Geplaatst: 02-06-16 18:32 DL van harte, dat is dan wel heel snel gegaan. Whow.
Super!
Pretty echt ergelijk he... sta je da in de plensbui, drijfnat en zonder resultaat, de paarden staan nog steeds buiten.
Ik laat me er steeds weer toe verleiden, weet het, wil het niet, maar doe t toch t zou nu toch anders kunnen zijn....
hoe dom kun je zijn. Even een vraagje hier...
Telkens denk ik kom ik ga ook aan de melkstripjes... maar dan denk ik ach ze bevalt vast snel, tegen de tijd dat ze hier in DLD aangekomen zijn is t vast te laat.....
Nu heb ik van de buurvrouw stipjes kunnen krijgen toevallig maar ze zijn volgens de verpakking al ver over de "houdbaarheids"datum.
Volgens mij maakt dat toch niks uit?
Wat denken jullie? heb ik dan nog een betrouwbare uitslag?
, de spanning bij de eerste scan, de opvolging, de aanloop naar, de slapeloosheid, het gevoel dat het nu moet komen want dat je niet meer kan en dan komt het toch lekker niet, de extra zorg voor je merrie waardoor de band groter wordt en dan de spanning als je ziet dat er wat gaat gebeuren, de vreugde bij de geboorte, het gevoel van even te kunnen zweven, vliegen zelfs, die emotionele ontlading die dan wordt overgenomen door moederzorg. Genieten is dit telkens weer. Met dank aan mijn merrie's dat ik er van zo dichtbij mocht bij zijn. 
Zo sneu, haar ogen zitten er zelfs helemaal van dicht 
) :
helaas kwam er toen voor haar geen veulentje.
) 
