Op het moment dat ik las dat het dode veulentje nog bij de moeder lag, had ik zoiets van: wel goed om afscheid te nemen voor de merrie, maar zal een eventueel pleegveulen dan wel door de merrie worden geaccepteerd? Ik had het veulen er dus bij vandaan gehaald.
Uiteindelijk lijkt het erop dat het het pleegveulen alleen maar geholpen heeft: doordat de merrie aan de geur van het veulen kon wennen, heeft het pleegkind, na inwrijven met het dode veulen, de kans gehad om geaccepteerd te worden.
Bedankt voor de update, ik heb ervan geleerd. En ik ben zeer benieuwd naar de nieuwe foto's.