Bokt.nl

Citaat:

“ok” zei Gini
“mag ik nu naar mijn kamer?” vroeg Gini
“Ja ga maar” zei haar moeder en Gini stond op.
Ze liep naar haar kamer en deed de deur toe.
Ze was kwaad, heel erg kwaad.
Ze stopte haar hoofdtelefoon in de cd speler en zette haar versterker ook aan.
Ze koos haar lieveling’s cd en ging in haar zitzak zitten en stuurde een sms naar Tristan.

Daarna zette ze de tv op eurosport en keek naar een jumping wedstrijd.
Toen ze zo zat te kijken kreeg ze opeens een flashback.
Ze herinnerde zich het moment dat Malher over de weide afrastering sprong.
Dat al een meter hoog was.
“EEN SPRINGWEDSTRIJD” riep ze opeens uit.
“ik wil met Malher gaan springen” zei ze
die avond viel ze snel in slaap en in de ochtend zou het zand voor de bak aankomen.
Ze keek op de computer of ze ergens springpalen te koop zou zien staan.
Toevallig zag ze een advertentie staan voor 4 springpaal houders en 8 balken.
De prijs was 100 euro.
Ze legde alles uit aan haar moeder en maar deze vond het veel te veel geld.
Teleurgesteld ging ze naar buiten om haar paarden eten te geven.
Haar vader was bezig met de vrachtwagen Chauffeur te betalen.
Gini borstelde Malher en Phantom even en keek hoe Phantom eruit zag, maar deze was al helemaal opgeknapt.
Na de vrachtwagen vertrokken was, liet ze de paarden buiten.
Ze hiel haar vader met het verdelen van het zand in de bak en bedankte hem nog eens.
Daarna ging haar vader naar huis en deed ze verder aan de bak.

Citaat:

Toen de bak klaar was zocht ze twee emmers en liep even in het bosje achter de wei, en zocht een lange dikke stok.
Ze kwam terug met een lange tak en legde die op de twee emmers midden in de bak.
Daarna haalde ze Malher van de wei en zette Phantom binnen.
Ze zadelde hem op en ging de bak binnen.
“kijk jongen, dit is nou je nieuwe bak, en vanaf vandaag gaan we het eens anders proberen” zei ze.
Hij reed hem even rond in stap en ging dichter en dichter bij de emmers lopen, daar na liet ze Malher er even aan ruiken, hij bleek er helemaal geen bang van te hebben, integendeel hij wou het zelf vastnemen.
Toen draafde ze hem even los, zodat hij warm zou draaien.
Daarna liet ze hem recht naar de balk lopen, zonder enige twijfel sprong hij erover.
Zo deed Gini het een aantal keren en elke keer sprong Malher er over met vrolijke oortjes.
Hij sprong zelfs veel te hoog.
Gini stapte af en deed de teugels achter de beugelriemen en ging op zoek naar een verhoging.
Ze vond nog twee koekjes emmers en zette die omgekeerd op de eerste emmers.
Het was nu ongeveer 45 cm hoog.
Ze stuurde Malher erover en weer deed hij het zonder moeite.
Gini ging nu haar stijgbeugels wat korter maken en sprong nog een aantal keren.
Ze genoten er beide evenveel van, Gini sprong altijd graag, en aangezien Malher niet echt een Dressuur liefhebber was, dachten ze beiden dat ze hun roeping wel gevonden hadden.
Malher begon stilaan hevig te zweten en Gini stopte het springen en galoppeerde even de bak rond, om daarna nog even te draven en uit te stappen.

