Gefeliciteerd LaDonna en Vulina!
Mijn merrie Hanna-Amanda is vannacht iets voor 00.30 uur bevallen van een bruin hengstveulen.
Het was een bevalling from hell. De merrie was al een uurtje onrustig, lopen, rollen, lopen, schuren etc., en begon zelfs te steigeren. Dan was ze weer even rustig om weer nog heftiger te gaan lopen en steigeren. Nog steeds geen voetjesblaas te zien.
We hadden visite en zaten met zijn allen naar de monitor te kijken. Ik dacht alleen maar: 'dit is niet goed, dit klopt niet' en heb de dierenarts gebeld met de vraag hoe lang deze fase mag duren.
Om kort te gaan, dierenarts is gekomen, heeft gevoeld en het bleek dat het veulen met de voorbeentjes opgevouwen lag. Ze zei dat ze een collega zou bellen omdat ze dit niet alleen kon. Ik ben de andere paarden gaan voeren, ik dacht: als mijn merrie het maar overleeft. Dit jaar geen veulentje dus, helaas. Maar de dierenarts had gevoeld dat het veulen nog leefde en mijn man zei: we gaan dit samen doen, ik help je. De dierenarts heeft een topprestatie neergezet! Ze heeft de beentjes en het hoofdje goed kunnen leggen en samen met mijn man en de buurman het veulen eruit getrokken. En het leeft!
Ik zag het ademen en kon wel janken van opluchting! Het veulen had kennelijk weinig geleden en stond heel snel, ging snel op zoek naar de spenen.
De merrie bleef helaas aan de nageboorte staan en na 4 x een spuit oxitocine en 4 uur verder is de dierenarts gekomen om de placenta eraf te halen. Gelukkig ging dit vrij makkelijk. Hanna hoefde niet gespoeld te worden.
Om half 6 vanochtend kon ik naar bed.
Gelukkig gaat het nu heel goed met moeder en zoon. En ik had zo op een vos gerekend, dat ik voor een bruin hengstveulen niet eens een naam heb
Laatst bijgewerkt door Nicky1963 op 11-06-21 14:04, in het totaal 1 keer bewerkt