
Super stukje weer hoor!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

snel weer nieuwe. .





lekke zakkie chips en ieder een fles bacardi.... gewoon traditie ben nu pas thuis... dus ik ga proberen een stukje te schrijven!
Citaat:“eummm Tristan? Welke Tristan?” zei Gini zo onschuldig als ze kon.
“ oh, ik liep langs en had jou en Ingrid horen praten over een bepaalde Tristan” zei haar moeder die op haar beurt onschuldig bleek te zijn.
“dus biecht maar op meissie” zei haar moeder
“Tristan is gewoon een vriend mama” zei Gini terwijl ze verder deed.
“Tristan ? welke Tristan ?” zei haar moeder.
En ze draaide haar om en verliet de kamer.
Gini keek haar nog na en beet op haar lip.
“zou ik het haar moeten vertellen?” dacht Gini
“ik kan beter wachten tot ik zeker weet dat het serieus is?”
“of mischien weet ze het al, en vind ze het erg dat ik het haar niet vertel?”
Gini’s hoofd zat vol gedachten en ze raakte in de war omdat ze niet goed wist wat ze moest doen.
Toen ze klaar was liep ze naar beneden en zag dat haar moeder in de keuken bezig was met het eten.
“ik ben in de wei, tot straks mam” riep Gini naar haar moeder
Ze wachtte even op een antwoord maar die kreeg ze niet.
Gini sloot de deur achter haar, en voelde haar schuldig, haar moeder zei altijd iets terug, ze is vast een beetje boos op haar.
“ik kan het haar nog niet zeggen” zei Gini mompelend.
Ze liep de wei in en zag dat Malher en Phantom rustig stonden te grazen.
“die twee zullen vast al goede vrienden zijn” dacht Gini
“hij mooie jongens” riep ze.
Malher liep naar haar toe toen ze haar zag maar Phantom bleef rustig grazen omdat deze helemaal nog niet gehecht was aan Gini, maar alleen aan Ingrid.
“het is vast leuk nu met een vriendje erbij he jongen” zei Gini tegen haar paard en knuffelde hem even.
Daarna liep ze door en bekeek het plekje waar ze van plan was haar bak te maken een goed.
“lieve hemel, het is best wel groot” zei Gini tegen haarzelf.
Ze liep naar de stal en vond wat ze zocht.
De rolmeter.
Ze liep terug naar het pleintje en begon te meten vanaf de stal.
“Jeetje, 50 meter op 30” zei ze hardop.
Het hele oppervlakte was bedekt met hoog gras,ontkruid en struikjes.
“hoe moet ik in hemelsnaam hier aanbeginnen?” dacht ze bij haarzelf.
“dit kan ik niet!” zei ze hardop en zuchtte.
“alles kan, als je maar genoeg wilskracht hebt” hoorde ze iemand achter haar zeggen.
“pap” zei Gini
“wat scheelt er zussie” vroeg hij aan zijn dochter.
“oh pap, ik wou hier een rijbak maken zodat ik niet de hele weg naar de manege moet rijden, dus heb ik aan de buurman gevraagd en hij vond het ok, maar nu moet ik het hele stukje kaal maken en dat is zo veel werk!” zei ze tegen haar vader.
“maar wie lui is , in jou geval dus, moet slim zijn” zei hij.
“heb jij dan een ander idee?” vroeg ze aan haar vader
“jep, we zetten het hele stukje af en branden het gras gewoon af” zei hij.
“en dat werkt?” vroeg Gini
“anders zou ik het ook niet doen he” zei haar vader en knipoogde
Hij nam zijn mobieltje en belde
Toen hij klaar was zij hij
“kom mee, dan gaan we dat boeltje eens klaren”.
Ze liepen en naar de auto en vertrokken.
Gini wist niet waar ze naartoe gingen , maar ze deed ook geen moeite als haar vader een idee had, kon zelfs god hem niet van gedachten doen veranderen.
Haar vader stopte de auto bij een doe – het- zelver- zaak.
Ze stapte uit en ze volgde haar vader naar binnen.
Er liep een man op haar vader af en ze bespraken iets maar dat kon Gini niet verstaan.
“ja ik gebruikte vuurvast spul, ik had dat nog thuis liggen, je mag het best lenen” hoorde ze de man vertellen.
Hij volgde haar vader mee naar de auto en zelf stapte ze ook in.
