Bokt.nl

dit zijn dus: 1914 woorden!

Citaat:

“nja ……” mompelde haar vader
“wat zei je lieverd” vroeg Gini’s moeder
“niets, niets, het is wel een plezante” zei hij.
Opgelucht ging Gini op haar kamer zitten en ging op msn
Ze vertelde alles aan Ingrid en de twee roddelde de hele avond door.
Toen Gini’s ogen begonnen te branden van vermoeidheid nam ze afscheid van Ingrid en sloot de computer af.
Morgen ging ze met Malher in haar nieuwe rijbak rijden.
Ze was er zo trots op, en ook op haar “liefje” zoals haar vader hem noemde.
Ze moest in haarzelf lachen om wat er gebeurd was.
“juist ik moest zo’n geluk hebben” zei ze tegen haarzelf, en klopte haar pluimenkussen op.
Daarna viel ze snel in slaap.
De volgende ochtend stond ze heel vroeg op, nam de fiets en fietste snel naar de bakker, om haar ouders te verassen met een volledig ontbijt.
Eenmaal terug thuis dekte ze de tafel en bakte voor haar vader een omelet en voor haar moeder een zacht gekookt eitje, juist zoals zij het graag hadden.
Daarna belde ze van beneden naar boven om haar ouders te wekken.
Toen haar vader slaperig opnam schreeuwde ze in de telefoon
“ONTBIJT”.

Even later strompelden twee slaperige ouders de trap af en begroette Gini hen.
“en aan wat hebben wij dit te danken?” vroeg haar moeder terwijl ze het slaap uit haar ogen wreef.
“oh zomaar” zei Gini en lachtte.
“gewoon een dankje wel” zei ze weer en ging de badkamer in.
Gepakt en gezakt kwam ze er terug uit.
“papa ik ga naar de paarden, en om hoelaat komen gaan we de springpalen halen?” vroeg ze.
“aha, ik wist wel dat er iets achter zat!” zei haar vader
“pleaaaaaaaaaaaaaasss” zei Gini
“na de middag gaan we wel langs” zei haar vader.
“bedankt pap” zei ze en gaf hem een knuffel.
“nou, ga ik twee anderen hun ontbijt geven” zei Gini en ging de deur uit.

“Goedemorgen mijn lievert” zei Gini tegen Malher
“en jij ook een goede morgen Phantom” zei Gini toen ze Phantom hoorde hinniken.
Ze maakte hun ontbijt klaar begon Malher’s manen te borstelen. Ze spoot er wat anti-klit in en liet hem voor de rest zijn.
Hetzelfde gold voor Phantom alleen het anti-klit had hij nog niet nodig.
“Vandaag alletwee maar een halve dag de wei op!” zei Gini.
“jep jep dokters voorschrift!” zei ze weer en ruimde even de stal op tot de twee klaar waren met hun ontbijt.
Ze deed Malher, en Phantom hun halster om en nam ze mee naar buiten.
“en braaf zijn hé” zei ze.
Ze liep terug de stal binnen en haalde de kruiwagen tevoorschijn.
Ze begon de stal uit te mesten en deed al het stro uit de stallen.
“oh, we moeten nog strooisel gaan halen” zei Gini en krabde even door haar haren.
“wel zonde voor de rest” zei ze weer.
Ze liet de stal voor wat ze waren en ging even naar haar bak kijken.
Ze was er zo trots op.
Daarna liep ze terug naar huis en hielp haar moeder even met het huishouden.
“waarom moet ik nou altijd stofzuigen?” klaagde ze tegen haar moeder
“omdat je voor de rest onbekwaam bent” zei haar moeder plagend waarop Gini haar een vals gezicht trok.
“oh papa, we moeten nog strooisel halen voor in de stallen, ze mogen van de dierenarts geen stro meer hebben” zei ze tegen haar vader toen die langskwam
“ook dat nog” ze hij.
“en wat gaan we met al dat stro dan doen?” zei hij tegen Gini
“oh mischien wil Ingrid ze wel overkopen” zei ze en nam meteen de telefoon.
“Jep, dat is dan ook weer geregeld, ze wil ze hebben” zei Gini triomfantelijk.
“jij krijgt ook alles voor elkaar hé” zei haar moeder weer.
“als je dat maar weet” knipoogde Gini en deed verder met stofzuigen.
Toen het tijd was om de palen te gaan ophalen was Gini heel nerveus.
“het is hier in” zei ze terwijlze haar vader een rechse weg liet inslaan.
“stop maar” zei ze
ze stapte uit de auto en belde aan.
“ik zal de poort opendoen” antwoorde Tristan
Gini stapte terug in de auto en de poort ging langzaam open.
Haar vader reed tot op de binnenplaats langs de buitenbak.
Tristan kwam naar buiten en Gini gaf hem stiekem een zoen om haar vader niet uit te dagen, want deze moest er nog allemaal aan wennen om zijn dochter bij haar lief te zien.

“Goedemiddag” begroette Tristan, Gini’s vader
“de palen liggen in de buitenbak” zei hij en deed teken dat ze hem moesten volgen.
Eenmaal in de bak liet hij de palen zien en vertelde hij hoeveel ze er kwijt konden.
“Deze twee zijn nog in prima staat, en deze vier zijn wat ouder maar ze kunnen nog prima gebruikt worden” zei Tristan
“en hier staan de vier staanders.
Ene heeft een lekke band als voet, maar hij blijft wel nog staan.

Gini was één en al blijheid.
Ze kon haar toekomst met haar springtalent al voor haar zien.
Tristan hielp haar vader met het inladen en dat deed haar plezier.
Ze nam afscheid en nodigde Tristan uit om straks te komen kijken als hij wou.
“ik zie nog, het kan zijn dat ik met mijn vader een nieuwe hengst moet gaan ophalen” zei hij.
“oh leuk, weet je al wat voor kleur?” vroeg ze aan Tristan
“jep het is een spaanse hengst, in kastanje bruin.” Zei hij.
“wauw! Een spaanse hengst?” vroeg Gini
“ja, vader is vorig weekend op een hengstenkeuring geweest in Spanje, en daar stond hij te koop, hij beviel hem, en hij heeft hem onmiddellijk gekocht” zei hij
“zo onmiddellijk?” vroeg Gini
“ja, en het was ook nog niet zo’n koopje ook! Hij is overgevlogen, en vandaag aangekomen, we gaan hem dus vandaag halen” zei hij.
“oh maar dan ga je beter met je vader mee!” zei ze
“ok, ik zie je morgen vast!” zei hij en gaf haar een zoen haar vader de aanhangwagen controleerde.
“ik mis je nu al” zei ze
“en ik jou ook” zei hij en gaf haar nog een zoen.
Ze stapte in de auto en Gini’s vader bedankte Tristan nogmaals.
“geen dank meneer, ze stonden er anders toch maar” zei Tristan en knipoogde

Gini en haar vader gingen op weg.
“papa kunnen we dan langs de boerenbond winkel stoppen om een paar pakken strooisel te kopen” vroeg Gini
“nou, die paarden kosten met een fortuin!” zei Gini’s vader
“dat is nu, omdat we al het materiaal hebben moeten kopen, maar buiten de ziektekosten, voer en hoefsmid, zal er niets meer komen” zei Gini
‘oh wat een troost” zei haar vader en ze moesten beiden lachen om niets eigelijk.


Ze haalde 5 pakken strooisel uit en legde ze bij de palen in de aanhangwagen.
Eenmaal thuis, reed haar vader de auto weer in de wei en laadde ze de palen uit.
“Zet ze maar in de hoek van de rijbak” zei Gini
samen droegen ze de palen tot daar en daarna stapelde ze de strooiselpakken op in de loopstal.

“bedankt papa, ik ga ze nu onmiddellijk uitproberen” zei Gini en gaf haar vader een zoen op zijn wang.
“graag gedaan liefje” zei hij en reed de auto terug de wei uit.
“nou jongens, tijd om te werken!” zei ze.
Ze nam Malher uit de wei maar liet Phantom nog grazen, het was meer op Malher dat de dierenarts het had.
Ze bond Malher aan de poetsplaats en begon hem te borstelen.
Ze nam haar mintgroen setje nog eens en begon hem te bandageren.
Daarna legde ze haar dekje, en bontje op hun plaats en het zadel erop.
Ze singelde hem nog half aan en deed “ik moet jou toch eens bitringen halen” zei ze terwijl ze de mondhoeken van Malher nakeek.
Ze ging haar cap en zweep halen en singelde hem nog eens aan.
Daarna deed ze hem het hoofdstel aan en steeg op.
Malher liep slenterend naar de rijbak en daar steeg Gini terug af, deed de teugel achter de stijgbeugels en deed het poortje terug dicht.
Ze zette alle balken klaar en steeg terug op.

