Spook is een goudeerlijk paard, maar erg sensibel en snel nerveus. We deden het dus lekker rustig aan. Een van de eerste keren er op:
En de zomer daaropvolgend:
Helaas kreeg hij ook een behoorlijke schimmelinfectie te pakken al maakte het hem niet minder knap!
We begrepen elkaar niet altijd even goed maar trainden gestaag door
Doordat ik thuis geen stallen vrij had, heb ik Spook het eerste jaar laten staan op de stal waar ik werkzaam was. Helaas ontstonden er na een tijdje meningsverschillen over het houden van paarden en het paarden welzijn. Hij mocht steeds minder naar buiten, stond af en toe op nat beton ipv een zacht bed en had (ondanks het bijvoeren) constante diarree doordat hij zo gestresst was en te weinig ruwvoer kreeg. Dit kon zo niet langer dus mijn vader lief aangekeken of hij niet een stal kon bijbouwen. En dat deed hij!
December 2022 kwam Spook naar huis:
Hij kon lekker van ‘s ochtends vroeg tot s avonds laat naar buiten, kreeg onbeperkt ruwvoer en werd stukken relaxter. Zijn diarree verdween als sneeuw voor de zon en al gauw zag hij er zo uit:
Lekker in de wei met de andere paarden:
We trainden lekker verder en genoten van elkaars aanwezigheid
Wel lag hij niet altijd even lekker in de groep. Spook is super lief en sociaal naar werkelijk waar ieder ander paard, maar tegelijkertijd ook echt een watje die niet voor zichzelf opkomt. Met mijn merrie kon hij erg goed en ook met mijn ruin stond hij vaak heerlijk te kriebelen, maar ze konden ook vreselijk klieren en vooral de pony ruin kan echt een flinke pestkop zijn. In augustus 2023 liep hij dan ook na een rake klap een breuk in het derde trochanter (dijbeen) op
Op de kliniek in Wolvega:
Hij heeft 2,5 maand op volledige boxrust gestaan op een revalidatiekliniek. Daarna terug naar de kliniek gegaan en gelukkig was alles goed, hij mocht weer mee naar huis thuis moest hij 6 weken in een postzegel paddock en dagelijks stappen aan de hand (opbouwend naar 45 min) Dat vond hij niet zoveel aan, maar we hebben het overleefd
Toen hij weer op de grote paddock mocht wou ik hem niet meer samen bij de ruin hebben. Ik was bang dat er nog meer ongelukken zouden gebeuren vroeg of laat en dat wou ik voorkomen. Hij heeft een tijdje apart gestaan maar nog een stal erbij bouwen voor een vriendje voor Spook was geen optie, dus besloten om hem elders op pension te stallen. En wat ben ik blij met die keuze! Hij is helemaal op zijn plek daar
Komt soms de dag door als Appaloosa
We wandelen lekker, longeren weer wat en als het weer wat beter wordt zal ik hem ook rustig gaan oppakken onder het zadel. Hopelijk wordt 2024 ons jaar!
Bedankt voor het kijken en tot de volgende keer