Blijkbaar reden ze nu naar de man zijn thuis en toen ze uitstapte bleef zij zitten want ze werd toch zo goed als genegeerd.
Ze zag dat de man een aanhangwagen vast hing aan de wagen en ze begonnen grote panelen in te laden.
Toen ze klaar waren reden ze terug naar de zaak en lieten de man uitstappen.
“bedankt he! Ik breng straks alles terug” zei haar vader tegen de man.
“is goed, en graag gedaan, dag he juffie” zei de man tegen haar vader en haar.
Ze reden terug naar huis en reden de wagen tot in de eerste helft van de wei.
“pap zou je me alstublieft willen uitleggen wat je nu van plan bent” zei Gini tegen haar vader.
“we gaan deze panelen rond het pleintje zetten en branden dan de hele oppervlakte af”.
Zei haar vader
“en deze panelen zorgen ervoor de het vuur niet verder kan dan het oppervlakte”.
“slim” zei Gini en lachte.
Na een half uurtje stonden alle panelen recht en haar vader”s mobieltje ging weer af.
Ze zag hoe haar vader de telefoon opeens een halve meter van zijn oor vandaan hield en braaf “ok” zei.
“wie was dat?” vroeg Gini
“dat…was je moeder, we moesten al een half uur geleden moeten komen eten.” Zei haar vader
Gini lachte en beide liepen snel terug naar huis.
Na een stille middag waar niemand ook maar iets zei gingen zij en haar vader terug naar de wei en legde de “finishing touch” nog even aan de panelen .
Toen deed haar vader een paar vol doeken met daar wasbenzine op.
Hij gooide het op een paar plekken en gooide daar een brandend stukje hout op.
“nu een beetje achteruit” zei haar vader juist voordat hij gooide.
Gini ging een vijftal meter achteruit en haar vader gooide het stokje en liep zelf achteruit.
Een enorme steekvlam was zichtbaar en in een mum van tijd stond het hele oppervlakte in lichterlaaie.
Na een 15 minuutjes was alles tot de grond afgebrand en haar vader begon met de tuinslang het overige vuurtjes te blussen.
Hij rolde de tuinslang terug op en hing hem terug aan de stal muur.
Gini zag hoe Malher spannend stond te kijken, en ze moest om zijn domme uitdrukking lachen.
Na nog een half uurtje begon haar vader de panelen terug af te breken en stapelde ze netjes op in de aan hang wagen samen met Gini.
Daarna bracht haar vader de panelen terug en Gini ging ondertussen de stal uitmesten, en een plaatsje maken om Phantom straks te stallen.
Ze haalde thuis haar babyrekje van vroeger dat voorkomt dat ze van de trap viel.
Ze zette het in de helft van de stalgang en gooide een dikke laag stro .
Zo had Phantom ook zijn eigen plekje voorlopig zonder dat hij aan de gevaarlijke kant van de stal kwam, waar de riek, kruiwagen, giftige middelen en materialen lagen.
Toen haar vader terug kwam zei hij dat ze voorlopig niets meer konden doen , en dat hij morgen aan de boer vroeg of hij het pleintje kwam opploegen.
“nu gaan we alleen kijken voor een paar hekken” zei haar vader.
Ze stapte weer de auto in en gingen terug op weg.
“sorry pap dat ik te laat kwam, echt ik was zo het tijd uit het oog verloren” zei ze
“ik weet het meisje, maar denk je dat ik het plezant vind om ongerust te zitten wachten of je terug komt, en zeker na wat gebeurt is?” zei haar vader
“nee ik weet het” zei ze
“het is daarom dat ik er een straf op leg, zodat je volgende keer toch maar herinnerd!” zei hij terwijl hij even naar haar keek.
“ik ben echt heel blij wat je allemaal voor me wilt doen pap, ik heb echt geen grotere wens!” zei ze.
“ik weet het zussie, en ik wil niets anders dan jou blij maken, en trouwens nu doe je tenminste nog intensief aan een sport, in plaats van in de zetel en voor die domme computer te zitten”. Zei hij en knipoogde naar haar
“en weet je het al van Phantom?” vroeg ze stil.
“ja daar heeft je moeder me over verteld, ik persoonlijk vond het niet zo leuk, dat zeg ik je eerlijk, maar ja zoveel kwaad zal zo’n schetlandertje wel niet doen”.
