je ziet wel dat het nu meer is, maar het verschil is niet zo extreem (wat ik eerst wel dacht)Was net een mailtje aan het sturen naar de mensen die het veulen van Angel gereserveerd hebben, en ontdekte toen dat Angel vandaag alweer 192 dagen ver is
bijna de kaap van 200 bereikt!
wat gaat dat snel dit jaar!Tinkerbell zit vandaag op dag 160.
Dat vlot ook goed, maar hoe vroeger de merrie uitgerekend is, hoe sneller ik het toch telkens vind gaan
grappig!
Tis niet dat ze je weg willen hebben, ze willen gewoon uit de doos en aandacht enz. En ik kan er geen 5 tegelijk optillen en vasthouden enz. 



), Black voorop, dan Des en dan Firenz. Dit vond ik al wat vreemd, want Firenza komt gewoonlijk altijd als eerste aandraven. Ik zet die voerbak voor haar neus, en ze loopt gewoon weg.
Toen had ik al direct in de gaten dat er echt iets mis was, want normaal doet ze alles voor eten. Ik liep achter haar aan en toen ging ze ineens liggen. Ik heb op dat moment meteen de DA gebeld(sowieso vertrouw ik het niet met koliek, maar al helemaal niet als ze drachtig zijn). Die was er na 20 minuten, ondertussen hadden wij Firenza weer omhoog gehaald, en was mijn moeder gekomen om Menno weg te brengen. De dierenarts heeft haar even nagekeken en een spuit gegeven tegen de pijn. Toen zag je Firenza direct opknappen. Ik heb haar even in een afgezet stukje land gezet met een plukje hooi, dat ging super. Maar na een paar uur begon die pijnstiller uit te werken, dus ging ze weer steeds liggen. Meteen maar weer de dierenarts gebeld, ze had ondertussen ook nog steeds niet gemest(al 4,5 uur niet). Dus de DA weer gekomen, toen moest ze op stal, want de DA wilde haar van binnen even onderzoeken. Maar ze heeft nog maar een paar keer in de stal gestaan(die is pas net af), dus daar werd ze zenuwachtig van. En toen kwam alles er meteen uit, ik geloof dat ze wel drie keer gemest heeft, in vijf minuten. Nou ja toen vond de DA dat het dan echt de goede kant op ging, dus heeft hij haar alleen nog een pijnstiller gegeven. Dus ik zet haar in het land, en toen was ze ineens weer helemaal fit. Ze knalt zo door het schrikdraad van haar afgezette stukje heen, en zo door de draad richting het gras(dat had ik dus net afgezet zodat ze daar niet kon gaan eten) 