Ze zette malher terug in de wei met zijn zweetdeken en liet Phantom in de stal staan.
“Sorry jongen, maar jij mocht niet te veel buiten” zei ze.
Toen ze thuis was belde ze naar Tristan.
“hij Lieverd, met Gini hier.” Begon ze
“mijn ouders en ik willen je morgen uitnodigen om thuis te komen eten” zei ze.
“ok bedankt, dan zie ik je morgen, om 4 uur, dag” zei ze.
Ze zag haar moeder gluren en moest lachen.
“Ik zie je wel hoor” zei ze.
Haar moeder glipte vlug terug de keuken in.
Die avond kon ze nauwelijks slapen maar toen ze haar ogen eens dicht deed was het zo weer ochtend.
Die dag was ze echt super nerveus, ze hielp haar moeder met poetsen, ze ruimde zelfs haar kamer op.
Alles moest perfect zijn.
“wat ga je maken mam”zei Gini
“oh dat weet ik nog niet niet”antwoordde deze
“hoe je weet het nog niet?” zei ze
“ja ik weet het gewoon nog niet” antwoordde haar moeder weer.
“mama, het moet perfect zijn, en alstublieft maak niet weer bonen in tomaten saus!” zei ze
“nou meisje, we gaan frieten met vide eten, wat vind je daarvan?” zei ze
“nou dat is prima” antwoordde Gini
“maar eum, wel zonder vlees voor mij he!” zei ze weer
“ja ja, ik weet het wel” zei haar moeder.


“ding dong” ging de bel
“hij is er , hij is er,” zei Gini
terwijl ze nerveus aan het t-shirt zat te prutsen.
Ze liet hem binnen en gaf hem een kleine zoen vooraleer haar ouders er waren
Tristan zelf was ook zo nerveus al maar kon zijn.
“hallo” zei hij stil toen hij binnen kwam
“hallo, jij bent dus Tristan” zei haar moeder verwelkomend
“ik ben Gini’s moeder, hopelijk heb je honger” zei ze om het ijs te breken
“het ruikt al heerlijk” zei Tristan meespelend in het geheel.
“vleierd” mompelde haar vader
“hallo ik ben Gini’s vader, we hebben elkaar al eens ontmoet” zei Gini’s vader terwijl hij een extra stevige handdruk gaf aan Tristan.

“Zullen we dan maar aan tafel gaan zitten?” vroeg haar moeder
“jij mag hier zitten” zei Gini en ze ging langs Tristan zitten.
Ondertussen hield Gini’s vader hem de hele tijd in het oog.

Tijdens het eten was het vrij stil en ondertussen hield Gini’s vader Tristan zo in het oog dat elke beweging die hem niet aanstond in zijn hoofd gegrift zat.
Gini en haar moeder hadden dit door en keek doordringend terug waardoor haar vader zijn observatie staakte, en zelf ging dooreten.
Na het eten ruimde Gini en haar moeder af, en gaven ieder een ijsdessert.
“papa, ik wil graag met Malher gaan springen, maar daarvoor moet ik balken hebben” zei Gini tegen haar vader
“ah leuk, maar daar ga je toch zelf voor sparen!” zei Gini’s vader
toen Tristan Gini’s teleurstelling zag zei hij
“thuis hebben we nog wat oude balken staan, die mag je best hebben hoor als je wilt” zei Tristan
“oh dat lief van je, maar heb je ze echt niet meer nodig?” vroeg ze
“nee hoor, ze zijn wat van kleur vervaagd maar verder zijn ze in prima staat” zei hij weer
“en je kan er vier staanders bij hebben” zei hij weer
“oh dat is juist wat ik nodig heb” zie Gini en gaf Tristan een zoen.
Tristan zelf werd heel rood omdat hij zich schaamde bij haar ouders.
Toen ze klaar waren met eten bleven ze nog even babbelen en daarna ging Tristan naar huis.
“als je wilt kan je ze morgen komen halen, de balken” zei Tristan nog tegen Gini’s vader.
“dat zullen we komen doen” zei hij
“nou bedankt voor het lekker eten en de kennis making” zei Tristan en gaf haar ouders een hand.
Toen Gini hem uitgelaten had en terug binnen kwam hoorde ze haar moeder zeggen
“wat een lieve kerel is het toch he”.

Citaat:

Ondertussen geldt ook voor dit verhaal dat een update langer dan 1500 woorden moet zijn.