Ze stopte bij een oude houthandelaar en haar vader ging vragen aan hoeveel planken ze nodig hadden om het hele gebied te omheinen.
Gini bleef weer in de auto zitten en opeens ging haar telefoon.
Het was een privé nummer en ze nam op.
“hallo met Gini”
“hij mooi meisje aan de andere kant” hoorde ze iemand zeggen
“hij Tristan, wat ben je aan doen?” vroeg ze
“ik ben Morandi aan het uitstappen” zei hij
“kom je niet meer naar Chelsie?” vroeg hij
“jawel, maar ik kan momenteel niet, gisteren was ik gestraft dat herinner je je toch wel”zei Gini
“en of!” zei hij lachend
Gini lachte
“en vandaag zijn we een rijbak aan maken bij langs de wei” zei ze
“je mag ook bij mij komen rijden als je wilt” zei Tristan
“maar al te graag , maar het is ook handig om ene thuis te hebben , dan kan jij eens komen rijden” zei ze plagend.
“oe echt waar?” vroeg hij
“uhu, zo laaaaanggg als je wilt” zei ze
“dat zal ik zeker nog eens komen doen!” zei hij
“oei, ik moet afhangen mijn vader komt terug”
“ik hou van je”zei Tristan
Gini wist even niet waar ze het had
“ik ook van jou” antwoordde ze terwijl ze rode wangetjes begon te krijgen
En ze legde af.
Haar vader stapte in
“ met wie was je aan het praten?” vroeg hij
“oh eum dat was gewoon Ingrid, ze wou weten hoe het nu tussen Phantom en Malher ging”. Loog Gini
Ze keek uit de venster en droomde weg.
“zou hij het echt menen? Of zou hij het tegen iedereen zeggen,” dacht ze.
“ik heb palen en planken besteld die komen ze morgen leveren, en dan kunnen we ze plaatsen en dan mag Jij ze verven” zei haar vader
“ok, zal ik doen” zei ze.”
“welke kleur zou je ze willen?” vroeg haar vader
“Hallooo”
“euh wat?” vroeg Gini terwijl ze uit haar dagdroom ontwaakte
“welke kleur wil het hek?” vroeg haar vader weer
“wit?” vroeg hij
“nee, wit wordt te snel vuil” zei ze.
Toen bleef het even stil
“beige” ik wil ze beige zei ze.
“oh ok, dat gaan we dan zo ook halen, ik dacht al even dat je Rouge wou.” Zei haar vader plagend
“nee nee” anders moeten we de hele stal ook zo doen om het als assorti te houden, en daar ben ik te lui voor” zei Gini lachend.
Haar vader ging nog twee grote beige potten met verf halen en ze reden verder naar huis.
Gini zette Malher in zijn stal en gaf hem zijn eten, daarna zette ze Phantom in de tweede helft van de stal en zette het hekje ervoor.
Ook gaf ze hem een anderhalve schep mengelingen en een appel.
“weltrusten jongens” zei ze en sloot de stal
Ze liep naar huis en toen ze eindelijk op haar kamer was luidde de klok 8 uur aan.
Ze startte de computer op en ging op MSN.
Tristan was toevallig ook op, en Ingrid ook.
“hij lievert” zei Tristan
“hoe was je dag geweest?”
“prima” zei ze met een smily erbij
“maar ben best wel moe met al dat gedoe” zei ze
“wat ga je morgen doen?” vroeg hij
“we gaan de omheining plaatsen en daarna moet ik ze verven” zei ze
“ ah leuk” zei hij
“je mag best komen helpen hoor” zei Gini met een knipogend mannetje
“zal ik doen!” zei hij.
Bijden lieten ze een smily mannetje zien
“Schat ik moet af, hopelijk zie ik je snel weer”
Hartje, hartje hartje, xxx Tristan.
Daarna ging ze met Ingrid praten
Ze vertelde wat ze die dag allemaal ging doen, en ook over Tristan
En ze zei dat ze morgen de omheining gingen plaatsen en verven.
“morgen weet ik nog niet wat ik ga doen” zei Ingrid
“ik ga denk ik een boswandeling maken met Spotty” zei ze
“wil je misschien meekomen?” vroeg ze
“ik kan helaas niet, maar zou wel dolgraag willen, misschien een ander keer.”
“ok,”zei Ingrid
“ok, ik ga af, ik denk dat ik nog wat Tv ga kijken” zei Gini en ze melde zich af
leuk!!!
haha