Het was de dag voordat het Duits kampioenschap, tevens qualificatie voor het team dat naar de Europese kampoienschappen zou gaan.
"Ik wil dat je Checkmate zadelt Meredith!" Meredith keek Kurt aan en zei toen:"Ik wil eigenlijk dat jij heel snel je mond dicht houd! Ik zadel wie ik wil zadelen en ik rijd zoals ik denk dat ik moet rijden, en als jou dat niet bevalt, dan laat je me lekker uit het team, daar doe ik niet moeilijk over!" Diep in haar hart wist ze dat ze het verschrikkelijk zou vinden als ze niet in het team zat, maar voor geen goud liet ze dat merken! "Je rijd ALLEEN checkamte, ja? En je gaat neit meer buiten rijden, daar worden ze veel te roekeloos van! Begrepen?" "nee!" Met woedende bewegingen klikte ze haar cap vast, steeg ze op en harder dan de bedoeling was gaf ze Shutterfly de hulpen om weg te stappen. Geschrokken sprong het gevoleige dier naar voren. "Ho! Sorry jongen!" Na een rondje stappen was de rust terug, en leek het alsof er niets was gebeurd. Alleen de woedende blikken die Meredith in de richting van de bondscoach wierp ontgingen niemand. Ook Markus niet.
"Zo, we hebben we weer genoeg gedaan voor vandaag jongen, ga jij braaf met Janna mee? dan ga ik even Joey rijden! anders ben ik bang dat mr.Kurt uit zijn ve springt!" Janna knipoogde toen ze Shutterfly overnam en Checkmate aan Meredith gaf. "Zo hee, ben jij er ook?!" Meredith draaide zich om in het zadel en zuchtte. "Het lijkt wel simpele zieltjes dag Joey!" Checkmate hinnikte en trapte naar het paard dat dicht achter hem langs reed. "Kun je GVD je paard onder controle houden?!" Meredith gllimlachte liefjes en antwoorde:"Rene, waarom denk je dat Joey dat rode strikje in zijn staart heeft? niet omdat ik zo van rood hou hoor, en ook niet omdat ik hem anders niet kan vinden...!" Rene mopperde iets dat op:"Als Gina kreupel is dan doe ik je wat" leek en draafde weg. Meredith haalde haar schouders op en begon aan de trainning.
"Kom je ook naar de teambespreking?" "Ja, ik denkd at Kurt me echt levend vilt als ik niet kom!" lachend keek meredith Ludger aan. "Vrees ik ook!" De teambespreking was al begonnen toen meredith hijgend aan kwam. "Half acht is half acht." "Ja Kurt, sorry, nu is het vijf over half. ik werd even opgehouden, maa rik ben er nu!" Meredith plofte op haar stoel neer en knipoogde naar Ludger die haar hoofdschuddend aankeek. Echt horen wat er gezegd werd deed ze echter niet. Plotseling voelde ze haar telefoon trillen... Voorzichtig onder de tafel las ze het smsje: "Meissie!! Lukt het daar een beetje? Hou je je kalm? Ik denk aan je, Ga even met Venturo het bos in, tot straks! Kus, Markus!" Meredith glimlachte en droomde een beetje voor zich heen. Eindelijk was Kurt uit gezeurt en konden ze gaan. "Hij was weer lekker op dreef zeg!" "Ja, als die man zelf op een paard zou stappen zou hij alles winnen...!" Meredith lachte en zei"Ja,Dat denkt ie zelf ja!" Nog wat lacherig reed ze even later op Shutterlfy naar het bos dat achter het terrein lag. "Kom, we gaan Markus zoeken!" In galop stoven ze het pad af, nagekeken door Kurt die met Rene voor de stallen stond.....
joepie super stukje weer kurt gaat weer lekker te keer tegen meredith en rene is ook lekker bezig geloof ben wel erg benieuwd wat er volgende keer gebeurd laaste zin staat me niet echt aan *nageken door kurt die met rene voor de stallen stond* en dan die puntjes er weer achter maakt het wel erg spannend ben erg benieuwd
Paard en amazone genoten van de rit door het mooie bos. Al snel zagen ze Markus en Venturo voor zich op het pad. Meredith floot en markus draaide verrast om in het zadel. "hey kleine! wat doe jij dan hier? mocht jij wel het bos in van de grote baas?" Meredith stak haar tong uit en lachte ondeugend.
Toen ze die avond uit de douche kwam was markus aan de telefoon. hij klonk geïrriteerd. Meredith droogde haar haren met een handdoek en ging languit op het bed, naast Markus liggen. Ze kriebelde Markus plagend in zijn nek en gooide haar kussen naar hem. Hij draaide met zijn ogen. "Kurt, ik zeg dat je Mer niet aan de tel krijgt, ze zit in de douche. wat je te zeggen hebt doe je morgen maar!" Meredith sloot vermoeid haar ogen en geeuwde. Wat moest die man toch van haar! Ze schrok op toen ze een kussen in haar gezicht kreeg. "Markus! oh vervelende etter!" Lachend gooide ze het kussen terug. Markus, die opgehangen had greep haar echter vast en tilde haar op."Jij begon! Die bondscoach moet je wel hebben he?!" Meredith knikte en nestelde zich en beetje tegne Markus aan. Voor ze die nacht in slaap viel fluisterde ze meer tegen zichzelf dan tegen markus:"Morgen moet ik me bewijzen....!"
ja dat der eigen paarden kreupel zijn of iets anders hebben en dat ze dan wel mag rijden van kurt maar allen op een paard van rene en dan krijgt ze echt zo rotbok en dat er dan echt iets ergs gebeurdt of ben ik nu te dramitisch
De volgende ochtend heerstte er een grafstemming in de stallen. Kurt eistte dat Meredith haar eigen paarden liet staan en op een voor haar onbekend dier het eerste parcours zou rijden. "Je moet met elk paard kunnen springen, anders hoor je niet in een EK team thuis!" was zijn argument. Meredith was laaiend. ze schopte woedend tegen een emmer water aan en vloekte. "Is die misselijke idioot nou helemaal achterlijk geworden zeg! Wie denkt hij wel dat hij is?" Markus keek haar hoofdschuddend aan. "Hij is inderdaad een beejte lomp bezig. maar meissie, kijk wat voor paard het is! En...morgen rijd je gewoon je eigen schatten weer!" "Ben je zover?? de parcoursverkenning begint" Kurt kwam aanlopen en nog voor Meredith iets kon zeggen draaide hij weer om en liep hij weg. Achter zijn rug trok meredith een lelijk geicht en mompelde ze:"Ben je zover? de verkenning begint! Ja kl**tzak, ik ben zo ver, ik zal wel weer opdraven!"
Na de parcoursverkenning liepen Markus en Meredith naar de losrijbak waar groom Nina met een rood hoofd stond te vechten met een jonge hengst. "Is ie dat? dat kan leuk worden! geef eens Nina?" Nina, die blij was het dier los te kunnen laten stond te trillen op haar benen! "HIj is gek!" Meredith keek het gesteiger even aan en gaf toen een resolute ruk aan de teugels. "Stilstaan als ik dat zeg, begrepen?" Het paard keek haar van onder zijn dikke voorlok arrogant aan en begon te draaien toen ze opsteeg. "STILSTAAN ZEI IK!" nog voor ze in het zadel zat draafde het opgewonden dier weg, om meteen overtegaan in galop. Hij was niet te sturen, niks. Meredith had moeite te blijven zitten en hoopte maar dt iedereen aan de kant zou gaan....