Bokt.nl

Citaat:

Met deze woorden gaat Sara weer aan de slag. Elk vrije moment dat ze heeft is ze bij Morduq te vinden en langzaam gaat hij voorruit, het is nu drie jaar later en het wordt tijd dat Morduq ingereden wordt.

Morduq staat onrustig in de poetsplaats kijkend naar de mensen en kinderen die voorbijlopen. ‘Morduq!’ roept Sara terwijl ze met zijn zadel en hoofdstel aan komt lopen. Het zadel en het hoofdstel ruikt nog nieuw, ze zijn ook nog nooit gebruikt en een weekje geleden pas gekocht. Morduq reageert niet op haar geroep en blijft onrustig om zich heen kijken. Zijn pas geborstelde vacht glanst in het waterige lentezonnetje wat door het hoge dakraam schijnt. ‘Rustig maar Morduq’ zegt Sara terwijl ze het zadel op zijn smalle rug probeert te leggen, Morduq schraapt onrustig met zijn hoef over de betonnen vloer. ‘Rustig Morduq.’ rustig singelt Sara hem aan en doet hem zijn hoofdstel om. Even later begeleidt Sara de driejarige hengst naar de binnen bak en singelt hem nog extra aan. Frans zit op de tribune en kijkt toe hoe Sara op Morduq probeert te stappen. Als ze haar voet in de beugel zet schrik Morduq en schiet opzij. ‘Ho braaf’ zegt Sara terwijl ze haar voet weer in de beugel probeert te zetten, weer schiet Morduq opzij. Nadat Morduq voor de achtste keer opzij gesprongen is zet Sara hem tegen de muur. ‘Zo nu kan je niet meer opzij springen.’ Zegt ze, weer zet ze haar voet in de beugel, Morduq probeert weer opzij te springen maar knalt tegen de muur op. Hier schrikt hij zo van dat hij hoog steigert en naar de andere kant van de bak rent. Sara blijft geschrokken in de hoek staan: ‘Ho maar, ruuuuustig Morduq’ zegt Sara terwijl ze richting Morduq loopt en hem probeert te kalmeren. Als Sara bij Morduq is aangekomen rilt hij over zijn lichaam. ‘Rustig maar kleintje’ zegt ze en pakt zijn teugels en begeleidt hem naar het midden van de bak. ‘Probeer anders de teugels iets losser te laten als je opstapt’ stelt Frans voor Sara knikt en laat de teugels wat meer vieren. Morduq hapt wild in de lucht maar springt niet opzij als Sara opstapt. Alleen nu moet ze nog in het zadel gaan zitten. Rustig gaat Sara in het zadel zitten, Morduq die nog nooit iemand op zijn rug heeft gehad springt met vier benen de lucht in. Sara vliegt van Morduq af tegen de zijkant van de tribune en Morduq rent weer naar zijn vertrouwde hoekje. ‘au’ zegt Sara en ziet het hoofd van Frans boven haar verschijnen. ‘Sara? Gaat het?’ vraagt hij een tikkeltje ongerust. Sara glimlacht en staat weer op.

De volgende dag gaat Sara weer naar Morduq om verder te gaan trainen. ‘Morduq!’ roept Sara, Morduq kijkt niet op en blijft gewoon grazen. Eventjes later staat Morduq weer vast in de poetsplaats. ‘We gaan weer lekker rijden hè?’ zegt Sara tegen Morduq. Morduq kijkt haar aan maar als hij ziet dat ze weer het beruchte zadel in haar handen heeft kijk hij snel weer weg. ‘Alsjeblieft Morduq’ smeekt Sara de hengst. Morduq reageert niet, Sara zucht. Snel haalt ze een borstel over zijn lijf en legt het zadel erop. Morduq briest ongeduldig. Snel de beginners ontwijkend loopt Sara naar de bak samen met Morduq. Frans kon dit keer niet kijken. Sara klimt nog in gedachten op Morduq, deze springt hij weer met vier benen de lucht in maar dit keer is Sara erop voorbereid en blijft zitten. Beduusd blijft Morduq staan, maar dit duurt niet lang. Wild begint Morduq met zijn hoef over het zand wat in de bak verspreid ligt te schrapen. ‘Ruuuuustig maar Morduq’ zegt Sara voorzichtig. Morduq bokt hoog en vliegt in harde galop door de bak. Sara doet er alles aan om te blijven zitten terwijl Morduq door de bak scheurt. Het zand van de bak vliegt omhoog, als Morduq al een ingereden paard was had Sara dit fantastisch gevonden maar nu hoopt ze op een goede afloop. Morduq blijft zeker wel 10 minuten rond rennen. Uitendelijk gaat hij steeds langzamer en hijgt hard. ‘Morduq?’ zegt Sara vragend en nog geschrokken van net, en al op voorbereid voor nog zo’n aanval. Langzaam gaat Sara haar hand naar Morduq zijn bezwete hals. Rustig aait ze over zijn hals, haar handen worden nat van het zweet maar ze blijft door aaien tot het zweet op zijn hals langzaam afkoelt en het hijgen afneemt. Twijfelend of ze het wel moet doen zegt Sara: 'Stap Morduq.’ Voorzichtig zet Morduq een stap naar voren. Geschrokken van de stap die hij gezet had blijft hij staan met zijn ene been nog naar voren. ‘Goedzo Morduq!’ prijst Sara hem maar hij blijft staan. ‘Toe maar Morduq, stap’ Morduq doet zijn andere voorbeen naar voren maar omdat zijn voor en achterbenen nu te ver uit elkaar staan zet hij ook snel een stap met zijn twee achterbenen. ‘Goedzo’ zegt Sara weer en aait hem weer over zijn hals.

