Hoi Elke,
Ik ken je niet persoonlijk maar volg met tranen in mijn ogen je verhaal over je paardje en haar veulen!
Zolang je voor jezelf maar weet dat je met je verstand de juiste beslissing hebt genomen hoor!
Je gevoel komt daar nu natuurlijk niet in mee, hoe zwaar en triest dit moet zijn weet ik maar al te goed.
Ook ik heb 2 jaar geleden de beslissing moeten nemen om mijn merrie, mijn soulmate, mijn alles, in te laten slapen.
Ze had haar spronggewricht gebroken. En om haar verder lijden te besparen, besloten haar te laten gaan. Ben er zwak, ziek, en misselijk van geweest.
Maar weet dat het de juiste beslissing was!
Dit geldt ook voor jou!!
Lieve Elke heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd.
Herriner haar zoals ze was in goede tijden.
Rian.