weer uitgepraat was richtte hij zijn aandacht tot Gini
“waar ben je aan het stappen, je paard koelt te fel af zo” zei hij tegen Gini
“ik kan toch niet ongecontroleerd blijven springen!” zei Gini tegen hem.
“hoe bedoel je?” zei hij toen hij bij Malher ging staan.
Gini keek even waar Ingrid was maar die was veilig aan de andere zijde van de bak.
“nou je geeft haar gewoon veel meer aandacht dan mij, en ik ben toch degene die jij ging helpen op de wedstrijd!” zei Gini
“maar liefje, ik wou Ingrid gewoon wat helpen omdat jij haar meebracht” zei Tristan
“nou ja, zo meteen heb je haar liever dan ik” zei ze
“nee, dat zal nooit gebeuren, zij is nog niet de helft zo mooi, lief, en jaloers als jij” zei Tristan met een lach.
“ik ben niet jaloers” zei Gini
“oh jawel hoor” zei Tristan weer
Langzaam kwamen er kleine lach kuiltjes in Gini’s wangen.
“nou komop meid ik zal al de aandacht aan jou schenken” zei hij
Gini reed terug naar het begin van de bak en reed Malher weer een paar rondjes in draf tot hij weer wat opgewarmd was.
Daarna reed ze hem naar de hindernis toe en sprong die juist
De tweede was iets te vroeg afgezet en de derde was weer juist.
“ en nu de waterbak” riep Tristan
Gini wende malher en reed hem goed aan richting de waterbak hindernis.
Eventjes wou Malher weigeren maar Gini had hem alweer aangemoedigd met een klein tikje van de zweep en Malher sprong erover.
“prima meid, echt super gedaan” zei hij.
“nu gaan we kijken hoe hoog Malher kan springen” zei Tristan

Hij zette een hindernis in het midden van de bak op en zette hem op zeventig centimeter
“zeventig centimeter!” riep Tristan.
Gini reed Malher naar de hindernis toe en Malher zette af.
Met een gemak sprong hij over de hindernis terwijl zijn oren gespitst naar voor stonden.
Ingrid vroeg of ze ook mee mocht doen en dat mocht.
Ook zei reed Indy naar de hindernis en die sprong er ook over.
“tachtig centimeter” riep Tristan
Alweer sprong Malher er goed over.
Indy weigerde twee keer, maar de derde keer sprong hij er juist over.
“Negentig centimeter” zei Tristan
Malher sprong er over maar had iets te vroeg afgezet.
Indy sprong de balk eraf.
“ik denk niet dat Indy meer kan” zei Tristan
“ok ik ga wel wat uitstappen” zei Ingrid
“ok Gini, we gaan hem op één meter zetten” zei Tristan
Gini knikte en reed een rondje in draf.
“ok Gini doe maar” zei Tristan
Gini zette Malher aan die zijn oortjes recht naar voor richte en een al krachtigere galop inzette.
“JAAA” riep Tristan
“hij is er prima over gesprongen” zei hij
“ok één meter en tien centimeter” zei Tristan
“durf je dat aan?” vroeg hij
“ja doe maar” zei Gini
Opnieuw reed ze aan en wachtte op het juiste moment om af te zetten
“HUP” riep ze naar Malher en hij sprong af.
Juist bij de landing raakte Malher’s hoeven de balk, maar hij bleef wel op zijn plaats liggen.
“whoooo één meter en tien voor een drie en een half jarige haflinger!” riep Tristan
“is dat goed?” vroeg Gini
“is dat goed? Dat is niet goed… dat is Super!” zei Tristan
“jammer dat hij geen hengst meer is, als hij goedgekeurd werd kon hij nog beroemd worden!” zei Tristan
Gini lachtte.
“ik denk dat hij het prima gaat doen op de wedstrijd” zei Tristan weer.