Tevreden over het rijden zadelt Sara Morduq af. Het was erg goed gegaan voor de tweede keer dat ze op Morduq ‘’reed’’. Sara brengt het bezwete dekje naar de wasmachines en legt hem op de stapel bij de andere vieze dekjes. Fluitend brengt ze het zadel weg en kijkt naar Morduq die nog steeds wat opgedroogd zweet op zijn lichaam heeft zitten, ‘Kom maar Morduq dan haal ik dat er wel eventjes af’ met een rosborstel borstelt Sara al het zweet weg en brengt hem naar zijn stal.

Als Sara in haar bed ligt vraagt ze zich af waarom Morduq haar nog steeds niet begroet als ze aan komt lopen. Ze besluit omdat met hem te gaan oefenen.

‘’Hey Morduq’ Morduq reageert niet en kijkt opzij. Sara loopt naar hem toe. ‘Jochie…we kennen elkaar nu al drie jaar en nog steeds doe je alsof je me niet kent.' Sara zucht en gaat hem poetsen ze heeft vandaag niet zo’n zin om te oefenen met rijden, Sara bedenkt zich ook dat ze Morduq moeilijk kan dwingen naar haar te hinniken als ze aan komt lopen. ‘Sara kan ik je even spreken?’ Sara schrikt op uit haar gedachte, Frans was degene die het vroeg. ‘Ja natuurlijk, dag jochie’ zegt Sara en geeft Morduq een kusje op zijn neus. Zij en Frans nemen een plekje in de kantine. ‘Sara ik heb met dit lang gewacht maar ik zal het je toch maar vertellen. Morgan die was hengst gebleven omdat hij een soort dekhengst van de manege was… maar Morduq… als je hem op de manege wil laten staan dan moet hij toch gecastreerd worden, dat is nu eenmaal een van de regels hier’ Sara knikt. Ze had dit niet verwacht maar begrijpt het volkomen en heeft er ook geen bezwaar tegen. Frans stelt voor oom het volgende week te laten doen en Sara vind dit best.

Een week later, Morduq begroet Sara nog steeds niet en met rijden kunnen ze nu eindelijk kleine rondjes door de bak stappen. Vandaag is de dag dat Morduq gecastreerd wordt. Het is trouwens ook de eerste keer dat Morduq in een trailer gaat. De veearts komt het terrein oprijden, het is dezelfde die Morgan ook heeft laten inslapen. Bij het zien van zijn koffertje waar hij ook de laatste spuit voor Morgan uithaalde prikken de tranen achter Sara haar ogen maar ze houdt ze in. Frans en de veearts bespreken wat en dan gebaart Frans dat Sara met Morduq kan komen. Sara klikt het halstertouw aan Morduq zijn halster vast een loopt richting de trailer. Morduq briest onrustig als hij de trailer ziet. ‘Kom maar kleintje’ zegt Sara en ze aait hem gerustellend over zijn hals. Alleen Morduq denkt er niet aan om in de trailer te gaan en blijft op minstens 5 meter afstand staan. ‘Kom op Morduq’ zegt Sara en trekt zachtjes aan het touw. Morduq blijft de trailer aanstaren maar verzet geen stap. ‘Morduq alsjeblieft’ smeekt Sara. Uiteindelijk als Frans met biks in de trailer gaat rammelen, wil Morduq erin. Snel doet Roos de klep dicht en zet Sara hem vast. De veearts rijdt weg en het is nu wachten op het telefoontje dat ze hem kunnen ophalen.

Om 4 uur s’midags gaat de telefoon, Sara springt op en pakt de telefoon,’ Met Sara?’ Sara luistert naar de veearts. Sara richt zich tot Frans: ‘We kunnen hem ophalen’ Frans staat op en loopt alvast naar de auto. Sara loopt samen met Roos naar de auto en ze halen de nog wat versufte Morduq op bij de kliniek. Eenmaal bij de manege aangekomen is Morduq al wat wakkerder en wordt hij weer in zijn stal gezet.

Huppelend van blijdschap huppelt Sara weer naar haar huis. Volgens de veearts was de operatie goed geslaagd en verder zag Morduq er ook goed uit. Eenmaal thuis gaat Sara met Jessy op haar schoot tv kijken en ze droomt weg over hoe het zou zijn als Morduq eenmaal goed kon rijden en ze zouden misschien wel mee doen aan springwedstrijden, misschien ook wel winnen. Met een glimlach op haar gezicht viel Sara in slaap.

Haar rustige slaap werd de volgende ochtend verstoord daar de telefoon. ‘Met Sara?’ zegt Sara nog een beetje slaperig. ‘Sara?!’ hoor Sara de stem van Anita roepen. ‘Ja, wat is er Anita?’ vraagt Sara. ‘Ik moest van Frans zeggen dat je snel naar Morduq moet komen er is iets fout gegaan bij de operatie.’