Azumar is vandaag alweer vier jaar oud geworden!
Net een uitgebreid verslag getypt en natuurlijk refreshde ik de pagina en is al die moeite voor niks geweest.
Anyway, wat wilde ik ook alweer zeggen?
Juli 2022 kwam ik overhaast eerder terug van vakantie; ik moest en zou Azu bezichtigen.
En wat een iel ventje dat het toen nog was, ongelooflijk... Maar ondanks dat heeft hij destijds direct mijn hart al veroverd. Ik zag echt mijn droompaard voor me staan.
De afgelopen tijd is Azumar weer énorm gegroeid, een echte spurt mag ik wel zeggen.
In februari zijn wij halsoverkop verhuisd. We stonden op een plek die zomers het einde leek, maar niets was minder waar toen de natte, gore winter aanbrak en Azu zwaar ongelukkig werd (en wij ook). De kloof in trainingsmethodes daar was zó groot, dat het ons van binnenuit opvrat; ik was al het plezier kwijt.
Gelukkig wist ik dondersgoed dat dit niet door Azu kwam en dat het een kwestie van de verkeerde plek was. En 's winters een fijne stalling vinden is niet makkelijk, bij ons in de omgeving hanteren veel stallen een max van 4 uur per dag buiten en dat wilde ik écht niet. Per toeval kwam de huidige stalling op ons pad. En Azu is weer helemaal zichzelf; zo gelukkig!
Smile!
Het kopen van een destijds heel jong paard vond ik best spannend. Zoveel meningen, zoveel manieren. Maar ik heb de druk van mijn schouders gegooid en ben nog elke dag trots wat een sterk team we zijn geworden!
Momenteel ben ik paardengedragstherapeut in opleiding en de laatste tijd ben ik vanuit deze studie voornamelijk bezig om mijn theoretische kennis vertalen naar de praktijk. Niet alleen de probleemgedragingen die de casuïstiek met zich meebrengt; ook juist het shapen van gedrag op een 'blank canvas'. Het geeft zo'n inzicht op de stof die ik heb geleerd en verdieping op de 'hoe', 'wanneer' en 'waarom' als het over gedragstheorie gaat.
Azumar loopt nog niet onder het zadel. Hij geeft inmiddels echt wel aan af en toe wat meer te willen presteren, fysiek, en dit doen we dan ook graag met alle soorten en maten werken op de grond; voornamelijk op mijn eigen puzzelmanier met clickertraining.
Ik wil niet alleen zoeken naar wat wel of niet werkt; ik wil dat Azumar ook zijn bewustzijn kan gebruiken om actief mee te doen. Coöperatieve training en zorg vind ik heel erg belangrijk en vooral heel interessant. Het is iets dat nooit één op één hetzelfde is en dat per paard en combinatie verschilt.
Handig hoor, zo'n chill paard die alles gezellig vindt. "Even de vlaggetjes perfectioneren!"
We doen vooral heel afwisselend waar we zin hebben, met als uitgangspunt naast plezier ook het opbouwen van zijn concentratievermogen (pas als je zelf een jonkie hebt, ervaar je hoe weinig capaciteit voor concentratie ze hebben, haha). Zodat we hebben niet over het randje duwen met alle nieuwe dingen die hij 'moet' ervaren. De ene dag een uitgebreide wandeling met veel graasmomenten, de andere dag een xxl sessie toiletteren en dan weer 10 minuutjes werken aan de hand. Tijd bepaald geen tempo.
Azu is echt qua karakter geweldig voor ons. Ontzettend relaxed en mega werkwillig. Hij kan van 0 naar 100 en ook net zo gauw weer naar 0. Maar móet het altijd spectaulair en groots? Neehoor, Azu houdt ook van urenlang niksdoen. Ideaal voor mijzelf en mijn moeder.
Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik hem (bijna ) blind vertrouw en al enkele keren op zijn rug ben geklommen. Ik twijfelde even; er was namelijk nergens een opstapblok te bekennen en ik had geen cap op. Maar ik kreeg een voetje, dus kon er niet onderuit.
Het plan is om voorlopig lekker vanaf de grond aan balans en kracht te werken en wanneer het goed voelt eerst eens lekker te gaan meeliften.
Gewoon stappen aan de hand met iemand die op de barebackpad zit. Want een zadel heb ik nog niet laten aanmeten (sowieso is hij nu zo aan het ontwikkelen in de bovenlijn, dat ik dat expres nog even uitstel).
Iemand op zijn rug is in ieder geval helemaal geen probleem. Toeters en bellen; je kan het zo gek niet bedenken, Azu is er toch niet van onder de indruk. Hij is altijd zo content met wat wij mensen voor gekke dingen bedenken. En ik ben echt geen stoere ruiter, maar eventjes op mijn - tussen haakjes onbeleerde - paard? geen probleem hoor.
Wij gaan gewoon verder met ontwikkelen. Azu komt helemaal niets tekort in de groep. Een mega track zorgt ervoor dat hij eindeloos veel kan bewegen, altijd ergens wat kan eten en genoeg vriendjes en vriendinnetjes heeft! Daar wordt je toch ontzettend gelukkig van als penny?
Samen puzzelen! Geconcentreerd.
Wandelen kan hier gewoon op het erf; oneindig rondjes om de track! Zo groot.
Nu er steeds meer vertrouwen is, met betrekking tot mijn aanleg voor doemdenken, is het wel de bedoeling aankomende tijd, ergens een keer, weer voor de eerste keer naar buiten te gaan. We staan super dichtbij het duin. Ideaal om natuurlijk echt kracht op te gaan bouwen.
Spannend, maar wel veel zin in! Lekker met onze lieve stalgenootjes mee naar buiten!
Afscheidskusje
Het beste uitzicht!
Vandaag nog even wat lekkers maken voor de jarige job en natuurlijk een liedje zingen!
Niet de mooiste dag van het voorjaar, maar Azu is onze zonnestraal, dus dat mag de pret niet drukken!
We hebben gisteren al zijn vervroegde verjaardagscadeau gegeven (een halster met eenhoorns er op) en een halfuur lang staan knuffelen (Azu stond te kwijlen tijdens het slapen; no joke).
Hij is alles wat ik me ooit heb voorgesteld en durven dromen (en meer). Altijd zo blij om ons te zien en vice versa. Zo'n goede connectie en wederzijds vertrouwen en begrip. Echt iets magisch.
De toekomst heeft nog veel meer voor ons gepland en ik laat het me gewoon overkomen.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.