goeroe schreef:Het belangrijkste is en blijft denk ik toch héél goed opletten. Je moet echt de tijd nemen om je merrie te leren kennen.
goeroe schreef:maar vergeet niet dat een merrie uren daarvoor al wel weëen heeft.
niet mee eens 
Ik ken Bucks heeeeel goed, ik observeer haar hele jaar rond meerdere keren per dag. Drie maanden voor de uitgerekende datum komen ze savonds al naar binnen en kijk ik uuuuren camera om te observeren (en eventueel beter te leren kennen). Bucks gaf geen enkele verandering in gedrag, ik heb snachts nog op de cam gekeken, tot anderhalf uur voor de bevalling was er geen haartje anders dan anders...
Vanaf 1 uur heb ik niet meer gekeken en rond half 3 ging birth alarm af.
Ik ben overtuigd dat zonder birth alarm niemand bij deze bevalling was geweest. Ik ben overtuigd dat mensen geen hele nacht wakker waren gebleven met de "tekenen" die zij gaf. Dus zeg alsjeblieft niet dat je je merrie goed moet leren kennen om de tekenen te herkennen, want daarmee zou je dus zeggen dat ik mijn merrie niet goed ken.
Evenals bij Jupi... vanaf dag 300 deed zij doen lijken alsof ze ieder moment kon gaan bevallen, ze is zelfs gaan harsen, ph daalde naar 5,5 enzovoort... toch heeft zij nog zo'n 46 dagen gewacht... Hoe had ik dat zonder birth alarm moeten doen? Dat overleef je inderdaad niet om zo veel gebroken nachten te doorstaan. Natuurlijk als je met twee bent word het makkelijker, al denk ik nog steeds dat 46 nachten dan niet haalbaar zijn...