Wat een dapper ding is die kleine Meaghan toch. Alleen met het verlaten van de stal had ze een klein beetje hulp nodig maar verder liep ze heel netjes los naast mamma mee naar buiten en over het erf naar het weiland.
Het verslag van Meaghan zelf:
En wat je daar toch niet allemaal ziet... Gras, daar was mamma heel druk mee. Wit band waar ik van mamma niet bij mocht komen (ga ik toch wel proberen hoor, morgen).
Rare mensen met een raar ding voor hun hoofd wat steeds "klik" zegt...
Verder is het wel heel leuk buiten. Lekker rennen en dan wachten tot mamma achter me aan komt, spelen met katten die ook in de wei lopen en alleen stukken hoog gras zijn wat lastig als je achter mamma aan loopt. Dan staat ze ineens stil en bots ik tegen haar op.
Maar daar ga ik voortaan op letten!
Met binnen zetten had Meaghan even hulp nodig om de schuur binnen te gaan. Een andere kleur grond en ook nog eens van licht naar donker was wel heel apart. Maar na een klein zetje en bemoedigend gehinnik van Macy, liep ze heel netjes mee.
Voor mamma uit en netjes de goede box in.
Dat wordt een slimme!

De foto's:










