Wat een vreselijk bericht, heb met kippenvel je verhaal gelezen. Bij mij zit mijn hart altijd in mijn keel als de paarden bijv. rollen in de paddock en dan even gestrekt kan liggen en even niet bewegen. Wat moet je dan vreselijk schrikken als je paard dan gewoon echt niet meer op staat. En dat arme veulen, zomaar zijn mama weg... Je hebt inderdaad wel veel te verduren de laatste tijd. Heel veel sterkte...