“vooruit!” zei ze terwijl ze Malher aanspoorde.
Deze stribbelde even tegen door achteruit te gaan.
Gini liet de teugels losser en spoorde hem weer voorwaarts aan.
Malher stapte de hoefslag op en ze nam de teugels terug korter.
“we gaan ons eerst wat warm lopen” zei ze tegen haar paard
ze begon met hem onderin te vragen wat nog altijd moeizaam ging.
Malher stribbelde veel tegen, maar na een tien minuutjes stappen kwam hij mooi onderin en was lekker nageefelijk.
Ze zette hem aan tot een drafje waarna Phantom in de wei begon te galoperen.
Malher gaf een bok, maar Gini zette Malher terug aan het werk met haar benen.
Malher gaf de strijd op en richtte zich terug tot Gini.
Alweer begon hij tegen te stribbel bij het neerwaarts voorwaarts rijden en viel heel de tijd met zijn schouder naar binnen.
Gini stelde hem terug recht en begon het meer voorwaarts te drijven, na een tijdje begon Malher nageefelijk te worden in de draf en beloonde Gini hem uitbundig.
Daarna zette ze een galopje in.

Ze beloonde Malher en liet hem even uitstappen.
Daarna reed ze hem naar de hindernis.
Zonder enige moeite sprong Malher erover.
Zijn oortjes die de eerste 20 minuten wat sober hingen stonden nu gespitst naar voren.
Elke keer weer wou hij over de hindernis springen en Gini stelde de balken hoger, en hoger in.
Ze stonden nu op 1 meter hoogte.
Ze liet Malher een twee tal rondjes stappen en reed hem toen in galop aan naar de hindernis, Malher zette aan, maar veel te vroeg waardoor hij een hele wijde sprong moest nemen.
Gini dacht even dat hij het niet zou halen maar zonder moeite sprong hij de wijde sprong en zette een nette landing in.
“Prima jongen” zei ze en beloonde hem.
Daarna zette ze de twee hindernissen achter elkaar en maakte een oxer.
Ze reed hem aan maar maakte een te korte wending waarop Malher al zijn remmen induwde en weigerde.
Gini moest haar goed vasthouden of ze had zelf de hindernis kunnen nemen, op haar eentje.
Ze reed hem nog een rondje in galop en zette weer koers naar de hindernis, dit maal telde ze ongeveer de galop passen en hield Malher goed tussen haar benen.
Op de juiste tijd sprong Malher de sprong en kwam weer zeer elegant neer en galopeerde vrolijk verder.
Ze beloonde hem uit bundig en gaf hem lange teugel in stap.
Zo stapte ze hem nog een tien minuutjes uit en bracht hem terug naar de poetsplaats.
Ze zadelde hem af en borstelde hem met de harde borstel om de jeuk te verminderen en deed hem terug zijn halster aan.
Als beloning kreeg hij een koekje en mocht hij even in de wei grazen terwijl Gini de stallen in orde ging maken voor de avond.
“nou is het tijd jongens!” zei ze en haalde de paarden van de wei
“Phantom!!!!” zei ze toen het shetjes elke keer weer wegrende.
Ze nam Malher al mee en zette hem in zijn stal.
“zo te zien heb jij je ook uitgeleefd met het rollen” zei ze toen ze een paar grassprieten van Malher’s rug afplukte.
Ondertussen was Phantom vanzelf al gevolgd en Gini zette hem ook op zijn plaatsje.
“straks kom ik met jullie avond eten” zei ze tegen haar paardjes en vertrok terug richting huis.

na jullie aandrang had ik toch weer zin om verder te schrijven (en aangezien ik de hele dag op de zetel voor de tv en op bokt ben geweest en dus totaal niet moe ben) heb ik toch verder geschreven
wel zo'n HELE 2040 woorden!

