Ze is vorig jaar licht hoefbevangen geweest, volgens de da ten minste. Op een gegeven moment wilde ze niet goed meer onder het zadel rijden. Ik had toen net mijn zadel aan laten passen en ik dacht eerst dat het daardoor kwam. Na 2 keer rijden daarmee, wilde ze niet goed meer galopperen onder het zadel, totdat ze helemaal niet meer wilde galopperen en op het laatst wilde ze alleen maar stappen. Longeren ging wel goed. Dus ben ik bij de da geweest, alles uitgelegd en op de harde volte liep ze niet goed en rechtuit op het harde een beetje kort. Dus hebben ze fotos genomen en die zagen er heel slecht uit. In beide voorhoeven een sincker, punt van het hoefbeen is totaal misvormt, en de hoefbenen zijn in hun geheel naar achter geschoven, kortom een grote puinhoop. omdat ze geen dag kreupel is geweest verder, zei de da dat ze chronisch bevangen is en dat het hoefbeen gewoon aan het zinken is, daardoor zou ze slechter gaan lopen en uiteindelijk zou het erdoor komen. Ze was toen 4 maand drachtig en ze dachten dat ze het veulen nooit zou kunnen brengen omdat dan het hoefbeen al door de zool zou zijn, of ze zou zoveel pijn hebben dat ze de laatste maand van de dracht nog op pijnstillers zou moeten lopen en dan af laten maken zodra het veulen er was. Ik heb toen besloten om te kijken hoe ver ik zou komen omdat ik heel graag dan nog een veulen van haar wilde hebben, des noods een paar week op pijnstillers en als het te erg werd, haar laten inslapen hoe dicht het ook bij de geboorte van het veulen zou zitten. Ik ben nu heel blij dat ik gewoon door gegaan ben, ze heeft een maand, zo rond maart, heel slecht gelopen en toen zag ik het ook even niet meer zitten. Toen ze opnieuw beslagen is, liep ze super en dat doet ze nog steeds, het gaat steeds beter met haar. Tussendoor heeft ze nog een hoefzweer gehad aan haar achterhoef, da zei toen dat de hoefbevangenheid verder ging aan de achterbenen. Ik heb haar toen 2 week gegeven en gelukkig kwam er na een tijdje een hoefzweer bij de kroonrand naar buiten, vandaar dat niemand iets kon vinden, wat was ik blij met die hoefzweer! Maar ik heb dus een paar maand met zorgen rond gelopen en nu gaat het gewoon zo goed, met dank aan mijn hoefsmid. Ze staat op speciaal beslag en als er wat was kwam ie gelijk, hij zei ook steeds dat ik door moest gaan, hoe slecht ze soms ook liep want het zou wel beter worden en gelukkig heb ik naar hem geluisterd want we redden het dus wel.