Geplaatst Het veulentje van Aranka zo niet gepland maar Ozo gewenst
Even haar story uit het verleden.
Toen ik Aranka kocht was ze drachtig van een klein voskleurig goedgekeurd hengstje. Spannend allemaal mijn eerste mini en gelijk drachtig.
We waren dan ook zeer in de wolken, want er zat een klein wondertje in haar buik. Helaas werden we met een ruk van deze roze wolk afgetrokken en met beide benen op de grond geslingerd.
Ik weet het nog zo goed carnavalszondag na de optocht. Ik ging nog even bij haar kijken en vond haar rollend in het zweet, ze was begonnen aan haar bevalling. Nee toch veels te vroeg, maar helaas er was geen houden meer aan. DA werd gebeld en die kwam. Het veulen was al dood, gestikt door de navelstreng. De navelstreng zat strak om het middel gedraaid het veulentje was niet meer. Een klein donkerbruin hengstje
nadat ze goed en wel hersteld was van de bevalling werd besloten om het nogmaals te proberen. We mochten terugkomen naar deze mensen waar we haar gekocht hadden voor een nieuwe dek. En jahoor in een cyclus drachtig.
Ooh wat was het spannend en het ging goed tot aan de bevalling. De bevalling begon en mijn ergste nachtmerrie werd werkelijkheid een redbag.
Snel handelen maar helaas het veulen ligt stuit, onee en proberen maar helaas we kregen het veulen er niet uit en helaas de dierenarts was te laat en weer werd er een levenloos veulentje geboren,
Wat waren we aangeslagen en verdrietig, weer een klein meisje naar de eeuwige groene weides
Nadat ik er voorlopig niet meer aan wilde denken om haar opnieuw te laten dekken gingen er een aantal jaren overheen. Totdat iemand tegen ons zei waarom probeer je niet nog eens het zijn 2 echte pechgevallen.
Na veel overleg met paarden mensen, dierenartsen, ze is zelfs nog opgevoelt door een speciale dierenarts gespecialiseerd op het gebied van paardengyneacologi. Er was niks te zien alles zag er netjes uit.
Na veel nagedacht te hebben ,passend hengstje gezocht hadden we de stap gezet en Aranka werd naar de hengst gebracht en jahoor 3 weken later het bericht. Ze was zwanger.
We gingen weer een periode van onzekerheid in. Ondertussen was ik ook zwanger geraakt en waren we samen zwanger, wat was dat leuk.
totdat ik plat moest vanwege weer complicaties bij mijn 2de zwangerschap. (Ook mijn eerste zwangerschap was een nachtmerrie, maar dat is een ander verhaal)
Mijn ouders en vriend gingen voor de paarden zorgen. Ik ging wel eens heen om een te knuffelen, maar moest daarna weer gauw plat.
totdat die ene morgen, mijn moeder kwam verslagen, met dikke druppels tranen mij het nare nieuws brengen dat Aranka weer een abortus gehad had. fiets it plat liggen, ik was nog nooit zo snel de stal in gerend. Daar lag ze een klein volmaakt meisje van 6 maanden dracht nog helemaal in het vlies verpakt en Aranka shakend, bevend en verslagen.
Ik heb gevloekt en ik geschreeuwd ik heb alles gedaan waarom waarom alweer.
Zo that's it Aranka word niet meer gedekt forget it riep ik.
Zo ging het dus 3 jaar goed. Ondertussen is onze kudde uitgebreid met nog wat merrietjes en heb ik in 2009 mijn eerste hensgtje aangekocht.
April 2010 ik was s'morgens gaan voeren en had alles netjes buitengezet. De hengst in zijn eigen wei en de dames in groepjes in hun eigen weides. Om 18:00 was ik afgewerkt en ging eerste ven naar huis, het was tenslotte heerlijk weer laat de paarden nog maar even buiten genieten van dit lekkere weertje.Rond half 9 was ik bij de paarden, ik wist niet wat ik zag. Dicherbij gekomen was het wel degelijk waar wat ik zag. Bonfire in de wei bij de dames Aranka en Keepsake en natuurlijk zag ik hem mijn meisje beklimmen.
Ik zosnelmogelijk ernaartoe, maar natuurlijk het kwaad was al geschiet. Misschien dat ik op tijd ben dacht ik nog, het is misschien net pas gebeurd. Nadat alles weer in hun eigen wei stond ben ik polshoogte gaan nemen bij mijn oom binnen (paarden staan bij mijn oom).
Heb jij wat gezien van Bonfire. Ooh ja zei hij die liep er al bij toen ik thuis kwam rond 15:00 Ik dacht dat jij hem erbij gezet had nu
Maargoed kan mijn oom niks kwalijk nemen het zijn mijn paarden.
Zogoed 3 weken in spanning en met haar naar het embryocentre om te scannen. ze zou Aranka niet zijn als daar niks in zat en jahoor er zwom weer een klein boontje
Na deze shock voorbij te zijn geweest is er weer een heel overleg geweest daar op het embryocentre over haar verleden.
Goed er werd besloten om haar de zwangerschap te laten dragen. We zijn dus op weg en totnu toe (afkloppen) op de goede weg.
We streven naar de 300 dagen en behaald ze 19 februari. vandaag zit ze op 249 dagen nog minimaal 51 dagen te gaan.
Duimen jullie mee op een goed afloop dit keer!
Dit is Aranka mijn kleine hartendiefje die zo graag een mama wil zijn
En Aranka nu met ruim 9maanden zwangerschap
En dit is de dader, die dit op zijn geweten heeft
http://img88.imageshack.us/img88/1539/bonfire6.jpg
http://img340.imageshack.us/img340/9333/bonfire147.jpg
Jeetje wat een pech heeft dit meisje gehad dus een gezond veulentje hebben jullie nu wel verdiend hoor! 