Citaat:

Twee zoentjes om de nacht af te sluiten en ze ging zelf terug naar huis, naar haar bedje.
De volgende ochtend werd ze wakker gebeld.
Slaperig nam ze op:
“hallo, met Gini” zei ze
“hallo, dit is jasmien van de springorganisatie Belinda, een goede morgen” klonk het aan de andere kant van de telefoon.

“Goedemorgen” zei Gini die opeens rechop in haar bed zat.
“we hebben het goede nieuws vernomen dat je lid bent geworden van onze site, en we hebben al heel wat informatie opgestuurd naar jou adres” klonk de stem.
“ah ja, wat fijn” zei Gini
“maar wat we nog wouden vragen; onze club organiseert een junior springwedstrijd voor paarden en pony’s deze zondag, en we wouden informeren of je eventueel zoud willen deelnemen?” klonk de stem weer hoopvol.
“oh, eum dat zou ik dat nog moeten vragen en regelen met mijn ouders” zei Gini
“natuurlijk, dat is te begrijpen” klonk de stem weer
“mag ik vragen waar dit evenement plaats vind?” vroeg Gini
“het wordt gehouden in manege ’T peerd.” Vertelde de stem weer.
“oh dat is hier niet zo ver vandaan” zei Gini
“ en speciaal voor de jongere, nog niet zo ervare ruiters is er een speciale info stand opgericht over alles dat met springen te maken heeft, er bevinden zich zelfs instructeurs die je eventueel zoud kunnen huren” klonk de stem weer.
“oh, dat klinkt heel interessant” zei Gini
“weet je, ik ga het overleggen met mijn ouders, en als u uw telefoon nummer doorgeeft dan kan ik u terug bellen om me in te schrijven” vertelde Gini tegen de vrouw aan de andere kant van de lijn.
“dat is een prima idee” klonk het weer.
Na dat de vrouw het telefoon nummer had doorgegeven vertelde ze nog dat Gini zich zou moeten inschrijven voor donderdag.
Ze groette de vrouw vriendelijk en legde af.

“voor donderdag? En het is al maandag” zei Gini tegen haarzelf en liet zich achterover op het bed vallen.
Na nog zo’n half uurtje te hebben gelegen besloot ze om op te staan, maar bleef de hele tijd met haar gedachte aan het springen.

“zou ze dat wel doen met Malher?”
“is hij er al klaar voor?”
“is hij nog niet te onervaren of zou hij daar weigeren?”
al deze vragen galmde door Gini’s gedachten en het maakte haar bijna gek.
Toen ze aan de ontbijttafel zat vroeg haar moeder tot driemaal toe om een smeermes door te geven, zonder dat Gini het ook maar één maal gehoord had.
“GINI” riep haar moeder weer
“huh?” antwoorde ze
“mag ik alstublieft nu dat smeermes?” zei haar moeder
“oh ja, alstublieft” zei Gini
“je bent zo afwezig vandaag” zei haar moeder
Gini keek haar moeder even slaperig aan en keek daarna terug door de veranda naar buiten.
“mama, ik wil me mischien inschrijven voor een spring wedstrijd” zei ze tegen haar moeder.
Haar vader keek over zijn krant uit naar Gini
“en wat bedoel je daarmee?” zei hij
“nou, ik had informatie gevraagt op een site over springen, omdat …
ja nou Malher kan ongeloofelijk goed springen hij is zelfs over de omheining gesprongen, en hij kan makkelijk één meter halen” zei ze tegen haar vader.
“En?” ging hij verder
“nou, die vrouw belde deze morgen en vertelde dat haar organisatie een springwedstrijd voor paarden en pony’s organiseert en ze vroeg of ik me mischien zou willen inschrijven, het is hier heel dicht in de buurt” zei ze tegen haar vader.

“mag ik meedoen mam?pap? toe?” smeekte ze aan haar ouders
“we zullen dat nog wel zien” zei haar moeder en nam een hap uit haar choco boterham.

