
Ik fok vooral op gezondheid, correct exterieur/beweging, in combinatie met rastype, bruikbaarheid en maat. De eisen die ik aan mijn merries stel (en hengst) zijn zelfs een pak strenger dan van de stamboeken. Enerzijds ben ik daar trots op, maar het maakt het ook best enorm lastig. Ik ga dit jaar ook een gokje wagen door opvolger voor mijn hengst te fokken uit een merrie die (nog) niet rontgenlogisch gekeurd is. Helaas is dat niet bruikbaar bij de Tinkers. De genetische testen doe ik wel allemaal, alleen mijn hengst twijfel ik over 1 test. Niet omdat ik denk dat hij hem niet haalt, maar omdat de test behoorlijk duur is, terwijl in Europa pas half beschikbaar is én zowel mijn hengst als zijn nakomelingen voor zover ik weet geen klachten hebben. Dan denk ik, stel er komt wat uit, wat dan? Hij is verder ver boven gemiddeld qua gezondheid (en 21 dit jaar dus dat is wel wat) en op rontgen/genen/aandoeningen die je kan zien zo goed gezond. Zou ik dan stoppen met fokken? Dat vind ik een onwijs lastige vraag. Wanneer is een paard echt helemaal gezond? Naar mijn idee vrijwel nooit. En wat is acceptabel qua fokkerij en wat niet? Als ik dan zie hoeveel er gefokt wordt met oa artrose en zomereczeem maak ik me wel eens zorgen waar het heen gaat met de paardenwereld?,