Geplaatst Dus ik het verhaal verteld: Ivanka is geinsemeneerd, drachtig gescand, maar ik weet niet hoe het nu zit en ik wil het gewoon even zeker weten. Dus ik vroeg of hij haar even op kon voelen.
Maar hij kon haar ook wel scannen zei hij, nou ja.. ook goed
. Kan ik zelf ook even meekijken. Hij vroeg: 'waar is de opvoelbox of iets waar ik haar veilig op kan voelen?'
Euhm, overal is het wel veilig. Vank is lief
. "Echt?"Echt écht! Anders zou ik dat ook niet zeggen.
Dus hij ging haar eerst even opvoelen en Ivanka stond daar, heel zielig
Beetje chago voor zich uit te staren. Maar ze stond echt muisstil en heeft geen neiging-tot-slaan gehad 
. Toen ging hij haar scannen, want hij wist niet zeker of hij het nou goed voelde of niet, en met de scan wisten we het zeker. Dus hup, de scan erin
. En jawel, we zagen HET in beeld komen
De enige echte VANKIE JUNIOR
!! En terwijl de DA en ik naar het beeldscherm aan het kijken waren, stond Ivanka op dr gemak van het dichtsbijzijnde blok kuil te eten
. Oh, ik kon wel janken!
Ik was echt zo blij he, nog steeds.. want ik krijg die bigsmile niet van mn kop af. Heb heel de tijd zowat rondgesprongen bij mijn oom na de scan 
. En toen reed ik met de auto naar huis, helemaal blij.. Ik kom thuis aan en ik dacht: wat ruik ik
? Echt zo'n brandlucht... Was ik in mijn grote blijheid vergeten de handrem eraf te halen 
En dus heel de weg van mijn oom naar huis met handrem erop gereden 
Maar goed, WE KRIJGEN EEN BABYYYYYYY
!! Nu weet ik het écht zeker! En het zat ook echt vol leven, je zag het de hele tijd heen en weer "zwemmen", navelstrengetje zat eraan.. oh, gewéldig!
*dag kan niet meer stuk*