Ze at haar croissant op en gaf het uiteinde aan de hond.
Ze liep terug naar boven en belde naar Tristan.
Ze legde hem opnieuw het hele verhaal uit en hij klonk er heel enthousiast over.
“maar ik weet niet of dit wel een goed idee zal zijn” zei ze opeens op een ernstige toon
“hoezo? Als ik jou verhalen hoor, moet Malher wel een goede springer zijn” zei Tristan troostend
“ja maar dat is hier, mischien reageert hij dan heel anders?” zei Gini weer
“kom anders hier oefenen?” zei hij
“wat is dat voor verschil?” vroeg Gini
“nou, hier is niet thuis, en hier zijn veel andere paarden, andere balken, we hebben zelfs een cross country parcourtje, en we kunnen zelfs de vlaggen hijsen zodat het juist echt lijkt, dat doen wij ook bij onze wedstrijd paarden, om hun voor te bereiden op een wedstrijd” zei hij
“oh dat klinkt geweldig!” zei Gini
“heb je vanmiddag tijd?” vroeg Tristan
“ja ik denk het wel” zei Gini
“nou dan kom je toch met je beestje af, want ik mis je hoor” zei hij
“nou ik mis jou ook heel fel!” zei Gini
“dat is dan geregeld mijn engeltje, en ik zal je bewijzen dat je straks zult zweven!” zei hij met een lachende stem
“hou van je” zei Gini
“en ik van jou” zei Tristan

Gini nam afscheid en eindigde het gesprek
Ze liep naar onder en trok haar paardrijdkleding aan.
Ze liep de deur uit naar de stal en gaf haar paardjes hun ontbijt.
Na hun ontbijt liet ze de twee weer in de wei en zag hoe ze hun energie afwerkte door wild door de wei te crossen.
Malher liet een paar wilde steigeringen en slidingstops zien, terwijl Phantom er op los bokte.
Stukken gras vlogen in het rond en Gini besloot toch maar om ze de volgende keer in de rijbak los telaten, voordat ze hun hele wei kapot maakte.

Ze haalde de mestballen uit de stallen en deed een laagje vers zaagsel erbij.
Ze vulde de hooihek bij Malher en veegde de electronische waterbakken zuiver.
Ze ruimde de stal zo wat op en ging terug naar huis.

Toen haar moeder vroeg of ze haar wat zou willen helpen en even mee naar de winkel wou gaan deed ze dat, en Sms’te onderweg ook even het nieuws naar Ingrid, die op haar beurt ook heel verheugd reageerde, en haalde dat voorval weer op met Malher die over Gini heensprong.

Ze praatte met haar moeder over Tristan, maar op haar beurt vond ze dit heel vervelend, want dan werd ze altijd verlegen.
Het hek was helemaal van de dam toen haar moeder over voorbehoedsmiddelen ging praten.
“mam…” zei Gini
“ja?” vroeg haar moeder
“oh niets” zei ze
ze wou eerst vragen om er over op te houden, maar dan wist ze dat haar moeder haar uitgesloten voelde, en weer zou denken dat ze niets met haar te maken wou hebben.

“ik zou echt dolgraag aan die springwedstrijd willen deel nemen” zei Gini tegen haar moeder.
“ik weet het niet” zei deze
“mam, hij kan goed springen hoor, er zal heus niets met hem gebeuren” zei Gini
“dat paard kan me niet schelen, het is jij die me zorgen baard, ik wil dat jou niets overkomt!” zei haar moeder
“ik weet het” zei Gini

het bleef daarna een hele tijd stil in de auto tot ze aan het warenhuis waren.
Met een boemvol geladen winkelwagentje gingen ze terug naar de auto en laaide alles in de auto.
Op de terugweg waren ze weer over alles en nogwat aan het praten, en vaak schoten ze beiden in de lach als Gini de man van op de radio imiteerde.
“pfff nog een maandje en het is weer school” zei Gini.
“de tijd gaat toch snel he” zei haar moeder.
“zeg dat wel” zei Gini maar wist dat haar moeder het over een ander aspect had.

Toen ze terug thuis waren, tastte Gini alles vanuit de auto in de keukenkasten en haar moeder ging strijken.
Toen haar vader terug kwam van bij een vriend gingen ze aan tafel en aten de soep die haar moeder ondertussen nog gemaakt had.

“mam ik ga met Malher bij Tristan rijden” zei ze tegen haar moeder
“ja ok, maar doe voorzichtig, en neem je Gsm mee” zei haar moeder
“en voor zes uur terug thuis” zei haar vader
“natuurlijk pap, ik heb een paard bij” zei ze
ze hielp eerst de tafel afruimen en ging toen naar de stal
ze haalde Malher binnen, maar liet Phantom op de wei staan, en zette voor zekerheid de stroomklok op.
Toen Phantom eenmaal opnieuw wist waarvoor dat ding diende hield hij op met wild doen en ging rustig terug grazen.

