[verhaal] My Story
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- Katie1989
-
- Berichten: 1481
- Geregistreerd: 06-07-04
[verhaal] My Story
Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-05 12:02
Het is nu al 3 July 5 uur, het lijkt of we al een week achter de rug hebben.
Maar dit is je tweede dag.
Het begon allemaal donderdagochtend, zo zat je nog met Clint, je broertje, te dollen, en zo zei je om 8 uur dat je te ziek was om naar school te gaan. Ik geloofde het eigenlijk nog niet eens.
Je bleef thuis en na nog geen uur zat je klappertandend op de bank.
Jane, je zusje, wilde graag bij je onder je dekentje, maar iedere keer huilde je van de pijn in je arm. Uiteindelijk ging je naar je kamer waar je onafgebroken zat te huilen. Af en toe ging ik heen, af en toe papa. Kwart voor 10 belde ik de dokter en we konden even terecht. In de auto zei je : "Mama misschien een hele gekke vraag, maar ga ik dood?"
De dokter dacht aan een ontsteking in de arm, maar ik was niet gesust. Je temperatuur was 39.9
Ik haalde snel peneceline, maar die spuugde je al snel uit, je sliep heel veel. Ik deed Jane in bed en liet jullie lekker 2 uur slapen. Ik dacht dat is goed voor je. Je lag omgekeerd in je bed toen ik boven kwam lag je in de nattigheid. Toen ik vroeg wat het was, klonk je zeer verward, dus liet ik je even liggen. Uiteindelijk kwam je zelf naar beneden. Heel verward, je gezicht zag heel grauw. Ik merkte dat je hele rare zinnen zei, een beetje afatisch, je gebruikte de verkeerde woorden. Ik belde tante Marja en Anne-marie, wat die van je vonden, Annemarie dacht aan ijlen door te hoge koorts. Dus we gingen de temperatuur meten, die was 40.4 dat kan heel goed zei dokter plat, met een ontsteking in je arm. Ik belde naar de assistente om te vragen of de dokter kon komen, zei adviseerde een zetpil paracetemol, dat ijlen kwam door de koorts. Ik nam de koorts weer op die in een kwartier opgelopen was naar 40.6. Ik belde Reinie, die zei ook gelijk dokter weer bellen.
Ik belde en kreeg gelukkig dokter van Gelderen aan de lijn, ik vroeg hem langs te komen, hij twijfelde en zei kom even hier. Ik zei dat je daar te ziek voor was, dus hij kwam. Hij adviseerde naar het ziekenhuis te gaan en belde dat we eraan kwamen. Je was, toen ik tante marja gewaarschuwd had, heel hard aan het zingen, allerlei liedjes keihard achter elkaar. Zelfs Jane, toen een jaar of 3, merkte dat dit niet normaal was ze zei heel schattig: "Doe de dekens over je heen je krijgt het koud Katie."
Laatst bijgewerkt door Katie1989 op 22-01-05 12:14, in het totaal 1 keer bewerkt
- Kikka
-
- Berichten: 4722
- Geregistreerd: 18-12-03
- Woonplaats: Overijssel
Geplaatst: 22-01-05 12:09
Maar je moet meer interpunctie gebruiken, gesproken stukjes moeten tussen *hoe heten die hoge komma's ook alweer ?
*Zelfs Jane, toen een jaar of 3, merkte dat dit niet normaal was. Ze zei heel schattig, 'doe de dekens over je heen, je krijgt het koud Katie.'
Zo bedoel ik
- Katie1989
-
- Berichten: 1481
- Geregistreerd: 06-07-04
Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-05 12:17
Papa tilde je in de auto in een slaapzak. Je was helemaal in de war en vroeg of je nou eindelijk in je vaders en moeders bed mocht. Dat vroeg je namelijk ook toen ik je bed verschoonde, of je alsjeblieft in je vaders en moeders bed mocht, of in die van je broertje.
Het was een lange rit naar het ziekenhuis, je bleef vragen , waar gaan we heen, waarom.
Toen we er waren liet papa je plassen, je zakte door je benen, heel gek, na zo’n korte dag ziek zijn, ik dacht dat ik s’middags ook al zag dat je erdoor zakte.
We zaten in de wachtkamer en waren gelukkig snel aan de beurt. We werden geroepen, we lagen je in een kamertje op bed, waar iemand gelijk bloed af kwam nemen. Toen je op bed lag zag ik in enen een blauw plekje en papa zag bloeduitstortingen in je ogen.
Er overviel me gelijk een angst dat dit helemaal mis was, die angst werd erger toen ik een co-assistente binnen zag gaan en gelijk weer weg zag gaan. Gelijk kwam er weer iemand bij en werd je binnen een mum van tijd weggereden, met een heel team van artsen om je heen, ze hadden echt geen tijd om ons te informeren wat er gaande was maar toen ik vroeg of het ernstig was zeiden ze van wel.
- Katie1989
-
- Berichten: 1481
- Geregistreerd: 06-07-04
Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-05 15:38
Je werd op intensive-care gelegd, ze bleven met je in de weer artsen kwamen af en aan. Amterdam werd gebeld. Niet een vanwege de kritieke toestand maar vanwege personeelstekort in Alkmaar.
De arts , Job, en de verpleegster , Angela, uit Alkmaar waren zeker anderhalf uur met je bezig geweest voordat je vervoerd kon worden. Onder politiebegeleiding ben je naar Amsterdam gebracht, in Alkmaar zou je het nooit gehaald hebben.
Nadat ze met je waren vertrokken adviseerde ze ons niet achter de ambulance aan te racen. En zeiden ze dat ze er maar niet vanuit moesten gaan dat je nog zou leven als we aan zouden komen in Amsterdam. Ze wenste ons héél veel sterkte.
Bij thuiskomst waren we toch heel erg ontdaan. Het leek niemand een goed idee als we zelf zouden rijden dus oom Kees bracht ons. Het was rustig op de weg, want het was intussen 1 uur s’nachts.
Bij aankomst waren ze al flink met je in de weer geweest, ze hadden de juiste cocktail kunnen vaststellen. We moesten wachten in een kamertje tot de dokter met informatie zou komen.
Eindelijk kregen we echt goed te horen wat je had. Je bent besmet door een meningokok, bij de meeste veroorzaakt dat hersenvliesontsteking maar bij jou kwam het in je aderen terecht en veroorzaakte het Sepsus, een hele gevaarlijke infectie, die je bloed en al je organen vergiftigd. Dat kun je zien aan al die blauwe plekken op je lijf. Je loopt heel groot gevaar, je leven hangt vooral af van de komende 48 uur, want de bacterie heeft zoveel gif achtergelaten in je lichaam die maakt dat het een soort oorlog wordt in je lichaam. Je bloeddruk is heel laag en je word beademd. Je ligt ongeveer aan 12 infuses.
Maar héél gaaf verhaal.. Doorgaan! 
- Katie1989
-
- Berichten: 1481
- Geregistreerd: 06-07-04
Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-05 14:39
Tonie en Clint zijn nu bij Annemarie, Jane is bij tante Ellie in Callantsoog. Iedereen is zo bezorgd, papa was vanmiddag even thuis, iedereen is in en om het huis, tante Afra had de kapsalon gesloten en is met Jane naar Egmond aan Zee gefietst. Alle oude werknemers waren opgetrommeld, zo mooi om te zien dat iedereen met ons begaan is, Dave, Ruud, Bas, Opa, Ben, iedereen was voor ons aan het werk om het bedrijf lopend te houden.
Wij zitten in de Ronald mcDonald huis, zodat we lekker de hele dag bij jou kunnen zijn. We masseren je de hele dag, omdat je dat altijd zo lekker vind, en we hopen dat je er iets van voelt. Ook de muziek staat aan, heel vaak komt Britney Spears en zeg ik; “Hoor Katie” , of als de Mambo komt. Ik vergeet nog te vertellen dat je in Alkmaar ontzettend boos was je gaf mij een klap in m’n gezicht, en de dokter. Je zei: “Trut, banketstaaf.” Vooral toen ze de catheter in gingen brengen, ik vond het zo zielig voor je, je bleef maar zeggen dat je naar de wc moest. En dat ze niet zo banketstaaf moesten doen en me gewoon naar de wc moesten laten gaan.
Toen ze vocht uit je ruggemerg moesten halen, iets wat heel pijnlijk is, zong je steeds; Op een grote paddestoel. Dat is drang om te overleven, om te laten zien, kijk ik ben er nog hoor. Je zei ook; Jane zeg eens Katie is lief, goedzo, Katie is lief.
- Katie1989
-
- Berichten: 1481
- Geregistreerd: 06-07-04
Re: [verhaal] My Story
Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-05 12:47