Gini zadelde Malher op met het mintgroen setje, deed haar cap op en trok het riempje strak aan, nam haar zweep en ze ging op weg.
Op weg naar Tristan.
Malher was onderweg echt heel braaf, en ze genoten bijden van deze korte buitenrit.
Ze durfde zelfs op een klein stukje grasland tot een galopje over te gaan.
Opeens zag ze in de verte aan de andere kant van het graslandje een zwarte stip staan.
Ze liet Malher terug in draf overgaan en zag dat het een fries was.
“LARA” schreeuwde Gini
Gini liet Malher overgaan in stap en reed op Lara af
“hij Gini” zei Lara
“dat is al lang geleden he” zei ze
“ja, te lang zelfs” antwoorde deze
“waar ga je naartoe?”vroeg Gini
“nou terug naar de manege” zei ze
“oh ik moet ook die kant op, dan rij ik even met je mee” zeiGini
“leuk, kom maar mee” zei Lara

“en wat ga jij op de manege doen?” zei ze tegen Gini
“ik ga niet naar de manege ik ga naar Tristan” zei ze
“ah, ja ik heb het gehoord, proficiat” zei ze tegen haar
“van wie heb je het dan gehoord?” vroeg Gini verbaast
“nou van Tristan’s vader” zei ze
“oh” antwoorde Gini verbaast
“en hoe is het nu met jou een Malher?” vroeg Lara
“oh heel goed, we zijn zelfs nu op weg om Malher te oefenen voor een spring wedstrijd” zei ze
“springen?” vroeg Lara
“ja, hij springt gemakkelijk één meter” zei Gini
“nou, doen dan!” zei Lara

na even verder te hebben gereden vertelde Lara plots
“en heb je het van Laura gehoord?” vroeg Lara
“Laura? Nee wat moet ik daarvan horen?” zei ze tegen Lara
“nou haar instructeur had haar gezegt dat ze nog niet die arabier hengst van haar moest gaan endurance rijden, omdat hij nogal schrikachtig was en ook nog redelijk jong” zei Lara
“oh, ja ik had dat gezien ja, toen ze ons van de weg reed met die boswandeling van ons” zei ze
“ja, nou zoals gewoonlijk heeft ze toch meegedaan, ze heeft eerst haar hengstje bijna mank gereden om hem zo snel mogelijk conditie te geven, maar natuurlijk zo een jong beestje kan dat niet aan, toen heeft ze hem gelijk twee weken rust gegeven en is toen die endurance gaan afleggen” zei Lara
“wat dus tot gevolg had… ze had dat prachtig beest van haar zo opgefokt nadat ze veel later moest vertrekken bij een controle dat ze in volle galop langs een stukje verharde weg galopeerde, toen kwam er een tractor aan, Querido dat hengstje dus, schrok, en heeft haar toen afgeworpen” zei Lara weer
“oei, en ?” vroeg Gini
“nou ze ligt met een zware hersenschudding, een gebroken arm, gekneusde ribben en een verzwikte enkel in het ziekenhuis” zei Lara weer
“wat verschrikkelijk” zei ze”
“dat is nog niet alles” zei Lara
“dat hengstje van haar is dus even verder door de prikkeldraad van een koeien wei heengesponken en is met spoed naar een kliniek moeten gebracht worden waarna ze hem op verschillende plaatsen hebben moeten hechten. In totaal zo’n 123 draadjes” zei Lara
“oh nee, en het was zo’n schoon hengstje” zei Gini die het duidelijk in had met dat paard
“nu staat hij nog op kliniek, en word volgende week als alles goed geneest terug gebracht, en dan moet ik een tijdje op hem rijden van de baas” zei Lara
“daar ben ik blij om, dat akelig mens verdiend zo’n parel van een paard niet!” zei Gini
“nee, dat is waar!” zei Lara
“oh ik moet hier af!” zei ze
“ok, dan zie ik je nog wel” zei Lara
“zeker! Ik zal nog eens langs komen, kunnen we samen nog een bosrit maken!” zei Gini
“dat gaan we zeker nog doen!” zei Lara
“dag” zei Gini en sloeg het wegje in
“dag” zei Lara…